Indignatie redactie 
Stop de oorlogsstokers in de VS en de NAVO
Te midden van een pandemie die alleen al in de VS meer dan 2.000 mensen per dag heeft gedood en bijna een miljoen Amerikaanse burgers heeft gedood, richt de regering-Biden alle aandacht op een steeds hysterischer oorlogsoffensief tegen Rusland.
Zondagavond laat werd gemeld dat de Amerikaanse president Joe Biden “in principe” had ingestemd met een ontmoeting met de Russische president Vladimir Poetin op een onbepaalde datum in de toekomst om de situatie in Oekraïne te bespreken.
In zijn rapport over een geplande top schrijft The Washington Post : “Hoewel hoge Amerikaanse functionarissen lijken te geloven dat Poetin een beslissing heeft genomen om binnen te vallen, zei de perssecretaris van het Witte Huis Jen Psaki in een verklaring dat de Amerikaanse functionarissen ‘verplicht zijn diplomatie voort te zetten’ tot het moment dat een invasie begint’. Ze bevestigde dat Biden de uitnodiging had geaccepteerd, opnieuw met het voorbehoud: ‘zolang er geen invasie is begonnen’.”
Deze verklaring is absurd. Als Poetin al had besloten binnen te vallen, zoals Biden beweerde op zijn persconferentie op vrijdag, zou hij Biden niet uitnodigen voor een top. Kan men serieus geloven dat Poetin een grootschalige militaire operatie kon stoppen met slechts een handgebaar, ervan uitgaande dat hij er zeker groen licht voor had gegeven?
In haar verslag over de geplande bijeenkomst schrijft de New York Times : “Een hoge functionaris van het Witte Huis zei dat er geen plannen waren voor de opzet of timing van een ontmoeting tussen de twee leiders. Een andere functionaris noemde de hele zaak volledig fictief en zei dat alles erop wees dat Rusland de komende dagen nog steeds van plan is Oekraïne binnen te vallen.”
Het initiatief voor de topontmoeting kwam overigens niet uit de Verenigde Staten, maar uit gesprekken tussen Poetin en de Franse president Emanuel Macron die dit weekend plaatsvonden.
The Times zegt er het volgende over:
De contacten van Macron met Rusland begonnen met een telefoontje op zondagochtend met Poetin, waarin de twee leiders overeenkwamen “prioriteit te geven aan een diplomatieke oplossing in de huidige crisis”. Een verklaring van het kantoor van Macron zei dat er “in de komende uren” een staakt-het-vuren zou worden gezocht in Oost-Oekraïne.
De verklaring ging verder met te zeggen dat “als aan de voorwaarden is voldaan”, een diplomatiek pad “een ontmoeting op het hoogste niveau mogelijk moet maken om een nieuwe vredes- en veiligheidsorde in Europa te definiëren”.
Na nog een telefoontje van Macron naar Biden, gaf het kantoor van Macron een tweede verklaring af.
Het zei dat de Franse president een topontmoeting tussen Biden en Poetin had voorgesteld, en vervolgens met de relevante belanghebbenden, om veiligheid en strategische stabiliteit in Europa te bespreken.
Het bleef echter tot zondagavond laat onduidelijk wat de betekenis was van deze hernieuwde inspanningen om een grote oorlog in Europa af te wenden.
Dit alles maakt duidelijk dat de besprekingen tussen Macron en Poetin niet gewild waren door de Verenigde Staten. Integendeel, de VS zijn vastbesloten om conflicten uit te lokken en elke poging om oorlog te voorkomen te voorkomen.
De gebeurtenissen van zondag benadrukken nogmaals de diepe kloof tussen de oorlogspropaganda van de Biden-regering en de realiteit, waarbij de media de propaganda eindeloos herhalen. Dit onderstreept alleen maar het element van meedogenloosheid en pure leugens dat de hele verzonnen crisis rond Oekraïne kenmerkt.
De situatie blijft uiterst gevaarlijk. De regering-Biden heeft een crisis ontketend die, zelfs als ze dat zou willen, waarschijnlijk niet zal kunnen stoppen. De Verenigde Staten hebben fascistische troepen in het Oekraïense leger doen geloven dat het in Oost-Oekraïne opereert met volledige steun van de NAVO. Deze troepen proberen de oostelijke Oekraïense regio’s te heroveren die in handen zijn van pro-Russische troepen. Is het nog steeds mogelijk voor de regering van Biden om op haar beloften terug te komen?
De aankondiging van een Biden-Poetin-top komt te midden van hysterie in de Amerikaanse media dat Rusland een aanstaande “false flag”-operatie voorbereidt om een invasie van Oekraïne te rechtvaardigen. De Amerikaanse ambassade in Moskou heeft zondag een verklaring uitgegeven waarin Amerikaanse staatsburgers worden gewaarschuwd dat er “aanvallen kunnen plaatsvinden op winkelcentra, trein- en metrostations en andere openbare bijeenkomsten in grote steden als Moskou en St. Petersburg”.
In provocerende verklaringen aan de VN-Veiligheidsraad vorige week beschreef de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Antony Blinken een fictieve zogenaamde “terroristische bomaanslag in Rusland” als een mogelijke “false flag”-operatie. De verklaring van de Amerikaanse ambassade roept de vraag op: zijn de VS van plan om samen met de fascisten in Oekraïne zelf zo’n terroristische aanslag te plegen? En willen ze dan een eventuele reactie van Rusland gebruiken om een oorlog te rechtvaardigen?
Twee factoren drijven het hysterische enthousiasme voor de oorlog in de media en in het politieke establishment.
Ten eerste zijn er de al lang bestaande geopolitieke belangen van het Amerikaanse imperialisme: het is van plan Rusland aan te vallen en de controle over het Zwarte-Kaspische Zeegebied en het Midden-Oosten te ontnemen.
De tweede en bepalende factor is de huidige poging van de Amerikaanse heersende klasse om af te leiden van de enorme interne crisis die door de Covid-19-pandemie is ontstaan.
Over iets meer dan een week, op 1 maart, zal Biden zijn State of the Union-toespraak houden. Biden wil deze toespraak voor het Congres houden onder omstandigheden van oorlogshysterie, waarbij die hysterie over Rusland en Oekraïne afkomstig is van de regering zelf. Onder het mom van een ‘oorlogspresident’ wil Biden zich verbinden met dezelfde extreemrechtse Republikeinse partij die iets meer dan een jaar geleden een fascistische staatsgreep steunde om hem uit de macht te houden.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog droegen de omstandigheden op het slagveld in Europa bij aan de catastrofale verspreiding van de ‘Spaanse griep’ van 1918. Tegenwoordig voeden de catastrofale omstandigheden die door de Covid-19-pandemie zijn gecreëerd, de politieke crisis die de hele wereld in een derde wereldoorlog zou kunnen storten.
Het officiële dodental als gevolg van de Covid-19-pandemie in de Verenigde Staten zal binnen enkele weken de één miljoen overschrijden. De regering-Biden en de Democratische Partij heffen alle beperkingen op de verspreiding van Covid-19 op en verkondigen een “nieuw normaal” waarin Covid-19 “endemisch” zal worden. Dat betekent dat mogelijk honderdduizenden mensen elk jaar besmet raken en overlijden.
Woede en weerstand groeien in de arbeidersklasse, aangewakkerd door de pandemie en de sociale en economische gevolgen die zijn ontketend door de reactie van de heersende klasse op de pandemie. Vooral inflatie voedt de stijging van de prijzen voor alledaagse goederen en diensten.
Terwijl de heersende klasse van Amerika weigert de pandemie te bestrijden, duwt ze de wereld op de rand van een catastrofaal militair conflict.
Te midden van de algemene oorlogshysterie die de media en het politieke establishment in zijn greep houdt, is misschien wel de grootste leugen dat een conflict met Rusland zou kunnen ontbranden zonder een wereldwijde catastrofe te worden.
Wat de strategen in Washington en de Europese hoofdsteden ook in gedachten hebben, oorlog zal geen van hun problemen oplossen. De criminelen die aanzetten tot dergelijke rampen zullen tot hun grote ergernis ontdekken dat degenen die wind zaaien inderdaad de storm oogsten. Een oorlog met Rusland in Oekraïne, hoe deze ook begint of in een vroeg stadium verloopt, zal niet worden beperkt.
Hoe de situatie zich ook op korte termijn ontwikkelt, er is geen vreedzame oplossing voor deze crisis. Het imperialisme glijdt af naar een catastrofe. De enige manier om een nieuwe en nog rampzaliger wereldoorlog te voorkomen, is door in te grijpen door de arbeidersklasse. De strijd tegen oorlog moet worden gecombineerd met de strijd tegen uitbuiting en tegen de reactie van de heersende klasse op de pandemie.
