Geen rente op spaargeld, banken in de problemen tijd voor een bankrun

We krijgen geen cent meer, sparen levert niets meer op, we mogen de banken alleen nog maar redden!.  Mijn zwartkijkerij over ons huidige bankenkartel is inmiddels bij de insiders wel bekend. Lees bijvoorbeeld mijn column er op na. Het artikel wat ik vandaag in onze media tegenkwam bevestigt mijn doemscenario dat langzamerhand het vertrouwen in het bankwezen aan het verdwijnen is. Door de dalende rentecurve van de laatste 10 jaar dringt het besef bij de rekeninghouders door dat wij de moderne slaven worden van het bankenkartel. De systeembanken die het geldcircuit beheersen hebben ons volledig in hun macht.

Om onze maandelijkse lasten en alle andere uitgaven te kunnen doen is iedereen van jong tot oud verplicht om (online) een rekening bij een systeembank aan te houden. Daarvoor betalen we maandelijks een vast bedrag vanaf ongeveer 5 euro of meer, afhankelijk van welk pakket iemand kiest. De spaarrekening die daarin hangt levert geen rente meer op. Nou ja, bewaar je 10.000 euris op een spaarrekening dan ontvang je maar liefst 5 euro op een rentevergoeding van 0,05 procent(!). Moet je er wel een jaar afblijven. Kom mensen word wakker! We betalen dus 12 x 5,00 = 60 euris aan kosten. Daarnaast hebben we nog de officiële inflatie van ongeveer 1,5 procent maar die in feite hoger is doordat een aantal heffingen niet wordt meegenomen in het inflatiemandje. Ik ga uit van 2,5 % werkelijke inflatie. Iedereen weet dat ons aardse bestaan elk jaar een (klein) stukje duurder wordt. Wanneer ik deze 2,5 procent(= €250) ook nog in mindering breng op mijn schamele 10.000 euris bewaargeld dan blijft er onder de streep dus 10.000 + 5  – 60 – 250 = 9.695 over. Er vanuit gaande dat je in een jaar tijd niets bijlegt. Tel uit je verlies.

Rente bewust naar negatief gemanipuleerd

En nu komt het. Het feit dat Duitsers zich dit bewust zijn geworden en Nederlanders ook wakker worden, betekent natuurlijk dat een langzame bankrun op gang komt. Ik merk in mijn omgeving ook dat meer en meer mensen zich bewust worden over de nieuwe bankroof anno 21^ste eeuw. Dit is een stukje nieuwe geschiedenis. De huidige situatie van nul- tot negatieve rentevergoeding voor spaargeld is een volkomen nieuw fenomeen waarover de verschillende economen en analisten het niet eens zijn over de afloop op korte en langere termijn. Logisch natuurlijk, want er zijn geen vergelijkingen met modellen uit onze historie mogelijk. In het verre verleden bestond geen bankenkartel zoals nu die ons internationale digitale (en virtuele) betalingssysteem beheersen.

De grootbanken van nu zijn internationaal verweven en verzorgen de internationale geldcreatie. Zonder onderliggende goudstandaard. Dat is buitengewoon zorgelijk. Wij rekeninghouders hebben niets in te brengen, nou ja, behalve ons ‘’spaargeld’’ dan. Wij zijn compleet afhankelijk gemaakt en zijn er massaal ingetuind door gretig gebruik te maken van de verlaagde rentetarieven voor het lenen van ons geld. Ja, mijn spaargeld(voor wat het voorstelt) dat wordt uitgeleend aan mijn buurjongen die een huis koopt met hypotheek en een andere buurman die 5000 tekort kwam toen hij zijn nieuwe auto liet zien. De hierdoor ontstane schuldenberg, waarin ik zelf ook voor een klein stukje hypotheek nog mee doe, is het grote mondiale probleem wat nu wereldwijd heeft gezorgd voor dit nieuwe tijdperk van negatieve rente. De calculerende burger zoekt nu naar andere mogelijkheden om nog enig rendement te behalen en gaat risicovol in aandelen. Niet voor niets is er een supercyclus ontstaan in aandelen en maken de effectenbeurzen gouden tijden mee. Maar hoe lang nog?

Ook naar cashloze samenleving?

Nu het besef doordringt dat ‘’sparen’’ geld kost in plaats van geld oplevert gaan rekeninghouders geld onttrekken uit het systeem. Dat is dus waar banken doodsbenauwd voor zijn en in stilte hoopten dat het wel mee zou vallen. Maar mensen zijn niet gek en worden langzaam bewust dat men ‘’beroofd’’ wordt door de bank. In feite zouden banken de rente op ‘’bewaargeld’’ nog verder moeten verlagen maar men durft het niet.  Geen enkele systeembank durft de eerste te zijn. Er bestaat achter de schermen een gerede angst voor het onttrekken van geld uit het systeem. Niet voor niets willen banken het liefst naar een cashloze samenleving en verdwijnen geldautomaten uit het straatbeeld. Zolang er contant geld bestaat en wij ‘’spaarders’’ daarvan nog rechtmatige eigenaar zijn kunnen we het nu nog opnemen. Ik vrees dat wanneer het tempo van opnemen van ‘’spaargeld’’ versnelt, tegelijk het tempo versnelt van weghalen van geldautomaten. Gebeurt dus al volgens de weg van de geleidelijkheid. We mogen niet te snel schrikken. Ik volg deze ontwikkelingen al jaren en zie de langzame omwenteling nu ontstaan. De banken worden ‘’ontvreemd’’ van hun, nee sorry, ons ‘’spaargeld’’ en zien daarmee langzaam hun verdienmodel te gronde gaan. Hun verdienmodel is ons geld waarvan wordt gezegd dat het veiliger is bij de bank. We moeten ons in deze tijd dus afvragen of dat nog klopt.

Contant geld is gevaarlijk zegt de bank

Banken roepen nu al te makkelijk dat we gevaar lopen met (teveel) contant geld in huis en het gevaar van straatroof en plofkraakjes etc, etc. Ik vind dat grote kul. Zo kan niemand meer over straat. Er worden veel fietsen gestolen, ook dat is nu eenmaal deze moderne tijd, maar voor mij absoluut geen reden om geen fiets te hebben. Ik fiets veel en parkeer deze overal. Tot en met vandaag nog nooit gestolen. Kan natuurlijk morgen anders zijn. Loop altijd met contanten op zak en een tik op m’n kop kan ook morgen. Precies, dan heb je er twee tegelijk, mijn fiets en 10 euro. Ons hele leven bestaat uit risico’s maar zeer binnenkort hoop ik toch 65 te worden. Ik bedoel maar. Ik laat mij door ons bankenkartel niet ringeloren en ga mijn eigen weg. Ik betaal zowel contant als via de pin, maar wil de beschikking kunnen houden over mijn eigen geld ondanks dat ik het in bewaring heb gegeven. Ik denk dat ik nu alert moet zijn op de huidige ontwikkelingen. Als het opnemen van spaargeld in een stroomversnelling raakt dan gaat het mis. Het is mijn doemscenario. Vertrouwen komt te voet, maar gaat te paard.  Een bankrun die langzaam begint zal zichzelf versterken als spaarders langzaam wakker worden. Als ik veel geld zou bezitten(ha, ha,ha) dan ging ik dit zeker beleggen in de beursgenoteerde kluisbedrijven. De verkoop van brandkasten is al een mooi poosje in een opgaande lijn.