Geen satire : Het gekke spektakel met het biometrische kinderpaspoort
Indignatie redactie
6 min. lezen
Het gekke spektakel met het biometrische kinderpaspoort. Maandagochtend, 8.38 uur De kinderen zitten voor de griffier van een burgerkantoor in Berlijn. De een is verkleed als paard, de ander als ijsprinses. In de ochtend moesten we snel zijn, het belangrijkste was dat we ons aankleedden.
Over twintig minuten moeten ze voor de tweede les op school zijn, daarvoor moeten ze een nieuw paspoort aanvragen, het oude verloopt over drie weken. Het is dus goed dat we zo ver zijn gekomen.
De vrouw achter het plexiglas interesseert de kinderoutfits sowieso niet. Ze wil biometrische gegevens die moeilijker te verwijderen zijn dan een polyester dierenkostuum.
“Hoogte?”
Moeder: “Eh, 1 meter 17.”
‘Plaats nu alstublieft uw rechterwijsvinger hier.’
Kind 1: “Moet ik er met mijn vinger op drukken?”
Moeder: “Ja.”
Bediende: “En nu de linker alstublieft.”
Kind 1: “Waar is dat voor?”
Moeder: “…”
Klerk: “Klaar. Nu moet ze hier tekenen.”
Kind: “Moet ik tekenen???”
Moeder: “Ze kan nog niet schrijven.”
Iedereen die nog nooit zo’n scène heeft meegemaakt: de situatie is net zo absurd als hier staat. Het is je gelukt om een afspraak te krijgen bij het Burgerbureau. En eentje die vroeg genoeg is om de kinderen mee te nemen. Omdat je in Duitsland geen paspoort kunt krijgen zonder dat de kinderen persoonlijk verschijnen. En dan zoiets.
Als ze hun vingerafdrukken niet afgeven, kunnen kinderen straks overigens geen paspoort meer krijgen. Vanaf 1 januari 2024 worden in Duitsland alleen nog biometrische paspoorten afgegeven aan kinderen . Dit zijn paspoorten waarin biometrische gegevens zijn opgeslagen op een ingebouwde radiochip. Gegevens zoals vingerafdrukken en meetbare gelaatstrekken worden gebruikt om reizigers duidelijk te identificeren.
Het eenvoudige kinderpaspoort zonder chip en biometrie, dat voorheen beschikbaar was, zal niet meer beschikbaar zijn. Het kan niet langer opnieuw worden uitgegeven of verlengd.
Kleinst mogelijke dreiging
Een biometrisch paspoort voor kinderen vanaf de geboorte? Dit staat zo vol onzin dat het doet denken aan een Schildbürger-grap. Maar het is geenszins één. De Duitse terrorismebestrijdingsstaat is serieus met het digitaal vastleggen van de fysieke kenmerken van zelfs de kleinst mogelijke dreiging. In de toekomst zullen politie- en geheime diensten, maar ook belastinginspecteurs en douanekantoren “op elk moment” online toegang kunnen krijgen tot de biometrische beelden uit het paspoort.
Dit zou niet alleen moeten gelden voor de biometrische kinderfoto’s in het paspoort, maar zou ook moeten worden gewaarborgd voor alle foto’s van alle elektronische identiteitskaarten en andere soevereine documenten zoals de verblijfsvergunning .
Kinderen jonger dan zes jaar hoeven hun vingerafdrukken nog niet af te geven. (Vooral baby’s willen alles zo graag aanraken.) De foto’s moeten geschikt zijn voor pasgeborenen om hun kenmerkende gelaatstrekken als dataset op de ingebouwde chip op te slaan. Zodat ze later overal duidelijk herkenbaar zijn en het zoeken naar personen makkelijker wordt.
Dat betekent: voordat je überhaupt naar een van de ruim 4.200 registratiekantoren kunt gaan om een paspoort aan te vragen, wacht de gruwel van het maken van biometrische beelden: omdat de gezichtsopname van het kleine kind vrij moet blijven van glimlachen. In tegenstelling tot jarenlange training met ‘Cheeese’ of ‘Spaghettiiii’ eisen de fotograaf en Bundesdruckerei een neutrale gezichtsuitdrukking. Trouwens, tranen zijn ook verboden.
De procedure wordt nog absurder als het kind nog niet in de fotostoel kan zitten en de instructies niet begrijpt over hoe hij moet stoppen met glimlachen. Als u bijvoorbeeld met een pasgeboren kind reist en vooraf een biometrische foto moet maken: Professionele fotolaboratoria raden aan om de biometrische foto liggend te maken. Geen grapje.
Gevolgen op lange termijn van 9/11
Het nut van deze biometrische praktijken is niet alleen twijfelachtig, maar ook absoluut ongerechtvaardigd. Als je cynisch zou zijn, zou je hoogstens kunnen zeggen dat je eigen kinderen op zijn minst de lokale biometrische onderzoeks- en technologie-industrie steunen en hier banen veiligstellen.
Als gezichtsherkenning wordt uitgevoerd voor kleine kinderen, kan daar voor anderen niet van worden afgeweken: alle volwassenen in Duitsland worden zonder reden biometrisch geregistreerd. Het is nu bijna vergeten dat het feitelijk beruchte idee om alle gezichtsopnamen en vingerafdrukken vast te leggen en op te slaan dateert uit 2003: in de nasleep van 11 september keurde het Amerikaanse Congres eenzijdig de vereisten van het visumvrijstellingsprogramma voor reizigers uit Europa goed. naar de VS veranderd.
Als Europese landen voortaan visumvrije toegang tot de Verenigde Staten wilden, moest het paspoort eind 2004 voorzien zijn van digitaal opgeslagen biometrische kenmerken, aldus de dictaten uit Washington. Europa lanceerde vervolgens het grootste digitale biometrieproject in de menselijke geschiedenis tot nu toe.
Het idee van massale digitale registratie en opslag van de fysieke kenmerken van alle mensen in Europa is zelfs ouder dan dat van het bewaren van ondode gegevens . In tegenstelling tot laatstgenoemde werd het project ook in de praktijk uitgevoerd. Zoals gevreesd werden de digitale collecties van biometrische kenmerken enkele jaren na introductie online beschikbaar gesteld.
Gevaarlijke gewoonte
Zelfs toen het idee opkwam om kleine kinderen biometrisch te meten, werd dit bekritiseerd als zinloos vanwege de nog steeds veranderende lichaamskenmerken en daarom als nutteloos en duur. De opgeslagen digitale gezichtsopname van een vierjarige lijkt weinig op die van een negenjarige – althans in de zin van patroonherkenning door software. De afstanden tussen prominente punten op de voorkant van het hoofd, die bij kinderen aanzienlijk veranderen naarmate ze groeien, worden gemeten.
Omdat het paspoort van het kind echter zes jaar geldig is, kan een schoolkind een biometrische afbeelding hebben bewaard die volkomen ongeschikt is om te vergelijken.
De foto van een peer in je paspoort, genomen op de leeftijd van vijf maanden, zorgt immers altijd voor een lachertje bij de paspoortcontrole als je op reis gaat met je kind dat net naar school is gegaan. Maar het meten en vastleggen van kenmerken van kinderen is eigenlijk geen lachertje.
Omdat het gevaar schuilt als kinderen eraan gewend raken dat hun lichaamskenmerken worden geregistreerd en opgeslagen alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Hand op hart: Welke moeder neemt op kantoor de tijd om haar eigen kinderen uit te leggen wat de risico’s zijn van gegevensverwerking van bijzonder gevoelige menselijke informatie, terwijl je eigenlijk alleen maar hoopt het kantoor zo snel mogelijk te kunnen verlaten, zodat je er kunt komen op tijd om op school te zijn? Welke vader kan vragen correct pareren als de tiener wil weten waarom biometrische registratie nodig is? En halen de meeste ouders niet hun schouders op als hun kinderen een biometrische foto moeten inleveren?
Klachten zonder succes
De hele dure onzin begon met een wijziging van de Duitse paspoortwet in 2002, die weinig publieke reactie kreeg. De wetgever stelde de basismogelijkheid vast om vingerafdrukken in het paspoort op te nemen en begon met het biometrische experiment. Eind 2004, na het ultimatum voor visumvrijstelling van de Verenigde Staten, werd dit serieus en kreeg de technologie, die vanuit veiligheidsperspectief zinloos was, vaste voet aan de grond.
Als gevolg hiervan werden verschillende grondwettelijke klachten ingediend tegen het paspoort en later ook tegen de identiteitswet. De biometrische eis ging helemaal naar het Europese Hof van Justitie en zal daar binnenkort weer aan de orde zijn. Sinds 2021 geldt er een EU-brede verplichting om vingerafdrukken digitaal op elke nieuwe identiteitskaart op te nemen. De klager verloor destijds bij het Hof van Justitie in 2013 de eerste poging om verplichte biometrische registratie te toetsen aan het fundamentele recht op respect voor de privacy . De dure onzin ging dus jarenlang door.
In de huidige zaak is het belangrijke juridische advies van de verantwoordelijke procureur-generaal van het Hof, Laila Medina, duidelijk positief ten aanzien van verplichte vingerafdrukken op identiteitskaarten. Het is dus geen vanzelfsprekendheid dat het HvJ hier grenzen zal stellen aan de grondrechten.
Overigens is er na al deze absurditeiten nog steeds goed nieuws, althans voor de Berlijnse biometrische slachtoffers: vanaf november zal het gemakkelijker zijn om een nieuwe identiteitskaart, paspoort of een nieuwe elektronische verblijfsvergunning op te halen. Het document kan uit een automaat met pincode gehaald worden, zonder dat u bij het Burgerloket hoeft te wachten.
Dit is het bewijs: robots maken ons leven gemakkelijker. Als de nutteloze en veel te dure biometrische veiligheidssimulatie zou worden geschrapt, zou er bijna licht aan het einde van de digitaliseringstunnel zijn.
