Indignatie redactie 
Het Centraal Plan Bureau stelt vast dat de burger geen vertrouwen meer heeft in de overheid.
Dat lijkt mij een open deur, maar ik ben bevooroordeeld. De oplettende lezer van dit blog zal beseffen dat mijn ‘sentiment‘ minder afhankelijk is van de ‘Waan van de Dag‘, en dat ik ook in de tijd dat het praktisch alle dagen ‘Feest‘ was al als mijn mening gaf dat de overheid boven haar macht tilde. Nu we, onder de bezielende leiding van Ursula von der Leyen en Frans Timmermans druk zijn om van de Europese Unie een herziene versie van de ‘Sovjet Unie‘ te maken, zie ik een nieuwe ‘Holodomor‘ in beeld verschijnen. Zo niet meteen deze winter al, dan toch niet veel verder in de toekomst.
De ‘Holodomor‘ was het directe gevolg van een combinatie van bevlogen idealen, en een fluctuatie in het klimaat waardoor miljoenen mensen het leven verloren. Anders dan het ons in het westen tegenwoordig wordt voorgezet, waar die ‘Holodomor‘ verworden is tot een wapen in de pro-Oekraïense propaganda tegen de Russen, betrof het een poging van de communisten om de landbouw te ‘collectiviseren‘, wat op papier zou zorgen voor een hogere opbrengst tegen lagere kosten.
Niet alleen de landbouw in Oekraïne werd erdoor getroffen, maar overal in de Sovjet-Unie werden boeren onteigend, om vervolgens tewerkgesteld te worden in enorme coöperatieven met een ambtenaar aan het hoofd. Het resultaat was, letterlijk, dodelijk.
Bemoeizucht, Hubris, Hoogmoed, en een ongunstige schommeling in het klimaat werkten samen om ons te leren dat ‘goede bedoelingen‘ alleen niet voldoende zijn om de mensheid op te stuwen in de vaart der volkeren. Maar Ursula von der Leyen werd vijf jaar na de dood van Josef Stalin geboren, en heeft dat niet meegekregen.
Als Barones zal haar eerder verteld zijn dat het om pure haat ging. Ze wil nu zelf ingrijpen in de ‘energiemarkt‘, en in het verlengde daarvan heeft ze een weelde aan overheidsbemoeienis in de aanbieding, met inbegrip van alles wat te maken heeft met de voedselvoorziening, waar Stalin de vingers bij af zou likken. ‘Full Spectrum Dominance‘.
Gaat het deze keer wel lukken?
Als ik zeg dat ik er een hard hoofd in heb, dan houd ik mij in. Dat komt ook omdat ik sterk het idee heb dat er, naast de bevlogen dromers die daadwerkelijk ‘goede bedoelingen‘ hebben, nog lieden op het vinkentouw zitten die dromen van een ‘Holodomor‘ om af te komen van de ‘overbevolking‘, waarna ze hun ‘Build Back Better‘ programma in de hoogste versnelling kunnen trappen.
Het ingezette beleid van de EU, in nauwe samenwerking met de NAVO, en ‘Financiële Kapitalisten‘ met hun politieke slaven elders in de westerse wereld, is allesbehalve transparant en eenduidig, en zelfs in deze fase lopen overal de wielen al van de wagen. Drie recent aangelegde exclusieve parkeerplaatsen voor ‘stekkerauto’s‘ bij mij in de straat zijn drie monumenten van wanbeleid, want leeg nu ‘elektrisch‘ rijden duurder is dan rijden op benzine.
Wat het altijd al was, maar door subsidie werd verhuld. Terwijl die extra zware auto’s met hun loodzware accu’s ook nog eens slechter zijn voor het milieu en het klimaat. Wat ze zeker nu ook zijn als ze tóch nog elektrisch blijven rijden, omdat we het betrekkelijk schone gas hebben ingeruild voor steenkolen.
Er is nog wel gas, maar dat is peperduur als gevolg van de sancties tegen Rusland, bedoeld om dat land op de knieën te krijgen, wat faliekant en opzichtig mislukt. Het is daarbij zo bizar, dat we geen gas meer willen uit Rusland, tenzij het via China per boot wordt aangevoerd, inplaats van via een klimaat- en milieuvriendelijke persleiding. Volgens het CPB is het niet erg dat het vertrouwen in de overheid nu is verdampt, want dat is juist een prachtkans om het beleid uit te leggen, en zo het vertrouwen terug te winnen.
Maar het valt niet uit te leggen. Het is, op elk niveau, zo waanzinnig stupide, zo slecht voor ons allemaal, én voor de politicus die er zijn of haar handtekening onder zet, dat het alleen maar erger wordt als je probeert om mensen ervan te overtuigen dat het echt de allerbeste keuze is die de overheid kon maken.
Alles hangt met alles samen, en de moordende prijzen voor energie zijn niet het enige probleem. Weliswaar is een groot deel van de inflatie terug te voeren op die hoger kosten voor energie, die ondernemers doorberekenen aan de klant, terwijl die hogere energieprijzen weer het gevolg zijn van de sancties, die samenhangen met de uitgelokte, en moedwillig verlengde oorlog in Oekraïne.
Maar ook zonder die oorlog en sancties zag het er al niet best voor ons uit, door torenhoge schulden en een oververhitte geldpers, die eerder het antwoord waren op de ‘Krediet Crisis‘, om met publiek geld de failliete banken en verzekeraars weer tot leven te wekken, en daarna op ‘covid‘, of liever: Om te voorkomen dat alles wat de generaties voor onze huidige generatie hadden opgebouwd als gevolg van de ‘Maatregelen‘ met één grote zucht zou imploderen. Maar nu is dat moment dan toch daar.
De transformatie van ‘Europese Unie‘ naar ‘Sovjet Unie Redux‘ is een adembenemend experiment dat inmiddels tot in elke uithoek van de samenleving gevolgen heeft, opzichtig ook waar het de vrije nieuwsgaring betreft, en het vrije verkeer van personen, om nog maar te zwijgen van de meer fundamentele vrijheden die ons moeten beschermen tegen een overheid die ons de vrijheid ontneemt om te beslissen over ons eigen lichaam en onze gedachten.
Op weg naar deze revolutie is er geen Tsarenfamilie uitgemoord, en het beginpunt was ook volkomen anders dan destijds in Rusland. Ons vertrekpunt was juist een welvarende wereld, die geen idee had wat het met die rijkdom aanmoest, waarop we het hoog in de bol kregen, en ons als ‘Masters of the Universe‘, als een ware ‘Tsarenfamilie‘, gingen gedragen, wat spectaculair uit de klauw is gegierd.
Communistische theoretici, met Marx voorop, zagen ‘communisme‘ ontstaan in ontwikkelde landen met een groot industrieel potentieel, vanuit de ‘klassenstrijd‘. Ook Lenin zag niks in een revolutie in zijn eigen Rusland, en hij moest zich vanuit Zwitserland haasten om de boot niet te missen toen de Russische bevolking spontaan de Tsaar verantwoordelijk hield voor het lijden van de bevolking, mede als gevolg van een zinloze oorlog, de ‘Eerste Wereldoorlog‘.
Marx achtte zo’n revolutie ‘van onderop‘, van overwegend agrarische paupers en handwerkslieden, kansloos. Ik vermoed dat hij ook hoofdschuddend naar dit nieuwe experiment zou kijken, van verwende dromers die eerder de industriële basis onder hun eigen welvaart sloopten door al het werk uit te besteden, en te vertrouwen op de bankiers en geld-goochelaars, om vervolgens een muur op te werpen tussen hen en de landen met de grondstoffen en de productiecapaciteit, bij het gelijktijdig slopen van de voedselproductie, en het opvoeren van het wapengekletter. Marx en Lenin zaten op het verkeerde spoor, en Stalin en Trotsky waren van het padje, maar wat we nu aan onze fiets hebben hangen dat slaat alles!
