Turkije heeft een plan voor de invasie van Griekenland met de codenaam die is vernoemd naar een 11e-eeuwse Turkse militaire commandant die tijdens het Byzantijnse tijdperk een onafhankelijke staat regeerde, blijkt uit geheime documenten.
Volgens een Power Point-presentatie die door de generale staf was opgesteld voor een interne planningsevaluatie, stelde Turkije een plan op voor een geheime militaire operatie genaamd “TSK Çakabey Harekât Planlama Direktifi” (TSK [Turkse strijdkrachten] Çakabey Operatie Planning Richtlijn). Het document heeft een datum van 13 juni 2014, wat suggereert dat het hoogstwaarschijnlijk op die datum is bijgewerkt en afgerond na een herziening van een eerdere versie en vermoedelijk nog steeds actief is.
De eerste slide van een geheime Power Point-presentatie met de naam van het militaire offensief tegen Griekenland (delen die geen verband houden met dit nieuwsbericht zijn vervaagd):
Een andere slide uit hetzelfde geheime document toont een lijst van de militaire offensieve plannen van Turkije tegen Griekenland en Armenië met overeenkomstige data die aangeven wanneer ze zijn opgesteld:
De documenten kwamen aan het licht in een rechtszaak in de Turkse hoofdstad waar aanklager Serdar Coşkun, een loyalist van de Turkse president Recep Tayyip Erdoğan, lijkt te zijn vergeten de gerubriceerde documenten verwijderd te hebben vóórdat hij ze bij de rechtbank indiende. Ze werden verzameld op het hoofdkantoor van de generale staf tijdens een onderzoek naar een mislukte staatsgreep op 15 juli 2016. De documenten, waaronder het invasieplan voor Griekenland, bleken te zijn uitgewisseld tussen de topcommandanten van de generale staf via een beveiligd intern e-mail communicatiesysteem. Coşkun beval het leger om op 1 augustus 2016 kopieën van alle e-mailberichten van de afgelopen twee maanden, inclusief de gecodeerde, door te sturen.
Minister van Defensie Hulusi Akar ging op 24 mei 2020 aan boord van het Turkse marinefregat Barbaros om een waarschuwingsbericht naar Griekenland te sturen. Op de banner staat: “Wie de zeeën regeert, regeert de wereld”, onder verwijzing naar de Ottomaanse admiraal Barbaros (Barbarossa) Hayreddin Pasha.
Tien dagen later, op 11 augustus 2016, gaf de aanklager zijn vertrouwde helper, een politieagent genaamd Yüksel Var, de opdracht om e-mails van de interne servers van de generale staf te verzamelen en aan hem te rapporteren. Een commissie die door militaire technici onder Var was ingesteld, voltooide haar werk op 14 februari 2017. Uiteindelijk werd de aanklacht ingediend door aanklagers Necip Cem İşçimen, Kemal Aksakal en İstiklal Akkaya in maart 2017 bij het 17e Hooggerechtshof van Ankara inclusief alle e-mails verzameld van computers van de generale staf. Er werd geen communicatie gevonden in de e-mails die duidden op een mislukte staatsgreep, die volgens velen een false flag-operatie was, georkestreerd door Erdoğan en zijn inlichtingen- en militaire leiders om leden van de oppositie te kunnen vervolgen en een massale zuivering uit te voeren.
De Turkse openbare aanklager gaf de opdracht dat alle kopieën van de e-mails naar zijn kantoor moesten worden gestuurd:
Het was geen verrassing om te zien dat Turkse planners de militaire actie tegen Griekenland noemden naar Çaka Bey (Tzachas in het Grieks), een gerespecteerde naam in Turkije, vooral onder marinemensen, als de man die de allereerste Turkse expeditie in de Egeïsche Zee leidde. De strijdkrachten van Çaka Bey namen in 1088-91 eilanden uit de Egeïsche Zee, zoals Lesbos, Samos, Chios en Rhodos, in, evenals wat Egeïsche kustgebieden van het Byzantijnse rijk. Sommigen in Turkije noemen hem zelfs de grondlegger van de Turkse marine.
De website van het Turkse marinecommando (Türk Deniz Kuvvetleri) vermeldt 1081 als de datum waarop de eerste moderne Turkse marine werd opgericht onder het bewind van Çaka Bey. Er staat dat Çaka Bey een scheepswerf in Izmir heeft opgericht, een armada van 50 schepen heeft gebouwd om de Egeïsche wateren te bevaren en dat hij de Byzantijnse marine heeft verslagen. Het Naval Museum Command heeft een standbeeld waarop Çaka Bey staat uitgebeeld als de eerste Turkse admiraal, in zijn museum in Istanbul.
De regering van Erdoğan promoot ook al jaren de erfenis van Çaka Bey. Binali Yıldırım, de meest vertrouwde loyalist van Erdoğan, die 12 jaar minister van maritieme zaken was geweest voordat hij premier en vervolgens voorzitter van het parlement werd, lanceerde in 2010 een campagne om Çaka Bey te herdenken. Tijdens de Maritieme Cultuur Festiviteiten van september 2010 was Yıldırım te zien met Çaka Bey’s maritieme scheepslantaarn (Çaka Bey Türk Denizcilik Ateşi), die van Istanbul naar Izmir was vervoerd.
Binali Yıldırım, voormalig premier van Turkije, houdt Çaka Bey’s lantaarn voor het maritieme schip vast, die in september 2010 van Istanbul naar Izmir werd vervoerd om de nalatenschap te herdenken van de persoon die sommigen beschouwen als de grondlegger van de Turkse marine.
Het document bevat geen details over de specifieke kenmerken van het plan, behalve de naam en de bijgewerkte datum van het plan. De details van de invasie moeten gemarkeerd zijn als “topgeheim” en als zodanig niet kunnen worden gedeeld via het intranetsysteem dat wordt uitgevoerd op de e-mailwisselservers van het Turkse leger. Volgens een TSK-richtlijn over informatiebeveiliging die werd uitgelegd in document MY114-4 (B), kunnen dergelijke gevoelige plannen alleen worden verzonden via speciale communicatiesystemen, het Berichten Documenten Distributie Systeem (Mesaj Evrak Dağıtım Sistemi of MEDAS), of een geautomatiseerd doorstuursysteem voor berichten (Otomatik Mesaj Aktarma Sistemi of OMASIS).
Het Power Point-document lijkt te zijn opgesteld voor presentatie op het hoofdkantoor als een noodplan met betrekking tot de ontwikkelingen in Syrië. Het Turkse leger beoordeelde zijn capaciteiten en troepenverplichtingen volgens verschillende planningsrichtlijnen met betrekking tot zijn buurlanden. Ze wilden hun offensieve en afschrikwekkende capaciteiten aan het westfront behouden terwijl ze een aantal troepen en uitrusting naar de Syrische grens brachten.
De beoordeling van de documenten geeft ook aan dat de generale staf, die de e-mails van meet af aan deelde, acht maanden later in paniek raakte over de mogelijke gevolgen van de onthulling van de gevoelige documenten en alarm begon te slaan. De eerste waarschuwingsbrief werd op 8 maart 2017 geschreven door luitenant-generaal Uğur Tarçın, hoofd van de staf voor communicatie, elektronische en informatiesystemen (Muhabere, Elektronik ve Bilgi Sistemleri of MEBS). Hij waarschuwde de juridische afdeling van de generale staf dat de documenten geheime informatie bevatten over de nationale veiligheid van Turkije, geheime inlichtingenrapporten en operaties in Syrië en het oostelijke Middellandse Zeegebied. Hij zei dat de documenten geheim moeten worden gehouden en niet mogen worden gedeeld met onbevoegde personen.
Luitenant-generaal Uğur Tarçın’s waarschuwing voor de geheime documenten van de generale staf kwam maanden later:
Op advies van de MEBS-commandant schreef de adjunct-juridisch adviseur van de generale staf, kolonel Aydın Seviş, op 24 augustus 2017 aan het 17e Hooggerechtshof van Ankara, herhaalde dezelfde bezorgdheid over de geheime documenten en drong aan op de oprichting van een commissie voor screening van de documenten. De Turkse aanklagers leken echter geen aandacht te schenken aan hun zorgen en namen alle e-mails met hun bijlagen met geheime documenten op in het dossier, waardoor de zeer geheime informatie, inclusief de naam van het invasieplan voor Griekenland, werd onthuld.
De documenten die in het bezit zijn van het Nordic Research and Monitoring Network (dat onderzoek doet naar terrorisme, veiligheid, misdaad en extremisme) bevestigen wat deze organisatie eerder meldde ten aanzien van Armenië. Een operatie met de codenaam “Altay,” de naam die in een ander document aan de militaire actie tegen Armenië was toegekend, werd ook door het openbaar ministerie Coşkun in het dossier opgenomen. Dezelfde operatie-naam werd ook vermeld in de Power Point-presentatie.
Kolonel Aydın Seviş stuurde een brief aan de rechtbank waarin hij zijn bezorgdheid uitte over de geheime militaire documenten toen deze al in het dossier waren opgenomen:
De regering van Erdoğan voert haar strijdlustige retoriek tegen Griekenland op sinds 2013, toen ze in de publiciteit kwam door grootschalige corruptieonderzoeken waardoor Erdoğan, zijn familieleden en zaken- en politieke partners in de problemen kwamen. De Turkse president, gesteund door zijn nationalistische en neo-nationalistische bondgenoten, heeft Griekenland als boksbal gebruikt om als afleiding te fungeren bij problemen aan het binnenlandse front. Zijn regering steunde onlangs publiekelijk de verbouwing van de Aya Sophia, momenteel een museum, tot een moskee, wat leidde tot een enorme reactie van Griekenland.
Turkije en Griekenland, twee NAVO-bondgenoten en buren, staan op gespannen voet over de grenzen van hun territoriale wateren en luchtruim in de Egeïsche Zee, waar enkele Griekse eilanden langs de westkust van Turkije liggen. De afbakening van het continentale plat van de Egeïsche Zee, een geschil dat betrekking heeft op de Turkse en Griekse rechten op economische exploitatie van hulpbronnen op en onder de Egeïsche zeebodem in een gebied dat zich uitstrekt tussen hun territoriale wateren en de volle zee, blijft onopgelost.
Maritieme en veiligheidsovereenkomsten tussen Turkije en Libië die in november 2019 zijn ondertekend met de Libische Nationale Overheidsregering (GNA) hebben ook de politiek in de Middellandse Zee opgeschud, waarbij sommige Europese en andere regionale staten diplomatieke en militaire tegenaanvallen hebben gelanceerd. De maritieme overeenkomst bepaalt het continentaal plat Turkije-Libië en de exclusieve economische zone (EEZ), terwijl de veiligheidsovereenkomst de Turkse regering in staat stelt troepen in Libië in te zetten en paramilitaire SADAT-eenheden en jihadisten van Idlib naar het mediterrane land over te brengen.
De website van het opperbevel van de Turkse marine geeft het jaartal 1081 als de datum waarop de eerste moderne Turkse marine werd opgericht onder het bewind van Çaka Bey.
De informatie van het Marinemuseum over Çaka Bey, die wordt beschouwd als de eerste Turkse admiraal: