Geheime genootschappen: onschadelijke clubs alleen voor leden of bedreigingen voor de democratie?

Een merkwaardig kenmerk van onze moderne tijd is het aantal geheime genootschappen dat in ons midden actief is en de mondiale agenda achter gesloten deuren bepaalt.

“Het woord ‘geheimhouding’ is weerzinwekkend in een vrije en open samenleving; en wij zijn als volk inherent en historisch gekant tegen geheime genootschappen, geheime eden en geheime procedures.”

John F. Kennedy, 27 april 1961

Lang voordat de fictieschrijver Dan Brown op het literaire toneel verscheen met zijn verhalen over esoterica, waren mensen geïntrigeerd door het idee van geheime genootschappen die in de schaduw werkten en kwaadaardige complotten tegen hen uitvoerden. Op dit punt zou het moeilijk zijn om de vrijmetselaars te verslaan.

Hier is een groep personages die door de eeuwen heen de verbeelding van mannen heeft geprikkeld. In 1798 publiceerde John Robison, een professor in de natuurlijke filosofie en secretaris van de Royal Society of Edinburgh, een boek dat in heel Europa veel ophef maakte. De publicatie droeg de lange titel:  ‘Bewijzen van een samenzwering tegen alle religies en regeringen van Europa, uitgevoerd in de geheime bijeenkomsten van vrijmetselaars, Illuminati en leesverenigingen’.

Als John Robison in onze tijd had geprobeerd zo’n boek te publiceren, zou hij snel zijn afgeschreven als een samenzweringstheoreticus in de trant van Alex Jones. Maar in 1798 werd het boek behoorlijk serieus genomen.

Robison, zelf een vrijmetselaar, probeerde te bewijzen dat niet alleen de Franse Revolutie, maar ook vele andere historische gebeurtenissen van die tijd het resultaat waren van de machinaties van deze geheime broederschap.

“Ik heb deze vereniging zich ijverig en systematisch zien inspannen, totdat ze bijna onweerstaanbaar is geworden: en ik heb gezien dat de meest actieve leiders in de Franse Revolutie lid waren van deze vereniging en hun eerste bewegingen leidden volgens haar principes en middel van zijn instructies en bijstand, de eerder gevraagde en verkregen. En ten slotte heb ik gezien dat deze Vereniging nog steeds bestaat, nog steeds in het geheim werkt, en dat niet alleen verschillende verschijningen onder ons laten zien dat haar afgezanten proberen hun verfoeilijke doctrines onder ons te verspreiden …” 

Afgezien van de vraag of Robison gelijk had met zijn beschuldiging, is een even belangrijke: als de vrijmetselaars echt niets goeds van plan zijn, gaan ze dan vandaag door met hun streken?

Veel mensen geloven van wel, en velen spreken zich uit met onthullingen van verschillende niveaus van geloofwaardigheid. Velen worden afgedaan als complottheoretici (wat op zijn beurt het geloof van vele anderen in de bereidheid van de geheime genootschappen om ‘de waarheid in de kiem te smoren’ versterkt).

Voormalig singer-songwriter en winnaar van The X Factor Australia, Altiyan Childs, bijvoorbeeld, deelde een  vijf uur durende video  waarin hij verkondigt dat bijna elke westerse instelling is geïnfiltreerd door de vrijmetselaars, tot het punt waarop het bijna onmogelijk is om op te stijgen tot hoge ambt – van de wereld van entertainment tot politiek en alles daartussenin – zonder de stille knipoog van deze internationale broederschap. Die video is bijna vier miljoen keer bekeken.

Hoewel het misschien gemakkelijk is om zulke bizarre beweringen op basis van de ‘Illuminati’ en andere dergelijke groepen uit te lachen, zijn er andere samenlevingen die geen geheim maken over hun geheimhouding, en een veel meer tastbare claim hebben om de wereld te beheersen. 

Wereld Economisch Forum

Als er vandaag een regerende koning van geheime genootschappen zou zijn, zou de titel ongetwijfeld naar het World Economic Forum gaan. Opgericht in 1971 door de Duitse ingenieur en econoom Klaus Schwab, beschouwt de stichting, die de top 1.000 machtigste bedrijven ter wereld verenigt, haar missie als  “het verbeteren van de toestand van de wereld door zakelijke, politieke, academische en andere leiders te betrekken van de samenleving om mondiale, regionale en industriële agenda’s vorm te geven.”  Democratische procedure lijkt geen plaats te hebben in deze formule.

Zoals de auteur en sociale criticus Nick Buxton   de jaarlijkse confab  beschreef , die werd gehouden in de bergen van Davos, Zwitserland, “deze onverklaarbare bijeenkomst die alleen op uitnodiging is, wordt steeds meer de plaats waar wereldwijde beslissingen worden genomen en wordt bovendien de standaardvorm van mondiaal bestuur.”

Schwab heeft  naar verluidt  gezegd dat  “de soevereine staat achterhaald is”  en dat om de machtsleemte te vullen er een  “alliantie voor mondiale kwesties” moet zijn  , blijkbaar met hemzelf aan het roer.

Davos dient niet alleen als een elitaire cocktailparty om  “de toestand van de wereld te verbeteren”  ver van de nieuwsgierige ogen van de mensheid, het werkt ook om regeringen over de hele wereld te  “penetreren”  met hun autodidactische beschermeling.

“So we penetrate the cabinets”.

Here is Klaus Schwab in 2017 discussing how the WEF have penetrated governments with its young global leaders – like Justin Trudeau.pic.twitter.com/07M6LDPHot

— James Melville 🚜 (@JamesMelville) February 1, 2022

“Waar we nu echt trots op zijn, is de jonge generatie, zoals premier [Justin] Trudeau”,  pochte Schwab in 2017, die het ons mogelijk maakt om ” door te dringen in de kabinetten”  van regeringen over de hele wereld.

De leider van Davos gaf toen een voorbeeld en zei dat hij  “een receptie voor premier Trudeau had bijgewoond en ik zag dat de helft of zijn kabinet of zelfs meer afkomstig zijn uit het Young Global Leaders-programma van het World Economic Forum.”

Het vereist niet veel verbeeldingskracht voor gewone mensen – laat staan ​​de complottheoretici – om iets snodes te vinden over de machtigste mensen op de planeet  die regeringen ‘penetreren’  met hun speciaal opgeleide vertegenwoordigers. En dat is precies wat er gebeurde met de introductie van de Covid-19-pandemie – veel mensen zagen het als een verzonnen noodsituatie om niet alleen miljoenen mensen van hun levensonderhoud te beroven, maar om de individuen die deel uitmaken van de Davos-groep verder te verrijken (de gedwongen afsluitingen van mensen en particuliere bedrijven veroorzaakten een van de grootste overdrachten van rijkdom in de menselijke geschiedenis, aangezien alleen de allergrootste bedrijven onder dergelijke omstandigheden konden overleven).

Er waren andere redenen om achterdochtig te zijn. In oktober 2019 hield het WEF samen met de Johns Hopkins University en de Bill & Melissa Gates Foundation een seminar op tafel met de titel Event 201, waarin werd beschreven wat er zou gebeuren in het geval van een wereldwijde pandemie. Drie maanden later gebeurde alles wat de simulatie beschreef – van de afsluiting van hele landen tot bedrijven die gedwongen werden te sluiten – met de komst van de Covid-19-pandemie.

Dit wil natuurlijk niet zeggen dat Klaus Schwab en de Davos-elite profiteerden van een dodelijke pandemie om zichzelf te verrijken, maar veel mensen geloven precies dat – of zijn op zijn minst wantrouwend tegenover een geheime organisatie die aandringt op een ‘Great Reset’. Die twee woorden zijn voor velen het triggerwoord geworden – terwijl het WEF ze presenteerde als een welwillend economisch herstelplan na Covid, wezen tegenstanders op een video uit 2016 die door het Forum werd uitgebracht als een voorspelling van de toekomst en met de onheilspellende woorden  “You” ik zal niets bezitten. En je zult gelukkig zijn.”  Het plan, zo beweren ze, is om een ​​nieuwe mondiale wereldorde tot stand te brengen.

Schedel en botten

In een niet-beschrijvend gebouw (voor een volledig beeld van deze structuur, die ’the Tomb’ wordt genoemd – en met goede reden – bekijk de  video ) op de campus van Yale University is de thuisbasis van Skull and Bones, een geheimzinnige broederschap die voor het eerst op het toneel verscheen in 1832 (vrouwen kregen pas in 1992 lidmaatschap van Skull and Bones). 

Skull and Bones, ook bekend als The Order, Order 322 of The Brotherhood of Death, is notoir selectief bij het bepalen wie een zogenaamde ‘Bonesman’ kan worden. De vereniging selecteert elk voorjaar nieuwe leden onder de studenten als onderdeel van de zogenaamde ‘Tapdag’ waarop slechts 15 senioren worden uitgenodigd.

Ondanks de intense exclusiviteit zijn veel leden na hun afstuderen opgeklommen naar vooraanstaande posities in de wereld van de inlichtingendiensten, het bedrijfsleven en de overheid. Drie van hen – William Howard Taft, George HW Bush en George W. Bush – werden Amerikaanse presidenten. Dit was de oorzaak van een ongemakkelijk moment in de Amerikaanse presidentsverkiezingen van 2004 tussen George W. Bush en John Kerry, beide leden van Skull and Bones.

Wijlen NBC-journalist Tim Russert  confronteerde  beide mannen met hun lidmaatschap van de organisatie en ‘wat dat betekent voor Amerika’. Bush grinnikte en zei: ” Het is zo geheim dat we er niet over kunnen praten.”  Kerry reageerde bijna hetzelfde en zei dat hij niet over zijn lidmaatschap kon praten  “omdat het een geheim is”.  En daarmee werd het Amerikaanse volk gedwongen te kiezen tussen twee mannen aan weerszijden van het specifieke spectrum die geheimen deelden waarvan de kiezer nooit zou weten.

Bilderberg

Deze groep dankt zijn naam aan het Bilderberg Hotel, gelegen in Oosterbeek, Nederland, waar de Bilderbergs hun eerste ontmoeting hadden in mei 1954. Maar in tegenstelling tot Skull and Bones, is Bilderberg zeer mondiaal van opzet. In feite is het zo globaal dat een van de samenzweringstheorieën waarmee het te kampen heeft, is dat het probeert een één-wereldregering te creëren.

Denis Healey, een van de oorspronkelijke oprichters van de groep, hechtte geloof aan die theorie toen hij  tegen  een journalist zei: “ Zeggen dat we streefden naar een één-wereldregering is overdreven, maar niet helemaal oneerlijk. Degenen onder ons in Bilderberg vonden dat we niet eeuwig voor niets met elkaar konden blijven vechten en mensen vermoorden en miljoenen dakloos maken. Daarom dachten we dat één gemeenschap over de hele wereld een goede zaak zou zijn.”

De genodigden zijn meestal afkomstig uit een smal spectrum van beroepen – CEO’s, ministers van Financiën en staatshoofden. Voor de een of twee journalisten die een uitnodiging ontvangen, is het voorrecht grotendeels symbolisch, aangezien ze niet mogen schrijven over wat ze zien en horen. Bilderberg publiceert jaarlijks een lijst van degenen die aanwezig zullen zijn en de onderwerpen die ze zullen bespreken, maar verder komt er weinig van de muren van het hotel. 

Dus hier blijven we met de vraag: is er binnen onze democratieën plaats voor geheime genootschappen, vooral wanneer de leden van deze groepen altijd werken voor hun eigen speciale belangen?

Het antwoord lijkt voor de hand liggend, maar zoals het er nu uitziet, zijn er geen wetten in de boeken die mensen – zelfs degenen die zeggen dat ze ons vertegenwoordigen – ervan weerhouden om elkaar privé te ontmoeten. Als gevolg hiervan is de enige optie voor het gewone volk om bij elke gelegenheid te protesteren tegen deze achterdeurbijeenkomsten. En dat is alles.