Met een artikel ‘Corona-Scepsis in Witte Jas‘ valt NRC dit weekend de medici aan die moeite hebben met het beleid, en de ‘vaccins‘, die geen vaccin zijn.
De tragiek is dat de media niet alleen geen moeite doen om te achterhalen waar die kritiek precies vandaan komt, maar dat ze zelf ook opzichtig een loopje nemen met de realiteit. Na een commentaar waarin de krant zich uitsprak tegen ‘vaccinatiedwang‘, met uitzondering van de ‘zorg‘, bracht ik de redactie onder de aandacht dat ze in dat artikel Israël en Frankrijk afschilderden als landen met veel ‘vaccin‘-weigeraars, terwijl de realiteit toch echt was dat die landen voorop liepen met het aantal uitgezette prikken.
Daarvoor verwees ik naar twee websites die beslist niet sceptisch staan tegenover ‘vaccinatie‘. HIER, en HIER. Daaruit blijkt dat de claim, dat er rond de veertig procent weigeraars zouden zijn, niet in de buurt komt van de realiteit. Uiteraard was de reactie van de krant dat door de grote hoeveelheid mails het niet mogelijk was te reageren, laat staan die fout te corrigeren. Het is ‘misinformatie‘, maar aan de ‘goede kant‘, dus wat maak je je druk?
Het is zonder meer een feit dat het met elke nieuwe dag lastiger wordt om accurate cijfers te vinden, die ook nog bruikbaar zijn in een dialoog. Meer en meer verdwijnen we in een ‘cultstatus‘ waarin de leden gewoon niet bereikbaar zijn voor argumenten, feiten en onderzoeken die hen niet uitkomen. Waar ze ‘weerwoord‘ lijken te tolereren, is dat een quote uit een telefoongesprek, of email-correspondentie, waarvan je nog maar moet afwachten of die niet uit zijn context is getrokken, of dat het een antwoord was op een geheel andere vraag dan men het doet voorkomen. Twijfel is gezond, maar op het moment dat je iemand die anders naar zekere data en uitkomsten van onderzoeken kijkt dan jij gaat afserveren als van een niveau waar je bij de bakker geen genoegen mee zou nemen, zoals een bijschrift bij het artikel het voorstelt, dan ben je toch wel diep weggezakt als die ander een collega van je is, waar je morgen weer mee moet werken, of patiënten naar moet doorverwijzen.
Over de hele linie zijn mensen klaar met het hele ‘Corona-Dossier‘. Ongeacht of men is ‘gevaccineerd‘, of niet. Het is nu zo, dat de pogingen om ‘niet-gevaccineerden‘ op te zetten tegen ‘gevaccineerden‘, deels leidt tot tenenkrommende acties en betogen van mensen die mogelijkheden zien om hun eigen nering weer nieuw leven in te blazen. Maar anderzijds reageren mensen ‘vermoeid‘, of kunnen ze hun afkeer niet goed meer verbergen.
In het artikel van Andreas Kouwenhoven en Frederiek Weeda wordt met geen woord gerept over de website van ‘doctors4covidethics.org‘ waar talloze artsen en wetenschappers van naam hun kritiek op de ‘vaccins‘ onderbouwen met zuiver wetenschappelijke argumenten, zij het dat er recent een artikel aan is toegevoegd waarin de vloer aangeveegd wordt met ‘vaccinatiedwang‘, omdat dat sinds de Tweede Wereldoorlog juist verboden werd, na de ervaringen met Mengele en consorten die er lustig op los experimenteerden. Dat is een zuiver politiek/ethisch/juridisch argument, maar de overige artikelen gaan over medische argumenten, en het gegeven dat het een experimenteel medicijn betreft, waar een noodontheffing voor is afgegeven.
Eenmaal en andermaal stel ik mij op het standpunt dat iedereen zelf maar moet bepalen of hij of zij meedoet aan dat experiment. Maar zorg dan minimaal voor accurate data. Neem ook onderzoeken in overweging die je niet bevestigen in je vooroordeel of hoop, als je je ervan hebt overtuigd dat er niet is gesjoemeld met de data, en houd je verre van de ‘spin‘ in de belanghebbende media. Laat ruimte voor twijfel waar je het niet weet, omdat de ‘data‘ nog niet binnen zijn, zoals bij de kans op bijwerkingen op de middellange- en lange termijn.
Leg de vinger op de zere plek waar de media en ‘Zekere Witte Jassen‘ u in de waan hebben gelaten dat die ‘vaccins‘ immuniseren, wat ze niet doen, en gedraag u ernaar! U kunt 100% ‘gevaccineerd‘ zijn, maar besmet, en u kunt het virus overdragen op anderen, die eraan kunnen overlijden, óók als ze zelf eveneens 100% ‘gevaccineerd‘ zijn. Realiseer u dat ‘Covid‘ niet ongevaarlijk is, maar dat ook de ‘vaccins‘ een kans op overlijden en andere malheur met zich meebrengen, terwijl ‘Covid‘ voor jongere mensen statistisch zelfs een kleiner risico is dan die ‘vaccins‘.
Omdat dit geen commercieel blog is, en ik niet zo nodig naam voor mijzelf hoef te maken als ‘Influencer‘, kan ik het mij veroorloven open te schrijven over deze materie. Het kost mij lezers, zoveel is zeker. De zoekmachines en ‘platforms‘ geven dit soort kritische artikelen niet meer door, als ze het kunnen voorkomen. Maar de wielen vallen van de wagen. Ook als u het niet wilt weten, weet u al dat de ‘boostershots‘ eraan zitten te komen, dat vroeger of later het ‘testen‘ ook voor de ‘gevaccineerden‘ gaat gelden, en dat u er zelf voor mag betalen, omdat de overheid geen geld meer heeft. Die moet nog ‘waarnemers‘ betalen die als ‘waarnemer‘ de ‘waarnemers‘ in de gaten houden, die de politie controleren, als die de burger controleert op wapenbezit. En tussendoor gaat alles op vooraf niet vast te stellen data open, en weer dicht. Zijn de ‘mondkapjes‘ verplicht, of bij wet verboden als ‘gelaatsbedekking‘, en mag je niet praten over het succes van ivermectine in India, en hydrochloriquine in Afrika, waar het als anti-malariamiddel wordt verstrekt. Of over de belangen van ‘Zekere Groepen‘ in de samenleving die binnenlopen dankzij ‘Covid‘, en hun ‘Groene Agenda‘ erdoor gerealiseerd zien worden.
Waarom ik meende er goed aan te doen om de redactie op de hoogte te brengen van die ‘misinformatie‘ over (met name) Israël, is omdat ze daar, ondanks een hoge ‘vaccinatiegraad‘ van (naar schatting) boven de 75% ‘volledig-gevaccineerden’, records slaan op het gebied van het aantal ‘gevallen‘, ruim boven de aantallen uit de tijd toen nog maar weinigen ‘gevaccineerd‘ waren. Met alle getallen kun je goochelen tot er iets tevoorschijn komt wat in jouw perceptie past, maar de getallen zijn de getallen. Laat u de kaas niet van het brood eten, maar val die ‘Koekenbakkers‘ niet lastig die menen de beste taart in huis te hebben, want ze weten niet beter, of ze worden ook maar om een boodschap gestuurd. Ik ben geen arts, maar een ‘consensus-witte-jas‘ imponeert mij net zo min als een ‘sceptische-witte-jas‘. En bij ‘sceptisch‘ heb ik dan nog zoiets dat het iemand is die voor zichzelf heeft leren denken, wat ik waardeer in een mens, terwijl de ‘consensus-bakkers‘ dat voordeel missen.