Ghosting en ‘breadcrumbing’: de psychologische impact van ons slechte gedrag op datingapps

Elke dag gebruiken duizenden mensen wereldwijd datingapps om met vreemden in gesprek te gaan, met het zogenaamd gemeenschappelijke doel om een ​​partner te vinden. Maar blind vertrouwen op de intenties van anderen is de eerste fout die veel gebruikers maken: de persoon aan de andere kant van het scherm is misschien helemaal niet op zoek naar ware liefde, of iets wat daarop lijkt.

Sterker nog, verschillende onderzoeken hebben aangetoond dat mensen datingapps om allerlei redenen gebruiken, variërend van een gesprek tot gewoon even rondneuzen op andere profielen. Als het om datingapps gaat, is de zoektocht naar ware liefde blijkbaar het laatste waar veel mensen aan denken.

Datingapps zijn verre van een utilitaire matchmakingtool en lijken meer op een klassiek kinderverhaal, vol sluwe personages en emotionele uitdagingen. Het is een wereld bevolkt door sluwe wolven, bedrieglijke sporen van broodkruimels en geesten die op mysterieuze wijze in het niets verdwijnen.

De liegende wolf

In ons verhaal schuilt de wolf in de diepten van het datingappbos. Net als de hongerige wolf in Roodkapje verbergt deze wolf zich achter een sluier van bedrog – studies hebben aangetoond dat tijdens de eerste fase van online daten gemiddeld zo’n 7% van de onthulde informatie onwaar is .

Mensen vallen vaak terug op leugens om hun profiel interessanter te laten lijken of om ongemakkelijke gesprekken te vermijden. Hoewel in kinderverhalen de waarheid altijd boven tafel komt, kan het op een datingapp veel moeilijker zijn om feiten van fictie te onderscheiden, en veel gebruikers raken blasé en sceptisch als ze eenmaal bedrogen zijn. Een slechte start voor elke relatie.

Het broodkruimelpad naar nergens

In dit verhaal wagen velen van ons zich in een bos vol broodkruimels die de weg markeren. In tegenstelling tot Hans en Grietje zijn deze niet bedoeld om de weg naar huis te markeren, maar om slachtoffers hulpeloos gevangen te houden in een ingewikkeld emotioneel doolhof.

De praktijk van ‘broodkruimelen’ houdt in dat je sporadisch en onregelmatig tekenen van interesse toont zonder enige echte toewijding om een ​​relatie verder te brengen. Iemand die je aanvankelijke interesse wekt, kan zo nu en dan zulke signalen afgeven – een berichtje hier, een like daar – om een ​​beetje hoop levend te houden, maar ze bieden nooit iets meer. Degenen die het spoor volgen, raken vaak verdwaald en weten niet wat ze kunnen verwachten.

Volgens een onderzoek is ongeveer 35% van de datingappgebruikers slachtoffer of dader van breadcrumbing geweest.

Het is ook allesbehalve ongevaarlijk. Het kruimelen van iemand laat zijn slachtoffers zich gevangen voelen in een web van emoties, waar ze moeilijk ongeschonden uit kunnen komen. Andere studies hebben aangetoond dat naarmate het kruimelen langer aanhoudt, mensen minder voldoening in hun leven kunnen ervaren en zich eenzamer en hulpelozer kunnen voelen, vooral wanneer ze beseffen dat hun ‘kruimelaar’ niet van plan is om de relatie verder te zetten.

Verdwijnende geesten

In deze moderne hervertelling treffen we ook spoken aan die, net als hun klassieke tegenhangers, de gewoonte hebben spoorloos te verdwijnen. Deze plotselinge verdwijning staat bekend als ‘ ghosting ‘.

Herhaalde of langdurige interacties op een datingapp kunnen de verwachtingen verhogen. Wanneer iemand wordt genegeerd, voelt hij of zij zich vaak in de steek gelaten en onzeker, zonder enig idee wat er met hem of haar is gebeurd of waarom. Deze verwarring kan soms een diepgaande emotionele impact hebben.

We kunnen hier parallellen trekken met een ander sprookjesachtig moment: de magische match tussen Assepoester en haar prins. Bij hun ontmoeting voelen ze allebei een onmiddellijke, sterke aantrekkingskracht, vergelijkbaar met hoe twee mensen zich zouden kunnen voelen wanneer ze voor het eerst beginnen te chatten op een datingapp. Assepoester “verdwijnt” vervolgens de knappe prins, waardoor hij niets meer overhoudt dan een glazen muiltje en een vaag gevoel van verwarring. Gelukkig voor de prins (en niet in de laatste plaats dankzij zijn onverzettelijke inzet) loopt het verhaal goed af en zegeviert de liefde.

In het modernere verhaal van datingapps eindigt ghosting meestal niet met een lang en gelukkig leven voor de hoofdpersonen. Uit een onderzoek bleek dat ongeveer 20% van de gebruikers wel eens iemand had geghost, of zelf slachtoffer was geworden van ghosting.

Liegende wolven, sporen van broodkruimels en wispelturige geesten zijn slechts enkele van de uitdagingen waar datingappgebruikers mee te maken krijgen. Ze kunnen slachtoffers sceptisch, cynisch, gefrustreerd of verward achterlaten, maar dat hoeft niet zo te zijn.

Net als in Assepoester, waar het verhaal na de dans verdergaat, kunnen betekenisvolle relaties in het echte leven worden opgebouwd door middel van echte interacties en eerlijke, open gesprekken. Wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat mensen een groter gevoel van verbondenheid en authenticiteit ervaren door tijd en moeite te steken in het ontwikkelen van relaties die verder gaan dan het oppervlakkige. Zo bouwen ze de basis waarop ze hun eigen liefdesverhaal kunnen bouwen.

Naar schatting beginnen twee derde van de romantische relaties onder jongvolwassenen als vriendschappen . Net als in kinderverhalen, waar mensen hechter worden voordat ze de ware liefde vinden, is een solide relatie gebaseerd op wederzijds begrip, vertrouwen en communicatie. Om terug te komen op een ander sprookje: laten we niet vergeten hoe Belle en het Beest samenkwamen.

Bovenal moeten we onthouden dat wij de hoofdpersonen zijn in ons eigen verhaal. Het is aan ons om het einde te schrijven dat we willen.