Indignatie redactie 
“VLADI GO HOME”, stond op het bord van een vrouwelijke demonstrant in Duitsland, en vatte daarmee samen – samen met de hashtag #PutinIsaWarCriminal – een verbijsterde reactie van de wereld op de invasie van Oekraïne door de paranoïde, machtsgekke Ivan-the-Terrible wannabe van Rusland samen.
De escalatie kwam snel, met veel drama. De Oekraïense president Volodymyr Zelensky deed een hartstochtelijk pleidooi aan het Russische volk – in het Russisch, dat hij doorgaans vermijdt te gebruiken – om “naar de stem van de rede te luisteren” en te sparen wat te veel verloren levens zouden zijn. Poetin hield een opruiende toespraak over de noodzaak om de “nieuwe republieken” te verdedigen tegen een “nachtmerrie (van) vervolging en genocide” door het “neo-nazi” regime van Zelensky,en een afstammeling van overlevenden van de Holocaust. Amerika’s rechtse instrumenten, goons en nuttige idioten haastten zich om de verkeerde kant te kiezen, van de verbijsterde waanzin van de voormalige man – man, vrouw, persoon, camera, tv – tot het bruinhemd van Steve Bannon en Erik Prince, die dat op in ieder geval heeft de anti-wakker Poetin je kinderen nooit laten lezen over slavernij, een badkamer voor hetzelfde geslacht gebruiken of een rok dragen zoals Harry Styles. Ondertussen dachten experts na die “een voorproefje van grote brutaliteit” zagende surrealistische implicaties van de onthulde nucleaire dreigingen van Poetin, het duistere “eindspel” en de mogelijke problematische bezetting van een natie van 41 miljoen, een daad die lijkt op “zelfmoord plegen uit angst voor de dood”, allemaal om het ego, de hoogmoed en de hebzucht van een man die misschien “de plot kwijt” zijn. En zoals altijd worden de angstaanjagende kosten gedragen door de mensen, wiens verhalen en afbeeldingen al snel begonnen uit te stromen op hashtags als #Ukraine en #UkraineUnderAttack .
In Rusland gingen duizenden demonstranten dapper de straat op ; tegen donderdagavond waren bijna 1.800 in 53 steden vastgehouden, ongeveer de helft in Moskou. Wat als ze een oorlog gaven en niemand kwam, of ze gaven het op: er waren berichten over overgaven door Russische troepen die voormalige landgenoten niet wilden doden – maar ook huiveringwekkende video van soldaten die vrolijk dode lichamen strippen. Terwijl angstige bewoners ineengedoken zaten in metrostations, kwamen er bewegende accounts naar voren. Een vrouw veegde tranen weg terwijl ze een baby vasthield , met het bord van haar peuter met de tekst ‘Stop de oorlog in Oekraïne’. Een 80-jarige man die een tas draagt met extra shirts/broeken en sandwiches probeerde zich aan te melden om te vechten voor zijn kleinkinderen in Oekraïne. Een voormalige president van Oekraïne, op straat met een nauwelijks bewapende burgerbeschermingsgroep, zwoer ‘voor altijd’ stand te houden. Een vrouw schold soldaten uit als inzittenden, fascisten, stront, en vertelde hen toen woedend dat ze wat zonnebloempitten moesten nemen om op Oekraïense bodem te laten groeien “na je dood”. Een snikkende vader zette zijn huilende dochter op een bus uit Kiev om haar te beschermen; de doorgaans bezadigde Alexander Vindman, die als kind Oekraïne naar de VS verliet, noemde de video ‘verdomme hartverscheurend’. Nadat de Russen naar verluidt Tsjernobyl hadden ingenomen in “een botsing van catastrofes”, merkte Charlie Pierce opde gruwel van de Russen die oorlog voeren in een nog radioactieve wildernis, gecreëerd door mensen en grotendeels ” teruggewonnen door vegetatie en de wilde dieren”, die 20.000 jaar onbewoonbaar zal blijven voor mensen: “En veel mannen stierven van de wateren, omdat ze werden bitter gemaakt.” En op een eiland in de Zwarte Zee bleven 13 Oekraïense grenswachten tot het einde uitdagend . Mogen zij rusten in vrede en kracht.
“Er is geen vlag die groot genoeg is om de schande van het doden van onschuldige mensen te bedekken.” – Howard Zinn
last words for some incredibly brave ukrainians https://t.co/cRYCzGRQtB
— ian bremmer (@ianbremmer) February 25, 2022
