Indignatie redactie 
Na de moord op George Floyd in de Verenigde Staten van vorige maand, stak een ongewapende zwarte man, gestikt door de Minnesota-politieagent Derek Chauvin, tijdens wat een routinestop had moeten zijn, wat aanvankelijk zou beginnen als protesten tegen politiegeweld en systemisch racisme in de Amerikaanse staat Minneapolis zou zich snel over het hele land verspreiden voordat het uitgroeide tot een internationaal fenomeen.
Grote steden in de Verenigde Staten en Europa namen allemaal deel aan solidariteitsprotesten als gevolg van de dood van Floyd, waarbij elk protest uitgebreide aandacht kreeg van de reguliere westerse media en de publieke steun van figuren van het hoogste niveau van sport, media, entertainment en zaken.
Een van de meest onderscheidende kenmerken van deze protesten tot nu toe is echter het richten van standbeelden en monumenten door antiracistische activisten van historische figuren die zich bezighielden met kolonialisme en slavernij.
In de Britse stad Bristol werd een standbeeld van de 17e – eeuwse slavenhandelaar Edward Colston omvergeworpen door demonstranten voordat hij in de haven van de stad werd gegooid, terwijl in de Verenigde Staten een soortgelijk lot standbeelden zou overkomen van 19de – eeuwse Zuidelijke figuren, Charles Linn en Robert E. Lee. De uitdrukking ‘Churchill is een racist’ werd ook geschilderd op een standbeeld van de vroege-20 ste eeuw, de Britse premier in Londen, vanwege zijn blanke racist en imperialistische uitzicht.
Maar hoewel het antiracistische en anti-imperialistische sentiment achter dergelijke acties zeker geprezen moet worden, roept het ook de vraag op waarom een ​​soortgelijke woede niet voorbehouden is aan de moderne onderdrukkers en imperialisten; in dit geval is dit het militaire industriële complex en de oorlogslobby’s van zowel de Verenigde Staten als Groot-Brittannië.
Aangezien beide landen ’s werelds grootste wapenexporteurs zijn, is het precies dit militaire industriële complex geweest dat een integrale rol heeft gespeeld in de huidige belangrijkste humanitaire crisis ter wereld; De nu vijf jaar durende oorlog met Jemen in het Westen van Saudi-Arabië tegen Jemen, een oorlog waarin meer dan 85.000 Jemenitische kinderen nu het leven hebben verloren als gevolg van Amerikaanse en Britse bommen.
Militaire adviseurs uit beide landen staan ​​ook klaar om Riyad te helpen bepalen waar de luchtaanvallen moeten worden gericht, waarbij de landbouwsector van de verarmde Arabische natie een favoriet doelwit is, met name van de Royal Saudi Air Force, wat resulteert in wijdverbreide hongersnood in wat er is al het armste land van het Arabische schiereiland.
Elders in het Midden-Oosten blijven de Amerikaanse en Britse bezettingsmacht nog steeds in het noorden van Syrië en Irak; met de luchtmacht van beide landen bij de hand om een ​​Koerdische etnostaat te helpen vormen in overeenstemming met het in 1982 door Tel Aviv geschreven Oded Yinon-plan, bedoeld om de Arabische staten die vijandig staan ​​tegenover Israël te balkaniseren.
Dichter bij huis heeft de neonazistische junta van Oekraïne ook politieke en militaire steun gekregen van de VS en Groot-Brittannië sinds de staatsgreep van 2014, waarbij de regering van Victor Janoekovitsj werd verdreven over zijn afwijzing van een EU-handelsovereenkomst ten gunste van nauwere banden met Rusland ; vergelijkbaar met de situatie in Jemen, zijn militaire adviseurs uit beide landen ook aanwezig geweest om de strijdkrachten van Kiev bij te staan ​​in hun oorlog tegen de afgescheiden pro-Russische republieken Donetsk en Luhansk, en de regering-Trump heeft sindsdien de verkoop van zware wapens aan Oekraïne goedgekeurd 2018.
Ondanks de litanie van oorlogsmisdaden heeft deze moderne imperialistische buitenlandse politiek er echter toe geleid dat, van de Donbass tot het Midden-Oosten, het Pentagon, het Ministerie van Defensie en de fabrieken van Lockheed Martin, Raytheon en BAE Systems tot nu toe onaangeroerd zijn gebleven door de huidige demonstranten – hun woede schijnbaar voorbehouden aan imperialisten en onderdrukkers die in plaats daarvan generaties geleden zijn overleden.
* (Bovenste afbeelding: de demonstranten vallen het standbeeld van Edward Colston omver. Credit: Prachatai / Flickr )
