Indignatie redactie 
Om vrede te sluiten met een aartsvijand, is het veelal afdoende als je je ‘hidden brain‘ een paar dagen vrijaf geeft.
Shankar Vedantem, wetenschapsjournalist voor de ‘Washington Post’, schreef het boek ‘Hidden Brain‘, met verwijzing naar onderzoek waaruit bleek dat veel beslissingen die we nemen geen bewuste keuzes zijn. Dat boek zorgde voor bekendheid, en inmiddels is het uitgegroeid tot een ‘product‘. Tegelijk benadrukt hij in het oorspronkelijke boek dat de ‘hidden brain‘ niet iets is wat je kunt lokaliseren, net zomin als de ‘selfish gene‘ een fysiek aanwijsbaar deel van het erfelijk materiaal is.
De ‘hidden brain‘ is het geheel aan ‘biases‘. Automatismen. Geconditioneerde handelingen waardoor je niet meer na hoeft te denken over zekere keuzes. Hij laat zien, aan de hand van overtuigende voorbeelden, hoe kwetsbaar wij allen zijn in dit opzicht. Het verwijst naar de claim van de econoom Cipolla, over het ontstellend grote aantal mensen dat ‘dom‘ handelt, en niet alleen de gemeenschap beschadigt, maar ook zichzelf. Aangevuld met de ‘naïeven‘, die ‘goede bedoelingen‘ hebben en zichzelf op voorhand al helemaal wegcijferen. Maar ook de cynische profiteurs en de ‘intelligente‘ mensen (binnen Cipolla’s matrix, wat dus niks met het IQ, of het opleidingsniveau van doen heeft), die uitkomen bij ‘Win-Win‘, zijn niet vrij van dat soort invloeden.
Als notie is het allesbehalve nieuw, maar door rigide wetenschappelijk onderzoek is de belangstelling voor het fenomeen weer toegenomen, na een periode waarin wetenschappers uitgingen van de mens die welbewust leeft, en logische keuzes maakt. Een grappig experiment dat aantoonde dat daar toch nog wel iets op valt af te dingen, was een onderzoek waarbij werknemers geld in een ‘honesty box‘ konden deponeren als ze koffie uit de automaat haalden. De onderzoekster plaatste afwisselend een fotootje van bloemen, en van een paar ogen bovenaan het bericht bij de automaat waarin mensen werden herinnert aan die verplichting. En verdomd: Als er een fotootje van een paar ogen op de lijst stond was men eerlijker dan wanneer er bloemen in de aanbieding waren.
Inmiddels barst het van de onderzoeken naar dat soort onderbewuste drijfveren, en in eerdere berichten hier heb ik u al gewezen op de ‘professionele‘ aanwending door overheden die wilden dat u zich liet ‘vaccineren‘, en dat ze in het Verenigd Koninkrijk een apart kantoor hebben op ‘Downing Street 10‘ om uw onderbewustzijn te ‘helpen‘ keuzes te maken waar u bij uw gezonde verstand niet voor te porren zou zijn, terwijl ze op een legerbasis een grote eenheid hebben die niet anders doet dan het internet afschuimen op zoek naar mogelijkheden om u te ‘helpen‘ als u moeite heeft met kiezen voor oorlog tegen de Russen, met hulp van ‘Bellingcat‘ en soortgelijk ‘onafhankelijke‘ kanalen.
Werkt het?
In experimentele situaties, met een afgebakende omgeving, zijn de effecten meetbaar. Maar hoe effectief zijn dat soort methoden in een dynamische, complexe omgeving? Hoe belangrijk zijn culturele verschillen? Hoeveel dynamiek kan een groep absorberen voordat ze ‘kierewiet‘ worden, en achter elke boom de donkere schaduw van Poetin zien. Om er vervolgens achter te komen dat het bedrog was als het licht aangaat? Ik vraag dat ook omdat we inmiddels in een samenleving zitten die vergeven is van de ‘signalen‘ die ons deze of gene kant op moeten zien te bewegen, op weg naar ‘Woke‘, ‘Groen‘ en blinde haat voor alles wat Russisch of Chinees is.
Neem, voor het gemak, de ‘harde kern‘ die de ‘Fuck the EU‘-coup in Oekraïne in 2014 mogelijk maakte. Dus niet de gewatteerde meelopers, maar de neonazi’s die niet terugschrokken voor het gebruik van geweld. Die ‘harde kern‘ is, evenals ‘onze‘ Jihadistische vrienden die elders in de wereld volop worden gebruikt voor het ‘vuile werk‘, niet echt ‘van nature‘ gecharmeerd van ‘LGBTQ+‘, ‘Groen‘ en ‘Woke‘. Russen met de blote handen lynchen okay. Fascistoïde dictatuur prima. Maar rot op met je homo’s, lesbiennes, ‘trans‘, ‘Grassprietjes‘, ‘Safe Space Trollen‘ en ‘vrouwenvoetbal‘. En hoezo zijn zij gelukkig als je ze alles afpakt wat ze bezitten?
In Oekraïne sloeg de twijfel al direct na die ‘Fuck-the-EU‘-coup toe. Zowel bij de gewatteerde meelopers die juist veel verwachtten van de EU, en niet zaten te wachten op de coke-snuivende rokkenjager Hunter Biden als ‘directeur‘ van de ‘BV Oekraïne‘, of een Chocoprins die zich Napoleon waande, terwijl hij geld wegsluisde naar Panama en de Bahama’s, als bij de ‘woke-hatende‘, rechts leunende ultranationalisten. Misschien is die Poetin dan toch zo gek nog niet?
Op het moment dat je ‘hidden brain‘ de geest geeft, val je terug op je veel tragere, maar degelijker en logisch functionerende brein dat daadwerkelijk nadenkt. En kan je er zomaar achter komen dat de haat die je voelde voor Russen, voor vrouwen, voor mannen, voor zwarten, voor blanken, voor Joden, voor Christenen, voor Moslims, weinig te maken heeft met logica. En dat maakt de weg vrij voor een openbaring, en terugkeer naar de rede. De wereld van wetten en afspraken, weg van de ‘Rules Based Society‘ waar het westen mee loopt te leuren. Dan zie je dat je gebruikt wordt door lieden met een extreem cynische agenda. Lieden die graag zouden zien dat Rusland jouw land binnenviel, of dat je Rusland aan zou vallen, en die zich voordoen als je vrienden, maar die al weg zijn voor er geschoten wordt. Die het geen ‘Fuck Ukraine‘ kan schelen of je het overleeft, of als martelaar eindigt in een geostrategisch conflict. Dat die ‘vriend‘ een oorlog nodig heeft, om daarna Europa af te kunnen grendelen van Rusland en China, en wat er rest van Europa daarna te gebruiken als ‘bitch‘. Met jouw geliefde Oekraïne, Irak, Libië, Syrië of Afghanistan als ‘verschroeide aarde‘ in ‘niemandsland‘.
Ondanks een hele serie aanslagen, en zelfs exploderende granaten op Russisch grondgebied, terwijl ook aan de kant van Oekraïne doden worden gemeld, houdt iedereen met een gevechtstenue zich vooralsnog in. En zijn de vrouwen en kinderen geëvacueerd uit de Donbas, zodat ze niet gebruikt kunnen worden als ‘menselijk schild‘. Ik hoop vurig dat iedereen die ‘bewerkt‘ wordt door de Amerikaanse en Britse ‘nudgers‘, en die bankdirecteur van de Noorse Centrale Bank, Stoltenberg, die nu nog het woord voert voor de NAVO, om het vuur te openen, op zijn of haar handen blijft zitten. En denkt aan de eigen toekomst. Geen lol aan om van zes voet onder de grond grassprietjes omhoog te duwen, terwijl je ook van het leven zou kunnen genieten, je kinderen en kleinkinderen zou kunnen zien opgroeien, en hen kunnen helpen om iets van hun leven te maken. Bedenk ook dat al die hitsers en haters zelf op veilige afstand zitten, en zouden blijven. Je vindt Biden, noch zijn zoon, of BoJo, of die bankdirecteur, Ollongren, Kaag of Rutte niet naast je in de loopgraaf.
Gewoon ‘Minsk II‘ uitvoeren, tegen hun zin in, en: Peace! Niet ‘in our time‘, maar gewoon omdat het zo onwaarschijnlijk veel beter is dan oorlog om niks.
