‘Greenpeace’ wil dat er een verbod komt op vluchten korter dan 750 kilometer vanaf Schiphol

De organisatie, met een mooi, duur kantoor in Amsterdam, op het NDSM-Plein waar het ‘fijn‘ is om te ‘werken‘ volgens de ‘recenties‘ die Google presenteert, is één van de vele zwaar gesubsidieerde actiegroepen op zoek naar bestaansrecht. Opgericht in Vancouver, in 1971, om te strijden tegen Amerikaanse atoomproeven voor de kust van Alaska, is de subsidievretende multinational tegenwoordig ‘gediversificeerd‘, omdat de vraag naar het oorspronkelijke product opdroogde.

De organisatie bestelde bij ‘Haskoning‘ een rapport, waaruit blijkt dat 54 bestemmingen die vanaf de nationale luchthaven worden bediend binnen een straal van 750 kilometer liggen. ‘Haskoning‘ was bij mij het laatst in beeld toen Nederland probeerde een medewerker van die organisatie met een marinehelikopter te ‘evacueren‘ uit Libië, waarmee het de ‘Regime Change‘ operatie in dat land aftrapte. Die ‘evacuatie‘ mislukte spectaculair, waardoor de medewerker zich gedwongen zag een korte lijnvlucht vanuit Libië te nemen, enige tijd daarna gevolgd door de piloten van de helikopter, die uitgebrand op het strand in Libië achterbleef. Een lijnvlucht die overigens kort na de ‘bevrijding‘ van dat land werd geschrapt, waardoor mensen nu met lekke rubberbootjes moeten zien de Middellandse Zee over te steken. Maar dat terzijde.

Dom en blind hobbelen de media achter ‘Greenpeace‘ aan. Het schrappen van die bestemmingen zou evenveel CO2-uitstoot besparen als 175.000 huishoudens genereren, volgens de betaalde ‘actielieider‘ Dewi Zloch. Een ‘jonge moeder‘ verontschuldigde zich in de ‘nieuwsuitzending‘ waarin mevrouw Zloch het Nederlandse volk streng toesprak. De jonge vrouw wilde wel liever niet vliegen, maar veertieneneenhalf uur in de trein, met een baby, was voor haar toch een offer dat ze nog niet op kon brengen. Sorry. Als het aan ‘Greenpeace‘ ligt heeft ze binnenkort simpelweg geen keuze meer. ‘In de trein, kreng!‘

Amsterdam naar Glasgow ligt bijvoorbeeld ruim binnen die straal van 750 kilometer, en daarmee nagenoeg alle bestemmingen in het Verenigde Koninkrijk en Ierland. Veel succes als je daarheen wilt reizen met de trein! Als het je lukt, is de afgelegde afstand het dubbele, evenals de uitstoot van de ‘Bruinkool-gestookte‘ trein. Amsterdam naar Dublin met de trein is bijvoorbeeld zevenentwintig uur. En ‘Greenpeace‘ wéét dat. Natúúrlijk weten ze dat. Amsterdam naar Brest, in Frankrijk, ligt net op de grens. Het is een rit waarbij geen zee in de weg ligt, zoals bij Glasgow of Dublin. Alhoewel de kortste, rechtstreekse verbinding uiteraard wél over zee loopt. Eén uur en drie kwartier met het vliegtuig. Acht uur en drie kwartier met de ‘hogesnelheidstrein‘. Voor het gedeelte in Frankrijk minder CO2-uitstoot, want de Fransen hebben kernenergie. Maar was ‘Greenpeace‘ daar niet juist een felle tegenstander van, ooit?

Ze weten ook dat het merendeel van die kortere vluchten niet gericht zijn op ‘bestemmingsverkeer‘, maar dat de reiziger via Schiphol doorreist naar een eindbestemming op een afstand ver buiten die ‘straal‘ van 750 kilometer. En dat een verbod op vluchten korter dan 750 kilometer de doodsteek zou zijn voor Schiphol en de KLM. En dan? Gaan al die mensen die daar nu nog werken, met inbegrip van de mensen die werkzaam zijn bij al die toeleveringsbedrijven, en ‘expertise‘-leveranciers als ‘Haskoning‘, een leuke werkplek vinden op het NDSM-Plein? Vertel: Wie gaat dat betalen? En wat valt er nog meer gesubsidieerd te verzieken?

Zonder Schiphol en de KLM zal het totale aantal reizigers van, naar en via Nederland dramatisch slinken. De treinen en de stations kunnen de huidige capaciteit al niet aan, en een paar miljoen passagiers per jaar extra is je reinste luchtfietserij. Het mooie van vervoer door de lucht, is dat het driedimensionaal is, terwijl het ‘spoor‘ ééndimensionaal is: Vooruit, of achteruit. Zo flexibel als een spoorstaaf, of een goed betaalde ‘actievoerder‘. Wegvervoer is al een geringe verbetering, omdat je ook links of rechts om het andere verkeer heen kunt. Dus tweedimensionaal. Voor de ‘flatearthers‘ in de actiewereld en de media is het allemaal ‘hogere wiskunde‘, en wiskunde was al nooit hun sterke kant op school, waardoor ze terecht zijn gekomen in ‘wetenschappen‘ die drijven op ‘consensus-building‘. Het is keihard ‘werken‘, omdat je al die ongemakkelijke feiten moet zien te overstemmen, en manieren moet zien te bedenken om mensen te laten geloven dat ‘het‘ kan.

Is ‘het‘ dan beter? Nee, dat niet. Maar het is wel een triomf voor de ‘flatearth-wetenschap‘ dat je mensen zo gek kunt krijgen dat ze vrijwillig als vee veertieneneenhalf uur in een uitpuilende trein gaan staan, terwijl ze, gesubsidieerd, de complete economie van Nederland naar de verdommenis helpen, waar ze met minder uitstoot binnen anderhalf uur, in alle comfort, op hun bestemming zouden kunnen arriveren, en mensen met écht werk gewoon hun ‘ding‘ kunnen laten doen.