Indignatie redactie 
De toespraak van Greta Thunberg tot de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties:
“Mijn boodschap is dat we jullie in de gaten houden.
Dit is helemaal verkeerd. Ik zou hier niet moeten staan. Ik zou weer op school moeten zitten aan de andere kant van de oceaan. Maar toch kloppen jullie allemaal aan bij ons, jongeren, voor hoop. Hoe durven jullie!
Jullie hebben mijn dromen en mijn jeugd ontvreemd met jullie lege woorden. En toch ben ik nog een van de gelukkigen. Mensen lijden. Mensen sterven. Hele ecosystemen staan op instorten. We staan aan het begin van een massale uitsterving, en alles waarover jullie kunnen praten is over geld en sprookjes van eeuwige economische groei. Hoe durven jullie!
Al meer dan 30 jaar, zijn wetenschappers glashelder geweest. Hoe durven jullie te blijven wegkijken en hier te komen zeggen dat jullie genoeg doen, terwijl de politiek en de oplossingen die nodig zijn, nog nergens te zien zijn.
Jullie zeggen dat jullie ons horen en dat jullie de urgentie begrijpen. Maar hoe verdrietig en boos ik ook ben, ik ben niet bereid dat te geloven. Want als jullie de situatie écht begrepen en nog steeds nalaten te handelen, dan zouden jullie het kwaad zelf zijn. En dat weiger ik te geloven.
De populaire voorstelling van het terugbrengen van onze uitstoot met de de helft in 10 jaar, geeft ons slechts een kans van 50% om onder de 1,5 graden [Celsius] te blijven, met het risico van het in werking zetten van onomkeerbare kettingreacties die de menselijke controle te buiten gaan.
Vijftig procent kan voor jullie acceptabel zijn. Maar bij die cijfers zijn niet inbegrepen de kantelpunten, voor het merendeel ‘feedback loops’, extra opwarming verscholen achter giftige luchtvervuiling of de aspecten van gelijkheid en klimaatrechtvaardigheid. Ze rekenen er ook op dat mijn generatie honderden miljarden tonnen CO2 uit de lucht zuigt met technologieën die nu nog nauwelijks bestaan.
Dus een risico van 50% is gewoon niet aanvaardbaar voor ons – wij, die gedwongen zijn te leven met de gevolgen.
Om een kans te hebben van 67% om onder een 1,5 graad mondiale temperatuurstijging te blijven – de beste schatting gegeven door het [Intergovernmental Panel on Climate Change] – had de wereld op 1 januari 2018, niet meer dan 420 gigaton CO2 uit mogen stoten. Vandaag is dat cijfer al gedaald tot minder dan 350 gigaton.
Hoe durven jullie te beweren dat dit kan worden opgelost met enkel ‘business as usual’ en een aantal technische oplossingen? Met de huidige uitstootniveaus, zal dat resterende CO2-budget volledig verdwenen zijn in minder dan 8 1/2 jaar.
Er zal geen sprake zijn van oplossingen of plannen die in lijn zijn met deze cijfers hier vandaag genoemd, want deze cijfers zijn te ongemakkelijk. En jullie zijn nog steeds niet volwassen genoeg om de waarheid te vertellen.
Jullie hebben gefaald. Maar de jongeren beginnen jullie verraad door te krijgen. De ogen van alle toekomstige generaties zijn op jullie gericht. En als jullie ervoor kiezen om ons in de steek te laten, zeg ik: Wij zullen jullie dit nooit vergeven!
We zullen jullie hier niet mee laten wegkomen. Op deze plek en op dit moment trekken we de lijn. De wereld wordt wakker. En de verandering komt, of jullie het nu leuk vinden of niet.
Bedankt”
Foto: screenshot YouTube
Op truthdig.com (24 september 2019) gaf Juan Cole een reactie op het moedige optreden van Greta Thunberg:
J’accuse
Meer dan een eeuw geleden, toen autoritaire elementen in het Franse officierencorps een landverraadzaak tegen een joodse officier, Alfred Dreyfus, verzonnen, stuurde schrijver Émile Zola een open brief aan de president van de Franse Republiek, die begon met: “Ik beschuldig” (j’accuse), waarin hij een antisemitische majoor als de schuldige van de gerechtelijke dwaling aanwees. Zola veranderde de bewoordingen van de discussie over de Dreyfus-affaire dusdanig dat de vraag of Dreyfus verraad gepleegd had vervangen werd door de vraag wie hem er had ingeluisd.
Thunberg verandert van nu af aan het klimaatcrisisdebat door de schuldigen aan te wijzen.
Bij het mobiliseren van mensen om politieke prestaties te behalen, is framing alles. De 100 bedrijven die het grootste deel van ’s werelds verstikkende kooldioxide uitstoten hebben eerst geprobeerd om de crisis als illusoir en onwaar voor te stellen. Toen voerden zij aan dat de wetenschappelijke feiten betwist worden. Meer recent hebben ze geprobeerd om te suggereren dat de uitstoot een individueel probleem is en kan worden opgelost door individuen vegetariër te laten worden en meer van dergelijke onzin. Tot de honderd bedrijven behoren de door de staat gerunde Chinese kolenbedrijven en in de particuliere sector, ExxonMobil, Shell, BP en Chevron als de meest uitstotende ondernemingen, die voor hun winsten afhankelijk zijn van de verbranding van fossiele brandstoffen. ExxonMobil stopte de bevindingen van hun eigen wetenschappers over de snelle wereldwijde opwarming in de doofpot en financierde PR-campagnes om verwarring te zaaien en in staat te blijven te profiteren van het verwoesten van de planeet.
Thunberg heeft het er niet over, maar wat deze bedrijven en degenen in regeringen die hen daartoe in staat stellen, aan het doen zijn is het begaan van een misdaad. Het is een onrechtmatige daad, met echt levende slachtoffers. Zij betrekken iedereen die nu leeft erbij, zoals Greta Thunberg, 16 jaar oud, aangezien de huidige uitstoot van kooldioxide door bedrijven, een toenemende wereldwijde opwarming zal creëren die hen zal beroven van een normaal leven, zoals we in de twintigste eeuw ‘normaal’ hebben gedefinieerd. Ze vertelde hen: “Jullie hebben mijn dromen en mijn jeugd gestolen met je lege woorden.”
Maar het is niet alleen de toekomst waartegen een ongekend misdrijf wordt begaan. Het zijn de miljoenen mensen die reeds ontheemd zijn door droogte, bosbranden, stijging van de zeespiegel, stormvloeden en extreme orkanen, opgezweept door Frankensteinachtige, warme oceanen. Thunberg nam het ook voor hen op.
Boven alles, wees ze het gepraat over hoop af. Ze eist onmiddellijke, concrete acties. Er zal geen grote stofzuiger worden uitgevonden om de kooldioxide, tegen een betaalbare prijs, op te zuigen uit de atmosfeer. Het opvangen en opslaan van kooldioxide is buitengewoon gevaarlijk, omdat het gas grote aantallen mensen kan doden als er lekkages ontstaan. Het overslaan van een hamburger of vergroenen is niet genoeg. We hebben een door de overheid opgeleverde infrastructuur nodig. We hebben treinen en metro’s nodig. We hebben elektrische bussen en auto’s nodig. Deze laatste vereisen laadstations. Zoiets kan niet verwezenlijkt worden door individuele consumenten.
De vertegenwoordigers van de regeringen, tot wie zij zich richtte, hebben over het algemeen niets gedaan. Ze zijn medeplichtig aan de misdaad. Ze geven grote subsidies aan de grootste vervuilers. Ze betalen hen dus eigenlijk om de misdaad te plegen.
Greta Thunbergs versie van “J’accuse” is “Hoe durven jullie?”
Juan Cole is hoogleraar geschiedenis aan de Universiteit van Michigan en beheerder van het Informed Comment e-zine.
Op Democracy Now! was op 11 september 2019 een lang interview te zien van Amy Goodman met Greta Thunberg, waarin ze uitgebreid vertelt over de redenen waarom ze haar strijd begonnen is:
Dank aan:https://vertaalslag.blog
