Indignatie redactie 
Ze zou daar niet moeten zijn. Ze moet niet doen alsof deze toespraak haar eigen schrift is. Het is niet haar schrijven, duidelijk. Ze oefende vele malen haar stem en gezichtsuitdrukkingen voor een spiegel. Prepped in elk detail. Hoe durf je zo te spreken!
Maar nee: we moeten ons schuldig voelen. We moeten ons schuldig voelen. Ze is boos op ons allemaal !!!
Ze zal me om drie redenen niet schuldig laten voelen. Eerst kan ik het acteerwerk doorzien. Het is nep en dus beledigend. Ten tweede zal ik NIET mijn mening uitspreken over wat ik van haar denk, omdat ze nog een kind is. Als ik mijn mening geef over wat ik van haar denk, zou ik me daarna schuldig voelen. Daarom gebruiken ze kinderen om een verhaal te vertellen. Je kunt niet reageren, niet echt. Een kind in die positie brengen, is een debat tot zwijgen brengen en een kind ervoor gebruiken. Ten derde heb ik gemerkt hoe vaak jongere generaties (de huidige 20-jarigen) en ontwikkelingslanden minder om het milieu geven in vergelijking met de meeste burgers in het Westen, als het gaat om eenvoudige acties om de voetafdruk van een keer te beperken, bijvoorbeeld het scheiden van afval. Hun linkse geschreeuw is gericht op het vragen van politici om actie te ondernemen en de controle van de overheid te vergroten. En onze politici, ze gebruiken alleen het milieu als excuus om anderszins impopulaire wetgeving te implementeren. Schreeuw alsjeblieft, begin bij jezelf en je eigen gedrag.
Greta wordt geprezen voor het uitspreken. Greta wordt “de beste speech van 2019” genoemd. Ik zie gewoon een kind dat is geholpen om zichzelf uit te verkopen. Het is zielig. Ze maakt deel uit van een beweging van emotionele verkopers. Het zorgt ervoor dat ik NIET iets wil doen om mijn ecologische voetafdruk te beperken (waaraan ik wel werk). Ik wil geen deel uitmaken van een beweging die agressieve taal en gedrag gebruikt om anderen zich schuldig te laten voelen. Toen ik een kind was, begonnen we klein. We hebben geholpen papier, glas te verzamelen en energie te besparen. We vroegen beleefde hulp en moedigden anderen aan om ook papier binnen te brengen. Een boom geplant. Zwerfvuil opgehaald.
Onze planeet wordt bedreigd door verwende en veeleisende mensen zoals Greta, vanwege al deze energie die ze heeft verspild in haar woede en schuldgevoel. Het is energie die beter niet gebruikt zou kunnen worden door een voorbeeld te zijn. Ze is niet. Ze is een acteur die woede verkoopt en nog steeds aanspraak maakt op slachtofferschap. Een pestkind. Hoe durf je. Deze onbeleefde poging om de verantwoordelijkheden van het individu weg te nemen en van regeringen te eisen dat ze meer actie ondernemen.
Laten we de emotionele chantage milieuactivisten negeren. Laten we gewoon aan onze voetafdruk werken op een manier waarop we ons comfortabel voelen, door verspilling en energieverbruik te beperken. De volgende stap (maar pas daarna) is het verbeteren van tools die we gebruiken (zoals auto’s en verwarmingssystemen).
