Griekenland en Europa hebben te maken met Erdogans migrerende chantage

Al jaren heeft Erdogan zijn Ottomaanse herovering van Europa verfijnd met – helaas – de hulp van de politieke en morele autoriteiten van genoemd Europa en van alle humanitaire organisaties die om hulp vragen. hij massale instroom van miljoenen moslim-immigranten (voornamelijk uit Afrika en het Indiase subcontinent) geloofde de menselijke en intellectuele rijkdom naar de witte wereld te brengen.

Turks pan-islamisme

Na de medeplichtigheid van Washington, Kosovo en Bosnië-Herzegovina te hebben heroverd en hen tot buitenposten van Turkije te hebben gemaakt ,Erdogan pakt een keuze naar keuze met Europa aan. Niet tevreden met het uitoefenen van zijn militair activisme op Cyprus en Griekenland, profiteerde het van de verwarring en paniek die de coronavirus-pandemie veroorzaakte om de sluizen van de invasie in Griekenland en dus in Europa te openen. Een Europa dat er bovendien op let zijn gezondheidsgrenzen te sluiten en niet weet welke houding ten opzichte van Turkije, gesteund door Washington, aanneemt, ook al zweert het zijn grote goden dat het daar niet zal worden hervat migrantenopvang oefenen. Erdogan kan de last op het nabijgelegen Bulgarije delen, maar pas op, heel goed wetende dat Sofia geen goede gesprekspartner is, terwijl Brussel zijn hand in de zak zal steken – zoals het geval was in 2016 met de toekenning van enkele miljard hardwerkende en struikelende euro’s – en dat de anti-racistische lobby’s zullen komen tot zijn hulp. Maar nadat hij het geld op zak had, verraadde de nieuwe sultan zijn woord, viel grens Syrië binnen, steunde islamitische milities in de regio en verloor onlangs veren in de affaire met de dood van 33 soldaten in het moeras van Idlib. Dus wat,

Een systematische verovering

Iedereen herinnert zich in 2015 de honderdduizenden migranten die Griekenland waren binnengevallen voordat ze de aanval begonnen, via het voormalige Joegoslavië en Hongarije, Duitsland, Zweden of Frankrijk, met alle gevolgen van dien. De 30 tot 50.000 personen die zich sinds 28 februari hebben opgestapeld in Kastanies, zijn echte oorlogswapens in handen van de Turkse macht die jarenlang de eilanden dicht bij de Turkse kust met indringers heeft gepoederd voordat ze aanvielen vandaag op het continent. Onder hen heeft een meerderheid van jonge en gewelddadige mannen die niet aarzelen om het Griekse leger en de politie te bombarderen met verschillende projectielen, waaronder traangasbussen geleverd door Ankara, stukken hout in brand gestoken en verbaal degenen beledigd met wie ze hebben besloot zichzelf uit te nodigen.

Kastanies is een van die zeer lelijke grenssteden, binnen het kruisboogbereik van het nabijgelegen Turkije en Bulgarije. Je zou je kunnen voorstellen in een communistische stad uit de jaren vijftig. Een oude niet meer gebruikte moskee kijkt uit over de stad die wordt doorkruist door de Evros, de rivier die zoveel illegale immigranten proberen over te steken. Ter plaatse weigeren de inwoners duidelijk deze regelrechte invasie en de Griekse premier Mitsotakis was goed geïnspireerd om de zware artillerie naar deze bezetting van grondgebied te sturen. Dit is hoe boeren in de regio Alexandroupolis – veertig kilometer van de grens gelegen – hun tractoren haalden, op weg naar Kastanies, om “hun huizen te redden, hun grenzen te beschermen en het verdwijnen van de staat te voorkomen”. Ze beweren milities te hebben gevormd, geen band te hebben met de ‘fascisten’ van Golden Dawn, maar willen gewoon thuis meester blijven. hun land verdedigen, niet willen lijden wat hun ouders hadden doorstaan.

Dezelfde vastberadenheid onder de inwoners van Mytilini werd hard getroffen door de onophoudelijke invallen van Ghanezen, Afghanen en andere Soedanezen die hun eiland bijna zeven jaar lang in bezit namen en het veranderden in een echte beerput. De nieuwe indringers, niet alleen betrokken bij drugshandel en prostitutie van jonge Afrikaanse vrouwen, hebben onlangs een orthodoxe kerk verwoest en ontheiligd, een paar weken voor het Griekse Pascha.

De vuile rol van NGO’s

De inwoners van Mytilini, een eiland van communistische traditie maar zeer gehecht aan zijn Griekse wortels, kunnen niet langer het gedrag dragen van alle humanitaire verenigingen die op het eiland zijn gesmolten om hulp en bijstand te bieden aan de proteges van Turkije en die uiteindelijk gehaat werd door inboorlingen. We kunnen met name het verontrustende spel van IsraelAID noemen, een Israëlische vereniging die een school voor migranten in Lesbos runt. Het Joodse Agentschap werkt samen met de Mosaic United-organisatie die door de Israëlische regering wordt gefinancierd voor een bedrag van $ 66 miljoen. Geleid door Rabbi Benji Levy, werkt de vereniging aan een gemeenschappelijk project, Tikkun Olam, zeer gewaardeerd door de afstammelingen van de vierde generatie Joodse immigranten naar de Verenigde Staten die zeer betrokken zijn bij sociale acties met achtergestelde bevolkingsgroepen.

De Lesbiennes hebben onlangs problemen gehad met de Griekse politie die verantwoordelijk was voor het toepassen van de onteigeningen van het land dat werd opgeëist om nieuwe kampen te bouwen, maar ook met de anti-fas die een vorm van steun kwamen bieden aan de regering van Athene. De laatste moest de terugtrekking van zijn CRS-eenheden naar het vasteland organiseren, anders zouden ze hun verblijf op het eiland zeer slecht beëindigen.

Maar het Griekse verzet is niet beperkt tot de eilanden die zoveel hebben geleden onder het Ottomaanse juk, zoals Chios gezongen door Lord Byron en Victor Hugo. Terwijl Mitsotakis zijn kleine Castaner speelde door honderden indringers uit Lesbos naar diep Griekenland te sturen, werd hij boos door veel dorpelingen in Macedonië, die niet erg overtuigd waren van de geneugten van samenleven en die nu deze nieuwe indringers moeten ondersteunen.

Lof van de grens?

Deze nieuwe crisis laat zien, indien nodig, hoe essentieel de bescherming van de grens – de Romeinse limes , de Frankische marsen – vandaag in onze wereld is. Erdogan, gehecht aan de verspreiding van de islam in de richting van de Balkan en aan de wederopbouw van het Ottomaanse rijk ten tijde van zijn pracht, ontdekte onze zwakke schakel op het moment dat, door pure demagogie, de Europese leiders, verlamd door de pandemie uit China weigeren echter de grenzen te sluiten. Hij stuurde zware artillerie omdat hij wil dat de NAVO de islamisten beschermt die tegen Syrië vechten. Wie zal de moed hebben om hem te weerstaan?