‘Grootste Roof’ van ‘Gemeenschapsgeld’ ooit door mannen in maatpakken 26 miljard verdwenen door dividentstrippen

Geld – Veel initiatieven van volksvertegenwoordigers en bestuurders komen op mij over als ‘oplossingen’ op zoek naar een probleem.

Alles en iedereen in het bestuurlijke ‘Waterhoofd’ voelt de druk om zichzelf te ‘legitimeren’. In die wereld gaat het om geld, en macht. De ‘oplossingen’ moeten geld opleveren, om macht uit te kunnen oefenen. En geld vind je op twee plaatsen. Om te beginnen bij de mensen die een inkomen hebben buiten bronnen die zijn terug te voeren op de staatskas, of in de toekomst geld zouden kunnen gaan verdienen, door van toekomstige generaties te lenen, en daarnaast de drukpers.

In de basis is het niet onredelijk om van mensen die geld bezitten te vragen een bijdrage te leveren aan bestedingen ten bate van de gemeenschap. Lenen van toekomstige generaties door de staatsschuld op te voeren is niet op voorhand onbespreekbaar, als het een ‘investering’ betreft die zichzelf terugverdient. Denk aan de aanleg van wegen, waterwegen of een vliegveld, voorzover dat de productie en handel dient en inkomsten genereert, of dijken om land te winnen, of te beschermen, of het aanboren van een gasveld, voorzover het onderhoud daarna met gemak uit het ‘huishoudpotje’ betaald kan worden.

Bijdrukken van geld leidt tot geldontwaarding, en is daarmee een aanslag op de welvaart in de toekomst, waarmee extreem terughoudend moet worden omgesprongen. Zeg nooit ‘nooit’, maar denk niet dat het ‘makkelijk geld’ is, want je komt als kiezer bedrogen uit.

Nou leven de meeste volksvertegenwoordigers en bestuurders in het ‘Hier en Nu’, en waar ze toekomstige volksvertegenwoordigers en bestuurders, en de burger, mee opzadelen dat zal hen ‘worst’ zijn. Ze hebben van alles beloofd om verkozen te worden, of hun bestuurlijke ‘succes’ vergt dat ze de beschikking hebben over geld waarmee ze ‘projecten’ financieren die hen aanzien verschaffen, waarmee ze hun carrière ‘smeren’.

De bron van dat geld is doorgaans niet iets wat hen uit hun slaap houdt. Ook waar ze zichzelf profileren als fervente protagonisten van het ‘bedrijfsleven’ en de ‘Vrije Markt’, zijn zij zelf hoe dan ook altijd een ‘kostenpost’, en dan is de vraag welke ‘sectoren’ zij bedienen, en welke ‘sectoren’ ze laten betalen.

De ‘sector’ die ruimhartig geld ter beschikking stelt voor politici en bestuurders via een weelde aan ‘Kickback-constructies’, en functies voor volksvertegenwoordigers die voorbij hun ‘houdbaarheidsdatum’ zijn, zullen in de praktijk eerder worden ‘ontzien’, of zelfs, per saldo, worden ‘afgevuld’ met geld dat wordt weggehaald bij ‘sectoren’ die geen brood zien in ‘Kickback-constructies’, omdat ze het nodig hebben om te innoveren en te investeren ten bate van de bedrijfsvoering.

Hier op dit blog heb ik getracht uit te leggen wat het verschil is tussen een ‘Industrieel Kapitalistisch’-model, met een kleine overheid, dienstbaar aan productieve bedrijven, op afstand van de burger, en het ‘Financieel Kapitalistische’ systeem, dat niets produceert, ook niet zou weten hoe dat zou moeten, maar bedreven in het bedenken van manieren om het geld weg te halen bij productieve sectoren, ten bate van de handelaren in ‘aandelen’, ‘obligaties’, en een weelde aan diffuse ‘financiële producten’, mogelijk gemaakt door hun vrienden bij de overheid, waarmee ze in bed liggen.

Die vrienden bij de overheid worden niet vergeten, zolang die vrienden zorgen voor ‘mazen in de wet’. Wat zijn dat? Dat zijn opzettelijk ingebrachte ‘onvolkomenheden’, waar ‘handige jongens’, en ‘handige meisjes’, gebruik van kunnen maken om zich geld toe te eigenen dat hen niet toekomt, of om te voorkomen dat ze hun evenredige deel bijdragen aan de belastingpot.

Het is een kwetsbare relatie tussen twee groepen die zich tegoed doen aan geld dat anderen verdienen. Recent schreef ik haast terloops over ‘Dividend Strippen’. HIER wordt kort uitgelegd wat dat is. Let goed op de teneur van die uitleg, die het positioneert als de ‘Grootste Roof’ van ‘Gemeenschapsgeld’ ooit. In mijn eerdere bijdrage onderstreepte ik al dat ik zelf geen gretig gebruiker ben van ‘mazen in de wet’, en dat ik mij niet ‘schuldig’ heb gemaakt aan ‘Dividend Strippen’.

Ik ben een groot voorstander van een eenvoudig, volledig transparant belastingsysteem, zonder ‘mazen’, of de noodzaak om je ‘opgave’ te laten invullen door iemand die er voor ‘doorgeleerd’ heeft, hoezeer ik die vakgroep ook waardeer, want anders werd het helemaal een tombola. Volksvertegenwoordigers en bestuurders zitten er anders in dan u en ik. Die zien in het onmogelijk ingewikkelde systeem dat ze er van hebben gemaakt een rijk gevulde visvijver, vol ‘oplossingen’ (geld om macht te verwerven), op zoek naar problemen.

In mijn vorige bijdrage over dit onderwerp attendeerde ik u erop dat er tal van ‘financiële adviseurs’ waren die openlijk adverteerden met ‘Dividend Strippen’ als een optie om jezelf te verrijken, waarbij zij je best wilden helpen, tegen een geringe vergoeding. En in die clip van ‘RTL Z’ wordt uitgelegd hoe pensioenfondsen participeerden, omdat zij door de wetgever waren vrijgesteld van het betalen van ‘Dividend Belasting’.

We hebben het derhalve over een ‘constructie’ waar in het openbaar over werd gesproken, die door gespecialiseerde adviseurs ‘in de markt’ is gezet, waaronder ‘staatsbank’ ABN/AMRO, waarvan iedereen ‘rijk’ werd die participeerde, met inbegrip van uw en mijn pensioenfonds. Maar omdat de overheden in Europa op zwart zaad zitten, en bijdrukken, alsmede lenen van toekomstige generaties niet meer kan zonder de inflatie oncontroleerbaar door het dak te jagen, terwijl de productieve sector die het geld verdiende op sterven na dood is, door het beleid van de diverse overheden, zijn de aasgieren van de overheid aanbeland bij hun bedgenoten.

U moet mij niet nawerpen dat ik het opneem voor de particuliere aasgieren, en dat het ongepast is in deze tijd van teruglopende welvaart om lieden die miljoenen verdienden aan deze constructie te ontzien. Mijn mening is dat die constructie niet deugde, dat de wetgever verantwoordelijk is voor de wetten die ze ons oplegt, dat de ‘mazen’ die de wetgever, onder toezicht van de bestuurders, introduceerden geen pas hadden, maar dat je de klok niet terug kan draaien. Sterker nog, degenen die daar, in alle openheid, mee liepen te leuren wegzetten als criminelen is ronduit angstaanjagend.

Merk op dat dit een ‘Europees’ probleem is, waarbij de ‘aasgieren’ van de overheid nu de particuliere ‘aasgieren’ te lijf gaan om aan geld te komen. Daarbij kun je op je vingers natellen dat ook de ‘medeplichtige’ pensioenfondsen zullen worden ‘aangesproken’, wat uw pensioen ook via die weg raakt. Maar niet de wetgevers en bestuurders die steken lieten vallen bij het opstellen van de relevante wetten vol ‘mazen’, en die het twintig jaar (!) lang niet opviel dat er zelfs volop geadverteerd werd met dat ‘product’.

Wen maar vast aan de putlucht die uit dit ‘dossier’ opstijgt, want je kunt er vergif op innemen dat het ‘Burger Strippen’ vanaf nu een hoge vlucht gaat nemen. Uw beurt komt vanzelf. Tot niemand nog geld heeft, en we alles kunnen ‘huren’ van Bill Gates en George Soros, zolang uw ‘Sociale Krediet’ toereikend is.