Indignatie redactie 
Allereerst is het belangrijk om de orde te handhaven in het gezicht van de nacht van verschrikkingen in Hanau. De sympathie van de auteur is van de familieleden van de tien vermoorde mensen en de overlevenden en gewonden die nog in het ziekenhuis zijn en worstelen voor hun leven. Maar in Berlin-Mitte begon de politieke instrumentalisering van het slachtoffer onmiddellijk na de misdaad. Na analyse van de 24-pagina biechtbrief van de dader, blijft er weinig over van de vermeende extreemrechtse achtergrond, eerder wordt men geconfronteerd met het gekke wereldbeeld van een duidelijk krankzinnig persoon.
Geweld en terreur kunnen van alle kanten worden afgewezen, ongeacht of het islamitisch, links of rechts is. Politici en de media hebben het daarentegen moeilijk alle vormen van geweld af te wijzen. Terwijl links extremistisch geweld wordt gerelativeerd of geheim wordt gehouden, ziet de mediastroom na een islamistische terroristische aanval eruit als een gerepeteerde choreografie: elk sociaal debat over de culturele oorsprong van de dader en zijn islamitische socialisatie en radicalisering wordt natuurlijk voorkomen, en volgens de reguliere media hebben islamitische terroristische aanslagen er niets mee te maken om de islam te doen. Daders worden vaak kort na de misdaad gediagnosticeerd als ‘geestesziek’ of beschreven als ‘mannen’ die zich in een ‘psychologische uitzonderlijke situatie’ bevonden.
Met deze parafernalia begint de gemoedstoestand van de Hanau-dader niet eens te worden geschetst. Tobias R., 43, heeft het nageslacht een verward pamflet van 24 pagina’s achtergelaten, dat beschikbaar is voor de auteur.
Eerst echter een korte samenvatting van het feit en de gebeurtenissen van woensdagavond, zoals momenteel het geval is:
Rond 22.00 uur rijdt Tobias R. naar twee Sisha-bars in Hanau, Hessen, en opent plotseling het vuur. Hij schiet negen mensen neer en verwondt vijf anderen. Men zegt dat vijf Turkse onderdanen onder de doden zijn. Dan rijdt hij naar huis, schiet op zijn 72-jarige moeder en vervolgens op zichzelf. Verschillende rapporten beschrijven hem als een sportschutter of houder van een jachtvergunning.
Hij had daarom juridisch scherpe wapens.
Het verwarde wereldbeeld van Tobias R.
In zijn eigen verklaringen beschrijft Tobis R. zichzelf als een bankier met een zakelijke graad en dat hij al 18 jaar geen seksuele relatie heeft met een vrouw. Na het analyseren van zijn YouTube-video’s en zijn 24 pagina’s tellende pamflet, kan hij alleen worden omschreven als een volledig gekke hardcore complottheoreticus. Dus in een video sprak hij rechtstreeks met het Amerikaanse volk in redelijk Engels en zei hij over ondergrondse militaire voorzieningen, sprak hij over kinderen die daar werden misbruikt en gedood en dat de duivel daar werd aanbeden. Het papier van 24 pagina’s is nog verwarrender.
Ja, er zijn xenofobe, racistische passages die voornamelijk gericht zijn op Turkse en Arabische migranten. Vanwege haar eigen negatieve ervaringen en een algemene misdaad tegen buitenlanders, schrijft Tobias R. daar over de vernietiging van hele volkeren. De rest van dit pamflet is daarentegen zo verward dat het moeilijk te begrijpen is ondanks het meerdere keren lezen.
Dit is hoe Tobias R. zich vanaf zijn geboorte gevolgd voelt door organisaties die op geheime diensten lijken. Hij beschrijft het zelf als volgt:
»Als ik het heb over ‘bewaking’ , bedoel ik vooral akoestische en visuele bewaking in de privéwoning, in de kamers op de werkplek en op andere plaatsen waar u bent. Ik bedoel niet camera’s die zichtbaar zijn op openbare plaatsen of in winkels van welke aard dan ook.
Er zijn mensen die> voor dit geheim <werk, dat zich in een positie om te kunnen andermans gedachten te lezen en zijn ook in staat aan te sluiten op deze> < en tot op zekere hoogte, een soort ‘afstandsbediening ‘ make . “
Het gaat verder met de beschrijvingen van zijn geboorte:
»De tijdspanne waarin ik vermoedde dat een” inlichtingendienst “mij” in de gaten hield “kan achteraf worden gedateerd vanaf de dag dat ik werd geboren tot 11 september 2001. … Parallel aan deze eerste indrukken, hoorde ik een stem in mijn gedachten die voor het eerst begon, maar die niet vriendelijk was en zei: “Oh, dat is stom, ik ging in de val.”
Dan springt Tobias R. thematisch en chronologisch rond. Vertoont de bovengenoemde fantasieën over uitsterven, praat over tijdlussen en tijdreizen, over vluchten naar verre planeten en komt vervolgens naar voren in strategieën voor de VS over hoe het zijn wereldmachtstatus kan handhaven.
Het feit dat hij geen vriendin kon vinden en dus geen partnerschap kon aangaan, werd gecontroleerd en voorkomen door de onzichtbare geheime diensten die op de hoogte waren van zijn “achilleshiel” vrouwen / partnerschap. Nadien beschrijft Tobias R. een fase waarin hij begon “te praten met de onzichtbare mensen” , zijn monitors.
Het pamflet wordt gevolgd door een sectie waar hij een strategie ontwikkelt voor de Duitse voetbalbond (DFB) om opnieuw toernooien te winnen.
Hij beschrijft ook verschillende pogingen om reclame te maken voor de autoriteiten tegen zijn onzichtbare inlichtingenofficieren, maar waarbij hij telkens werd afgewezen:
»Dus ging ik in januari 2002 voor het eerst naar de politie om een klacht in te dienen over illegaal toezicht.
Helaas heb ik het doel niet gehaald.
In de daaropvolgende weken en maanden opende het hele beeld me geleidelijk en als ik al eerder onder toezicht stond sinds mijn studie, moest ik er helaas achter komen dat mijn hele leven was ingehaald in een geheime organisatie.
In het najaar van 2004 diende ik een nieuwe klacht in, dit keer op een ander politiebureau, en werd ik opnieuw afgewezen.
In 2019 heb ik de derde en laatste poging gedaan.
Ik nam contact op met verschillende particuliere rechercheurs en diende twee rapporten in, één bij het parket in Hanau en één bij de federale procureur-generaal in Karlsruhe. «
De geheime organisatie controleert ook Hollywood en de films die daar zijn gemaakt. Succesvolle series zoals »Vikings« en »Prison Break« komen voort uit zijn basisidee, waar de geheime organisatie naar luisterde wanneer ze met een bankcollega sprak, althans in het zieke brein van Tobias R. gemaakt door Tobias. Hij schrijft er zelf over:
»De geheime organisatie die mij in de gaten houdt, beïnvloedt welke Hollywood-films worden gemaakt of welke inhoud wordt gefilmd. … Samenvattend zou ik met deze voorbeelden willen illustreren dat precies dit vermogen om ‘gedachten te lezen’ en ‘in iemands brein te kunnen haken’ wordt gefilmd door dezelfde organisatie die dit vermogen heeft! «
Toen ik het artikel schreef, ging ik expliciet in op de overduidelijke waanzin in het 24-pagina’s tellende pamflet van Tobias R. Er is echter vrees dat de politiek en de media de xenofobe passages op de voorgrond zullen plaatsen om er politiek kapitaal van te maken – maar de paginaduur, dominante delen van Tobias R.’s volledig onjuiste ideeën zullen worden verduisterd.
Als in het recente verleden de classificatie van een bloedige daad als de handeling van een “geesteszieke” man correct was, was dit in de Hanau-rampspoed bij de hand.
