Het Amerikaanse bancaire systeem zit opgezadeld met een nachtmerrie van $ 168 biljoen. U leest het goed: 168 duizend miljard dollar. Het wordt genegeerd in een schriftelijke getuigenis voor de hoorzitting van een financiële commissie van de Amerikaanse Senaat.

Risicovolle derivatenweddenschappen die door de megabanken van Wall Street werden gedaan en die werden overgeheveld naar onvoldoende gekapitaliseerde tegenpartijen, vormden de kern van de ineenstorting van het Amerikaanse financiële systeem in 2008. Die ineenstorting zorgde ervoor dat miljoenen Amerikanen zonder werk kwamen te zitten, wat leidde tot miljoenen gezinnen en getraumatiseerde kinderen die door huisuitzetting hun huis kwijtraken.
De ceo’s van de banken kregen hun miljoenen-dollar-bonussen van de bailout-operaties die werden opgehoest door de belastingbetalers en de Federal Reserve sluisde gedurende een periode van 31 maanden in het geheim 29 biljoen dollar naar de failliete handelshuizen van Wall Street om hen en hun tegenpartijen in buitenlandse derivaten te ondersteunen.

De grootbanken van Wall Street hebben die derivaten-doomsday-machine vandaag de dag herbouwd – een monster van $ 168 biljoen (u leest het goed: $ 168.000.000.000.000!) geconcentreerd in vier megabanken op Wall Street. Maar terwijl we tientallen pagina’s met schriftelijke getuigenissen doorlezen die zijn ingediend door getuigen voor de hoorzitting van de Amerikaanse Senate Banking Committee die vandaag gehouden wordt, kwam het woord “derivaten” er niet één keer in voor.

Om 10:00 uur lokale tijd is de Amerikaanse Senaatscommissie voor het bankwezen die hoorzitting met de titel “Oversight of Regulators: Does our Financial System Work for Everyone?” begonnen. Dit is duidelijk een onzinnige vraag (“Toezicht op toezichthouders: werkt ons financiële systeem voor iedereen?”) waarop elke Amerikaan die al sinds 2008 – door het beleid van de Fed en politici – niet meer een normaal bestaan leidt, pijnlijk genoeg het antwoord weet.

De lijst van getuigen die vandaag moeten getuigen bevat met name niet Gary Gensler, de voorzitter van de Securities and Exchange Commission (SEC), die medebevoegdheid heeft om toezicht te houden op de derivatenmarkt. Het omvat ook niemand van de Commodity Futures Trading Commission (CFTC), die de andere co-autoriteit heeft om toezicht te houden op de derivatenmarkt. De getuigenlijst bevat ook niet Randal Quarles, de vice-voorzitter van de Federal Reserve, die het mandaat heeft om toezicht te houden op deze megabanken op Wall Street en die moet voorkómen dat ze zichzelf opnieuw opblazen en wéér een geheime bailout-operatie van de Federal Reserve vereisen.

De getuigen die werden opgeroepen om te getuigen tijdens de hoorzitting van vandaag zijn: Todd Harper, voorzitter van de National Credit Union Administration; Jelena McWilliams, voorzitter van de Federal Deposit Insurance Corporation (FDIC); en Michael Hsu, waarnemend controleur van het Office of the Comptroller of the Currency.

SEC-voorzitter Gensler hield op 21 juli een toespraak waarin hij uitlegde dat 11 jaar nadat de Dodd-Frank financiële hervormingswetgeving in 2010 tijdens de regering-Obama werd aangenomen, de definitieve regels om de derivaten (swaps) te reguleren, nog steeds niet volledig zijn geïmplementeerd. Hij legde ook uit hoe het toezicht op derivaten is gesplitst, en hij zei hierover het volgende:
“Toen het Congres besloot hervormingen door te voeren op de algemene swapmarkt, hebben ze de SEC de bevoegdheid over op beveiliging gebaseerde swaps toegewezen. Ze hebben het grootste deel van de swapmarkt – inclusief rente-, energie-, landbouw- en andere op grondstoffen gebaseerde swaps – toegewezen aan ons zusteragentschap, de Commodity Futures Trading Commission…”.

Er is iets wat Gensler niet noemt in zijn toespraak. De Dodd-Frank-wetgeving voorzag namelijk niet dat derivaten bij de federaal verzekerde, deposito-nemende commerciële banken van Amerika zouden blijven. Dodd-Frank bevatte wat de “push-out-regel” werd genoemd, waarbij de derivaten zouden verhuizen van federaal verzekerde banken naar andere eenheden van de betreffende bankholding die in geval van insolventie zou kunnen worden afgebouwd zonder een bailout van de belastingbetaler.

Maar Citigroup, de ontvanger van de grootste financiële steun van de belastingbetaler en Federal Reserve tijdens de crisis van 2008, gebruikte zijn lobbyisten om in december 2014 de intrekking van dat deel van Dodd-Frank af te dwingen. Als u dus het meest recente kwartaalrapport over handel en derivaten van het Office of the Comptroller of the Currency er bij pakt (en dat hebben wij gedaan), dan leest u per 31 maart 2021 de volgende stand van zaken: “De vier banken met de meeste derivatenactiviteit hebben 89,0 procent van alle bankderivaten in handen…”.

Die vier banken zijn niet de investeringsbankeenheden van de megabanken van Wall Street. Het zijn de federaal verzekerde, door de belastingbetaler gesteunde commerciële bankeenheden van deze Wall Street-reuzen. Volgens bovenstaande grafiek zitten JPMorgan Chase Bank, Goldman Sachs Bank USA, Citibank NA (de federaal verzekerde eenheid van Citigroup) en Bank of America op een totaal nominaal (waarde zonder rente of kosten) van $ 168 biljoen aan derivaten of 89 procent van de $ 189 biljoen bij alle banken.

Dit is een enorm geconcentreerd systeemrisico op steroïden en verdient een onmiddellijke, afzonderlijke hoorzitting door de Senaatscommissie voor het bankwezen.

Als u beter wilt begrijpen waarom het Amerikaanse Congres niet heeft ingegrepen sinds Citigroup en zijn lobbyisten de “push-out-regel” in 2014 hebben omvergeworpen, raden we u aan de toespraak van de Senaat te bekijken die werd gehouden door senator Elizabeth Warren op het moment dat Citigroup dit deed in 2014 (Zie video hieronder.)