Maandag arriveerde de Amerikaanse president Joe Biden in de Oekraïense hoofdstad Kiev en verklaarde dat de Verenigde Staten de oorlog met Rusland zouden aangaan “zolang als nodig is”. Met het bezoek van de “opperbevelhebber” aan het front wordt het karakter van het conflict vastgesteld: als een oorlog van de VS en als de primaire focus van de regering Biden.
Een paar dagen voor de verjaardag van de oorlog en aan de vooravond van een belangrijke toespraak van de Russische president Vladimir Poetin, moet het bezoek van Biden de boodschap overbrengen: de Verenigde Staten gaan voluit.
Bidens bezoek aan het oorlogsgebied was, in de woorden van Kate Bedingfield, communicatiedirecteur van het Witte Huis, “risicovol” en “ongekend”, maar “een risico dat Joe Biden bereid was te nemen”.
Het bezoek van Biden was misschien ‘risicovol’, maar het was niet ongekend. In juli 1944 verzamelde de Amerikaanse president Franklin Roosevelt zijn topcommandanten in de Stille Oceaan in Pearl Harbor, Hawaï, om de definitieve verovering van Japan te bespreken. Dertien maanden later lieten de Verenigde Staten atoombommen vallen op Hiroshima en Nagasaki, waarbij tot een kwart miljoen mensen om het leven kwamen.
Eind 1966 bezocht president Lyndon B. Johnson Zuid-Vietnam, wat een aanzienlijke toename van de troepeninzet in Vietnam inluidde. In het volgende jaar zouden naar verwachting meer dan 11.000 Amerikaanse soldaten hun leven verliezen, tegen 6.000 een jaar eerder.
Het bezoek van Biden aan Kiev is een poging om de betrokkenheid van de VS en de NAVO bij de escalatie van de oorlog in Oekraïne onomkeerbaar te maken.
Het verzet onder de bevolking tegen de oorlog groeit, en Biden’s voortdurende oproepen tot “eenheid” suggereren dat hij verre van zeker is van de bereidheid van zijn NAVO-bondgenoten om een directe oorlog tegen Rusland te voeren.
In een opiniestuk op maandag schreef Gideon Rachman, columnist van de Financial Times: “In veel oorlogen komt er een punt waarop de oorlogvoerende partijen zich afvragen waar ze aan begonnen zijn.” Rusland had dat stadium al in september bereikt, maar gaat nu in de aanval . “Deze week is het de eerste verjaardag van de Russische invasie en de westerse alliantie die Oekraïne steunt, staat voor moeilijke politieke debatten.”
Het bezoek van Biden aan Kiev kwam te midden van grote tegenslagen voor Amerikaanse proxy-troepen in Oekraïne, bewapend en uitgerust voor een bedrag van meer dan $ 100 miljard. Rachman merkt op: “De Oekraïense economie zit in grote problemen en is afhankelijk van westerse hulp. Om deze reden beweren invloedrijke westerse analisten dat de tijd niet in de handen van Oekraïne is – en dat als Kiev wil winnen, het snel moet doen.
Naast de optimistische openbare verklaringen die dit weekend tijdens de Veiligheidsconferentie in München zijn afgelegd, waarschuwden NAVO-functionarissen op de achtergrond dat de situatie van de Oekraïense strijdkrachten catastrofaal is. “We bevinden ons in een dringende oorlogsmodus”, zei Josep Borrell, de belangrijkste diplomaat van de Europese Unie. “Het gebrek aan munitie moet snel worden verholpen, het is een kwestie van weken”, zei Borrell, anders wacht Oekraïne een militaire nederlaag.
Deze verklaringen weerspiegelen het besef dat het Oekraïense leger enorme verliezen lijdt en op instorten staat zonder versterkingen.
Oorlog heeft zijn eigen logica, die op een gegeven moment een escalatiefactor wordt. Sinds de VS en de NAVO-machten een jaar geleden de reactionaire Russische invasie van Oekraïne uitlokten, wordt er steeds meer geld en militair materieel naar toegestuurd.
Elke slappe houding zou een verwoestende nederlaag betekenen voor de NAVO en een ineenstorting van de Amerikaanse invloed in Europa. De geloofwaardigheid van de NAVO en vooral van het Amerikaanse imperialisme staat op het spel. Dit maakt oorlog tot volledige overwinning een existentiële kwestie voor het VS-imperialisme.
Het bezoek van Biden aan Kiev weerlegt ook elke bewering dat de VS en de NAVO niet in oorlog zijn. Als het echter een NAVO-oorlog is, moeten er ook NAVO-troepen worden gestuurd.
Het bezoek van Biden volgde op een gecoördineerde actie van Amerikaanse functionarissen, Oekraïense functionarissen en de Amerikaanse media om de reikwijdte van de Amerikaanse betrokkenheid bij het publiek te verbreden en het idee van een militaire aanwezigheid ter plaatse te introduceren.
Vrijdag steunde de Amerikaanse minister van Politieke Zaken Victoria Nuland voor het eerst openlijk de Oekraïense aanvallen op de Krim. “Dit zijn legitieme doelen”, zei Nuland. “Oekraïne valt hen aan. Wij steunen dat.”
Tijdens het weekend vertelde een voormalig lid van de Nationale Veiligheidsraad, Alexander Vindman, aan Associated Press dat de VS hun terughoudendheid om in te grijpen in Oekraïne zal opheffen. “Ik heb er steeds meer vertrouwen in dat [het Witte Huis] alles zal bieden wat de Oekraïners nodig hebben”, zei hij. “Het is slechts een kwestie van tijd.”
In het weekend brachten de Amerikaanse media de inzet van grondtroepen ter sprake. Zaterdag riep de Washington Post de NAVO op om “een overtuigend contingent strijdkrachten ter plaatse” in te zetten. Chuck Todd, de gastheer van Meet the Press, Amerika’s belangrijkste politieke talkshow, vroeg: “Zullen de VS en hun bondgenoten in staat zijn om Poetin te verslaan zonder hun NAVO- of Amerikaanse laarzen op de grond te zetten?”
Ondertussen worden Oekraïense functionarissen steeds duidelijker over de doelen van hun betaalmeesters in Washington. Oleksky Danilov, secretaris van de Nationale Veiligheidsraad van Oekraïne, zei zondag tegen de Sun : “Onze tanks zullen op het Rode Plein staan en dat zal gerechtigheid betekenen.”
Op maandag, de dag dat Biden in Kiev aankwam, publiceerde de New York Times een opiniestuk waarin de vernietiging van Rusland als natiestaat werd gepropageerd: “Rusland zal geen democratie zijn totdat het uiteenvalt.”
Naarmate de VS hun oorlogsdoelen uitbreiden, botst het echter tegen het officieel verklaarde beleid van Rusland om kernwapens te gebruiken ter verdediging van zijn grondgebied, inclusief de Krim.
Amerikaanse functionarissen hebben duidelijk gemaakt dat ze het vooruitzicht van een nucleaire oorlog volledig accepteren. Eliot Cohen van het Centrum voor Strategische en Internationale Studies zei in een recent interview dat als Amerikaanse functionarissen zich terugtrokken onder de dreiging van Russische nucleaire vergelding, dit zou betekenen “we hebben onszelf afgeschrikt”.
De VS hebben een “echte mobilisatie van de defensie-industrie” nodig, zei Cohen. Dit moet vergezeld gaan van “gecoördineerde actie om aan het Amerikaanse volk uit te leggen waarom deze oorlog echt centraal staat in onze belangen.”
Hoe is de heersende klasse precies van plan het Amerikaanse volk te ‘vertellen’ dat het in hun belang is om een nucleaire oorlog over Oekraïne te riskeren? Het is de moeite waard om de verklaringen van Zbigniew Brzezinski in herinnering te brengen, die schreef in de jaren voorafgaand aan de terroristische aanslagen van 11 september 2001, dat “het najagen van macht [dwz de Amerikaanse wereldheerschappij] geen mensen zal doen uitbarsten in enthousiasme, behalve in situaties waarin er een algemene perceptie bestaat dat het nationale welzijn wordt bedreigd of in gevaar wordt gebracht.”
Het publiek heeft geen greintje gehoord van wat Biden besprak na zijn 20 uur durende treinreis in Kiev met zowel de marionetten van Washington als de CIA en het Amerikaanse leger al op de grond.
Het bezoek van Biden maakt duidelijk dat de Verenigde Staten rekenen op een massale escalatie van de oorlog, met onvoorspelbare gevolgen voor de bevolking van Oekraïne, Rusland en de hele wereld.