Indignatie redactie 
De enige constante draad in de chaos van het nieuws van deze week is dat elke poging om de president te verdedigen de zaken alleen maar erger maakt.
President Donald Trump had een behoorlijk slechte w
De conventionele wijsheid is dat dit allemaal niets uitmaakt. Er is een consensus over het hele politieke spectrum dat de door de Republikeinse regering geleide senaat Trump niet zal veroordelen en hem uit zijn ambt zal ontslaan wegens aanklachten in verband met Oekraïne, of misschien andere. Het is een relatief veilige gok. GOP-wetgevers zijn zo bang voor zijn invloed op de Republikeinse basis dat ze hem bijna nooit bekritiseren of zijn macht controleren. Senator uit Utah, Mitt Romney, die deze maand brak met Trump over Oekraïne en China, blijft een uitbijter .
Toch lijkt overtuiging en verwijdering volledig overhaast. Zoals ik eerder heb opgemerkt, moeten Trump en zijn bondgenoten nog een plausibele verdediging van zijn acties bieden. De centrale claims van de oorspronkelijke klokkenluider worden op dit punt zo grondig bevestigd dat hun getuigenis bijna overbodig lijkt. In plaats van projectstabiliteit en zelfvertrouwen heeft Trump onregelmatiger gehandeld dan normaal. Zijn verraad aan Koerdische troepen in Syrië vervreemdde belangrijke Republikeinse bondgenoten. En de publieke opinie blijft zich inzetten voor zijn ontslag. Over het algemeen is dit een van de gemakkelijkste beschuldigingsinspanningen in de moderne geschiedenis.
Een reden waarom het zo eenvoudig is, is dat Trump het Parlement al het meeste bewijs heeft gegeven dat het nodig had. De memo die zijn telefoongesprek op 25 juli met de Oekraïense president Volodymyr Zelenskiy samenvat, bewijst dat Trump hem heeft gevraagd om twee dingen te onderzoeken: een samenzweringstheorie rond Hillary Clinton en de verkiezingen van 2016, en of er sprake was van wangedrag door Joe Biden en zijn zoon Hunter. Het uitnodigen van buitenlandse regeringen om zich in het Amerikaanse democratische proces te mengen door binnenlandse politieke rivalen te ondermijnen, is een duidelijk machtsmisbruik.
eek. Meerdere huidige en voormalige ambtenaren tartten zijn verzet tegen het beschuldigingsonderzoek van het Huis om schadelijke getuigenissen over zijn Oekraïense plan te geven. Rudy Giuliani, zijn soort juridische fixer, wordt naar verluidt onderzocht door federale officieren van justitie wegens lobbyen zonder zich te registreren als een buitenlandse agent . En het Witte Huis moest vice-president Mike Pence naar Turkije sturen om een haastige schadecontrole uit te voeren nadat Trump’s plotselinge terugtrekking van Amerikaanse troepen uit Noord-Syrië de regio in chaos stortte.
Getuigenis deze week van Trump’s huidige en voormalige ambtenaren ondersteunt de conclusie dat hij en Giuliani iets verkeerd hebben gedaan. Fiona Hill, die als de beste Rusland en Oost-Europese expert voor de Nationale Veiligheidsraad diende, vertelde House-onderzoekers maandag dat de nationale veiligheidsadviseur John Bolton haar aanspoorde om met een NSC-advocaat te praten over de drukcampagne nadat ze ervan hoorde. “Ik maak geen deel uit van welke drugsdeal [Gordon] Sondland en [Mick] Mulvaney nu aan het voorbereiden zijn,” riep Bolton naar verluidt tegen haar. “Giuliani is een handgranaat die iedereen gaat opblazen,” zei hij ook.
Sondland, de Amerikaanse ambassadeur bij de Europese Unie, getuigde donderdag voor House-onderzoekers. Hij gaf details over zijn gesprekken met Trump en Giuliani die wijzen op een poging om Oekraïne te dwingen onderzoek te doen naar de politieke rivalen van Trump. ‘[Sondland en andere diplomaten] hebben het Witte Huis gevraagd om een werkend telefoontje van president Trump en een werkend bezoek aan Oval Office te regelen,’ zei hij in zijn openingsverklaring , verwijzend naar een briefing die hij op 23 mei aan Trump gaf. ‘ Trump was sceptisch over het feit dat Oekraïne serieus bezig was met hervormingen en anti-corruptie, en hij stuurde degenen van ons die aanwezig waren bij de vergadering om met zijn heer Giuliani, zijn persoonlijke advocaat, over zijn zorgen te praten. Het was ons allemaal duidelijk dat de heer Giuliani de sleutel was om de mening van de president over Oekraïne te veranderen. ‘
Toen Sondland later die dag Giuliani belde, maakte de juridische fixer van de president duidelijk wat Trump wilde. “In deze korte gesprekken benadrukte de heer Giuliani dat de president een openbare verklaring van president Zelensky wilde dat hij Oekraïne zou verplichten om naar corruptieproblemen te kijken,” zei Sondland. “Dhr. Giuliani noemde de verkiezingen van 2016 (inclusief de DNC-server) en Burisma als twee onderwerpen van onderzoek naar corruptiebestrijding die van belang zijn voor de president. ”Burisma is het Oekraïense bedrijf waarvan Hunter Biden lid was; de vermeende DNC-server is onderdeel van een bizarre samenzweringstheorie die Clinton en Oekraïne de schuld geeft van de Russische verkiezingsinterferentie in 2016.
Trump en zijn bondgenoten hebben beweerd dat er geen sprake was van een tegenprestatie , en dat als dat zo was, het gewoon een normaal onderdeel van buitenlandse betrekkingen was. Mulvaney, de waarnemend stafchef van het Witte Huis, implodeerde donderdag de eerste claim . “Dus de eis voor een onderzoek naar de Democraten was een deel van de reden dat hij opdracht gaf om de financiering aan Oekraïne in te houden?” Vroeg een verslaggever hem tijdens een persconferentie. “De terugblik op wat er in 2016 gebeurde, maakte zeker deel uit van de zaak waar hij zich zorgen over maakte in corruptie met die natie, en dat is absoluut gepast”, antwoordde hij.
“De financiering achterhouden?” Kwam het vervolg. “Ja, die uiteindelijk stroomde,” antwoordde Mulvaney. Hij herhaalde de claim kort daarna. “Maar voor alle duidelijkheid, wat je zojuist hebt beschreven, is een tegenprestatie . Het is zo dat er geen geld zal vloeien tenzij het onderzoek naar de Democratische server ook plaatsvond, ”vertelde een verslaggever hem. “Dat doen we altijd met buitenlands beleid,” antwoordde Mulvaney. “We hielden tegelijkertijd geld vast voor, wat was het, de landen van de Noordelijke Driehoek [in Midden-Amerika]. We hielden de hulp in de Noordelijke Driehoekslanden vast zodat ze hun immigratiebeleid zouden veranderen. “
Het is waar dat Amerikaanse presidenten vaak onder druk hebben gezet en hebben onderhandeld met andere leiders om doelstellingen van het buitenlands beleid te bereiken. Als het Witte Huis echt op Oekraïne had geleund om concrete stappen te ondernemen om de oligarchen van het land te beperken, zou het perfect verdedigbaar zijn geweest. Maar er is niets legitiems aan de Oekraïense escapade van Trump en Giuliani. Sondlands getuigenis draagt bij aan wat al bekend is over het telefoontje van Trump met Zelenskiy. Alles bij elkaar genomen is het duidelijk dat de belangstelling van de president voor corruptieonderzoek zich uitstrekte tot twee personen: zijn tegenstander bij de verkiezingen van 2016 en de toenmalige koploper om hem uit te dagen in 2020. Persoonlijke interesse triomfeerde over Amerikaanse belangen.
De opmerkingen van Mulvaney, die live werden uitgezonden door kabelnieuwsnetwerken, dwongen de bondgenoten van de president om nog een dubbele dienst voor schadecontrole in te voeren. “Nogmaals, de media hebben besloten mijn opmerkingen verkeerd te interpreteren om een bevooroordeelde en politieke heksenjacht tegen president Trump te bevorderen,” zei Mulvaney in een verklaring. Hij hield vol dat er geen verband was tussen Amerikaanse militaire fondsen en de druk op Oekraïne om de politieke rivalen van Trump te onderzoeken, en bleef erop aandringen dat de inspanningen van Trump werden aangedreven door “bezorgdheid over corruptie”. Giuliani begon ook zijn werk te bagatelliseren namens Trump met Oekraïne, en vertelde Politico op vrijdag dat het stopte in april ondanks het bewijs van het tegendeel van Sondland.
Het is twijfelachtig dat de mengeling van deze week van schadelijke getuigenissen en grillig gedrag het publiek achter de president zal aantrekken. Uit peilingen is al over de hele linie gebleken dat een duidelijke meerderheid van de Amerikanen het onderzoek naar beschuldigingen ondersteunt. Wat meer is, ze tonen ook een groeiend niveau van steun voor de Senaat om hem te veroordelen. Gallup meldde woensdag dat 52 procent van de Amerikanen zijn verwijdering nu ondersteunt . Pew ontdekte donderdag dat 58 procent denkt dat hij zeker of waarschijnlijk dingen heeft gedaan die reden zijn voor afzetting. Een meerderheid van de publieke steun vertaalt zich niet noodzakelijk in Republikeinse stemmen van de Senaat. Maar aanhoudende druk kan het moeilijker maken voor GOP-senatoren om hem te rechtvaardigen zonder een geldige reden.
Die cijfers zullen waarschijnlijk niet meteen verbeteren. De verrassende beslissing van Trump om een Turkse invasie in Noord-Syrië groen te maken en de Koerdische bondgenoten van de VS te verlaten, leverde hem een week bijna universele veroordeling op, inclusief van leider van de senaat, meerderheidsleider Mitch McConnell. Democratische leiders liepen woensdag uit een bijeenkomst van het Witte Huis na Trump te beschuldigen van smelten tijdens hun gesprekken. (Trump beweerde later dat het Pelosi was die een ‘onuitgesproken smelting had’.) En om zijn waargenomen onaantastbaarheid te betwisten, kondigde het Witte Huis ook aan dat Trump de G-7-bijeenkomst van volgend jaar in zijn Doral-resort in Florida zou houden. Trump holde later zaterdag uit onder een lawine van kritiek, die plannen abrupt annuleerde. Desondanks is het moeilijk om je een meer blitse daad van corrupte zelfverrijking voor te stellendan het presidentschap gebruiken om een belangrijke internationale top om te leiden naar een van uw onrustige bedrijfseigendommen.
In dit alles lijkt het Witte Huis te denken dat de steun van de Republikeinse wetgevers voor Trump een onuitputtelijke bron is. Die steun lijkt echter te rafelen. “Je moet naar buiten gaan en hem proberen te verdedigen”, vertelde Idaho-vertegenwoordiger Mike Simpson na de aankondiging van Doral aan The Washington Post . “Nou, ik weet niet of ik dat kan doen!” Vertegenwoordiger van Florida Francis Rooney vertelde zelfs verslaggevers na Mulvaney’s wandeling dat hij open zou staan voor beschuldiging. “Ik zal veel langer naar mijn kinderen kijken dan naar iemand in dit gebouw,” merkte hij op. Het is mogelijk dat de strijdlustige strategie van Trump voor afzetting zal werken – tot het moment dat dit niet het geval is.
