Indignatie redactie 
Critici voerden aan dat artikel 13 en de daarmee samenhangende wetgeving die vandaag door leden van het Europees Parlement is aangenomen, het gevaar van inbreuk op de vrijheid van meningsuiting riskeerden
Europese politici hebben gestemd om artikel 13 en artikel 11 goed te keuren als onderdeel van ingrijpende wijzigingen in de regelgeving rond online auteursrecht. Het Europees Parlement heeft de wetgeving aangenomen met 348 stemmen voor en 274 stemmen.
Tegenstanders hadden gehoopt dat er op het laatste moment wijzigingen in de wetgeving zouden worden aangebracht, maar slaagden er niet in genoeg stemmen te verzamelen. Julia Reda, een Duits EP-lid dat de Piratenpartij vertegenwoordigt en zich tegen de auteursrechtrichtlijn verzet, zei dat het een “donkere dag was voor internetvrijheid”. Margrethe Vestager, Europees commissaris voor concurrentie, zei dat het resultaat “geweldig nieuws” was.
Een stemming over het bespreken van amendementen – inclusief een amendement om artikel 13 en artikel 11 ‘koppelingsbelasting’ te schrappen van de bredere auteursrechtwetgeving – werd met slechts vijf stemmen verworpen. EU-lidstaten hebben nu twee jaar om hun eigen wetten door te voeren die de auteursrechtrichtlijn ten uitvoer hebben gelegd.
Rapporteur Axel Voss, lid van de christen-democratische unie van Duitsland, zei dat de richtlijn “een belangrijke stap was in de richting van een situatie waarin een paar bedrijven enorme sommen geld konden verdienen zonder de duizenden creatieven en journalisten wier werk zij afhankelijk van “.
In een verklaring zei YouTube dat de definitieve versie van de richtlijn “een verbetering” was, maar dat het “bezorgd” bleef dat artikel 13 “onbedoelde gevolgen zou hebben die de creatieve en digitale economie van Europa kunnen schaden”.
De Internationale Federatie van de fonografische industrie, die de wereldwijde platenindustrie vertegenwoordigt, verwelkomde de uitslag van de stemming. “Deze wereldprimeur bevestigt dat inhoudplatforms voor het uploaden van gebruikers een handeling van communicatie naar het publiek uitvoeren”, aldus CEO Frances Moore.
Robert Ashcroft, chief executive van PRS for Music, die royalty’s voor artiesten verzamelt, zei dat de nieuwe regels betrekking hebben op “het creëren van een eerlijke en functionerende markt voor allerlei soorten creatieve werken op het internet”.
De dagen vóór de stemming werden gedomineerd door protesten in Duitsland , waarbij tienduizenden mensen de straat op gingen om te protesteren tegen wat door velen wordt gezien als online censuur.
In de kern is de overkoepelende richtlijn inzake auteursrecht op de digitale eengemaakte markt een poging van de Europese Unie om de macht van grote technologiebedrijven te beteugelen.
Het plaatst auteursrechthebbenden tegenover grote technologiebedrijven en demonstranten die bezorgd zijn dat de wetgeving de vrijheid van meningsuiting zal beperken. De bewijslast om te voorkomen dat auteursrechtelijk beschermde inhoud wordt geüpload naar sites zoals YouTube is een scherpe afwijking van de bestaande wetgeving die bepaalt hoe online platforms werken.
Hoewel ze ogenschijnlijk gericht zijn op het vaststellen van auteursrechten, zijn velen bezorgd dat Artikel 13 volledig zal veranderen hoe we informatie online delen en het voor kleine sites veel moeilijker maken om te concurreren met technische reuzen.
Het hele punt van de richtlijn is volgens de EU om meer gelijkmatig geld te verdelen tussen de mensen die content creëren – zoals muzikanten en journalisten – en de online platforms die die inhoud hosten.
De EU betoogt dat tot nu toe onlineplatforms zoals YouTube en Google News enorme sommen geld hebben verdiend door mensen te hosten of mensen naar creatieve inhoud te leiden – maar dat ze veel van dat geld niet hebben teruggevoerd naar de mensen die de inhoud in de eerste plaats.
Dat is waar artikel 13 binnenkomt. Het valt nog te bezien hoe de wetgeving in de praktijk zal worden toegepast, maar artikel 13 zal waarschijnlijk op twee manieren worden ingevoerd. Ten eerste zullen platforms waarschijnlijk licenties onderhandelen met auteursrechthouders. Ten tweede zullen ze inhoudsfilters implementeren om te voorkomen dat auteursrechtelijk beschermd materiaal waarvoor ze geen licentie hebben, in de eerste plaats wordt geüpload.
Lobbyen en campagne voeren rond artikel 13 en de bredere richtlijn inzake auteursrecht is fel. Het is gegooid als David tegen Goliath, maar in werkelijkheid is het meer een Goliath versus Goliath.
Redenen voor artikel 13 waren de grote platenmaatschappijen en organisaties die namens hen auteursrechtelijke betalingen beheren. Aan de andere kant van het debat heb je grote technologiebedrijven – vooral YouTube – die veel harder zullen moeten werken om auteursrechtelijk beschermde inhoud te verwijderen nu artikel 13 is aangenomen.
Critici van artikel 13 zijn bezorgd dat er nog veel meer gevallen van legitieme creatieve inhoud zullen worden geblokkeerd zodra websites zoals YouTube, Facebook en Twitter worden gedwongen om auteursrechtelijk beschermde inhoud te stoppen van uploaden naar hun platform. Er is ook bezorgdheid geuit over de impact van de wetgeving op kleinere platforms die bij het kruisvuur zijn betrokken.
Uiteindelijk, ondanks alle protesten, zou YouTube behoorlijk goed kunnen eindigen in Artikel 13. Als alle platforms uploadfilters nodig hebben, is Google ideaal geplaatst om ze te verkopen. Het moederbedrijf, Alphabet, heeft meer dan $ 100 miljoen uitgegeven aan het bouwen van een systeem voor auteursrechtdetectie dat wordt gebruikt door meer dan 9.000 omroepen, filmstudio’s en platenlabels over de hele wereld.
