De nieuwe afslankinjectie ‘Wegovy’ wordt al maanden over de hele wereld toegejuicht. Mensen met overgewicht zouden met het medicijn tot twintig procent van hun oorspronkelijke gewicht kunnen verliezen. De hype is echter uiterst gevaarlijk, omdat er tot nu toe weinig onderzoek naar de stof is gedaan.
Wegovy Een spuit, in een mooi, slank ontwerp, ligt professioneel aangestoken op een tafel van duur hout. Een appel en een smoothie lagen er netjes naast gedrapeerd. Een paar smalle vingers met ringsieraden en perfect gelakte nagels wikkelen zich zachtjes om de canule – maar zonder het logo op de spuitapparatuur te bedekken: Wegovy staat daar in een modern, hoogwaardig design. Dit is precies hoe de sociale media-accounts van influencers over de hele wereld er in de nabije toekomst uit zouden kunnen zien.
De hype rond de nieuwe ‘afslankinjectie’ van het Deense farmaceutische bedrijf Novo Nordisk is enorm. Beroemdheden als Elon Musk, Oprah Winfrey en Robbie Williams hebben publiekelijk opgeschept over het injecteren van de drug. Kim Kardashian zou zich met de hulp van Wegovy in een jurk van Marilyn Monroe hebben geperst. Er zijn talloze interviews met plastisch chirurgen in Amerikaanse tijdschriften die verkondigen dat de injectie in de high society al populair is geworden als een populair wondermiddel voor gewichtsverlies op de korte termijn. En de opwinding en fascinatie die het veelbelovende medicijn teweegbrengt, is ook al maanden zichtbaar in de Duitse media.
Het effect van de werkzame stof semaglutide op het lichaamsgewicht is zelfs buitengewoon. Afhankelijk van het onderzoek verloren proefpersonen als gevolg van de medicatie tussen de negen en twintig procent van hun oorspronkelijke gewicht. Momenteel kan meer gewichtsverlies alleen worden bereikt door middel van een chirurgische maagverkleining. Er wordt ook gezegd dat het medicijn de bloeddruk, de bloedsuikerspiegel, de bloedlipiden en het lichaamsvet in het algemeen verlaagt.
Wat als magie klinkt, is eigenlijk slechts een imitatie van de geavanceerde stofwisselingsprocessen van ons lichaam. Semaglutide is een zogenaamde GLP-1-agonist. Dit betekent dat het actieve ingrediënt zich bindt aan receptoren in het maagdarmkanaal en in de hersenstam, waar het hormoon GLP-1, dat van nature in het menselijk lichaam voorkomt, aanmeert. Zowel het medicijn als het natuurlijk voorkomende hormoon veroorzaken door deze binding de afgifte van insuline en vertragen de maaglediging. In de hersenstam remmen ze ook het gevoel van eetlust.
Verhongeren zonder honger te voelen
Uiteraard helpt het GLP-1-hormoon het lichaam te reageren op grote hoeveelheden glucose in de voeding. Door de verhoogde afgifte van insuline wordt de suiker sneller vanuit het bloed in de cellen opgenomen – dit voorkomt dat er aanhoudend hoge bloedsuikerspiegels ontstaan. Een hoge hoeveelheid glucose betekent ook dat het lichaam voorlopig voldoende energie tot zijn beschikking heeft en geen nieuwe voeding hoeft in te nemen. Dienovereenkomstig zijn zowel de remming van het gevoel van eetlust als de vertraagde maaglediging, die ook een verzadigend effect heeft, nuttige effecten van het hormoon in de menselijke stofwisseling.
Het medicijn Wegovy imiteert nu deze processen zonder de glucose-inname via voedsel daadwerkelijk te verhogen. Mensen vallen dus af omdat het actieve ingrediënt hen laat denken dat ze vol zitten, waardoor ze minder eten. De feitelijke inname van voedingsstoffen en het gevoel van verzadiging, die van nature direct met elkaar verbonden zijn, worden daarbij van elkaar losgekoppeld. Verhongeren zonder honger te hebben – dit zou niet alleen mensen met overgewicht moeten veroorzaken, maar ook mensen met een eetstoornis of een dringend verlangen om af te vallen zouden de oren moeten spitsen van normale of ondergewicht.
Bovendien veroorzaakt semaglutide bij de meeste mensen bijwerkingen in het maag-darmkanaal, die zo onaangenaam kunnen zijn dat de getroffenen daardoor minder eten. Het is niet ongebruikelijk dat patiënten uiteindelijk de behandeling stopzetten vanwege deze bijwerkingen. Ze hebben bijvoorbeeld heel vaak last van misselijkheid, braken, diarree, constipatie, hoofdpijn en buikpijn. Minder vaak komen galstenen, extreme uitputting (zogenaamde vermoeidheid), duizeligheid en smaakstoornissen voor. Er zijn ook meldingen van levensbedreigende bijwerkingen zoals ontsteking van de alvleesklier, zeer lage bloedsuikerspiegel, nierproblemen waaronder nierfalen, schildkliertumoren en kanker, problemen met het gezichtsvermogen, ernstige allergische reacties en darmobstructie.
Als de medicatie wordt gestopt, komen de kilo’s er weer aan
Een ander groot nadeel van het medicijn is dat het, volgens de huidige kennis, levenslang één keer per week geïnjecteerd moet worden. Als de medicatie wordt gestopt komen de kilo’s terug – dit blijkt onder meer uit een onderzoek uit 2021 gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift JAMA . De effecten van langdurig gebruik zijn echter nog niet onderzocht. Het is daarom onzeker of de voordelen of nadelen van de medicatie opwegen tegen de langetermijneffecten. Deskundigen discussiëren over de vraag of de werking van het medicijn op een gegeven moment kan afnemen als het jarenlang wordt ingenomen, bijvoorbeeld omdat het lichaam gewend raakt aan de werkzame stof en er niet meer zo gevoelig op reageert. Dit effect is bekend van andere medicijnen.
In een artikel gepubliceerd in het Ärzteblatt in 2021 zei de toenmalige directeur van de medische kliniek met een focus op endocrinologie en metabolisme aan de Charité in Berlijn, Prof. Dr. med. Joachim Spranger waarschuwde: “Als je je voorstelt dat een zwaarlijvige dertigjarige patiënt dit medicijn de komende veertig jaar zal injecteren, dan hebben we natuurlijk onvoldoende ervaring met wat er kan gebeuren.”
Als je je voorstelt dat iemand decennialang weinig eet en geen eetlust heeft, kan dit ertoe leiden dat hij/zij uiteindelijk een tekort aan voedingsstoffen ontwikkelt. Het is ook de vraag of iemand wiens eetlust jarenlang onder controle is gehouden door een medicijn, deze weer kan terugkrijgen als hij stopt met het innemen van de medicatie. Maar het tegenovergestelde zou ook denkbaar zijn: mensen die jarenlang stoppen met het gebruik van Wegovy kunnen potentieel sterkere hongergevoelens krijgen dan voorheen en als gevolg daarvan zoveel eten dat ze uiteindelijk meer wegen dan vóór de behandeling met Wegovy.
Ondanks deze ernstige zorgen is Wegovy sinds begin 2022 goedgekeurd voor de behandeling van obesitas in de EU. Het medicijn kan alleen worden voorgeschreven bij een body mass index van 30 of meer; voor mensen met eerdere gewichtsgerelateerde ziekten is de drempel een BMI van 27. Dus bijvoorbeeld een 60-jarige man met hoge bloeddruk en een lengte van 1,80 meter heeft een BMI van meer dan één. Een gewicht van 88 kilogram komt in aanmerking voor behandeling met de afslankinjectie. Een vrouw van 1,65 meter van dezelfde leeftijd met gewichtsgerelateerde gewrichtsslijtage kan therapie krijgen vanaf 74 kilo.
Het cardiovasculaire risico verminderen?
De medische rechtvaardiging voor het gebruik van het medicijn is vooral de veronderstelling dat door het verminderen van het lichaamsgewicht ook complicaties die verband houden met obesitas kunnen worden voorkomen. Hiertoe behoren vooral hart- en vaatziekten zoals hoge bloeddruk, vasculaire verkalking en mogelijk daaruit voortvloeiende hartaanvallen en beroertes, die fataal kunnen zijn. En in feite is Wegovy het eerste afslankmedicijn waarvan in onderzoeken is aangetoond dat het het cardiovasculaire risico vermindert. Dat schrijft de fabrikant tenminste in december in de New England Journal of Medicine .
De onderzoekers onder leiding van de Amerikaanse cardiovasculaire specialist Michael Lincoff zijn er trots op dat in hun grootschalige onderzoek het gebruik van Wegovy het risico op sterfgevallen als gevolg van de bloedsomloop en op niet-fatale hartaanvallen en beroertes met 20 procent kon verminderen. Het onderzoek werd uitgevoerd in een hoogwaardige, gerandomiseerde, dubbelblinde en placebogecontroleerde onderzoeksopzet bij ruim 17.000 patiënten met overgewicht en bekende hart- en vaatziekten.
Gedurende een periode van maximaal vier jaar kreeg de helft van de proefpersonen Wegovy-injecties, terwijl de andere helft een placebo kreeg. Uiteindelijk kregen 569 mensen in de Wegovy-groep, met een gemiddelde innametijd van 33 maanden, een beroerte of een hartaanval of stierven als gevolg van een ziekte van de bloedsomloop – dit kwam overeen met 6,5 procent van alle mensen die Wegovy kregen. In de placebogroep waren er 701 mensen of 8 procent van de placebo-proefpersonen.
Veel open vragen
De reductie van 8 procent naar 6,5 procent is wat de wetenschappers een doorslaand succes noemen. Enerzijds is dit legitiem omdat het om een statistisch significant verschil gaat. Aan de andere kant moet men bedenken dat er in absolute cijfers op een totale groep van ruim 17.000 mensen met reeds bestaande hart- en vaatziekten in absolute cijfers 132 mensen zijn die dankzij de medicijnen mogelijk een hartaanval, beroerte of overlijden bespaard hadden kunnen blijven. En zelfs dat kan met een zekere mate van scepsis worden bekeken, aangezien deze uitspraak alleen voor de onderzochte periode kon worden gedaan.
Om daadwerkelijk vast te stellen of Wegovy een levensverlengend effect heeft bij mensen met overgewicht zou je alle patiënten tot het einde van hun leven moeten volgen en dan vergelijken of de Wegovy-proefpersonen in totaal daadwerkelijk langer leefden dan de placebogroep. Het is ook onduidelijk of de mogelijke bescherming tegen hart- en vaatziekten die het medicijn biedt, op de lange termijn zal aanhouden.
Hoe zit het met mensen die op een gegeven moment stoppen met de medicatie en dan weer aankomen. Zijn ze dan de rest van hun leven beter beschermd tegen hart- en vaatziekten dan mensen met overgewicht die nooit Wegovy hebben geïnjecteerd? Of is uw risico op een hartaanval, bijvoorbeeld door snelle gewichtsverandering, wellicht nog groter? Hoe zit het met mensen met overgewicht die geen hart- en vaatziekten hebben en Wegovy injecteren: neemt hun risico op een hartaanval ook af? In het genoemde onderzoek is dit niet onderzocht.
De gevaarlijke hype
Kortom: er zijn veel onbeantwoorde vragen over de veiligheid en voordelen van injecties voor gewichtsverlies. Bovenal is het feit dat het medicijn levenslang moet worden ingenomen, maar er nog steeds geen onderzoek is gedaan naar de langetermijneffecten van het actieve ingrediënt, een reden om uiterste voorzichtigheid en scepsis te betrachten. Momenteel moeten de mensen met overgewicht die zichzelf injecteren met semaglutide worden gezien als vrijwillige proefkonijnen in een wereldwijd miljoenenonderzoek.
Niettemin springen artsen en zelfbenoemde fitnessgoeroes over de hele wereld al in op het zogenaamde wondermiddel en staan de kranten vol met portretten van gelukkige mensen die zijn afgevallen met Wegovy. Er zijn duizenden video’s op sociale media, voornamelijk van vrouwen in de VS, die hun duidelijk zichtbare gewichtsverlies met Wegovy delen met hun volgers en het medicijn enthousiast promoten. Niet iedereen had aan het begin van de behandeling merkbaar overgewicht.
Hoewel nog niet wetenschappelijk is onderzocht of het medicijn ook werkt bij mensen met een normaal gewicht, is het ook niet uitgesloten. Uitspraken van artsen die over deze vraag op internet te vinden zijn, zijn in dit opzicht in ieder geval niet informatief. Zo legt een specialist in obesitasgeneeskunde in het Amerikaanse nieuwsportaal NBC News uit dat het effect van de injectie bij patiënten met een normaal gewicht “misschien niet precies hetzelfde is”. De Duitse Vereniging voor Endocrinologie waarschuwde in 2022 in een persbericht tegen het gebruik van Wegovy “als levensstijltherapie voor persoonlijk gebruik”, maar legde niet uit dat het niet zou werken – alleen dat de behandeling gepaard ging met ernstige bijwerkingen.
Wegovy als levensstijlmedicijn?
De enorme vraag naar semaglutide blijkt ook uit het feit dat er in Duitsland al een zwarte markt voor de injectie is ontstaan. Volgens Die Zeit heeft onder meer de politie van Zwickau talloze valse recepten aangetroffen voor het medicijn Ozempic, dat dezelfde werkzame stof bevat als Wegovy maar eigenlijk bedoeld is voor de behandeling van diabetici. Een deel van de onjuiste recepten zou al zijn ingewisseld.
De hype rond Wegovy laat niet alleen zien hoe onzorgvuldig en gewetenloos veel mensen met hun eigen lichaam omgaan om van overtollige kilo’s af te komen. Het laat ook zien dat de door de media verspreide mythe van ‘lichaamspositiviteit’ en de afwijzing van anorexia nooit lijkt te zijn aangeslagen. In plaats daarvan willen mensen over de hele wereld blijkbaar zo graag slank zijn dat ze simpelweg de overtollige kilo’s wegspuiten – ongeacht de gezondheidsrisico’s die ze lopen.
Een dergelijke brutale benadering van de eigen gezondheid is doordrenkt van de haat die deze mensen tegenover hun eigen lichaam moeten voelen; over de stressvolle behoefte die deze mensen lijkt te drijven. Dit geldt niet alleen voor mensen met overgewicht; ook mensen met een normaal gewicht en ondergewicht krijgen zeker semaglutide ingespoten, simpelweg omdat ze zich beter voelen met minder vet op de heupen.
Zij zullen degenen zijn die vrolijke foto’s van hun injectieroutine op Instagram zullen plaatsen – in glossy stijl met hypocriete ‘Selflove’-slogans. Wegovy mag dan een geweldig medicijn zijn met een indrukwekkende effectiviteit; het is zeer de vraag of het daadwerkelijk mensen zal helpen die last hebben van hun gewicht in de strijd met hun eigen lichaam.