Het grandioze nieuwe idee van de NAVO: “Laten we een oorlog beginnen met China!”
Indignatie redactie
3 min. lezen
De geschiedenis van de NAVO na de Koude Oorlog is er een van een organisatie die ver over de houdbaarheidsdatum heen is. Wanhopig op zoek naar een taak na het einde van het Warschaupact, besloot de NAVO eind jaren negentig om de militarisering van de “mensenrechten” onder de regering-Clinton te bevorderen.
Nu de “dreiging van een wereldwijd communisme” die werd gebruikt om het 40-jarig bestaan van de NAVO te rechtvaardigen voorbij was, vond de NAVO zichzelf opnieuw uit als een groep gewapende Atlantische superhelden. Overal waar sprake was van “onrecht” (zoals de neocons in Washington het omschrijven), was de NAVO aanwezig met geweren en bommen.
Het Amerikaanse militair-industriële complex had niet gelukkiger kunnen zijn. Alle denktanks die hen genereus financieren, hebben eindelijk een zekere hit binnengehaald om het geld te laten stromen. Het ging altijd om geld, niet om veiligheid.
De testrun voor de NAVO als superhelden op het gebied van mensenrechten was Joegoslavië in 1999. Voor iedereen behalve de NAVO en haar neoconservatieve handlangers in Washington en in veel Europese hoofdsteden was het een verschrikkelijke, ongerechtvaardigde ramp. Achtenzeventig dagen van bombardementen op een land dat geen bedreiging vormde voor de NAVO, lieten vele honderden burgerslachtoffers achter, vernietigde infrastructuur en een erfenis van uraniumhoudende munitie die het landschap nog generaties lang zal vergiftigen.
Vorige week herinnerde tennislegende Novak Djokovic zich hoe het was om midden in de nacht het huis van zijn grootvader te ontvluchten toen NAVO-bommen landden en het verwoestten. Wat een verschrikking!
Toen nam de NAVO deel aan de omverwerping van de regering van Gaddafi in Libië. De bedrijfspers verspreidde de leugens van de neoconservatieven dat het bombarderen van het land, het doden van de mensen en het omverwerpen van de regering alle mensenrechtenproblemen in Libië zouden oplossen. Zoals te verwachten was, losten de NAVO-bombardementen de problemen van Libië niet op, ze maakten de zaken alleen maar erger. Chaos, burgeroorlog, terrorisme, slavenmarkten, verpletterende armoede – geen wonder dat Hillary Clinton, Obama en de neoconservatieven tegenwoordig niet over Libië willen praten.
Na een reeks mislukkingen waarvoor we hier geen plaats hebben, besloot de door Washington gecontroleerde NAVO in 2014 alles op het spel te zetten en zich op Rusland zelf te richten voor “regimeverandering”. De eerste stap was de omverwerping van de democratisch gekozen regering van Oekraïne, waarvoor Victoria Nuland en de rest van de neoconservatieven zorgden. De volgende stap was acht jaar massale militaire hulp van de NAVO aan de Oekraïense staatsgreep, gericht op de strijd tegen Rusland. Ten slotte de afwijzing in 2022 van de verzoeken van Rusland om te onderhandelen over een Europese veiligheidsovereenkomst die zou voorkomen dat het land aan zijn grens wordt omsingeld door NAVO-legers.
In tegenstelling tot de heersende stromingsmedia en de propaganda van de Amerikaanse regering, is de NAVO in Oekraïne ongeveer net zo succesvol geweest als in Libië. Honderden miljarden dollars zijn verspild en journalisten zoals Seymour Hersh en anderen hebben massale corruptie gedocumenteerd.
Het enige verschil deze keer is dat het doelwit van de NAVO – Rusland – kernwapens heeft en deze proxy-oorlog als essentieel voor zijn eigen bestaan beschouwt.
Ondanks haar geschiedenis van mislukking heeft de NAVO nu besloten een conflict met China te beginnen, misschien om de aandacht af te leiden van de ramp in Oekraïne. Vorige week kondigde de NAVO aan dat het haar eerste Azië-kantoor in Japan zou openen. Wat is het volgende? Het NAVO-lidmaatschap van Taiwan? Zal Taiwan gewillig dienen als het ‘nieuwe Oekraïne’ van de NAVO en zichzelf opofferen aan China in naam van de onhandige schijnbaar eindeloze honger naar conflicten van de NAVO?
We kunnen alleen maar hopen dat Amerika in 2024 een president kiest die eindelijk een einde maakt aan de dodelijke wereldtournee van de NAVO.
