Het is niet alleen Stormy Daniels: de mogelijke federale aanklachten tegen Trump

De twee onderzoeken van speciaal aanklager Jack Smith tegen Trump naderen mogelijk hun voltooiing.

De politieke wereld wacht met spanning op nieuws over de vraag of de officier van justitie van Manhattan, Alvin Bragg, Donald Trump zal aanklagen voor een misdaad die verband houdt met zwijggeld betaald aan Stormy Daniels .

Maar de FBI kan ook dichterbij komen.

Speciaal aanklager Jack Smith houdt toezicht op twee federale onderzoeken naar Trump die binnenkort bijna voltooid zouden kunnen zijn. De eerste draait om de pogingen van Trump om de verkiezingsoverwinning van Joe Biden ongedaan te maken, en de tweede om Trumps omgang met geheime informatie.

Het laatste geval kan als eerste worden afgerond. In een dramatische ontwikkeling vorige week getuigde een van Trumps eigen advocaten, Evan Corcoran, voor een grand jury over zijn gesprekken met Trump.

Doorgaans zouden dergelijke interacties voor rechercheurs worden afgeschermd vanwege het privilege van de advocaat en de cliënt, maar het team van Smith beriep zich op de ‘vrijstelling voor misdaadfraude’, met het argument dat de gesprekken betrekking hadden op het plegen van een misdrijf. Volgens ABC News betoogt de speciale raadsman dat Trump “bewust en opzettelijk zijn eigen advocaten heeft misleid over het bewaren van geheim materiaal nadat hij zijn ambt had verlaten”. Trump daagde dat uit voor de rechtbank, maar verloor, en de getuigenis van Corcoran ging vrijdag door .

Ondertussen bevalen districtsrechters in het verkiezingsonderzoek van Smith in 2020 getuigenissen van verschillende voormalige functionarissen van de Trump-regering , waaronder vice-president Mike Pence , waarbij claims van uitvoerende privileges werden afgewezen. Verder beroep is daar mogelijk, dus het is niet duidelijk hoe snel deze getuigenis zal plaatsvinden.

Het kan voelen alsof Trump al jaren wordt onderzocht, en dat die onderzoeken altijd nergens toe leiden. Maar er zijn redenen waarom deze keer anders kan zijn. Trump heeft de immuniteit van vervolging van de zittende president verloren (volgens het beleid van het ministerie van Justitie). En meer dan een jaar geleden meende een federale rechter dat de poging van Trump om de verkiezingen te stelen neerkwam op het overtreden van het strafrecht.

Maar als er toch een federale aanklacht komt, zou dit niet het einde van het verhaal zijn – verre van dat. Er zou een proces of processen volgen, evenals vele juridische uitdagingen van het team van Trump (sommige misschien voor sympathieke rechters ). Trump kan waarschijnlijk niet worden tegengehouden om zijn presidentiële run in 2024 voort te zetten, behalve door kiezers , maar ondanks de geruchten over zijn recente politieke ellende , blijft hij bijna elke peiling van een GOP-veld met meerdere kandidaten leiden . Er kunnen nog veel meer wendingen volgen.

Afzonderlijk zijn twee staatsonderzoeken naar Trump redelijk ver gevorderd. De Grand Jury van Bragg in New York overweegt Trump te beschuldigen van het vervalsen van bedrijfsgegevens om zijn terugbetaling van $ 130.000 aan zwijggeld aan Daniels aan zijn advocaat, Michael Cohen, te verbergen. En in Georgië overweegt Fani Willis , de officier van justitie van Fulton County, ook of hij Trump zal aanklagen wegens zijn poging om de overwinning van Biden in de staat ongedaan te maken, nadat een speciale grand jury haar werk in januari had afgerond.

De belangrijkste vraag lijkt nu te zijn wie er als eerste zal zijn.

De stand van het onderzoek naar de poging van Trump om de verkiezingen van 2020 te stelen

Het grotere onderzoek van het ministerie van Justitie naar de aanslagen van 6 januari is aan de gang sinds ze plaatsvonden, en richtte zich eerst op de mensen die het Capitool daadwerkelijk bestormden. Aanvankelijk was er niet echt een consensus in de politieke wereld over de vraag of Trump daadwerkelijk misdaden had begaan met zijn web van leugens over de verkiezingen. Een onderzoek naar hem lijkt dus niet meteen te zijn begonnen.

We weten nu dat een team van aanklagers Trump en zijn medewerkers in het najaar van 2021 intensiever begon te onderzoeken . Ongeveer een jaar geleden kreeg dit team “groen licht van het ministerie van Justitie om een ​​zaak helemaal naar Trump te brengen, als het bewijs hen daarheen leidt”, aldus een recent CNN- artikel .

De sonde verliep aanvankelijk rustig. In januari 2022 meldde de Washington Post dat “tot nu toe de afdeling geen rechtstreeks onderzoek lijkt te doen” naar Trump. Maar anderhalve week na dat artikel bevestigde plaatsvervangend procureur-generaal Lisa Monaco een onderzoek naar één aspect van Trumps plan: nep-kiezers. Dit was de poging van Trump-bondgenoten om Trump-aanhangers te noemen als kiezers in de belangrijkste swing-staten die Biden won, en om hun vermeende verkiezingsstemmen voor te leggen aan het Congres en vice-president Mike Pence en de daadwerkelijke stemmen van de kiezers effectief te betwisten.

“Onze aanklagers zijn daar naar aan het kijken en ik kan niets meer zeggen over de lopende onderzoeken”, zei Monaco .

In mei had het onderzoek veel naaste Trump-assistenten gedagvaard voor documenten en vroeg het specifiek om informatie over advocaten die hem hadden geprobeerd te helpen de verkiezingen ongedaan te maken. In juni werd het huis van Jeffrey Clark – de ambtenaar die Trump de leiding over DOJ probeerde te geven, zodat hij het ministerie kon inschakelen om de verkiezingsuitslag frauduleus te verklaren – doorzocht door federale agenten. De inspecteur-generaal van DOJ, Michael Horowitz, is betrokken bij het onderzoek naar Clark, aangezien hij destijds een DOJ-medewerker was. Rep. Scott Perry (R-PA), die Trump in contact bracht met Clark, is ook een belangrijk onderwerp van dit onderzoek .

Eind juli meldde de Washington Post dat aanklagers “urenlange gedetailleerde vragen” stelden over de acties van Trump in het bijzonder, over onderwerpen als de mate van zijn betrokkenheid bij de nep-kiezerscampagne en zijn poging om Pence onder druk te zetten om verkiezingsstemmen van de staat weg te gooien. Vervolgens vaardigden onderzoekers in september ten minste 40 dagvaardingen uit in een week , deze keer meer gericht op Trumps politieke en fondsenwervende operaties. Meer recentelijk zijn er nieuwe dagvaardingen uitgegaan naar staatsambtenaren die Trump onder druk probeerde te zetten.

Een groeiend aantal assistenten van Trump is de afgelopen maanden naar binnen gegaan om te getuigen voor een van de vele actieve grote jury’s in Washington, DC. De voormalige president diende een geheime rechtszaak in om te proberen de getuigenissen van assistenten zoals de voormalige advocaten van het Witte Huis, Pat Cipollone en Patrick Philbin, te blokkeren, daarbij verwijzend naar zorgen over privileges, maar hij verloor die rechtszaak en zij getuigden in december .

De nieuwe strijd gaat over de vraag of voormalige assistenten van het Witte Huis, zoals Mark Meadows – en vice-president Mike Pence – zullen moeten getuigen, of dat ze uitvoerende privileges kunnen noemen. Districtsrechters hebben hun privilegeclaims al afgewezen, maar ze kunnen in beroep gaan.

Maar hoewel het verkiezingsonderzoek zeker behoorlijk uitgestrekt en serieus lijkt, missen we nog steeds inzicht in een paar belangrijke vragen.

Ten eerste, hoe sterk is het bewijs tegen Trump persoonlijk? Hebben ze leden van zijn binnenste cirkel “omgedraaid” die kunnen getuigen dat hij willens en wetens corrupte activiteiten heeft gepleegd – of niet? Zal hij onder de aanklacht kunnen komen door te beweren dat (sommige van) zijn advocaten hem adviseerden dat alles wat hij deed wettelijk was toegestaan?

Ten tweede, wat denkt DOJ over de juridische kwesties die de kern van de zaak vormen? De commissie van het Huis van 6 januari voerde aan dat Trump vier wetten had overtreden in zijn poging om aan de macht te blijven: belemmering van een officiële procedure, samenzwering om de Verenigde Staten te bedriegen, samenzwering om een ​​valse verklaring af te leggen en hulp bij een opstand. En een federale rechter, David Carter, oordeelde vorig jaar al dat er aanwijzingen zijn dat Trump enkele van deze misdaden heeft gepleegd.

Hoewel DOJ-onderzoekers hun onderzoek duidelijk zeer serieus nemen, weten we eigenlijk niet of ze het eens zijn met de analyse van de wet door rechter Carter, of dat ze er zelfs helemaal zeker van zijn wat ze er al van vinden. Een van de argumenten van Trump ter verdediging zal waarschijnlijk zijn dat hij zich bezighield met politiek en politieke toespraken, en niet met het beramen van een criminele samenzwering. Als hij wordt aangeklaagd, zal dat argument zeker ooit de Hoge Raad bereiken.

Dit is allemaal vrij nieuw terrein en het is moeilijk om een ​​dergelijk geval aan te wijzen. Het onderwerp is enorm belangrijk, maar omdat de acties van Trump zo ongekend waren, is er veel minder een routekaart over wat het pad voorwaarts van de speciale raadsman zou moeten zijn.

De stand van het onderzoek naar geheime documenten

De zaak met geheime documenten voor de speciale aanklager lijkt zowel vanuit juridisch als vanuit bewijsrechtelijk perspectief eenvoudiger dan de verkiezingszaak, maar heeft zo zijn eigen potentiële problemen.

Toen de FBI in augustus 2022 een inval deed in Mar-a-Lago op zoek naar geheime documenten, werd er in de politieke wereld volop gespeculeerd over wat zo’n buitengewone actie zou kunnen rechtvaardigen, en wat Trump zou kunnen hebben uitgespookt. Verkocht hij geheim materiaal aan de hoogste bieder? Probeerde hij de diepe staat te chanteren? Deze theorieën werden nooit ondersteund door bewijs, maar een rapport van de Washington Post dat agenten op zoek waren naar “nucleaire documenten” suggereerde dat dit inderdaad monumentale dingen waren.

Toch suggereerden latere rapporten dat DOJ-aanklagers en FBI-agenten die eraan werkten het niet altijd volledig eens waren over de kracht van de zaak. Volgens een rapport van de Washington Post in december wist de FBI aanvankelijk niet zeker of ze de zaak wel wilde behandelen. Het Nationaal Archief had hen gevraagd mee te doen omdat ze geheim materiaal hadden gevonden in dozen die ze te laat door Trump waren teruggestuurd, en ze dachten dat er meer materiaal ontbrak. Zelfs nadat Trump een dagvaarding van de grand jury om documenten terug te geven leek te trotseren, waren sommige FBI-agenten die aan de zaak werkten “niet zeker” dat ze genoeg waarschijnlijke reden hadden voor een huiszoeking, volgens de Post.

De huiszoeking vond plaats in augustus en aanklagers beweren tientallen geheime documenten te hebben gevonden, maar wat ze precies hebben gevonden, blijft mysterieus. De Post meldde dat sommige documenten “zeer gevoelige informatie over Iran en China” bevatten, waaronder een beschrijving van de raketprogramma’s van Iran. De regering heeft haar bezorgdheid geuit dat de informatie menselijke inlichtingenbronnen in gevaar kan brengen. Maar het is moeilijk om die beweringen te beoordelen, omdat de informatie geheim is.

Ondertussen bleef de DOJ-FBI-kloof naar verluidt bestaan. Bloomberg News meldde in oktober dat hoewel sommige DOJ-aanklagers dachten dat er voldoende bewijs was om Trump te beschuldigen van belemmering van de rechtsgang omdat hij de dagvaarding tartte, sommige “interne critici”, ook binnen de FBI, zich afvragen waarom Trump zou worden aangeklaagd terwijl Hillary Clinton werd vervolgd. niet in haar eigen onderzoek naar geheime informatie. (Clinton had wat geheime informatie in e-mailketens naar haar persoonlijke e-mailaccount gestuurd die ze voor haar werk had gebruikt; Trump had papieren documenten in dozen bij Mar-a-Lago.)

Bovendien suggereert nog een ander verhaal in de Washington Post dat de meer onheilspellende en speculatieve theorieën over de motieven van Trump om geheime documenten te bewaren, in de ogen van de onderzoekers niet gegrond waren. In plaats daarvan zijn ze gaan geloven dat zijn motief ‘grotendeels zijn ego was en een verlangen om de materialen vast te houden als trofeeën of aandenkens’. Dat zou hem niet van de haak slaan wegens het overtreden van de wet op geheime informatie, maar het is zeker minder een duidelijke bedreiging voor de nationale veiligheid dan bijvoorbeeld een poging tot verkoop van documenten.

Toch is Trump potentieel ook kwetsbaar voor beschuldigingen van obstructie en het afleggen van valse verklaringen aan de regering.

Dat is waar zijn advocaat, Corcoran, om de hoek komt kijken. Corcoran had de regering in juni 2022 verteld dat Trump alle geheime documenten in Mar-a-Lago had overgedragen. Maar de zoektocht van de FBI twee maanden later onthulde dat dit niet waar was. Onderzoekers geloven naar verluidt dat Trump tegen Corcoran heeft gelogen en daarom waren ze zo geïnteresseerd in het verkrijgen van de getuigenis van Corcoran.

Speciaal aanklager Smith kan dit beschouwen als de meest rechttoe rechtaan beschuldigingen tegen Trump. En hoewel elke aanklacht die Smith doet, ter goedkeuring zal worden voorgelegd aan procureur-generaal Merrick Garland, zal zijn mening van groot belang zijn bij het bepalen of Trump dit jaar op deze fronten wordt aangeklaagd.