Het is ongekend hoe Baudet door narcistisch en dictatoriaal gedrag zijn partij de vernieling in helpt

VVD en CDA zijn teruggekeerd op hun schreden. De Brabantse vertegenwoordigingen van deze twee partijen zien na een avontuur van ruim een jaar af van langere samenwerking met Forum voor Democratie. Toch niet zo’n betrouwbare partij, en zeker geen stabiele factor in het Brabantse bestuur.

Half Nederland had het al geroepen: pas op, ga niet in zee met Forum! Maar in Den Bosch waren ze Oost-Indisch doof. Ze hadden geen keus, vonden ze, nadat het CDA onder boerendruk de samenwerking met D66, GroenLinks en PvdA had opgezegd.

Het is de tweede keer in tien jaar dat CDA en VVD een verkeerde keus maken. In 2010 gingen de partijen ondanks twijfels in de achterban in zee met de PVV in het eerste kabinet Rutte. Het was na anderhalf jaar voorbij. Vorig jaar negeerden de Brabantse fracties de oproep om af te zien van een coalitie met Forum voor Democratie, het brutale broertje van de PVV. Een samenwerking die maar iets meer dan een jaar standhield. Als ezels zich al niet twee keer aan dezelfde steen stoten, mag je verwachten dat ook CDA en VVD hun lesje nu wel hebben geleerd.

In de Provinciale Staten van Brabant begon Forum – het is nog maar twee jaar geleden – met negen leden. Daar zijn er nu nog vier van over. Drie gingen er met JA21 vandoor, eentje stopte (waarvoor Forum geen vervanger had), en Statenlid Hans Smolders, tevens Kamerlid, scheidde zich vorige week samen met Wybren van Haga af van de moederpartij. Hoe instabiel wil je ’t hebben.

In politiek Den Haag is het niet anders. Na het gedwongen vertrek van partijoprichter Henk Otten, scheurde de Senaatsfractie van Forum. In 2019 haalde de partij 12 zetels in de Eerste Kamer, even groot als de VVD; daar zijn er nu nog drie van over.

De rel vorig najaar over homofobe, antisemitische en racistische trekjes van de jongerenafdeling leidde tot het vertrek van vijf partijprominenten (van wie draaideurpoliticus Theo Hiddema weer terug is) en van de voltallige Europese fractie. En van de in maart gekozen acht man sterke Tweede-Kamerfractie zijn er nog maar vijf over na de rel over de bevrijdingsposter en de verklaring van Baudet dat Forum een partij van ophef is. Die drie vertrokkenen staan voor een andere vorm van politiek bedrijven.

Het is ongekend hoe Baudet door narcistisch en dictatoriaal gedrag zijn partij de vernieling in helpt. In 2019, bij de Provinciale Statenverkiezingen, werd Forum voor Democratie nog de grootste van het land. Dat had nog steeds zo kunnen zijn, als Baudet de verantwoordelijkheid op zich had genomen, die hoort bij het leiden van een grote partij. Maar nee, Baudet voelt zich een stuk prettiger bij kwajongensgedrag, bij provoceren, shockeren en relschoppen.

Het gaat niet meer om de inhoud, om de politieke boodschap, maar om de ophef. Om de taboes van de elite, van het kartel, te doorbreken. Baudet had er al zijn hobby van gemaakt. Met appjes over het verschil in IQ van blanken en mensen met een kleurtje. Met het vergoelijken van nazistische teksten van de jongerenafdeling. Maar of dit soort provocaties zijn partij voortstuwt in de vaart der volkeren, is maar zeer de vraag. Tot nu toe heeft het hem slechts afscheidingen opgeleverd en zetels gekost. En is er geen partij te vinden, met uitzondering van de PVV, die met hem zou willen regeren.

Ophef genereert weliswaar aandacht en publiciteit en daarmee mogelijk nieuwe volgers. Maar publiciteit kan ook schadelijk voor je zijn, je geloofwaardigheid aantasten en mensen van je vervreemden. Bovendien is ophef geen doel op zich, hooguit een middel.

In zijn essay schreef Baudet begin deze maand: “Forum voor Democratie zal ophef zijn of zal niet zijn.” Dat laatste kan zomaar werkelijkheid worden.