Hoe verhouden de toonaangevende partijen in het VK zich bij het klimaatbeleid bij de verkiezingen van deze week?
Het zou u vergeven zijn om te denken dat de enige kwestie voor discussie en besluitvorming door het publiek bij de Britse verkiezingen Brexit is. Wat Boris Johnson betreft, is dit misschien het enige probleem waarvoor hij een mandaat wil. Dit kan de reden zijn geweest dat hij weigerde deel te nemen aan ’s werelds eerste tv-debat van partijleiders over klimaatverandering.
Maar je zou ook denken dat het huidige wereldwijde momentum in het publieke sentiment en de bezorgdheid over klimaatverandering het sterkste is dat het ooit is geweest. Met Extinction Rebellion-demonstraties slaat de klimaatschool overal ter wereld toe en verhoogde waarschuwingen van het Raamverdrag van de Verenigde Naties inzake klimaatverandering en klimaatwetenschappers in het algemeen, er is nog nooit zoveel aandacht besteed aan de opwarming van de aarde en klimaatverandering. Met de UN COP25-conferentie in Spanje aan de gang, en met het VK vanwege de COP26 in 2020 in Glasgow, zou klimaatverandering zeker de ladder van kwesties opklimmen voor opheldering door alle betrokken partijen.
Laten we voor de uitoefening eens kijken naar het beleid van de twee partijen inzake klimaatverandering.
Labour’s manifest voor de verkiezingen, getiteld “It’s Time for Real Change”, plaatst milieukwesties onder het kopje “Een groene industriële revolutie” bovenaan de agenda en plaatst Brexit aan het einde van het manifest. Dit prioriteren van milieukwesties is op zichzelf belangrijk en sommigen zeggen dat dit ongekend is in de Britse politiek. Het hoofdstuk begint met: “ Deze verkiezing gaat over de crisis van de levensstandaard en de noodsituatie op het gebied van klimaat en milieu. Of we er nu klaar voor zijn of niet, we staan aan de vooravond van niet te stoppen verandering. ”
Als de partij de verkiezingen wint, zal het een nationaal transformatiefonds van £ 400 miljard ($ 527 miljard) lanceren en de investeringsregels van de Schatkist herschrijven om te garanderen dat elke uitgegeven cent compatibel is met onze klimaat- en milieudoelstellingen – en dat de kosten van niet-handelen zijn ook volledig verantwoord. Hiervan zal £ 250 miljard rechtstreeks de transitie financieren via een Green Transformation Fund gewijd aan hernieuwbare en koolstofarme energie en transport, biodiversiteit en herstel van het milieu.
Labour stelt verder een inkomstenverhoger voor in een meevallerheffing van £ 11 miljard op olie- en gasbedrijven die een ‘rechtvaardig overgangsfonds’ zouden creëren om het Verenigd Koninkrijk te helpen een groene economie te bereiken zonder massaal banenverlies te veroorzaken.
Het klimaatbeleid van de Conservatieve Partij daarentegen, hoewel ze op een lagere positie staan dan de Brexit, belooft desondanks de opwekking van 80% van de Britse stroom uit hernieuwbare energiebronnen tegen 2030 en vervroegt de deadline voor een netto nul-doelstelling voor koolstofemissies van 2050 tot 2045. Ze zijn van plan om het gebruik van elektrische voertuigen uit te breiden en een moratorium – geen verbod – op fracking. Maar sommigen kunnen teleurgesteld zijn over het beleid van de partij om de brandstofheffing te bevriezen, windparken op land te verbieden, subsidies voor zonnepanelen te beëindigen en aanzienlijke uitgaven voor het aanleggen van nieuwe wegen goed te keuren.
Interessant is dat Brexit een aantal effecten op de klimaatverandering zal hebben, niet in de laatste plaats de algemene invloed van de EU op milieubescherming in het algemeen, maar, meer direct, op de beschikbaarheid van middelen voor eventuele broeikasgasreductie of opwekking van duurzame energie projecten. Ook, misschien subtieler en indirect, als er een no-deal Brexit zal plaatsvinden – en als het VK zich nauwer moet afstemmen op de VS op het gebied van handel – dan kan elke verwijzing of onderhandeling over klimaatkwesties van de tafel worden gehaald.
Volgens Sky Data is er een duidelijke correlatie tussen Tory en Labour-kiezers als het gaat om Brexit en klimaatverandering. Labour-kiezers verwachten dat hun partij een hogere prioriteit zal geven aan maatregelen tegen klimaatverandering en op dezelfde manier hechten Brexit-kiezers minder prioriteit aan klimaatbeleid. De laatste opiniepeilingen tonen de conservatieve partij vooraan, met een gezonde voorsprong op arbeid. Dit is mogelijk te wijten aan de Brexit-factor.
Dus als je een score zou geven aan de twee partijen, zou het redelijk zijn om te zeggen dat de conservatieven sinds 2010 veel goed werk hebben gedaan om de uitstoot te verminderen, maar in de toekomst meer moeten doen, terwijl arbeid misschien minder voorzichtig in zijn beloften. Veel hangt af van hoe de Brexit wordt afgehandeld, hoe onderhandelingen na Brexit vorm krijgen en hoeveel de kiezers elke partij vertrouwen.
Met slechts enkele dagen tot de dag van de verkiezingen is er echter nog steeds tijd voor een verschuiving van de publieke opinie, vooral omdat het publiek het andere beleid van de partijen, zoals klimaatverandering, opneemt. Zoals Harold Wilson ooit zei: een week is lang in de politiek. Maar in de wereld van vandaag kan zelfs 24 uur alles veranderen.