Maakt Black Nations uit in Brussel?
Zelfs de grootste voorstander van de EU moet soms pauzeren en vragen waarom ze zo dol is op dubbele normen. Het zet arme Afrikaanse landen op de zwarte lijst voor het witwassen van geld, niet voor rijke landen.
Het nieuw opgerichte Europees Openbaar Ministerie (EOM) zal strafrechtelijk onderzoek doen naar corruptie, btw-fraude en diefstal uit de EU-begroting.
Zacht op Malta …
Het struikelblok is de Maltese regering. Malta is een land waarvan de politiek legendarisch is omdat het scheef staat.
Het probeert nu het EOM te ondermijnen door te weigeren lokale aanklagers voor te dragen die niet besmet zijn.
De reden ligt voor de hand. Ondanks dat het om verbetering vraagt, blijft de Maltese politiek verwikkeld in de gevolgen van de moord in 2017 op de journalist Daphne Caruana Galizia. Ze had onderzoek gedaan naar corruptie waarbij de heersende elites van het eiland en de zakenwereld betrokken waren.
Als EU-lidstaat heeft Malta het vetorecht over belangrijke EU-besluiten, zoals het opzetten van nieuwe instellingen. Het heeft dus eerst geprobeerd de oprichting van het EOM te blokkeren. Nu heeft de regering advocaten genomineerd die worden gezien als politieke poppen en erop staat dat er geen anderen beschikbaar zijn.
In plaats van op te staan tegen de Maltese politieke bazen, zegt de Europese Commissie dat ze de rekruteringsnormen zal verzwakken om een advocaat te vinden die EPPO-werk op het eiland kan doen.
Moeilijk voor Afrika
Maar als het gaat om verarmde zwarte Afrikaanse landen, kan de Europese Commissie het moeilijk krijgen en haar beheersing van dubbele standaarden bewijzen.
De Financial Action Task Force (FATF), opgericht door de G7 en gehost door de OESO, is de wereldwijde normbepaler om te proberen de normen voor financiële regelgeving te verhogen om het witwassen van geld en zelfs de financiering van terrorisme te stoppen.
De Financial Action Task Force, gevestigd in het hoofdkantoor van de OESO in Parijs, is de erkende mondiale expertgroep en kastijdt regelmatig regeringen die niet aan haar normen voldoen.
De FATF heeft een zwarte lijst en een donkergrijze en lichtgrijze lijst. Overheidsfunctionarissen worden opgeroepen om te verbeteren of ze dalen af naar de zwarte lijst, wat betekent dat legitieme investeerders ervoor kunnen kiezen om geen geld te lenen of te plaatsen in dergelijke onbetrouwbare rechtsgebieden.
De zwarte lijst van de EU
De EU-Commissie heeft besloten een eigen lijst op te stellen van landen waarvan zij de financiële regelgeving heeft afgekeurd.
Dit gold uiteraard niet voor EU-lidstaten zoals Cyprus, het witwascentrum voor Poetin-oligarchen en louche Russische bedrijven.
Luxemburg, lang een centrum voor naamplaatjes die door advocaten waren opgericht om geld voor belastingdiensten te verbergen, was onaangetast, en Malta ook niet.
In plaats daarvan heeft de Europese Commissie ervoor gekozen om het hoofd te bieden aan voornamelijk arme zwarte Afrikaanse of Aziatische landen met weinig of geen invloed in Brussel.
De EU heeft maar één lijst: een zwarte lijst en negeert de genuanceerde FTAF-categorieën op basis van samenwerking met de overheid om de normen te verhogen.
De VS en Saoedi-Arabië
Vorig jaar zou de Europese Commissie op de zwarte lijst van 2019 de Verenigde Staten en Saoedi-Arabië opnemen vanwege het flagrante gebruik van Amerikaanse afhankelijkheden in het Caribisch gebied om illegaal geld te verbergen en Saudi’s algemene onverschilligheid voor westerse waarden van de rechtsstaat.
De Verenigde Staten en Saoedi-Arabië veroorzaakten een politiek-diplomatieke storm en de Europese Commissie stortte in en helemaal geen lijst werd gepubliceerd in 2019.
Gericht op arme zwarte landen
Dit jaar is meer dan de helft van de zwarte lijstlanden van de EU zwarte landen met een arme meerderheid. Degenen zoals Ghana, Barbados, Zimbabwe of Mauritius hebben het toerisme en de export zien instorten vanwege COVID 19.
Op de zwarte lijst van de EU worden geplaatst, betekent dat ze grote binnenkomende investeringsfondsen verliezen, waardoor ze in grotere armoede en wanhoop terechtkomen.
De FATF heeft zorgvuldig vermeden om al deze landen op de zwarte lijst te zetten. Zo hebben FATF-functionarissen met Mauritius-ambtenaren samengewerkt om al 53 van de 58 vereisten in te voeren om een schone financiële-dienstensector te bewijzen.
Maar in Brussel telt dit allemaal niet. Rijke staten kunnen lobbyen en de Commissie pesten om van de zwarte lijst van de EU te worden gehouden. Maar zwarte naties tellen niet mee in de merkwaardige wereld van dubbele normen die door de Europese Commissie wordt bewoond.
Conclusie
Uiteindelijk zijn campagnevoerders die zijn gekoppeld aan outfits zoals Transparency International er niet van overtuigd dat beursnoteringen enig verschil maken.
Illegaal verkregen geld dat zijn weg naar normale economische activiteit vindt, is niet gedaald sinds de G7 FATF heeft opgericht en de EU is begonnen met het publiceren van haar gedeeltelijke zwarte lijst.
Zolang de Verenigde Staten, de lidstaten van de EU en andere democratieën niet echt actie ondernemen om hun financiële sector op te schonen, met name het politieke-geldverband, zal het een klein verschil maken om de arme zwarte naties te verslaan.