Het moet radicaal anders: Het boerenverzet moet vorm krijgen door actie

Het moet radicaal anders. Het boerenverzet moet vorm krijgen door actie en heeft geen boodschap aan de reactie van de overheid, de EU of een andere subsidieverstrekker.

Confrontatie en harde acties hebben kans van slagen als je zelfstandig kunt opereren. Vooral financieel. Dus moet er eerst worden gezorgd voor orde op zaken in eigen huis.

Zelf financieren, zelf de voedselvoorziening verzorgen, zelf de surplussen wegwerken. Uitstoot afbouwen, krachtvoer afbouwen, kunstmest (stikstof) en giftige spuitmiddelen buiten de deur zien te krijgen, de boerenstand moet zichzelf zuiveren. Geleerden raadplegen helpt niets. Je boerenverstand gebruiken daarentegen wel degelijk. Minder opbrengst? Dat heeft een prijs. Gevaar voor import? Kan best, maar het moet van dezelfde kwaliteit zijn en er mag geen slavenarbeid (gesubsidieerde lonen – Duitsland!) worden gebruikt.

De Grote Reset is het startschot voor onafhankelijkheid. De relatief kleine groep boeren is daartoe in staat, beter als ieder ander.

Er is genoeg gepraat en tijd gerekt. Het moet nu RADICAAL anders.

Maar er zijn nog een paar opties en die doen pas echt pijn.

Zet je maar schrap mensen, op woensdag 18 december a.s. gaat het gebeuren. Alles kan wel eens plat gaan, men is van plan een aantal dagen en nachten te “posten” zoals dat heet. Verder willen de boerenleiders er nog niet zo veel over kwijt. De burgerij begint te morren en toont minder begrip voor een derde, zo mogelijk desastreus boerenprotest. Althans niet zolang er noodgedwongen voor de export wordt geproduceerd en ons dagelijks brood voor 90% uit het buitenland moet worden aangevoerd. Maar de boeren kunnen een machtige factor zijn voor een gigantische hervormingsoperatie, zonder dat ze dat zelf beseffen. In een brief staat de volgende noodkreet:

• Het stikstofbeleid van de overheid heeft gefaald.
• De klimaatsalafisten willen alle geld in Nederland opbranden (1000 miljard) voor niet bewezen effecten.
• Het PFAS beleid is volstrekt ontoereikend
• De economie is aan het remmen en zal in recessie komen door stilstand in afgifte vergunningen.
• 11,2 miljard subsidie voor biomassa uit voornamelijk het buitenland. Deze gelden zien wij liever besteed aan de ouderenzorg, onderwijs, defensie en uitvoering van het plan van het Landbouwcollectief.
• De miljoenen die vrijgemaakt worden om de helft van de Nederlandse boeren op te kopen willen wij niet hebben. We willen niet verdreven worden van het land van onze voorvaderen! Dit geld kan beter gebruikt worden elders in de economie al is het voor lastenverlichting!

Tot zover de gevoelens van de boeren, die de financiële kartels (banken, mega-coöperaties en de multinationale food-kartels) nog even met rust laten en de bal volledig bij de overheid deponeert. Het zal onvoldoende blijken. Men is geheel op zichzelf aangewezen, men mag de goodwill van de burgerij niet verspelen. Het is lopen op eieren. Maar het is één blok.

Men kan twee sporen volgen.

(1) Het luidruchtige spoor van harde acties

Er is door de “regering” geluisterd naar de problematiek van de boeren. Zoals gebruikelijk zegt dat niets. Voorstellen van de boeren zijn aandachtig bestudeerd, maar niets wijst er op, dat er ook iet mee wordt gedaan. Naar eigen zeggen leverden de voorgaande acties geen drol op. Men is gefrustreerd en komt in tijdnood. Dit is de tactiek van de overheid, die de schuld vrijwel geheel bij de boeren zelf legt. Het luidruchtige spoor houdt in, dat er blokkades worden ingericht, die het logistieke apparaat verlamd. Dat kan door de af- en aanvoerlijnen van de distributiecentra van supermarkten te blokkeren. Door de wegen rond Schiphol en de Rijnmond te blokkeren. Door het treinverkeer te saboteren. Door verkeersaders te barricaderen. Door de vaarroutes te stremmen. Men heeft talloze mogelijkheden, omdat de boeren goed gemechaniseerd zijn, dus flexibel en mobiel. We zijn benieuwd hoe ons enige parate bataljonnetje infanteristen zonder tanks (verkocht voor vriendenprijsje) met hun Uzi’s daar nu eens tegen gaan optreden. Samen met de uit hun bed geroste “klompenwacht” van de majesteit, de Marechaussee. Het vuur op eigen mensen openen? Het zou niet de eerste keer zijn. Maar toen was het oorlog met vluchtende soldaten die hun twee kogels al hadden verschoten op de Grebbeberg of werd het zogenaamde staatshoofd existentieel bedreigd door kraakbenden in het broeinest van de Republikeinen, Amsterdam. Wat er ook gebeurt, het kan fout lopen, omdat de bevolking last van de boeren gaat krijgen. Stikstof en stank is nog wel te overkomen, maar sappelende Kerstdagen op een houtje bijtend gaat te ver. De boeren die zelf winkels hebben zijn binnen een paar uur uitverkocht.

(2) Het stille spoor van de ‘totale reset‘

Dit wil zeggen, dat de agrarische sector als geheel op een zeker moment een paar grenspalen moet slaan. Die palen hoeven niet eens tegelijk de grond in, maar dat zou wel het beste zijn. De eerste paal is het abrupt stoppen van alle verkoop van areaal, anders dan binnen de sector zelf. De dreiging van onteigening kan worden geneutraliseerd met trekkers en ander materiaal. De tweede paal is het massaal aanvechten van leningen door banken via de rechter en derhalve tot nader order stoppen met betaling van rente en aflossing. Dat proces moet gaan over het bestaan van de leningen die zijn gefinancierd met verpanding van have en goed en de waardering daarvan. Dus je geeft de bank 20 ha grond in onderpand om er 1,5 miljoen in klinkende munt voor terug te krijgen. Niemand ziet echter “klinkende munt”, iedereen zit vervolgens wel degelijk met een schuld. Een bank moet geld leveren, geen schuld. De volgende paal is het inrichten van een eigen financieringscoöperatie om te herfinancieren en om het obligatiesysteem en het quoteringssysteem te herintroduceren. Om aan de eisen van stikstof, CO2 en Pfas te voldoen, moet de productie massaal door quotering worden gereduceerd. Met als gevolg dat de betalingen ten bate van bestaande financieringen voorlopig ook niet meer op gang komen. De volgende paal is het overnemen (van de macht) van de grootste agrarische coöperaties, waar waarschijnlijk boeren toch al lid van zijn of in het bestuur zitten. Een andere optie is het veilen van (stukken van) de deelnemingen ervan en het overnemen van de vennootschappen die er onder zijn gehangen. Er zullen andere markten moeten worden aangeboord. In ons eigen land, niet ver weg. Bang voor de concurrentie? Het is nergens voor nodig. Nederlandse boeren produceren het slimst, wat er nu moet gebeuren is dat ze ook het schoonst en het gezondst produceren. De grote reset, het kardinale herstelpunt. Niet meer ’s werelds grootste exporteur? Spijtig, maar laat ons eerst zorgen zelfvoorzienend, schoon en gezond te produceren wat we zelf nodig hebben. Wat moeten we hier met al die geiten en schapen. Wat moeten wij hier met al dat transgene mais. Wat moeten we hier met al dat zogenaamde krachtvoer vol met groeimiddelen. O ja, natuurlijk de melkgift neemt af, er is minder kaas voor de export, maar er is meer areaal voor tarwe, vlas, eventueel hennepcultuur. Minder melk, hogere prijs, veel betere kwaliteit. We zijn lang niet compleet, maar je moet ergens beginnen. Beter een tactische beweging dan keiharde confrontatie, terwijl je zelf de zaken onvoldoende op orde hebt.

En ondertussen is er geen centimeter grond afgestaan. Eerder bijgekocht.

Het is tijd voor de Grote Reset. Voor het Herstelpunt in de sector. Met de kennis van nu, gaan we 100 jaar terug. Niets mis mee. Resetten is vooruitgang, laat u niets door andere belanghebbenden wijs maken.

Vervolgens kunnen de boeren eisen gaan stellen. Ook niet landbouw areaal moet worden schoon gemaakt door degen die het hebben vervuild. Het stoppen van subsidies aan de boeren is de volgende stap. Maar ook dan geldt: gelijke monniken, gelijke kappen. Geen subsidies meer voor biomassacentrales, windmolens en zonnepanelen. Geen subsidies voor leuke culturele dingen, geen subsidies voor sportverenigingen, om een kaartje betaalbaar te houden, met het gevolg dat de boer wat langer door moet werken.

We gaan er geen oorlog om voeren als het nergens toe dient. Maar we gaan het wel realistisch maken en de problemen loskoppelen van grondeigendom.

Geen centimeter dus.