Indignatie redactie 
Ik klaag vaak dat de zwaar scheve relatie van Washington met Israël een regeling is die absoluut geen voordeel oplevert voor het Amerikaanse volk, en nog minder voor onze nationale veiligheid, aangezien het de VS heeft betrokken bij een eindeloze reeks volledig vermijdbare conflicten.
Washington – Maar er is één uitzondering op die veralgemening, hoewel men aarzelt om het een voordeel te noemen, namelijk de aanvaarding door het Witte Huis van de Israëlische praktijk om tegenstanders als “terroristen” te noemen. Israël gebruikt het als een algemene dekmantel om de Palestijnen te denigreren en te vernederen en tegelijkertijd hun verzet te delegitimeren, hen toe te staan Arabieren naar believen te martelen en te doden, hun huizen te vernietigen en ze genadeloos te bombarderen. Washington, dat beweert de bron te zijn van een “op regels gebaseerde internationale orde” en de verdediger van wereldwijde “democratie” en “vrijheid,
In feite zijn de VS en Israël over het algemeen de enige twee landen die openlijk “gerichte moord” gebruiken als politiek instrument zonder zelfs maar de moeite te nemen om terug te vallen op “plausibele ontkenning” om hun acties te verbergen. Israël begon vorige week nog met een politiek gemotiveerde bomaanslag op Gaza, waarbij 45 burgers omkwamen, waaronder zeventien kinderen, en talloze huizen werden verwoest.
Geen Israëli’s werden gedood of zelfs gewond geraakt toen de Gazanen terugsloegen met hun zelfgemaakte raketten. Zowel het Witte Huis als de leiders van het Amerikaanse Congres feliciteerden de Israëli’s met het ‘uitoefenen van hun recht om zichzelf te verdedigen’.
De belangrijkste doelen van de Israëlische aanval waren twee islamitische Jihad-leiders die zowel Israël als de internationale media hebben beschreven als “terroristen” en “militanten”. De Israëlische premier Yair Lapid beschreef de operatie als succesvol aangezien de twee mannen werden gedood. Een gepensioneerde Israëlische generaal ging zelfs zo ver dat hij het bloedbad omschreef als “echt schoon, heel mooi” en een “uitzonderlijke prestatie”.
De Israëlische actie herinnert aan de recente moord op Dr. Ayman al-Zawahiri door de Amerikaanse Central Intelligence Agency (CIA). De berichtgeving in de media beschreef hoe het Agentschap al-Zawahiri, beschreven als het brein van 9/11, meedogenloos achtervolgde, en er uiteindelijk achter kwam dat de 71-jarige in een huis in een chique wijk in Kabul woonde. Er werd ook vastgesteld dat hij de meeste dagen op een terras aan de bovenkant van het huis doorbracht.
De hellevuur-drone die hem doodde, richtte zich op het terras op het moment van de dag dat hij normaal buiten zat. Taliban-bronnen melden dat zijn lichaam werd verscheurd en verbrand door de twee raketten die hem blijkbaar troffen.
Het Witte Huis beschouwt de moord natuurlijk als een groot succes, een grote klap in de oorlog tegen het terrorisme. Joe Biden hoopt dat het de sombere goedkeuringsclassificaties van de regering zal verbeteren in de aanloop naar de verkiezingen van november, maar de informatie die aan de media is gegeven over het incident waarin de vasthoudendheid en professionele expertise van de CIA wordt geprezen, is misschien een beetje overdreven. Alternatieve rapporten uit Afghanistan suggereren dat al-Zawahiri heel openlijk in Kabul leefde en dat hij gedurende vele, vele jaren niet meer actief was geweest in vermoedelijk radicale activiteiten . een aantal “complottheorie”-video’s.
Zowel al-Zawahiri als al-Qaeda-oprichter Osama bin Laden leidden, op het moment dat ze werden vermoord door de VS, een rustig leven met weinig bescherming, hoewel ze naar verluidt nog steeds de nominale leiders waren van al-Qaeda, een organisatie die had verloren zijn bestaansreden jaren geleden.
Al-Zawahiri’s staat van dienst als terrorist is grotendeels afkomstig van Amerikaanse en Britse inlichtingenbronnen, evenals media-insinuaties, die automatisch als onbetrouwbaar moeten worden beschouwd. Denk eens aan de leugens die de regering van George W. Bush beging om oorlog te voeren met Irak, met mensen als Condoleezza Rice die spraken over paddenstoelenwolken die straling over de VS uitspugen en een winkel in het Pentagon gerund door een groep neocons die gefabriceerde inlichtingenrapporten.
Wat door onafhankelijke bronnen is bevestigd, is dat al-Zawahiri, een Egyptische arts, wreed werd gemarteld door de geheime politie tijdens een hardhandig optreden tegen politieke dissidenten, geïnitieerd door de Amerikaanse marionet president Hosni Mubarak. De marteling radicaliseerde hem naar verluidt, en hij sloot zich aan bij de ondergrondse groep van Osama bin Laden, later werd hij blijkbaar de nominale leider nadat Bin Laden in mei 2011 zelf werd vermoord door US Navy Seals. Veel van de rest van al-Zawahiri’s veronderstelde biografie is gebaseerd op weinig feitelijk bewijs.
Wat er feitelijk op 9/11 is gebeurd en wie erachter zat, blijft een beetje een mysterie, aangezien alle schijnbare daders die mogelijk hebben plaatsgevonden, dood zijn. Bedenk even dat Osama bin Laden en Ayman al-Zawahiri eigenlijk nooit hebben toegegeven dat hun groep al-Qaeda de dader van de aanslag was. In feite ontkenden ze het en schreven ze het soms toe aan andere geradicaliseerde Saoedi-Arabische ondergrondse groepen. Evenmin is er enig echt bewijs dat ze de aanval hebben gepland. Ze werden beschuldigd omdat ze de beweerde staat van dienst, de middelen, het motief en de mogelijke toegang hadden om het incident uit te voeren, niet omdat er echt bewijs was dat ze de daad hadden gepleegd.
Toen de VS eind 2001 de Taliban-regering van Afghanistan benaderden en eisten dat Bin Laden zou worden overgedragen aan de Amerikaanse rechtshandhaving, de Afghanen antwoordden dat Bin Laden te gast was in hun land, maar dat ze hem zouden overgeven als Washington kon aantonen dat hij de aanslagen had georganiseerd en bevolen. Het Pentagon van George W. Bush en de CIA konden die zaak blijkbaar niet baseren op feitelijk bewijs, wat leidde tot de beslissing om in plaats daarvan oorlog te voeren.
Ook zijn van alle honderden “terroristische” gevangenen die door de Amerikaanse militaire gevangenis in Guantanamo zijn gerecycled, er slechts vijf ooit beschuldigd van enige betrokkenheid bij 9/11. Ze worden nog steeds vastgehouden, maar zijn nooit berecht en het is heel goed mogelijk dat de zaak tegen hen nooit kan worden ingediend. Ze kunnen zelfs volkomen onschuldig zijn.
En er is meer aan het verhaal. Bin Laden had kunnen worden gearresteerd en berecht, maar de regering van Barack Obama besloot hem te vermoorden en zijn lichaam in zee te dumpen, vermoedelijk om een rechtszaaldrama te vermijden dat een misdrijf van de regering zou onthullen. En dan zijn er nog Anwar Nasser al-Awlaki en zijn zoon Abdulrahman, beiden Amerikaanse staatsburgers die zijn vermoord door CIA-drones in Jemen, waar hun familie vandaan komt.
De al-Awlaki’s waren misschien wel of niet echte leden van al-Qaeda, maar de preken en geschriften van de oudere al-Awlaki inspireerden zeker groepen die zich verzetten tegen de vijandigheid van het Amerikaanse buitenlands beleid jegens moslims. Er wordt algemeen aangenomen dat Anwar al-Awlaki gevangen had kunnen worden genomen en in de VS had kunnen worden berecht als een poging daartoe was ondernomen, maar in plaats daarvan besloot de regering-Obama opnieuw dat hij moest worden gedood.
Ten slotte is er de dood door drone van de Iraanse generaal Qassem Soleimani in januari 2000 onder president Donald Trump. In een recent boek beweert Trumps defensiechef Mark Esper dat Trump loog nadat de moord werd bekritiseerd door te zeggen dat Soleimani actief bezig was met het voorbereiden van “terreuraanvallen” op vier Amerikaanse ambassades in het Midden-Oosten.
Esper bevestigt dat er geen informatie was om die bewering te staven, maar gaat interessant genoeg verder dan dat om duidelijk te maken dat er helemaal geen specifieke informatie was die suggereerde dat een dergelijke aanval op handen was of zelfs werd gepland. Er waren alleen generieke regionale veiligheidsdreigingen waar veel ambassades in de wereld op reageren en waartegen voorbereidingen worden getroffen.
De bewering van Esper wordt ondersteund door de Iraakse regering zelf, die verklaarde dat Soleimani, na de ayatollah algemeen beschouwd als de op één na machtigste functionaris in Iran, in Bagdad was om vredesregelingen te bespreken en dat de Amerikaanse ambassade op de hoogte was gesteld van zijn geplande reis en had er geen bezwaar tegen. In plaats daarvan maakten de VS van de gelegenheid gebruik om een gewapende drone te lanceren om hem en negen Iraakse militieleden die hem vanaf het vliegveld vergezelden, te doden. Met andere woorden, er was geen onmiddellijke dreiging, zelfs geen plausibele dreiging, en de VS gingen hoe dan ook door en vermoordden een hoge Iraanse regeringsfunctionaris in een gerichte moord.
Dus de Verenigde Staten en Israël hebben een formule waarmee ze iedereen overal kunnen vermoorden zonder een eerlijk proces of rechtsstaat, zelfs als ze niet weten wie je bent, zoals in het geval van de “handtekening” of “profiel” executies door drones in Afghanistan. En alle presidenten en hoge functionarissen weten dat wat ze ook doen, er geen verantwoordelijkheid zal zijn. Het enige wat men hoeft te doen is het terrorismepreventie te noemen, wat ook kan inhouden dat er terroristische aanslagen worden genoemd die op geen enkele manier door middel van echt bewijs in verband kunnen worden gebracht met de persoon die wordt gedood.
Eens een terrorist, altijd een terrorist, herhaal indien nodig, en het publiek en de media zullen bezwijmen van plezier omdat ze zo goed worden beschermd. En, zoals de Israëlische generaal het beschreef, het eindresultaat zal “heel schoon, heel mooi” zijn, een “uitzonderlijke prestatie”.
