Indignatie redactie 
Het nieuwe IJzeren Gordijn in Europa is, net als het vorige, een creatie van westerse vijandigheid jegens Rusland
De afbakening van Europa en de rest van de wereld tijdens de Koude Oorlog is terug van weggeweest, gepromoot door dezelfde imperialistische machten die de vorige hebben gecreëerd.
De Europese Unie, die een virtuele kloon is geworden van de door de VS geleide militaire alliantie van de NAVO, richt een nieuw IJzeren Gordijn op over het continent – meer dan dertig jaar nadat de Koude Oorlog zogenaamd eindigde.
In de nieuwe verdeling van het Europese continent worden Rusland en Russische burgers als onaanvaardbaar, gedemoniseerd en geëxcommuniceerd beschouwd. De EU stelt voor om Russische burgers te verbieden de EU-landen binnen te komen als onschuldige reizigers. Auto’s met Russische kentekenplaten moeten worden uitgesloten van het overschrijden van de nationale grenzen, met het risico te worden geconfisqueerd bij hun eigenaren.
EU-staten als Letland zijn bezig het spreken van de Russische taal in het openbaar te verbieden , ook al spreekt een kwart van de bevolking etnisch Russisch. Russische culturele figuren worden belasterd wanneer ze deelnemen aan concerten, ballet of literaire evenementen.
Russische nieuwsmedia worden verduisterd en er zijn geen vragen gesteld of een alternatief perspectief op de oorlog in Oekraïne toegestaan. De historische context over hoe dit conflict is ontstaan, de dubbelhartige uitbreiding van de NAVO, wordt uit elk openbaar discours verwijderd. Simpel gezegd: volgens het Westen is Rusland een kwaadaardige agressor, is zijn leider Vladimir Poetin een Hitleriaanse tiran en is de hele natie een paria (afgezien van door het Westen goedgekeurde “dissidente” figuren zoals de oplichter Alexei Navalny).
De uitsluitingsmaatregelen worden eenzijdig door de Europese Unie ten uitvoer gelegd. Het is de EU die bezig is met het opzetten van wat alleen kan worden omschreven als een nieuw IJzeren Gordijn. Dit lijkt misschien enigszins ironisch gezien de algemene opvatting in het Westen dat het de Sovjet-Unie, de voorloper van de Russische Federatie, was die na de Tweede Wereldoorlog het initiatief nam tot het vorige IJzeren Gordijn.
Het waren feitelijk de Verenigde Staten en hun Europese bondgenoten die verantwoordelijk waren voor de plotselinge bevriezing van de betrekkingen met de Sovjet-Unie na de Tweede Wereldoorlog en het aanzetten tot tientallen jaren van Koude Oorlog, die gepaard ging met de meedogenloze dreiging van wederzijds verzekerde vernietiging van kernwapens.
De uitdrukking ‘IJzeren Gordijn’ werd voor het eerst aan het westerse publiek geïntroduceerd door de Britse oorlogsleider Winston Churchill in een beroemde (beter gezegd, beruchte) toespraak tijdens een bezoek aan de Verenigde Staten in maart 1946. Churchill waarschuwde op duistere wijze voor een IJzeren Gordijn dat over het Westen zou neerdalen. Europa en hij gaven de Sovjet-Unie de schuld van de sinistere continentale verdeeldheid.
Houd in gedachten dat deze retorische grootsheid van Churchill minder dan een jaar na de nederlaag van nazi-Duitsland door de ‘bondgenoten’ van de Verenigde Staten, Groot-Brittannië en de Sovjet-Unie plaatsvond.
Churchills demonisering van de Sovjet-Unie was een ongekende provocatie jegens een voormalige bondgenoot met wie veel burgers in het Westen grotendeels sympathiseerden als het belangrijkste slachtoffer van het nazi-imperialisme en die bovendien werden bewonderd als de cruciale militaire kracht onder de bondgenoten die de uiteindelijke nederlaag van de Derde Unie toebracht. Rijk in Berlijn.
Sovjetleider Josef Stalin reageerde op de toespraak van Churchill door deze te veroordelen als “oorlogszuchtige” theatervoorstellingen. De Britten en de Amerikanen lieten Moskou voortaan weten dat de Tweede Wereldoorlog de facto tegen de Sovjet-Unie zou voortduren – zij het onder het etiket van de Koude Oorlog en andere propagandaconstructies zoals ‘de verdediging van de vrije wereld’. Denk daar even over na. In feite positioneerden de VS, Groot-Brittannië en hun binnenkort te vormen NAVO-alliantie (opgericht in 1949) zichzelf als de opvolger van de nazi-imperialistische vijandigheid jegens de Sovjet-Unie. De boosaardigheid hier is vanuit Russisch perspectief onschatbaar.
Het verraad van Churchill was niet het enige hedendaagse signaal van kwade bedoelingen jegens de Sovjet-Unie. Het laten vallen van twee atoombommen op het vrijwel verslagen Japan in augustus 1945 werd door de Sovjet-Unie ook gezien als een latente terreurdreiging van de Amerikanen over de naoorlogse mondiale verdeling en het komende beleid van ‘containment’.
Andere dreigende signalen waren de rekrutering van voormalige nazi-officieren, spionnen en wetenschappers door de VS en de Britten. In plaats van nazi-oorlogsmisdadigers uit te leveren aan de Sovjet-Unie, zoals de westerse machten zo graag hadden afgesproken, kregen deze criminelen onderdak en een nieuw leven via door heel Europa opgezette ratlijnen. Veel van de meest wrede Oekraïense fascisten (Stepan Bandera, Mykola Lebed en anderen) die hadden samengewerkt met de nazi-SS werden ook gerekruteerd door de Verenigde Staten en Groot-Brittannië. Sommigen werden achter de Sovjetlinies ingezet met het oog op sabotage en moord.
De Oekraïense neo-nazi’s van vandaag die etnische Russen in de Donbass-regio hebben vermoord, zijn zelfverklaarde trotse erfgenamen van de nazi-collaborateurs van de Tweede Wereldoorlog. De Amerikaanse en NAVO-bewapening van het nazi-regime in Kiev en de training van het Azov-nazi-bataljon en anderen zijn volledig in overeenstemming met de geheime rekrutering door de Verenigde Staten en Groot-Brittannië in de vroege naoorlogse periode tegen de Sovjet-Unie.
Maar, maar, maar, zo zal men zeggen, de Sovjet-Unie en de geallieerde staten van het Warschaupact hebben de Berlijnse Muur gebouwd en prikkeldraadgrenzen door heel Europa opgetrokken.
Nou ja, dat is gedeeltelijk waar. Maar onthoud dit: de Sovjet-Unie werd binnengevallen door een imperialistische nazi-gigant die tot 27 miljoen mensen vermoordde. Er is voldoende bewijs dat de nazi-oorlogsmachine in de jaren twintig en dertig mogelijk werd gemaakt door westerse kapitaalinvesteringen met als doel de Sovjet-Unie te vernietigen, omdat deze werd gezien als een bedreiging voor de westerse imperialistische orde.
Gezien het flagrante verraad dat het Westen tegenover de Sovjet-Unie heeft betoond te midden van de nog steeds smeulende as van de Tweede Wereldoorlog en gezien de ongekende existentiële dreigingen die het Westen onlangs heeft ingezet (atoombomaanslagen, nazi-rekrutering), is het niet verwonderlijk dat Moskou en zijn De partners van het Warschaupact hanteerden een krachtige defensieve houding. Ze werden immers aangevallen, zij het in het geheim.
Uit de objectieve feiten kan men concluderen dat het de westerse machten waren die als eersten de Koude Oorlog en de daaropvolgende verdeling van het IJzeren Gordijn in heel Europa, die eind jaren veertig tot stand kwam, op gang brachten. De fundamentele reden, en die geldt ook voor vandaag, is dat de Sovjet-Unie niet kan worden getolereerd als een andere entiteit die naast de westerse imperialistische staten bestaat. Voor deze laatsten is het absoluut noodzakelijk dat ze de overhand krijgen op een nulsomwereld. Er kan geen sprake zijn van multipolariteit, alleen van unipolaire dominantie door het Westen. Dat is een definitieve noodzaak voor de imperialistische macht.
Er moet ook worden opgemerkt dat Churchill de uitdrukking IJzeren Gordijn niet heeft uitgevonden. Die zin werd in februari 1945 verwoord door Josef Goebbels, die waarschuwde dat de nederlaag van nazi-Duitsland een ramp zou zijn als er een ‘IJzeren Gordijn’ over Europa zou vallen.
De Verenigde Staten en hun Europese NAVO-vazallen kunnen geen enkele afwijkende mening tolereren over hun verhaal van ijdele deugd en ‘verdediging van de vrije wereld’. Rusland vormt, net als de Sovjet-Unie ervoor, een bedreiging voor de westerse imperialistische orde, omdat het land geen vazalstatus accepteert. Daartoe moet Moskou koste wat het kost worden uitgesloten.
De afbakening van Europa en de rest van de wereld tijdens de Koude Oorlog is terug van weggeweest, gepromoot door dezelfde imperialistische machten die de vorige hebben gecreëerd.
