Indignatie redactie 
Wetgevers van oppositiepartijen, waaronder de Democratische Partij van Korea, de Rebuilding Korea Party en de Progressive Party, houden samen met leden van maatschappelijke groeperingen een bijeenkomst om het aftreden en de afzetting van president Yoon Suk Yeol te eisen voor het hoofdgebouw van de Nationale Vergadering in Yeouido , Seoel, woensdag. Yonhap
Sinds zijn poging om op 3 december de staat van beleg af te kondigen, zijn er massademonstraties van honderdduizenden mensen op straat in Seoul gekomen, waarbij de belangrijkste vakbonden en maatschappelijke organisaties uit het hele land betrokken waren. Zij eisten dat de Zuid-Koreaanse president Yoon Seok-Yeol zou worden afgezet.
Nadat een volksopstand Yoons couppoging van 3 december had afgeslagen, draaide de Nationale Assemblee de oproep tot staat van beleg terug en werd Yoon gedwongen zich terug te trekken – maar weigerde af te treden. Na aanhoudende volksdemonstraties stemde de Nationale Assemblee uiteindelijk op 14 december met meer dan de vereiste tweederde meerderheid om Yoon af te zetten.
De afzettingsprocedure leidde tot massale demonstraties ter viering van wat de overgrote meerderheid van de Zuid-Koreanen hoopt dat Yoon uit zijn ambt wordt gezet en dat hij wordt berecht voor het uitroepen van de staat van beleg.
De strijd is echter nog lang niet voorbij. Yoon zegt dat hij weigert zijn ambt neer te leggen. Beschermd door de details van de afzettingswet, kan hij tot zes maanden in functie blijven. En machtige krachten steunen hem.
Yoon staat uiterst rechts in de Zuid-Koreaanse politiek — ooit riep hij op tot een 120-urige werkweek voor Zuid-Koreaanse arbeiders. Hij is een vicieuze vijand van Noord-Korea en noemt al zijn parlementaire tegenstanders communisten en verraders.
In 2022 won hij de verkiezingen met een meervoud van minder dan 1%. Sinds die verkiezingen is Yoon ontmaskerd als corrupt en incompetent om grote rampen te voorkomen. Yoons steunpercentage is gedaald tot ongeveer één op de zes en zijn partij werd dit jaar bij de parlementsverkiezingen afgeranseld. De partij heeft net iets meer dan een derde van de zetels.
Gezien zijn zwakheden zou je denken dat hij makkelijk verwijderd zou kunnen worden. Maar wat Yoon en zijn partij nog steeds gevaarlijk maakt voor Koreanen, is de rol van Washington. De VS rekent erop dat Yoon een impopulair oorlogsprogramma uitvoert.
Terwijl ze hun steun voor democratie uitspreken, bezet het Amerikaanse imperialisme het Koreaanse schiereiland sinds 1945 en heeft het sinds het einde van de Koreaanse oorlog in 1953 een gedemilitariseerde zone ingesteld met duizenden Amerikaanse troepen om het schiereiland verdeeld te houden. De VS hebben het militaire bewind daar gesteund om dat land een vazal te houden in zijn poging om de hegemonie op het wereldtoneel te behouden.
In 1980, toen de bevolking van Gwangju, Zuid-Korea, in opstand kwam tegen het militaire bewind, steunden de VS – destijds onder het bestuur van Jimmy Carter – de militaire dictator Chun Doo-hwan en faciliteerden ze de beweging van Zuid-Koreaanse troepen om die massale opstand in bloed te begraven.
Onder zowel Republikeinse als Democratische regeringen heeft Washington plannen in werking gesteld om een NAVO-achtige agressieve alliantie te vormen onder leiding van het Amerikaanse imperialisme. Het omvat het Japanse imperialisme en de Amerikaanse junior partner van Australië, met de Amerikaanse “voormalige” koloniën, de Filipijnen en Zuid-Korea. De laatste twee zijn bedoeld om grondgebied voor militaire bases en menselijk kanonnenvoer voor de oorlog tegen Noord-Korea en China te leveren.
Iedereen die de arbeidersklasse steunt, heeft de plicht om de mobilisatie van het Koreaanse volk tegen de tiran Yoon te steunen. Iedereen die een agressieve oorlog in de Pacific wil stoppen, heeft de plicht om de Amerikaanse plannen om een militaire alliantie in de Pacific te vormen, te bestrijden. De eerste stap is om te eisen dat de Amerikaanse troepen Korea verlaten!
