“We pakken het illegale meteen aan, het ongrondwettelijke duurt wat langer” (Henry Kissinger, bron: WikiLeaks ).

Mao Zedong is een Yale-alumnus. Bij wijze van spreken. Want zelfs als hij niet officieel studeerde of promoveerde aan de elite-universiteit in de VS, was hij hoofdredacteur van het tijdschrift The New Human , uitgegeven door ” Yale-in-China “, een uitloper van de Amerikaanse elite school, die in 1913 werd opgericht, acht jaar vóór de oprichting van de Chinese Communistische Partij. Yale documenteert deze anekdote trots in haar eigen archief, de Yale Daily News. Zoals het artikel waarnaar wordt verwezen door Jonathan Spence, gepubliceerd op 5 mei 1967, aangeeft, accepteerde Mao een officiële uitnodiging van de Amerikanen. Invloedrijke kringen besloten daarom, om niet nader toegelichte redenen, de onbekende demagoog te steunen. Dit nadat zijn eerste poging om communistische ideeën in zijn thuisland te verspreiden in de vorm van een weekblad was mislukt. Dus nam hij het aanbod dankbaar aan en maakte de publicatie van Yale-in-China tot spreekbuis van zijn politieke stellingen.

Zoals in het artikel van Jonathan Spence wordt besproken, verschoof de focus van het tijdschrift drastisch met Mao’s overname van de redactieraad. Want vanaf dat moment wijdde de krant zich aan maatschappijkritiek en ‘heroriëntatie van het denken’, letterlijk vertaald: heroriëntatie van het denken. Een eufemisme voor manipulatie.

Maar dat is niet alles. Yale-in-China financierde ook de eerste boekwinkel van de jonge Mao Zedong. Omdat de toekomstige leider van de Volksrepubliek China geen cent had, betaalde Yale de huur van drie kamers. De ambitieuze communist slaagde er in korte tijd in om nog zeven vestigingen te openen en zo een belangrijke bijdrage te leveren aan de financiering van de communistische partij en de socialistische jeugdbeweging door marxistische literatuur te verkopen. Vanaf dat moment ging de carrière van wat wordt beschouwd als de grootste massamoordenaar aller tijden bergopwaarts.

Op het eerste gezicht is het moeilijk voor te stellen waarom Jonathan Spence er in zijn artikel trots op wijst dat Mao Zedong waarschijnlijk nooit zou zijn geworden wat hij was zonder de hulp van Yale. Want toen de tekst in de Yale Daily News verscheen , had de tiran, die werd gefinancierd door een elite Amerikaanse universiteit, al miljoenen mensen op zijn geweten. Direct of indirect. Afhankelijk van hoe je het leest, is de Yale protégé verantwoordelijk voor tussen de 42 en meer dan 100 miljoen doden, zoals besproken in een gedetailleerde analyse door Global.Security.org .

En de relaties tussen de elite-universiteit en haar legendarische studentenverenigingen in China gaan nog dieper, zo meldt Yale enthousiast op haar eigen website . Men kijkt graag terug op een gemeenschappelijke geschiedenis met het Middenrijk. Op één uitzondering na waren alle Amerikaanse ambassadeurs in China lid van een studentenvereniging van Yale. Bijvoorbeeld George HW Bush , die in 1974 door Gerald Ford tot hoofd van de Amerikaanse diplomaat in de Volksrepubliek werd benoemd en twee jaar later hoofd van de CIA werd.

Courtesy Gerald R. Ford Library, Wikimedia Commons (1975, Mao Zedong, Amerikaanse president Ford, Henry Kissinger (van links naar rechts)

Yale was niet de enige die nauwe contacten met China onderhield. Zoals gemeld door Chinees nieuws , identificeerde een rapport gepubliceerd door Bloomberg een netwerk van in totaal 103 mensen uit de acht meest invloedrijke families van China, die allemaal hadden gestudeerd aan Amerikaanse universiteiten zoals Harvard, Stanford of Princeton en nauw verbonden bleven, zowel professioneel als privé in op latere leeftijd de belangrijkste functies in eigen land, als politici, bestuurders van samenwerkende bedrijven, op diplomatiek niveau en in verband met huwelijken binnen het netwerk. Dienovereenkomstig geniet de Chinese elite voornamelijk van hun universitaire opleiding in de kaderscholen van de vermeende klassenvijand.

Nadat Mao Zedong op 1 oktober 1949 de Volksrepubliek had uitgeroepen, was China voor lange tijd afgesloten. Pas met de dood van de goddelijke dictator begon ’s werelds meest bevolkte land open te gaan. De Amerikaanse president Richard Nixon werd gecrediteerd voor het aanknopen van handelsbetrekkingen na een bezoek aan het land in 1972. Maar het was de controversiële Henry Kissinger , door velen beschouwd als een oorlogsmisdadiger , die van tevoren contact legde met de Chinese leiding en in 1972 naar Peking reisde om te onderhandelen over het zogenaamde Shanghai Communiqué. Daarvoor geëerdde US-China Business Council, de belangrijkste onderhandelaar in de VS op zijn 40e verjaardag – want precies een jaar na het bezoek van Kissinger aan China begon deze ondoorzichtige vereniging , geleid door topmanagers van de bedrijfskartels, met haar werk. Zeker niet geheel zonder de hulp van Kissinger en een geldinjectie van zijn grootste beschermheer, David Rockefeller , die in 2017 overleed en de meest invloedrijke financiële magnaat van zijn generatie was.

Het was deze topbankier die Kissinger opdracht gaf om contacten te leggen in China en economische betrekkingen te ontwikkelen. Hij had de jonge Henry Kissinger gezien bij de Council on Foreign Relations (CFR), een andere off-the-record Amerikaanse organisatie van de hogere klasse. De Duitse tegenhanger van de CFR is de Atlantic Bridge Association. Nadat Kissinger aanvankelijk taken voor de CFR op zich nam, nam dynastie-patriarch David Rockefeller hem later zelf onder zijn hoede – en vond een gewetenloze en capabele vertrouweling in de afgestudeerde van Harvard, die in 1923 in Fürth (Duitsland) werd geboren. Vanaf dat moment hielp Kissinger loyaal de publiciteitsschuwe financiële mogul om de controversiële doelen van zijn superrijke clan te realiseren tot aan zijn schemering. En ze zijn zeker niet nederig. Of filantropisch.

“Macht is het grootste afrodisiacum” (Henry Kissinger).

Het Rockefeller-rijk had zijn tentakels naar China uitgestrekt lang voordat er politieke gezanten waren. De familie, oorspronkelijk uit Duitsland, waarvan de wortels terug te voeren zijn tot de 17e eeuw, is sinds het begin van de 20e eeuw zeer actief in het land van de “democratische dictatuur van het volk”, zoals gedocumenteerd op de website van de Rockefeller Broeders Fonds . Al in 1917 schonk de industriemagnaat John D. Rockefeller , geboren in 1839,, die wordt beschreven als de rijkste Amerikaan aller tijden en ooit de basis legde voor het familie-imperium met frauduleuze slangenolie-deals, China een school. Het maakte voor het eerst naam in ’s werelds op twee na grootste land per gebied rond de tijd dat de Communistische Partij werd gevormd.

Vast gewoon toeval. Evenals het feit dat de East River-aanbestedingskavel waarop het hoofdkwartier van de Verenigde Naties (VN) in New York staat, een schenking van Rockefeller was.

En vermoedelijk zouden noch de VN, noch de Wereldgezondheidsorganisatie ( WHO ) zijn opgericht zonder de filantropische hyperactieve familie. Omdat niemand anders zo vroeg en massaal betrokken raakte bij het onderwerp globalisering, dat in de geest van de Rockefellers beter omschreven zou kunnen worden als wereldheerschappij.

The Lancet wijst er in een artikel van 11 mei 2013 op dat niemand de afgelopen 100 jaar meer invloed heeft gehad op het gebied van mondiale gezondheid dan de Rockefeller Foundation. Het archief van de familieorganisatie, beginnend in 1910, geeft een indrukwekkend overzicht van de invloedssferen die de clan in een kleine eeuw heeft ontwikkeld. Financiële donaties gaan opvallend vaak en vroeg naar China. En het toegankelijke archief vermeldt alleen die evenementen waarop openbare liefdadigheid kan worden geroemd.

David Rockefeller, de opvolger van de patriarch, toonde ook al vroeg grote sympathie voor de Volksrepubliek, prees het in een krantenartikelMao’s leiderschap en beschreef “het sociale experiment van de Chinezen als een van de belangrijkste en meest succesvolle in de menselijke geschiedenis”. Komend uit de mond van de toenmalige CEO van Chase Manhattan Bank – een boegbeeld van het kapitalistische systeem – wiens fortuin werd geschat op $ 3,5 miljard op het moment van zijn dood, klinkt dat in eerste instantie vreemd. Als men echter de economische banden tussen de VS en China, die al een eeuw bestaan, beschouwt in de context van de sociaal-economische ontwikkelingen van het recente verleden, zijn dergelijke uitspraken volkomen logisch. Want ideologieën, nationalisme of humanistische waarden hebben nooit een rol gespeeld voor big business. Geld kent geen moraal.

Nauwelijks had Henry Kissinger namens Rockefeller een handelsovereenkomst met het communistische regime geregeld of Chase Manhattan Bank organiseerde een vergadering in zijn eigen lokale kantoren, die werd bijgewoond door vertegenwoordigers van de 300 belangrijkste bedrijven ter wereld. Ze analyseerden welke sectoren van de Chinese economie het meest geschikt zijn voor marktopening en investeringen. In ieder geval officieel. De snelle ontwikkeling begon in het midden van de jaren zeventig, die de afgelopen 50 jaar gestaag is geïntensiveerd. Hoewel China vaak wordt aangeklaagd op het internationale politieke toneel en in de massamedia vanwege zijn mensenrechtenschendingen, smeden de grootmachten achter de schermen van het mediaverhaal economische en symbiotische verbindingen.

De supranationale, economische en technologische banden tussen de twee landen zijn al een halve eeuw aan het verdiepen. Vooral sinds de eerste handelsovereenkomst is er technische knowhow naar China gestroomd, vooral uit Amerika, zoals de Washington Post meldde in 1998, toen bekend werd dat geheime ruimtetechnologie illegaal was overgedragen aan de Volksrepubliek. Het jaar daarop leverde het Amerikaanse Bureau of Export Administration een gedetailleerde studie van de mogelijke veiligheidsimplicaties van de grotendeels geheime technologieoverdrachten en de enorme sommen geld die Amerikaanse bedrijven en internationale oligarchie naar China verhuizen.

“Amerika heeft geen permanente vrienden of vijanden, alleen interesses” (Henry Kissinger).

In het Westen wordt de strategie om capaciteit naar China te verplaatsen gerechtvaardigd door kosten te besparen en lagere productiekosten door te berekenen aan de consument. Maar dit argument is alleen op het eerste gezicht logisch. Bij nadere beschouwing van de cijfers rijst de vraag waarom er zoveel wordt geïnvesteerd in onderzoek en ontwikkeling (R&D). Als het alleen om lage lonen en een laks arbeidsrecht zou gaan, zou de prioriteit liggen bij het verplaatsen van productiecapaciteiten, het uitbesteden van stukwerk of het gebruik van het land als verlengde werkbank. Net als Apple, zijn leverancier Foxconnwordt al jaren bekritiseerd vanwege onmenselijke arbeidsomstandigheden. Desalniettemin heeft het militair-industriële en het digitaal-financiële complex sinds de jaren zeventig miljarden geïnvesteerd in kostenintensieve onderzoekslocaties in de Volksrepubliek – en zo heeft het in de loop van de decennia de technologische infrastructuur ontwikkeld waarmee het communistische regime nu efficiënt onderdrukt en houdt de bevolking in de gaten.

China heeft het zwaarst gereguleerde internet ter wereld. Elke hoek van de stad wordt bewaakt door camera’s. Zo zal het straks in het land zijn. Kunstmatige intelligentie (AI) identificeert iedereen binnen enkele seconden en registreert mobiliteits- en cameragegevens, emotionele toestanden en alle smartphone-invoer. Er is geen privacy. Bedrijven zijn wettelijk verplicht om alle gebruikersgegevens over te dragen aan de staat. En hij beheert zijn onderwerpen met een geavanceerd sociaal kredietsysteem, ontwikkeld met geld en knowhow van Amerikanen en Europeanen. Iedereen die de regels overtreedt, wordt publiekelijk vernederd en uitgesloten van het sociale leven. Zoals 2G+, voor het geval iemand het nog niet is opgevallen. Het totalitaire systeem in China heeft Homo sapiens ontmenselijkt. Hij wordt een gezichtsloze beschikbare massa in een collectief van uniforme wezens die bestuurd kunnen worden door machines en toepassingen. In de Volksrepubliek is het al zo ver gegaan dat criminelen binnenkort door een virtuele officier van justitie worden veroordeeld . De AI doet het vonnis op basis van bestaande documenten, gegevens en getuigenissen van de verdachte.

Als men kijkt naar de beschreven historische ontwikkelingen en processen, evenals de huidige geopolitieke positionering van de Volksrepubliek China vanuit het oogpunt van een ondernemer of onderzoeker, zou men de werkhypothese kunnen formuleren dat China functioneert als een generatieoverschrijdend pilootproject of testlaboratorium voor een totalitair samenlevingsmodel dat – tot nu toe – nergens anders op de planeet is gevonden, van toepassing is.

Vanuit geo-economisch perspectief en in de historische context is het geenszins absurd of uniek dat het Amerikaanse kapitaal bijdraagt ​​aan de opkomst van economische, bestuurlijke en sociale vormen die lijnrecht tegenover zijn eigen zogenaamd democratische waarden staan. Prescott Sheldon Bush , de vader van George Bush sr., en andere invloedrijke Wall Street-bankiers steunden bijvoorbeeld de nazi-partij en Adolf Hitler – totdat ze door de Amerikaanse regering werden gedwongen te stoppen met zakendoen met de nazi’s na Pearl Harbor. Het Engelse The Guardian had een gedetailleerd artikel over dit onderwerpaangenomen op 25 september 2004, maar in zijn samenvatting laat Prescott Bush toe om er te lichtzinnig vanaf te komen. Niettemin laat het voorbeeld zien dat dergelijke samenzweringspraktijken geen fictie of toeval zijn, maar verifieerbare, financieel gemotiveerde kartelvorming en marktmanipulatie die de geopolitieke status blijvend kunnen veranderen.

De geschiedenis van Rusland is niet meer vrij van de invloed van de hegemonische financiële en zakelijke oligarchie dan de Arabische of Aziatische regio. Technocracy News rapporteerde over de immense invloed van de Amerikaanse financiële sector op het grootste land ter wereld, de voormalige Sovjet-Unie, in een artikel van 8 augustus 2018, verwijzend naar de nog gedetailleerdere analyses over het onderwerp door professor Antony Sutton, die leverde verbazingwekkende details en bewijzen in zijn boek“Wall Street en de bolsjewistische revolutie” samengesteld. Het internationale bankenkartel was er ook bij betrokken vanaf het midden van de jaren negentig tot 2000, toen het de nodige invloed uitoefende om ervoor te zorgen dat Boris Jeltsin werd herkozen. Het schandaal werd later ontdekt en werd in Rusland bekend als de ” Zeven Bankiers “. Jeltsin bleef hoe dan ook president. In het voordeel van geglobaliseerde high finance.

Door corruptie gekenmerkte processen en verbindingen zijn de afgelopen eeuw in overvloed gedocumenteerd. Er zijn talloze boeken geschreven. En toch blijven dezelfde oligarchische structuren als aan het begin van de 20e eeuw de toon zetten. Er is nauwelijks een crisis of oorlog geweest waarin de internationale financiële wereld de situatie niet in haar voordeel heeft gebruikt en stappen heeft ondernomen om haar macht verder te monopoliseren en te centraliseren. Vooral oorlog is op een perverse manier fantastische zaken voor bedrijven, banken en overheden. Ook burgeroorlogen.Geldschepping creëert uit het niets fictieve waarden – boekgeld, waarvoor het vervolgens vergoedingen en rente eist, of echt kapitaal, bijvoorbeeld het huis van een wanbetaler, mocht de wanbetaler zijn termijnbetalingen niet nakomen. In principe is dit bedrog. Een Ponzi-schema, zoals de WirtschaftsWoche het beschrijft in een artikel uit 2015 van Thorsten Polleit.

“Oorlog is louter de voortzetting van politiek met andere middelen” (Carl von Clausewitz).

Militaire conflicten zijn altijd gebruikt om geopolitieke lijnen te verleggen en de internationale orde te reorganiseren. Meest recente voorbeeld: de verborgen uitbreiding van de NAVO naar het oosten via Oekraïne.

Vermeende provocaties door Vladimir Poetin zijn een mythe. De NAVO is al maanden bezig met anti-Russische agitatie, het organiseren van troepenoefeningen nabij de Russische grens en het binnenvallen van de soevereine wateren van het land. De vermeende inzet van Russische troepen aan de Oekraïense grens is, zoals de Anti-Spiegel kopt, pure propaganda van de westerse militaire alliantie, die duidelijk streeft naar een hete oorlog met Poetin. Het optreden van de NAVO van de afgelopen maanden is nauwelijks anders te interpreteren. Op 19 januari 2022 kondigde de regering van Biden bijvoorbeeld aan dat het Oekraïne nog eens 200 miljoen dollar zou verstrekken voor defensiedoeleinden. Op dezelfde dag is DER SPIEGELtot het punt van de vraag of er nog een oplossing zou kunnen zijn zonder oorlog. De taalkeuze roept duidelijke twijfels op over wie de agressor is in dit conflict. Want Vladimir Poetin van zijn kant komt op persconferenties kalm, bedachtzaam en nuchter over. In tegenstelling tot de oorlogsretoriek van de westerse geallieerden.

De econoom en voormalig hedgefondsmanager Alex Krainer , die AI gebruikt om gedetailleerde financiële marktanalyses en prognoses te maken voor alle sectoren, ziet opvallende parallellen bij het vergelijken van huidige transactiepatronen en marktgegevens met die van voor de Tweede Wereldoorlog – en ondersteunt daarmee de stelling dat het een hete oorlog zou kunnen worden.

Geostrategisch staan ​​er momenteel drie actoren centraal: de zogenaamde westerse wereld – de NAVO-lidstaten – en hun vermeende tegenstanders China en Rusland. De Arabische wereld werd gedestabiliseerd door geheime diensten en invasies, Afrika werd letterlijk verkracht door kolonialisme en turbokapitalisme. Het lijkt logisch dat, in het licht van de hierboven besproken bevindingen, kan worden aangenomen dat de huidige constellatie niet alleen gebaseerd is op toeval. Want de huidige regeling heeft voordelen voor instellingen en instanties waarvan het succes niet afhangt van de ontwikkeling van natiestaatambities. De machtige pools van kapitaal die het adagium ‘geld maakt de wereld’ in de vorige eeuw waarmaakten, beschouwen de hele wereld als hun speelbord. Of als hun eigendom.

Dit wordt niet alleen bewezen door cijfers, zoals het Zwitserse Federale Instituut voor Technologie (ETH) Zürich documenteerde in een veelgeprezen werk uit 2011, maar ook door de eigen werken en woorden van mensen als David Rockefeller, die in zijn memoires duidelijk pleitte voor een wereld regering en het Chinese sociale model heeft uitgedrukt. Zijn bedrijf, JP Morgan Chase, staat nog steeds op de zesde plaats van ’s werelds meest invloedrijke financiële instellingen, volgens de ETH-resultaten, en blijft de grootste bank in de Verenigde Staten naar totale activa.

De vraag rijst hoe de huidige constellatie van NAVO, China en Rusland geopolitiek moet worden geclassificeerd – cui bono? Met de huidige constellatie van de drie blokken kan Rusland in beeld worden gebracht met een militair conflict en kan een intensivering van de mondiale spanningen worden gegenereerd, terwijl tegelijkertijd en relatief onopgemerkt het in China ontwikkelde en geperfectioneerde model van de sociale kredietmaatschappij wordt geïmplementeerd over de hele wereld. het bord. En dit in de slipstream van een crisis die wordt gefinancierd en verantwoord door de zeer supranationale instellingen die na de Tweede Wereldoorlog door de financiële oligarchie zijn opgericht: het Internationaal Monetair Fonds ( IMF ), de Wereldbank , de WHO ,Bank for International Settlements ( BIS ), Council on Foreign Relations ( CFR ) – om er maar een paar te noemen.

In de nasleep van de veronderstelde noodsituatie op gezondheidsgebied van de afgelopen twee jaar vond de grootste herverdeling van kapitaal in de menselijke geschiedenis plaats. De richting van de geldstroom is echter identiek aan die van alle moderne democratieën: van onder naar boven. Naar waar het Chinese model absolute macht belooft.

En: China’s sociale kredietsysteem, waar westerse politici publiekelijk de spot mee dreven, is ook in ons land al lang geïnstalleerd. Het heet nog steeds een COVID-certificaat, Green Pass of vaccinatiekaart. Alleen het Duitse federale ministerie van Onderwijs en Onderzoek is semantisch duidelijker en heeft een waardestudie gemaakt die zich bezighoudt met een “bonussysteem” voor burgers, zoals de kleine enquêtedoor vertegenwoordigers van de partij DIE LINKE op 11 augustus 2021. Gezien de internationale Net Zero-inspanningen lijkt het een gegeven dat in een dergelijk systeem het individuele CO2-verbruik als maatstaf voor sancties zal worden gehanteerd. Hoe je de QR-codelezers en bewakingstools ook noemt, welke codes of meetwaarden ze ook evalueren, er is niet veel verbeeldingskracht voor nodig om je voor te stellen hoe snel een schijnbaar onschadelijke digitale infrastructuur voor pandemiecontrole een totalitair instrument kan worden, waarmee de burger kan worden gecontroleerd op alle terreinen van het leven. China loopt voorop.

En zelfs als het fragiele epidemische verhaal langzaam zijn effect verliest, zijn de volgende scenario’s al geschreven, zoals ik in mijn laatste tekst heb uitgelegd . De doelen die het digitale financiële complex en Big Pharma wilden bereiken zijn behaald. Want de IT-infrastructuur die nodig is voor het moderne totalitarisme is in de loop van Corona wereldwijd geïnstalleerd en kan nu voor elke crisis worden geactiveerd. Het is nu al bijna onmogelijk om naar de VS, Colombia, Israël, Costa Rica, Puerto Rico of Australië te reizen zonder bewijs van een injectie. Wie 1G (= gehoorzaamheid) niet kan bewijzen, vliegt niet.

En op een gegeven moment kan de nooit eindigende crisis of permanente oorlog komen.

George Orwell zag dit als een model om aan de macht te blijven toen hij in zijn klassieker 1984 beschrijft hoe het almachtige systeem voortdurend melding maakt van gruwelijke oorlogen op verre fronten – een strijd tussen Oceanië, Eurazië en Oost-Azië – maar nooit de eigen oorlogen echt kunnen waarnemen, ervaren of controleer op bestaan. En omdat de drie blokken militair absoluut gelijk zijn, is het conflict een eindeloze lus die het systeem permanent legitimeert in totalitarisme. oorlog is vrede Het is niet zonder een zekere galgenhumor dat er nog drie grote blokken zijn die, volgens de officiële interpretatie, de planeet onderling willen verdelen.

De Corona-apps zullen de komende jaren waarschijnlijk worden misbruikt en uitgebreid. Eerst de identiteitskaart, dan het rijbewijs. Later zullen ook bankrekening, strafblad en CO2-voetafdruk worden geïntegreerd. Dit alles op de smartphone, waarmee je ook nog moet betalen omdat er geen contant geld meer is. Iedereen die een paar keer te vaak steak heeft gekocht, krijgt waarschijnlijk binnenkort van zijn zakspion te horen dat de Tesla drie dagen uit staat omdat het CO2-tegoed op het burgerbonussysteem al is opgebruikt, batterij opladen is niet mogelijk.

De bewegingsstraal wordt dan voor deze tijd automatisch beperkt tot 100 meter rondom de woonplaats. Bij overschrijding van de 100 meter limiet wordt automatisch een dwangsom geautoriseerd vanaf de centrale bankrekening op de mobiele app. Een technocratische nachtmerrie. Hoe het beroepsleven eruit zou kunnen zien na de introductie van een dergelijk dystopisch controlemechanisme, wordt beschreven door Dr. Karim Fathi, onderzoeker conflictbeheersing en bevordering van veerkracht, in een korte tekst over het onderwerp.

In dit verband is het niet verwonderlijk dat Klaus Schwab en het World Economic Forum ( WEF ) ook nauwe banden hebben met China. De Chinese elite neemt regelmatig deel aan de bijeenkomsten van de imperialistische kring van Davos. De zoon van de oprichter van het WEF , Olivier M. Schwab , heeft een Chinese vrouw en van 2012 tot 2015 het WEF– Bijkantoor in China geleid als algemeen directeur. Ze onderhouden nauwe contacten met het Rijk van het Midden en houden zich zelden terug met blijken van medeleven. Wat minder bekend is, is dat de Bank voor Internationale Betalingen, ’s werelds machtigste financiële instelling gevestigd in Bazel, Zwitserland, waarvan de werknemers diplomatieke onschendbaarheid genieten, al lang met China samenwerkt. Uit een vergaderagenda uit 2013 blijkt echter dat globalisering en inflatiebeheersing al de focus waren van de BIS , de centrale bank van centrale banken en de People’s Bank of China.

De samenwerking tussen deze twee instanties is met name relevant met het oog op de aanstaande invoering van digitale centralebankvaluta’s ( Central Bank Digital Currencies , CBDC ). Ook hier bedient China het Westen als belangrijkste proefproject. In IT zou het “sandbox” worden genoemd – een trainingsomgeving, een replica van de realiteit, waarin grove bugs nog steeds zijn toegestaan ​​voordat de gecorrigeerde code na een paar testcycli in het primaire systeem wordt gepusht. De Volksrepubliek heeft zijn digitale yuanis al uitgegeven aan een deel van de bevolking en zal geleidelijk elektronische valuta over de hele linie uitrollen om eindelijk contant geld te vervangen en totale controle te bereiken. In de toekomst kunnen er een vervaldatum of bepaalde geografische beperkingen worden opgelegd aan het digitale betaalmiddel. Elke transactie is traceerbaar. Financiële privétransacties behoren tot het verleden, zwarte en drugsmarkten zonder contant geld zijn moeilijk voorstelbaar. En de gratis cryptocurrencies zullen worden ondermijnd door regelgeving wanneer de CBDC wordt geïntroduceerd.

Op de Bahama’s ben je nog verder dan in China. Qua omvang van het land is het CBDC-project daar echter niet te vergelijken met Europa en daarom zegt de Europese Centrale Bank ( ECB ) te proberen “inspiratie te halen uit het Chinese project”. De Bank voor Internationale Betalingen heeft al geweldig werk geleverd met “Project Helvetia” en heeft zich voorbereid op de digitale frank en zijn rol als knooppunt tussen de valutazones, zoals een korte beeldvideoweergegeven op de website van het bedrijf. Digitaal geld staat op het punt om wereldwijd te worden geïntroduceerd. Het is de meest zichtbare indicatie van Huxley’s metafoor van de gevangenis zonder tralies, die hij in 1953 in Berkeley zei, dat mensen er op een gegeven moment vrijwillig voor zullen kiezen omdat ze de gevangenis helemaal niet meer kunnen waarnemen. Dat is waar we zijn.

En inderdaad, enquêtes onder de Chinese bevolking tonen aan dat de meerderheid van hen tevreden is met het sociale kredietsysteem. Omdat ze zich veilig voelt. Of weet er niets van. Andere antwoorden waren waarschijnlijk niet mogelijk. En beide zijn slecht.

Op basis van de verstrekte informatie kan de aanvankelijk geformuleerde werkhypothese dat China als proeftuin dient voor een totalitair samenlevingsontwerp als waarschijnlijk worden beschouwd. Zo komen er nog meer conclusies naar voren. Want China is aantoonbaar geen vijandige mogendheid op het geopolitieke speelveld, maar een proefproject van invloedrijke globalisten die sinds het begin van de 20e eeuw met duidelijke doelen de ontwikkeling van de vermeende aartsvijand bevorderen. In de afgelopen decennia hebben westerse democratieën het autoritaire regime in Peking geholpen bij het bouwen van de surveillance-infrastructuur die nu wordt gebruikt om het Chinese volk te onderdrukken en te betuttelen. Daarnaast is de supply chain afhankelijk geworden van de Volksrepubliek. Mocht China ooit stoppen met exporteren, de wereldmarkt stort in. Bepaalde producten en medicijnen zoals penicilline worden bijna uitsluitend in het Middenrijk geproduceerd.In september 2019 berichtte NBC News over het gevaar dat China bepaalde productgroepen monopoliseert .

De coronacrisis wordt ondertussen gebruikt om het in China ontwikkelde sociale model, inclusief het sociale kredietsysteem, geleidelijk wereldwijd uit te rollen, vermomd als contacttracering in fase één. De infrastructuur voor het controleren van QR-codes die zijn geïnstalleerd als onderdeel van de vermeende pandemie, zal worden uitgebreid naar Chinees model en worden gebruikt voor de geautomatiseerde evaluatie van sociale reputatie. De digitale centralebankvaluta die in de Volksrepubliek is getest, is ook een testrun, een droge run, om het bestaande fiat-financiële systeem prompt te vervangen, want eind 2019 stond het voor de derde keer in tien jaar op instorten.

Deze paradigmaverschuiving zal worden ingezet in de loop van de gestaag stijgende inflatie of als gevolg van een financiële marktcrash. De tweede optie zou ideaal zijn vanuit het perspectief van controlegekke elitairen, aangezien digitaal geld ook zou kunnen worden gebruikt om een ​​basisinkomen in te voeren dat gekoppeld is aan staatsvoorwaarden, waardoor nog meer afhankelijkheid van het systeem ontstaat. Het verklaarde doel van de financiële oligarchie is een wereldwijde eenheidsmunt – en zelfs als de nationale valuta behouden zouden blijven na een financiële marktcrash: met het nieuwe CBDC-beheer van de BIS zou een wereldwijde eenheidsmunt de facto realiteit zijn. Omdat de BIS alle transacties in een sleutelvaluta boekt.

Rusland werd ook gemaakt tot wat het nu is door de invloed van de Anglo-Amerikaanse big business. Het land dient ofwel als een mediaschurk om massale aandacht voor te trekken, onopgemerkt om controversiële plannen uit te voeren en China meer ruimte te geven om uit te breiden – of de hegemonie heeft diepere veranderingen in gedachten op het Europese continent en lokt door een escalerende NAVO-alliantie zaak in feite een hete oorlog uit met Poetin.

Ideologieën als kapitalisme of communisme zijn al lang niet meer aan de orde. Politieke ideeën, regeringsvormen, regeringen of sociale normen zijn niet relevant voor de implementatie van mondiaal bestuur, aangezien dit supranationaal en dus buiten democratische toegang tot stand komt. De belangrijkste drijfveer achter een groot aantal globalistische projecten en de grootste begunstigden van alle oorlogen, crises, catastrofes en paradigmaverschuivingen zijn de financiële kartels, waarvan historisch bewezen is dat ze corruptie zaaien en al meer dan een eeuw monopoliestructuren opzetten om hun suprematie. Voor dit doel worden regimes van welke aard dan ook opgezet en naar believen ontkracht. De erosie van natiestaten is gunstig voor deze groeperingen omdat ze een collectivistische monocultuur proberen te implementeren.Starbucks , Citibank , McDonalds , Apple , Hilton , Nike – het uniforme gezicht van corporatisme.

Vanwege het formaat zou de huidige beschouwing van geopolitieke gebeurtenissen en correlaties natuurlijk alleen maar de oppervlakte kunnen raken van het enorme complex van onderwerpen “geopolitiek”. De informatie waarnaar in de tekst wordt verwezen, biedt echter een pool van kruisverwijzingen die verder lezen mogelijk maken. En vaak biedt het verleden meer antwoorden op vragen van het heden dan het heden zelf.

Op basis van de getrokken conclusies lijkt het bijzonder opmerkelijk dat nieuwe verkiezingen of een hervorming van wat algemeen wordt gezien als democratie niet voldoende is om de mensheid in staat te stellen op lange termijn een zelfbepaald leven te leiden. Ook economische aspecten moeten hierbij worden verwaarloosd. De eindbaas in dit spel is noch een partij, noch de markt, noch de overheid, noch de BIS , noch de WHO– het is de institutionele kanker van hebzucht en corruptie die kwaadaardige gezwellen heeft achtergelaten in het wereldwijde economische systeem en sociale structuren. De beschaving begint zichzelf te kannibaliseren in opdracht van een globalistische structuur, die op zijn beurt oplossingen zoekt voor waargenomen overbevolking.

De geschiedenis leert dat naast geld en macht ook eugenetische ideeën een rol spelen als het gaat om door elite gedreven globalisering. Met name de publieksschuwe financiers van organisaties als de VN , de WHO , het IMF of de ECB zouden verantwoordelijk moeten worden gehouden voor de geopolitieke ellende van de moderniteit. Omdat ze het meest profiteren van de strategieën en operaties van supranationale instanties wier agenda ze vormgeven. Het zijn georganiseerde misdaadstructuren . Dus de vraag “Cui bono?” die eerder werd gesteld, kan waarschijnlijk worden beantwoord met een eenvoudig spreekwoord uit de criminalistiek: “Volg het geld.”

In ieder geval kunnen corrupte, totalitaire kartels en machtsstructuren niet vernietigd worden met geweld en haat. Omdat ze erop voorbereid zijn. Het enige wat je kunt doen is ze niet meer serieus nemen.

“Als het erop aankomt geweld te moeten gebruiken, speel je het spel van het systeem. Het establishment zal je irriteren (…) om je te laten vechten. Want als ze je eenmaal gewelddadig hebben gemaakt, weten ze hoe ze met je moeten omgaan. Het enige waar ze niet tegen kunnen is geweldloosheid en humor” (John Lennon).