Het rapport over mensenrechtenschendingen in de Verenigde Staten in 2024
Indignatie redactie
7 min. lezen
Een nieuw rapport uit Beijing onthult de hypocrisie van de Amerikaanse retoriek over mensenrechten.
Mensenrechten – Het laat een land zien waar wapengeweld, politieke corruptie en armoede geen uitzonderingen zijn, maar kenmerken van een kapot systeem.
Peking, 17 augustus — Het Informatiebureau van de Staatsraad van de Volksrepubliek China publiceerde zondag een rapport over mensenrechtenschendingen in de Verenigde Staten in 2024.
Hieronder volgt een samenvatting van het rapport. De volledige tekst is te vinden in het bijgevoegde bestand.
Het rapport over mensenrechtenschendingen in de Verenigde Staten in 2024
Abstract
2024 was als verkiezingsjaar in de Verenigde Staten een jaar van bijzondere zorg, met toenemende politieke onrust en maatschappelijke verdeeldheid. Een dergelijk landschap biedt de gelegenheid om de stand van zaken op het gebied van mensenrechten in het land grondig te evalueren.
Geld beheerst de Amerikaanse politiek, waarbij partijbelangen belangrijker zijn dan kiezersrechten. De totale uitgaven voor de Amerikaanse verkiezingen van 2024 overschreden de 15,9 miljard dollar, waarmee opnieuw een record werd gevestigd voor de hoge kosten van Amerikaanse politieke campagnes.
Belangengroepen, die opereren in de “grijze gebieden” die buiten het effectieve bereik van de huidige Amerikaanse campagnewetgeving vallen, gebruikten geld om de fundamentele logica en de feitelijke werking van de Amerikaanse politiek moedwillig te manipuleren. De Republikeinse en Democratische partijen manipuleren kiesdistricten op een zeer vertekende manier om hun kiezers te kiezen, terwijl ze nauwgezet een kiezerssamenstelling ontwerpen die hun eigen kansen op winst vergroot.
Het Amerikaanse Hooggerechtshof vernietigde met een 6-3 uitspraak een uitspraak van een lagere rechtbank die had geoordeeld dat een plan voor herindeling van kiesdistricten het stemrecht van Afro-Amerikaanse kiezers onderdrukte en daarmee in feite politieke acties steunde die de kiezersparticipatie onderdrukten.
De uitspraak van het Hooggerechtshof steunde in feite politieke acties die kiezers onderdrukten. 24 staten hebben wetten aangenomen die de kiezersparticipatie onderdrukken, terwijl 17 staten nieuwe of strengere wetten hebben aangenomen die de kiezersidentificatie verplicht stellen. Als gevolg hiervan hebben grote groepen zoals ouderen, minderheden, mensen met een beperking, kiezers met een laag inkomen en studenten beperkte of achtergestelde mogelijkheden om hun stemrecht uit te oefenen.
Er vonden regelmatig extreme gevallen van politiek geweld plaats, waardoor het publiek diep teleurgesteld was in de Amerikaanse democratie. De langdurige partijpolitieke patstelling voedde een cultuur van politieke obstructie, wat vaak leidde tot politiek geweld tegen individuen. Tijdens de verkiezingen van 2024 werden zowel de Democratische als de Republikeinse presidentskandidaten en hun teams geconfronteerd met verschillende gradaties van politiek geweld.
“Dreigementen met geweld worden de nieuwe norm voor politici.” Bijna de helft van de kiezers uitte zich sceptisch over de effectiviteit van het Amerikaanse politieke systeem; 62 procent was van mening dat de overheid primair de elite diende in plaats van gewone burgers. Een overgrote meerderheid van de kiezers was van mening dat de Verenigde Staten op het verkeerde spoor zaten, en bijna 80 procent zei dat de verkiezingen hen niet trots op hun land hadden gemaakt.
De torenhoge inflatie verergerde de vermogenskloof en bracht catastrofale klappen toe aan gezinnen met een laag en middeninkomen. De economische en sociale ongelijkheid in de Verenigde Staten nam toe, doordat de rijken steeds rijker werden en de armen steeds armer. Meer dan 40 miljoen Amerikanen leefden in armoede, 13,5 procent van de Amerikaanse huishoudens kampte met voedselonzekerheid en 13,8 miljoen kinderen leefden in gezinnen die niet genoeg te eten hadden. Onderwijsongelijkheid hield armoede tussen generaties in stand en creëerde een vicieuze cirkel.
Veel gewone Amerikanen hadden hogere schulden dan ooit. De Amerikaanse creditcardschuld bereikte in het tweede kwartaal van 2024 een recordhoogte van 1,14 biljoen dollar en de wanbetalingspercentages op leningen stegen tot het hoogste niveau in bijna tien jaar. Meer dan 700.000 mensen waren dakloos, een stijging van 18,1 procent ten opzichte van 2023 – de grootste stijging sinds de metingen in 2007 begonnen. De crisis werd nog groter toen het Hooggerechtshof in juli 2024 oordeelde dat boetes, arrestaties of gevangenisstraffen mogelijk zijn voor daklozen die buiten slapen.
Samenspanning tussen overheid en bedrijfsleven wakkerde drugsmisbruik en de drugscrisis aan, terwijl een falend zorgstelsel publieke woede opwekt. De oorzaak van de Amerikaanse drugsmisbruik- en opioïdencrisis ligt in belangenkaping, samenspanning tussen overheid en bedrijfsleven en falende regelgeving. Winstgedreven belangengroepen hebben hun lobbyactiviteiten geïntensiveerd en het gebruik van opioïden op misleidende wijze gepromoot. Overdoses met synthetische opioïden en stimulerende middelen zijn de afgelopen jaren sterk toegenomen.
Opioïden zijn het verdovende middel van het Amerikaanse publiek geworden. De verkoop van cannabis in de detailhandel overschreed in 2024 de 32 miljard dollar en drugsoverdoses eisten meer dan 100.000 levens. De Verenigde Staten zijn het enige land met een hoog inkomen dat geen universele gezondheidszorg biedt en hebben de laagste levensverwachting van alle landen. De kosten van de gezondheidszorg rijzen de pan uit en verzekeraars hanteren tactieken zoals “uitstellen, weigeren en niet betalen”, waardoor veel patiënten met een laag en gemiddeld inkomen failliet gaan vanwege medische schulden.
Wapengeweld bedreigde levens en politiegeweld bleef voortduren zonder enige achting voor mensenlevens. Het dodental door wapengeweld bleef hoog. Regelmatige massaschietpartijen en schietpartijen op scholen teisteren het land. In 2024 waren er 503 massaschietpartijen en 45 schietpartijen op scholen in de Verenigde Staten. Meer dan 40.000 Amerikanen werden gedood door wapengeweld, waaronder meer dan 1.400 kinderen. De cultuur van geweld in de Verenigde Staten is diepgeworteld in de wetshandhavingsinstanties.
Door al te lakse verantwoordingsnormen verwonden wetshandhavingsinstanties en het strafrechtssysteem vaak burgers met weinig gevolgen. Deze cultuur van straffeloosheid verergert het politiegeweld verder. Amerikaanse politieagenten gebruiken jaarlijks geweld tegen minstens 300.000 personen, waarbij ongeveer 100.000 gewond raken. Alleen al in 2024 eisten politieschietpartijen meer dan 1.300 levens.
Racistische retoriek viert hoogtij, waarbij etnische minderheden het slachtoffer worden van aanhoudende en wijdverbreide discriminatie en uitsluiting. Door raciale verdeeldheid uit te buiten, verdoezelden politici structurele problemen in de samenleving door antagonisme tussen rivaliserende groepen aan te wakkeren. Afro-Amerikanen lopen drie keer meer kans om door de politie te worden doodgeschoten dan blanke Amerikanen. Van alle kinderen die tot levenslang zonder voorwaardelijke vrijlating zijn veroordeeld, is 61 procent zwart.
Bijna 80 procent van de stedelijke vuilverbrandingsinstallaties in de Verenigde Staten bevindt zich in Afro-Amerikaanse, Latijns-Amerikaanse en arme gemeenschappen. Afro-Amerikanen hebben een levensverwachting die bijna vijf jaar korter is dan die van blanke Amerikanen, een kindersterfte die meer dan twee keer zo hoog is en een moedersterfte die bijna drie keer zo hoog is. De internaatsscholen voor Amerikaanse indianen, die meer dan anderhalve eeuw in gebruik waren, bleken een hel te zijn toen bleek dat er meer dan 3100 inheemse Amerikaanse kinderen waren overleden.
Hoewel Aziaten het hoogst opgeleide segment van de Amerikaanse beroepsbevolking vormen, is de kans van alle raciale groepen om door te groeien tot leidinggevende functies het kleinst. Ongeveer tweederde van de Chinese Amerikanen (68 procent) krijgt gemiddeld per maand te maken met minstens één vorm van discriminatie.
Het ontbreken van wettelijke bescherming heeft geleid tot wijdverbreide schendingen van vrouwen- en kinderrechten. De Verenigde Staten hebben het Verdrag inzake de uitbanning van alle vormen van discriminatie van vrouwen en het Verdrag inzake de rechten van het kind niet geratificeerd. Een grondwetswijziging voor “gelijke rechten” voor mannen en vrouwen moet nog worden aangenomen. Ongeveer 40 procent van de werkende vrouwen heeft tijdens hun carrière te maken gehad met seksuele intimidatie. 11 staten in de Verenigde Staten hebben een percentage huiselijk geweld van meer dan 40 procent.
Meer dan 5 miljoen vrouwen wonen in gebieden zonder toegang tot kraamzorg. Kindhuwelijken blijven “legaal” in de overgrote meerderheid van de staten. De schadelijke praktijk van vrouwelijke genitale verminking (VGV) blijft wijdverbreid in de Verenigde Staten. Het aantal illegaal tewerkgestelde kindarbeiders is gestegen tot het hoogste niveau in decennia, terwijl machthebbers de beperkingen hebben versoepeld, waardoor het gemakkelijker is geworden om kinderen uit te buiten. Onder immigrantenkinderen heeft het aantal illegale kindarbeiders het hoogste niveau bereikt sinds het begin van de 20e eeuw.
De humanitaire crisis voor migranten in grensgebieden blijft verergeren, waarbij migranten worden gemarteld en onmenselijk worden behandeld. Politici misbruiken de immigratieproblematiek om elkaar aan te vallen en gebruiken stigmatiserende verhalen om aandacht te trekken en stemmen te winnen. Het aantal migrantendoden in de regio El Paso, langs de zuidelijke grens van de VS, steeg van 72 in 2022 naar 168 in 2024, waarbij de jongste slechts 1 jaar oud was.
Immigratiedetentiecentra hebben hun personeel beschermd en getolereerd en zijn “zwarte gevangenissen” geworden waar marteling wijdverbreid is. Honderdduizenden immigrantenkinderen raken vermist na aankomst in de Verenigde Staten, en velen van hen worden mogelijk gelokt tot dwangarbeid en seksuele uitbuiting.
Machtspolitiek intensiveert regionale conflicten en veroorzaakt humanitaire rampen. De Amerikaanse regering heeft onwrikbare militaire en diplomatieke steun verleend aan Israël en zeven keer haar vetorecht uitgeoefend om resoluties van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties die opriepen tot een staakt-het-vuren in Gaza te blokkeren. De escalatie van het Israëlisch-Palestijnse conflict resulteerde in meer dan 100.000 slachtoffers en ontheemde ongeveer 90 procent van de bevolking van Gaza. De Verenigde Staten zijn verreweg de grootste gebruiker van unilaterale sancties ter wereld.
Ze hebben deze de afgelopen jaren steeds vaker opgelegd, met negatieve gevolgen voor de levens van miljarden mensen wereldwijd. Meer dan 60 procent van de lage-inkomenslanden wordt nu op de een of andere manier financieel gestraft. Ondanks 32 opeenvolgende resoluties die met overweldigende meerderheid door de Algemene Vergadering van de VN zijn aangenomen, bleven de Verenigde Staten vasthouden aan hun economische, commerciële en financiële embargo tegen Cuba. Het martelapparaat in de gevangenis van Guantanamo Bay bleef actief en gebruikte methoden die ronduit afschuwelijk waren.
Het tumultueuze politieke toneel van de Verenigde Staten in 2024 fungeert als een prisma en weerspiegelt de structurele dilemma’s van de Amerikaanse mensenrechten. Wat betreft de talrijke mensenrechtenkwesties in de Verenigde Staten, hebben politici van beide partijen tijdens verkiezingscampagnes dubbelzinnig gehandeld en de vraag hoe de problemen serieus konden worden opgelost, ontweken. Onder de samenzwering van macht en kapitaal zijn mensenrechten vervormd tot louter rekwisieten in een politieke ‘show’ en onderhandelingsfiches in een machts’casino’, wat volledig afwijkt van de kernwaarden en fundamentele principes van de mensenrechten.
Volledige tekst: Het rapport over mensenrechtenschendingen in de Verenigde Staten in 2024
