Indignatie redactie 
(Mogelijk) seksschandaal houdt de Nederlandse politiek in haar greep
Het Nederlandse kabinet Rutte III is onlangs gevallen. De belangrijkste reden hiervoor is de uitkomst van de toeslagen affaire geweest. Bij deze affaire ging het om onterechte fraudeverdenkingen naar burgers, met kinderopvangtoeslagen en de harde manier waarop deze burgers werden aangepakt door de belastingdienst, waarbij er stelselmatig werd gediscrimineerd. Een onderzoekscommissie kwam tot de slotsom dat de werkwijze van de belastingdienst onrechtmatig, discriminerend en onbehoorlijk was.
Nieuwe Formatie
Het is inmiddels medio maart 20212 en de verkiezingen zijn achter de rug. De grote winnaars zijn de VVD en D66. Optimistisch en vol goede moed gaan de twee formateurs, Anne Marie Jorritsma (VVD) en Kajsa Ollongren(D66) aan de slag. Dit optimisme slaat al snel om in een politieke nachtmerrie. De telelens van een oplettende verslaggever registreert enkele notities op het kladblok van Ollongren, met de veelzeggende tekst ‘Functie elders voor Omtzigt’. Intussen heeft deze affaire er mede voor gezorgd dat de positie van VVD-lijsttrekker Mark Rutte bijna onhoudbaar is geworden.
Pieter Omtzigt
De luis in de pels van het kabinet achter de toeslagen affaire is CDA -kamerlid Pieter Omtzigt geweest, die zich als een politiehond vastbeet in het dossier en er bijna persoonlijk voor zorgde dat deze schandvlek van grote omvang, niet in het archief weggemoffeld werd. Rutte zag geen enkele andere mogelijkheid, dan het kabinet te laten vallen.
Omtzigt staat bekend om zijn zoekdrift en graafwerk als het gaat om misstanden in de maatschappij. Behalve de toeslagen affaire is er nog een andere belangrijke reden waarom er met ‘extra’ ogen naar Omtzigt wordt gekeken.
De Demmink affaire
In 2012 stelde Omtzigt samen met zijn collega Oskan de eerste indringende vragen over vermeende seksuele escapades van de, op dat moment hoogste ambtenaar binnen het Ministerie van Justitie; Joris Demmink.
De aanleiding voor deze vragen was, dat Demmink werd beschuldigd van seks met twee minderjarige jongens in Turkije. Demmink beweerde dat hij daar nooit geweest was, terwijl verschillende documenten het tegendeel bewezen. Omtzigt nam geen genoegen met deze tegenstrijdige verklaringen en bleef met een spervuur aan rakketten vragen stellen over deze kwestie.
Omtzigt bleef lang strijdbaar, totdat hij in 2015, de handschoen in de ring gooide. Was hij zelf tot inkeer gekomen of is er vanuit hogere hand druk op hem uitgeoefend?
Joris Demmink
Joris Demmink (11 december 1947) was tot 1 november 2012 secretaris-generaal (de hoogste ambtenaar) van het Ministerie van (Veiligheid en) Justitie. Onder zijn ministerie vielen en vallen o.a. het Openbaar Ministerie (OM), het Nederlands Forensisch Instituut (NFI), de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) en de nationaal coördinator terrorismebestrijding. Daardoor was Demmink de machtigste man van Nederland over wiens integriteit geen enkele twijfel zou mogen bestaan.
In 1994 duikt de betrokkenheid van een Haagse topambtenaar voor het eerst op in politieonderzoeken in verband met seks met minderjarige jongens.
Het Parket van Amsterdam staat in het najaar van 1998 op het punt arrestaties te verrichten inzake het ‘Rolodex‘ of ‘Embargo’-onderzoek naar een pedo-netwerk met leden tot in de hoogste kringen. Later blijkt dat verdachten van tevoren getipt zijn, waardoor het onderzoek werd gestaakt.
Oktober 2003: Panorama en de Gaykrant publiceren stukken waaruit blijkt dat Demmink zowel in Eindhoven (Anne Frankplantsoen) als in Praag (seksbar Pinoccio) minderjarige kinderen misbruikt. In beide gevallen zette Demmink hiertoe zijn dienstauto in.
De jeugdprostituee Frank L. meldt zich bij GayKrant als ‘aangever-getuige’ en doet aangifte tegen Demmink wegens kindermisbruik. Het NOS Journaal noemt de naam van de ‘topambtenaar’ Joris Demmink
In een E-mail bericht, dat gebruikt zou worden ter uitwerking van een interview, geeft Demmink toe met de Nederlandse ambassadeur te Praag ‘gay bars te hebben bezocht’ en bekent een relatie ‘met een jonge Tsjech die meespeelde in pornofilms’. Ook geeft Demmink in het gesprek toe ‘dat hij op jonge mannen valt’. Het stuk wordt niet gepubliceerd.
2007: Op Kleintje Muurkrant verschijnen berichten over de betrokkenheid van Demmink bij de staatsgreep van Desi Bouterse toen hij nog werkzaam was voor het Ministerie van Defensie (tot 1982): Volgens onze CRI- bron zou de aanleiding tot het naar buiten dragen van Joris bij Defensie van seksuele aard zijn geweest. Joris zou namelijk een bloeiende relatie hebben onderhouden met een jonge Surinaamse militair (die zichzelf op mysterieuze wijze verhing in zijn cel) uit het Bouterse team, dat in 1982 verantwoordelijk was voor de Decembermoorden. Ook Stan de Jong schrijft over dit aspect van de affaire.
April 2007: De Koerdische zakenman Baybaşin doet via zijn advocate A. van der Plas aangifte tegen Demmink wegens “pedofilie, meermaals gepleegd sinds ten minste 1990 in Turkije en andere landen, uitlokking resp. (mede)plegen van opzettelijke en wederrechtelijke vrijheidsberoving en deelname aan een criminele organisatie”. Aan deze aangifte ligt een nog geheim rapport ten grondslag van de Turkse overheid over de chantage van Nederland ‘via’ Demmink.
Hüseyin Baybaşin
In 1989 doet de Koerdische Turkse zakenman Hüseyin Baybaşin een boekje open over de nauwe samenwerking tussen de Turkse regering, het leger, de douane en de georganiseerde misdaad. Er wordt vaak geschreven, met name in de Turkse media, dat Baybaşin de Pablo Escobar van de heroïne in Europa was. Maar daar is geen bewijs voor. En in zijn strafdossiers is niets te vinden wat duidt op grootschalige drugshandel. In Turkije heeft hij geen strafblad. Baybaşin werd in zijn jeugd opgeleid in dienst van de Turkse staat en was werkzaam als politiek-economisch functionaris binnen de Turkse overheid. In deze functie heeft hij naar eigen zeggen kennisgenomen van illegale activiteiten van hoge Turkse overheidsfunctionarissen zoals de handel in drugs. Jaarlijks wordt er volgens Baybaşin voor vijftig miljard dollar aan heroïne via de Balkan-route gesmokkeld naar Europa, met Nederland als belangrijkste doorvoerhaven. Nog tijdens de persconferentie wordt hij gearresteerd.
Als hij vrijkomt, vlucht hij naar Groot- Brittannië en richt hij op 12 april 1995 te Den Haag, het Koerdische parlement in ballingschap op. De Koerdische vrijheidsstrijd brengt zowel de Nederlandse als de Turkse overheid in verlegenheid. De toetreding van Turkije tot de Europese Unie staat op het spel.
De beide landen besluiten al in 1989 Baybaşins telefoon te tappen. De taps blijken zo belastend dat hij levenslang krijgt wegens moord en drugshandel. Documenten die eind vorig jaar uit de cel van de tot levenslang veroordeelde Hüseyin Baybaşin zouden zijn gestolen, onthullen dat de van pedofilie beschuldigde oud-top ambtenaar van Justitie Joris Demmink er zich actief heeft bemoeid met zijn zaak, zodat de Koerdische Turk hoe dan ook veroordeeld zou worden.
Knoeien met telefoontaps
De veroordeling van Baybaşin is voor 90% gebaseerd op informatie verkregen uit telefoontaps.
Hoogleraar Ton Derksen auteur van het boek ‘verknipt bewijs’, deed maandenlang onderzoek naar de afgetapte telefoongesprekken en valt van de ene in de andere verbazing: ‘Continue zijn er vervalsingen en het is volstrekt bizar’ aldus Derksen. In de zestien afgetapte telefoongesprekken die het belangrijkste in de zaak vormen stuit Derksen op wel meer dan 100 manipulaties. ‘Je vindt situaties waarbij er totale stilte valt, dan weet je zeker dat er gemanipuleerd is, maar je vindt ook vertalingen die verkeerd zijn, je vindt bijvoorbeeld personen die op een tap op twee verschillende plekken zijn, een maandag die eigenlijk op een zondag valt. Er is een stuk te horen waarbij je vanuit het niets een fragment van kinderstemmen hoort die halverwege hun kreet weggeknipt lijken waarna het gesprek doorgaat zonder de stemmen, op een vraag van de verdachte hoe het gaat, antwoordt de gesprekspartner ‘ik zag hem gisteren’.
Volgens Derksen is hier geen sprake meer van blunders of foutjes maar van ‘kwade opzet’.
Ook Hans van de Ven ex-hoofdsignaal analyse bij de Militaire inlichtingen Dienst en een autoriteit op het gebied van afluistertechnieken, laat zijn licht over deze zaak schijnen.’ Ik had altijd de hoop dat we uiteindelijk tot een eindrapport zouden komen waarin je zegt; er is gemanipuleerd en dat is op de volgende manieren aantoonbaar en op basis daarvoor kunnen we de zaak afsluiten en overdragen aan het OM. Maar dat is niet gebeurd, want dat was kennelijk niet de bedoeling’ aldus Van de Ven.
Chantage
Volgens Baybaşin is er iets anders aan de hand. De voormalige Koerdische leider is ervan overtuigd dat de Turkse regering Nederland heeft gechanteerd met de vermeende escapades van Demmink in Istanbul. In ruil voor het stilhouden van die kwestie, moest Nederland hem veroordelen, stelt Baybaşin. Er zou zijn gerommeld met bewijs om hem achter tralies te krijgen.
In het onderzoek naar Demmink blijkt dat de Rijksrecherche actief heeft gezocht naar een link met het dossier- Baybaşin. Zo hebben rechercheurs zijn IND-dossier ingezien. Daaruit komt voor het eerst naar voren dat Demmink zich persoonlijk met deze zaak heeft bemoeid. In 1997 meldt een hoofd van IND per fax ‘dat dit dossier zich niet leent voor afdoening op districtsniveau maar dient te worden voorgelegd en afgedaan door dhr. Demmink.”
Hans van de Ven hierover: In feite is Demmink de initiator, dus de de bedenker, hij stond erom bekend dat hij er een zwartboek op na hield van mensen, die zogenaamd afhankelijk van hem waren. Blijkbaar hielden ze allemaal daarom hun mond’. Het bestaan van dit zwartboek is nooit aangetoond, het is echter een veeg teken dat diverse bewindslieden, met veelal een VVD-signatuur zich nooit aan deze zaak hebben willen branden.
Mark Rutte in het nauw
In december 2020 berichtte Uitpers dat de Nederlandse parlementariër Pieter Omtzigt van de christelijke partij CDA de mond is gesnoerd over de kwestie Demmink. De toenmalige leider van de partij, Sybrand Buma, had hem verboden zich nog langer hiermee bezig te houden. Volgens diverse, in het artikel van Uitpers genoemde bronnen heeft Buma dit gedaan op aandringen van premier Mark Rutte.
Programmamaker Erik de Vlieger presenteerde enige tijd een populair radioprogramma op NPO Radio 1. Hij wilde Omtzigt interviewen, omdat die allerlei Kamervragen stelde over de van pedofilie verdachte Demmink. Omztig stemde eerst in, maar vlak voor de uitzending zei hij opeens dat hij het niet over Demmink wilde hebben.
Na de bewuste uitzending wilde Omtzigt wel off the record uitleggen waarom hij niet over de oud-topambtenaar kon praten. “Ik ben gestopt toen Sybrand Buma (op de moment CDA-fractie voorzitter) bij mij ‘woest’ in de werkkamer kwam, want hij had van Rutte de opdracht gekregen dat ik moest stoppen met Kamervragen over Demmink.”
Op een vraag aan de altijd monter ogende Rutte of dat verhaal klopte, kapte hij het ferm af met ‘dit verhaal wordt me te ingewikkeld’ en beende hij snel weg.
Andermaal laat Rutte blijken niet happig te zijn op de verrichtingen van Omtzigt.
Onbeantwoorde vragen
De afgelopen weken heeft Pieter Omztig het zwaar te verduren gehad. De CDA-er kon de mentale druk niet aan en zat daarna vervolgens ziek thuis.
Vanuit diverse hoeken werd er vervolgens plotseling getwijfeld aan Omztigs mentale weerbaarheid en begon er zich langzaam een karaktermoord op hem te ontvouwen, waarvan het onduidelijk is uit welke hoek die precies komt.
Het feit dat er zoals, uit de gelekte formatie aantekeningen, blijkt ‘een alternatief voor Omztig gezocht wordt’, omdat hij blijkbaar toch te lastig en te riskant is, geeft te denken.
Ook het feit dat de Hoge Raad op 17 april 2018 een herzieningsverzoek in de zaak Baybaşin heeft afgewezen, ondanks overtuigend bewijs dat er geknoeid is met de telefoontaps doet menige wenkbrauw fronsen.
Het blijft bijna onwerkelijk dat er in deze hele affaire nooit bruikbaar bewijs
Is gevonden dat standhoudt, tegen Demmink. Zou hij toch onschuldig zijn of zijn er inderdaad mechanismen, zoals eerder gesuggereerd, die ervoor zorgen dat Nederlands machtigste man nooit achter de tralies zal komen?
