
Trump Natuurlijk overwegen ze een ‘babybonus’. Maar ze korten ook de financiering voor de gezondheidszorg voor kinderen in, draaien de regels voor PFAS en loodleidingen terug, schaffen voedselveiligheidsmaatregelen af en vallen vaccins aan. Noem het twee kanten van de eugenetische medaille.
“Ik wil een babyboom”, zei Trump. Zijn regering onderzoekt inderdaad een reeks methoden om het geboortecijfer te verhogen, waaronder babybonussen en cursussen over natuurlijke vruchtbaarheid. Toch ligt zijn focus volledig op het verwekken van baby’s. Als het erom gaat deze baby’s in leven te houden, laat deze regering ouders aan hun lot over en staat ze voor een aantal gruwelijke en ongekende uitdagingen.
Het komt vaak voor dat rechtse Amerikaanse regeringen, zowel op staats- als federaal niveau, slechts halfslachtig natalistisch zijn: ze beperken abortus, geboortebeperking en seksuele voorlichting, maar omarmen geen enkel beleid dat het opvoeden van een gezin makkelijker maakt, zoals universele kinderopvang, degelijk openbaar onderwijs, schoolmaaltijden, financiële steun voor ouders of betaald ouderschapsverlof.
Maar de regering-Trump-Vance heeft deze paradox naar een nieuw niveau getild, met een natalistische retoriek die die van andere recente regeringen ver overtreft, terwijl echte kinderen met meer perverse, levensbedreigende onverschilligheid worden behandeld dan in welke Amerikaanse regering in minstens een eeuw dan ook.
Vanwege de brute bezuinigingen bij de Food and Drug Administration, waar 20.000 werknemers zijn ontslagen, heeft de overheid een van haar kwaliteitscontroleprogramma’s voor melk opgeschort, meldde Reuters deze week. Melk wordt iconisch geassocieerd met de gezondheid van kinderen, en dit is geen sprookjesachtige gril: de meeste kinderartsen beschouwen het als cruciaal voor de ontwikkeling van de hersenen en botten van jonge kinderen.
De American Academy of Pediatrics adviseert twee kopjes per dag voor baby’s tussen 1 en 2 jaar oud. Hoewel sommige experts – en natuurlijk de overheid – de verandering bagatelliseren en benadrukken dat melk nog steeds gereguleerd zal blijven , lijkt een vogelgriepepidemie nauwelijks het juiste moment om te bezuinigen. Een overheid die zo gefocust is op het produceren van meer baby’s, zou niet zo onverschillig moeten staan tegenover de risico’s voor de peuters van ons land.
Deze roekeloze aanpak van kindveiligheid beperkt zich niet tot voedsel. Ook deze week meldde The New York Times dat de Environmental Protection Agency tientallen miljoenen dollars aan subsidies schrapte voor onderzoek naar milieurisico’s voor kinderen in landelijk Amerika. Deze risico’s omvatten pesticiden, rook van bosbranden en chemicaliën, en de subsidies ondersteunden onderzoek naar oplossingen voor dergelijke problemen. Veel subsidies waren gericht op het verbeteren van de gezondheid van kinderen in Republikeinse staten zoals Oklahoma.
Kinderen zijn veel kwetsbaarder dan volwassenen voor gezondheidsproblemen die kunnen voortvloeien uit blootstelling aan gifstoffen. Dat maakt Trumps beleid, ondanks al zijn babyvriendelijke gepraat, pathologisch misopedisch; hij draait het verbod op zogenaamde “forever chemicals” terug en heft de door de regering-Biden vastgestelde limieten voor blootstelling aan lood op , wat allemaal verwoestende gevolgen zal hebben voor de mentale en fysieke ontwikkeling van kinderen.
En natuurlijk is er RFK Jr.’s waanzinnige campagne tegen vaccins. Deze week zei de minister van Volksgezondheid dat hij overwoog het Covid-19-vaccin te schrappen van de lijst met vaccins die de overheid aanbeveelt voor kinderen, ook al had hij, om goedkeuring van de Senaat te krijgen, ermee ingestemd het vaccinatieschema voor kinderen niet te wijzigen.
Erger nog, RFK Jr. heeft zijn functie gebruikt om desinformatie te verspreiden over uitgebreid ontkrachte verbanden tussen vaccins en autisme, terwijl hij tegelijkertijd onbewezen “behandelingen” voor mazelen aanprijst , terwijl een uitbraak die meer dan 600 mensen heeft getroffen en minstens drie mensen het leven heeft gekost, zich blijft verspreiden. Trumps bezuinigingen op de volksgezondheid brengen ondertussen een programma in gevaar dat gratis vaccins aan kinderen verstrekt .
Tot nu toe heb ik het nog niet eens gehad over kinderen buiten de Verenigde Staten. Trump heeft niet alleen Bidens beleid van massale kindermoord in Gaza voortgezet – sinds de ontbinding van het staakt-het-vuren in maart zijn daar wekelijks minstens 100 kinderen gedood of gewond geraakt door Israëlische troepen – hij heeft dat schandelijke record ruimschoots overtroffen door USAID te ontmantelen. ( Het Hooggerechtshof eiste dat de overheid een deel van de financiering van de reeds gecontracteerde programma’s zou herstellen, maar het is onduidelijk wat de gevolgen van die uitspraak zullen zijn.)
Kinderen over de hele wereld zullen door dit beleid verhongeren. Alleen al de bezuinigingen op de voedselfinanciering zullen volgens onderzoekers zo’n 369.000 kinderen doden die anders hadden kunnen leven. En dan hebben we het nog niet eens over de levens van alle andere kinderen die in gevaar zijn door de bezuinigingen op USAID-financiering voor vaccins, gezondheidszorg en kraamzorg , of over de kinderen die onbeschermd zullen blijven nu Trump 69 programma’s heeft geschrapt die gericht zijn op het opsporen van kinderarbeid, gedwongen arbeid en mensenhandel.
Natalist of uitroeier? Pro-kindermoordenaar of rabiate infanticide? Het is verleidelijk om zulke extreme tegenstrijdigheden binnen de Trump-regering af te doen als louter chaotisch en onsamenhangend. Maar de situatie is erger dan dat.
Proberen het aantal geboorten te verhogen terwijl de wereld actief minder veilig wordt voor kinderen, is griezelig – maar niet op een nieuwe manier. De tegenstrijdigheid is ingebakken in de eugenetische traditie die Vance en Trump openlijk omarmen. Vance zei tijdens een anti-abortusbijeenkomst in januari dat hij “meer baby’s in de Verenigde Staten” wilde. Vance zei ook dat hij wilde dat “meer mooie jonge mannen en vrouwen” kinderen zouden krijgen. Merk op dat hij niet alleen “meer baby’s” zegt: de kwalificaties zijn belangrijk.
Vance impliceerde dat hij de juiste mensen wilde om kinderen te krijgen: Amerikaanse, blanke, valide, “mooie” mensen met robuuste genen. Kinderen die sterven door bezuinigingen op USAID maken geen deel uit van deze visie, vermoedelijk omdat die kinderen niet Amerikaans of blank zijn. Wat betreft besmette melk, milieugifstoffen of mazelen – ook hier is het moeilijk om geen sociaaldarwinistische ondertonen te horen: in een extreemrechtse eugenetische wereldvisie zijn kinderen die door die dingen worden gedood waarschijnlijk niet geschikt om te overleven. In een omgeving die chaotischer en gevaarlijker is, zo luidt deze achterhaalde logica, zal natuurlijke selectie ervoor zorgen dat de sterksten overleven.
Het is ook belangrijk om op te merken dat deze manier van denken zijn oorsprong vindt in – en veel van dit beleid van de Trump-regering is erop gericht ons terug te brengen naar – een tijdperk waarin mensen van alle leeftijden, maar vooral kinderen, simpelweg vergiftigd werden door industriële vervuiling, niet gevaccineerd waren tegen ziekten en onbeschermd waren tegen industriële ongevallen. In zo’n onveilige wereld voor kinderen kregen mensen er veel meer; de wereld was zo’n gevaarlijke plek om kinderen op te voeden dat gezinnen verwachtten er een paar te verliezen.
Die al te recente periode vormt de onuitgesproken context voor natalistische en eugenetische visies. Dat is de wereld waar Trump en Vance nostalgisch naar lijken te zijn, een wereld waarin vrouwen constant zwanger waren en aan het bevallen waren, en kinderen constant een gruwelijke dood stierven. Klinkt dat niet prettig voor iedereen?