Indignatie redactie 
De Saoedi-Arabische oliemaatschappij, Aramco, neemt nu oliearbeiders in de hele Deir Ezzor-provincie in Syrië aan als onderdeel van een gezamenlijke inspanning, nominaal met een onbekende Amerikaanse entiteit en met volledig partnerschap met zowel ISIS als het Amerikaanse leger.
Duizenden werkloze Syrische ingenieurs en oliearbeiders worden gevraagd te solliciteren naar banen die $ 3000 per maand betalen.
Niemand weet voor wie ze zullen werken.
Dit is het verhaal dat we zullen onderzoeken, hoe het begon en waar het nu naartoe gaat.
In 2017, kort nadat Trump aantrad, opende Aramco, het olieconglomeraat in Saoedische handen, kantoren in de provincie Deir Ezzor in Syrië.
Onder bescherming van zowel ISIS als het Amerikaanse leger, begon Aramco een verkenning van 12 nieuwe olie- en gasafzettingen erkend door Amerikaanse SAR (Synthetic Aperture Radar) militaire satellieten, opnieuw gepast voor dit doel.
Deze olie- en gasvelden vertegenwoordigen belangrijke vondsten, gelijk aan het Kirkuk-veld in Irak en de grootste olie-vondsten van Saudi-Arabië.
Evenzo werden al in 2012 enorme olie- en gasafzettingen ontdekt in de Middellandse Zee, sommige voor Gaza, andere voor Cyprus, maar de grootste landinwaarts, Syrië, over de provincies Latakia en Idlib, nu in handen van ISIS en Al Qaeda met Amerikaanse steun.
We weten dat voorafgaand aan de Russische lucht- en ruimtevaartmacht de oliehandel door ISIS uit zowel Syrië als Irak elimineerde, de beroemde satellietfoto’s van 12.000 olietrucks vier op de hoogte waren die de Amerikaanse geleide coalitie nooit zag, een enorme diefstal van olie aan de hand was onder het mom van terrorisme.
We weten ook dat toen de VS Irak binnengingen, de olievelden jaar na jaar werden geplunderd, een proces dat onverminderd doorgaat onder de gedeeltelijke Amerikaanse bezetting van Irak.
In november 2018 kondigde Trump aan dat de VS “de olie van Irak zouden gaan beveiligen” om de olievelden te ontwikkelen en Amerikaanse bedrijven binnen te halen.
We weten nu dat dit proces 18 maanden eerder begon, maar het bedrijf was niet Amerikaans, het was Saoedi. In feite werd die 18 maanden besteed aan het identificeren van nieuwe olievoorraden aan beide zijden van de grens, zowel in Irak als in Syrië, en aan het veiligstellen van de mogelijkheid om deze nieuwe vondsten te verkennen en te onderhouden via de dekking van anti-ISIS-operaties.
In feite zien we dat er in feite helemaal geen ISIS-operaties waren, maar eerder huurlingen ingehuurd door Saoedi-Arabië en de VS, die samen met Amerikaanse lucht- en artilleriedekking opereerden om olie-exploratie in de regio te verbergen.
Eind december 2019 was de veiligheidssituatie in Syrië drastisch veranderd. Russische troepen hadden veel van de Amerikaanse oliebases in het noorden van Syrië overgenomen en waren op weg naar de grens met Turkije, Irak.
Ze wisten toen nog niet dat de echte bewegingen uit het zuiden kwamen, uit al Tanf, en de bezette zone van de VS aan de Jordaanse grens.
Begin januari 2020 blokkeerde een onverklaarbare heropleving van ISIS-mogelijkheden snelwegen van Palmyra naar al Bukamal en door de hele regio, krachten die niet zouden moeten bestaan. Die ISIS-troepen werden ingezet vanuit Amerikaanse trainingskampen in de bezette zone van Zuid-Syrië in de VS.
Hun taak was om doorvoerroutes veilig te stellen voor olieboringen van apparatuur vanuit Saoedi-Arabië, sommige ook door Irak, onder Amerikaanse bescherming om te voldoen aan het beleid van Trump om de olie in beslag te nemen.
Het probleem is echter dat er geen manier is om deze enorme nieuwe olie- en gasvelden te bouwen en te onderhouden onder de huidige politieke situatie. Het zou noodzakelijk worden voor de Iraakse provincie Anbar, misschien ook Nineve, om te worden afgebroken tot een nieuwe entiteit die alleen Soennieten is, zoals begin 2014 gebeurde toen ISIS op basis van de Soennieten, meestal geleid door voormalige soennitische leiders die loyaal waren aan Saddam Hussein, waardoor Aramco in staat werd gesteld grootschalige operaties opzetten.
Om een politieke situatie te creëren die dit zou vergemakkelijken, zou de door Iraakse sjiitische regering geleide regering onder druk moeten worden gezet en ineenstorten.
Sinds 2018 was Adel Abdul Mahdi premier van Al Jazeera:
“De nieuw gekozen Iraakse president Barham Salih heeft de onafhankelijke Shia-kandidaat Adel Abdul Mahdi benoemd tot kandidaat-premier en beëindigde maanden van impasse na een onbesliste nationale verkiezing in mei.
Het presidentschap, van oudsher bezet door een Koerd, is een grotendeels ceremoniële positie, maar de stemming voor Salih in het parlement op dinsdag was een belangrijke stap in de richting van de vorming van een nieuwe regering.
Volgens de Irakese grondwet had Salih – een 58-jarige, Brits geschoolde ingenieur die zowel in de Iraakse federale als de Koerdische regionale regeringen heeft bekleed – 15 dagen om de kandidaat van het grootste parlementaire blok uit te nodigen om een regering te vormen. Hij koos ervoor om dit minder dan twee uur na zijn verkiezing te doen.
Sinds Saddam Hussein werd omvergeworpen in een door de VS geleide invasie in 2003, is de macht verdeeld over de drie grootste etnisch-sektarische componenten van Irak.
De machtigste functie, die van premier, wordt traditioneel bekleed door een sjiitische Arabier, de parlementsvoorzitter door een soennitische Arabier en het presidentschap door een Koerd.
Voormalig vice-president, minister van olie en minister van Financiën, heeft Abdul Mahdi nu 30 dagen om een kabinet te vormen en dit ter goedkeuring aan het parlement voor te leggen.
Hij staat voor de ontmoedigende taken van het opnieuw opbouwen van een groot deel van het land na vier jaar oorlog met de gewapende groep Islamitische Staat van Irak en de Levant (ISIL, ook bekend als ISIS), het genezen van zijn etnische en sektarische spanningen en het in evenwicht brengen van de buitenlandse betrekkingen met de Irakese twee belangrijke bondgenoten – Iran en zijn rivaal, de VS.
Abdul Mahdi, 76, is een opgeleide econoom die Irak in 1969 verliet voor ballingschap in Frankrijk, waar hij voor denktanks werkte en tijdschriften in het Frans en Arabisch bewerkte. Hij is de zoon van een gerespecteerde Shia-leider die een minister was in het tijdperk van de monarchie van Irak, omvergeworpen in 1958. “
De VS hebben ervoor gekozen het gezag van de Mahdi-regering niet te erkennen en hebben na de moord op generaal Soleimani de wettelijke eisen van die regering om Irak te verlaten, geweigerd.
De VS eisten dat Abadi premier zou worden genoemd, die tijdens zijn ambtsperiode het Amerikaanse wangedrag nauwlettend in de gaten had gehouden.
De VS erkent alleen het gezag van Abadi, hoewel hij de verkiezingen van Mahdi vrij heeft aanvaard en hem feliciteert met zijn verkiezing.
Conclusie
In Syrië zien we nu een massale heropleving van ISIS, niet onder het gebrek aan Amerika’s inspanningen tegen ISIS maar eerder met de volledige steun van Amerika aan ISIS.
We zien ook waarom, Syrische olie, ook Iraakse olie, geen kleine olie-ontdekkingen maar enorme ontdekkingen. We zien ook een onverklaarbare relatie met het Amerikaanse leger en een particulier Saoedisch bedrijf dat persoonlijke relaties onderhoudt met de gezant van het Witte Huis en schoonzoon Trump, Jared Kushner.
We kijken ook naar de Soleimani-moord en vragen ons af of deze bedoeld was om een Iraakse burgeroorlog te veroorzaken die nodig zou zijn voor Saoedi-Arabië om de olievelden van Syrië te veroveren onder Amerikaanse militaire bezetting, of is dat Amerikaanse militaire en ISIS-bezetting?
