Het virus van de islam: kan het genezen worden?

De schending van politieke correctheid riskeren, tientallen jaren nauw en zorgvuldig de islam bestuderen, heeft me tot de volgende observatie geleid: de islam is een sociaal-culturele virale ziekte die een kwetsbare gastheer binnenvalt met zijn maligniteit, terwijl hij tegelijkertijd zijn eigen aanhangers verslindt.

Met andere woorden, de islam is als een dodelijke, besmettelijke ziekte. Zodra het de geest van zijn slachtoffer binnenvalt, is deze slopende ziekte in staat om hem of haar te transformeren in een hulpeloze pion die geen andere keus heeft dan uit te voeren wat hij of zij moet doen.

Van de 1,6 miljard moslims in de wereld zijn miljoenen al vastgelopen in de terminale stadia van deze aandoening, terwijl miljoenen anderen zich snel bij hen voegen. De mensen die verslaafd zijn aan de extreme gevallen van islamitische geestesziekte zijn zeer besmettelijk. Ze werken actief aan het overbrengen van de ziekte naar anderen, terwijl ze zelf meedoen aan gruwelijke daden van chaos en geweld om hun onvoorwaardelijke gehoorzaamheid aan de dictaten van de islamitische cultus van geweld aan te tonen; Bijvoorbeeld de Islamitische Staat of “ISIS / ISIL.”

Islam zoals een mentaal retrovirus is in de afgelopen 1.400 jaar in tal van variëteiten en gradaties van ernst gemuteerd. Iedereen die in een moslimfamilie is geboren, evenals degenen die zich tot de islam bekeren, krijgen een bepaalde mutatie van het islamitische virus.Zoals het geval is met alle retrovirussen, gooit het islamitische virus zich diep in de persoon en barst het van tijd tot tijd uit met mogelijk verwoestende gevolgen.

Het islamitische virus verkoopt eerst de persoon van zijn meest fundamentele menselijke attribuut. Het neemt zijn recht weg om zelf beslissingen te nemen en ontslaat hem en in ruil daarvoor, van elke verantwoordelijkheid voor zijn daden die hij in blinde gehoorzaamheid heeft gemaakt.

De grondlegger van de islam, Mohammed, verzekerde dat het geloof op zijn beoogde missie zou blijven door het te voorzien van zijn handleiding van moord en chaos, de koran. De koran is de incubator van het virus van de islam, en moslims zijn de dragers van deze ziekte die het aan anderen communiceren, terwijl ze zelf er tegelijkertijd door worden verslonden.

Zelfs een vluchtige blik op de islam laat duidelijk een geschiedenis zien van het uithalen naar niet-moslimgemeenschappen onder de directe leiding van Mohammed, een praktijk die tot op de dag van vandaag op haar missie is gebleven. Deze inherente verdeeldheid is duidelijk zichtbaar door het interne geweld binnen de gelederen van gelovigen dat onmiddellijk na de dood van Mohammed begint.

Op mondiaal niveau hebben de pathologie en de cognitieve ontregeling die systemisch zijn voor de islam aanleiding gegeven tot ’s werelds meest intolerante, achterlijke en verarmde samenlevingen.

Het is juist in het ontwerp van de islam om geweld te plegen. Moslims vinden kant en klare rechtvaardigingen in de koran – een boek waarvan zij geloven dat het woord voor woord is geschreven door de enige schepper van het universum, Allah, om dit te doen. Voor een moslim kan iedereen, zelfs anderen die hetzelfde geloof belijden, een legitiem doelwit van geweld zijn, omdat er geen verenigende islamitische doctrine is, terwijl de Koran in hoge mate ontvankelijk is voor zelfingenomen interpretatie.

Het is inderdaad simplistisch om te beweren dat islamitisch terrorisme het probleem van de islam is en dat het zelfvernietigend is of het zichzelf uiteindelijk zal verslaan. Islamitisch terrorisme is inderdaad dat aspect van de islam dat vanaf het begin naar de niet-moslimwereld heeft gesmeten. Het is te zien wanneer de islamitische legers uit het Arabische schiereiland uit het zwaard schoten om mensen van heinde en verre te overwinnen. Het is inderdaad een grote dwaasheid en een pathologische ontkenning van de realiteit dat de wereld een oogje dichtknijpt voor de immer-virulente acterende eigenschap van de islam, ongeacht de verschillende vormen en verschillende gradaties van de ernst en duur ervan.

Zoals het geval is met besmettelijke ziekten, is er geen minimaal aanvaardbaar risico. Het enige aanvaardbare risico bij een virulente islam is zijn volledige decimering. Anders zal het jihadisme keer op keer zijn hoofd opheffen en zijn dodelijke gif toedienen aan zijn slachtoffers.

De islam zelf is een overblijfsel van een lang geleden primitief volk dat leefde en stierf door het zwaard. Moslims erkennen de legitimiteit van coëxistentie niet. Dat hebben ze nooit, en de Koran verdeelt de wereld expliciet in twee kampen: de gelovigen en de niet-gelovigen. En het is de heilige plicht van de gelovigen om Allah’s wereld van alle niet-moslims te reinigen.

Kortom, de islam is inderdaad een dodelijk, socio-cultureel overdraagbaar virus dat immuun is voor algemene behandelingsmethoden. Het islamvirus is onmiddellijk na de dood van zijn schepper in talloze vormen gemuteerd. Deze gemuteerde ziekte deelt alleen een algemene naam, zoals de term die wordt gebruikt voor het beschrijven van de gewone verkoudheid. In werkelijkheid gaat de islam over vernietiging in zichzelf evenals de ‘ander’.

Amil Imani is de auteur van  Obama ontmoet Ahmadinejad  en  operatie Perzische Golf.