Het WEF: geen praatclub en geen complot, maar de club die de wereld beter maakt…

En van de mens een betere mens maakt. Dat is een wederkerende slogan in mijn columns waarin ik regelmatig verwijs naar deze club. Ik ben fan van het WEF die het beste met ons voor heeft. Wat willen we nog meer, een schatrijke club miljardairs die samen met de CEO’s van machtige multinationals en leden van koninklijke families(o.a. Koningin Maxima, Prins Charles) de wereld verbeteren. De wereld oppeppen dankzij goedkoop krediet van centrale banken en regeringen van westerse economieën die in hun begroting ruimte maken voor idealistische investeringen.

Ongekozen bestuurders

Natuurlijk willen we een betere wereld maar zijn we bereid daarvoor een offer te brengen? Het gaat namelijk om de wereld en niet onze eigen stad of dorp waar je zelf via de gemeenteraad invloed kan uitoefenen op het college van B & W. Waar je een stem kan uitbrengen op de lokale partij met wie je makkelijk van gedachten kunt wisselen omdat partijleden in de buurt wonen. Zie hier een kenmerkend verschil. Hoe verder de bestuurlijke elite van de burger af staat hoe minder invloed we hebben. Kijk naar de landelijke politiek waar we kunnen stemmen op een veelheid van partijen met mooie verkiezingsprogramma’s. Vervolgens gaan hun mooie plannen in rook op als een Kabinet Rutte 1, 2, 3 en 4 worden geformeerd. De Haagsche club die ook rekening moet houden met de ‘mooie plannen’ van de Europese Commissie(EC) in Brussel. Op deze commissieleden hebben we vreemd genoeg geen stem kunnen uitbrengen. Nogmaals, hoe verder weg het bestuur hoe minder invloed de burger heeft.

Zonder inspraak

Net zoals de leden van de EC hebben we ook niet gekozen voor de bestuursleden van de machtige supranationale organisaties zoals VN, WEF, WHO, IMF e.a. die worden voorgedragen vanuit elitaire kringen. Bestuurders van organisaties die mondiaal regels opleggen waar de aangesloten landen rekening mee hebben te houden. Zo is ook het WEF ontstaan met hun zelfbenoemde leider Klaus Schwab. Hij heeft heel slim de elite bij elkaar gedreven om gezamenlijk aan de borreltafel mondiale plannen te bedenken vanuit hun eigen koker. Als je de wereld en de mens wil verbeteren dan moet je dat doen vanuit de hoogste kringen. Zonder inspraak en tegenstribbelende eigenwijze mensen van de lokale bevolking die niets op hebben met de bevolking aan de andere kant van de wereld. Het herinrichten van de wereld en de toekomstige transhumanisering van de mens lukt alleen als we ons braaf conformeren aan het gezag. Vergelijkbaar met een zit in de “relaxstoel” van de tandarts waar je stil moet zitten om te voorkomen dat de boor een gat boort in je oor.

Persoonlijk CO2-budget

Blijf liggen als je wordt geschoren, zo roept de schaapsherder naar de kudde als de schapen in rijen worden opgesteld om hun vacht af te staan voor onze wollen trui. Dat is precies wat het WEF doet met de wereldbevolking. Niet tegenstribbelen maar gehoorzamen om iets terug te ontvangen voor wat we inleveren. Door de coronacrisis hebben we een stukje vrijheid(de wol) moeten inleveren voor onze gezondheid(de spuit). Ons is verteld dat er een klimaatcrisis dreigt zodat we voelen aankomen dat we met behulp van het CTB en de aanstaande EU-ID pas nog meer worden beknibbeld op dingen zoals ons persoonlijk CO2-budget. Dit zijn geen zaken voor het lokale gemeentebestuur maar wordt door het hogere echelon opgelegd. Nogmaals, zonder inspraak anders wordt het niks. We moeten volledig vertrouwen in de elite, alleen zij hebben de macht om ons te redden. Daarvoor heeft het WEF mooie plannen vastgelegd in de Agenda 2030. Ik heb daar vaak op gewezen en heb zo mijn bedenkingen. Ik bekeek onlangs deze podcast van Sven Hulleman. Hij legt op geheel eigen wijze uit hoe het WEF in elkaar steekt. Dat het WEF geen praatclub is en helemaal geen complot maar een idealistisch forum dat in de uitvoering van z’n plannen al een mooi eindje op weg is.

Kantje boord

Iedereen mag er het zijne van denken. Mijn gedachten heb ik in deze column verwoord. Eens of oneens, laat het weten in uw commentaar. Ik zou graag horen dat ik het mis heb en dat er uit onverwachte hoek een aap uit de mouw komt die ik niet zie aankomen. Gelukkig zijn er in onze wereld altijd onverwachte gebeurtenissen die de boel laten kantelen. Laat dat dan de goeie kant op kantelen. Wat ik nu waarneem lijkt mij nogal “kantje boord.”