Indignatie redactie 
Nadat de Amerikaan George Floyd was vermoord door de sadistische politie en er overal ter wereld rebellie uitbrak, begonnen veel Amerikanen verdedigend te roepen: “Het gaat niet om ras!”
Let echter op één ding. zij zijn het die ons nogmaals vertellen wat het is en wat het niet gebeurt. Dergelijke uitspraken zou je nooit horen in Afrika, het Midden-Oosten of Azië. In die delen van de wereld weten mensen heel goed of dit een raciale kwestie is of niet!
Ik heb net twee weken in de Verenigde Staten doorgebracht om de diepe crises in de Amerikaanse samenleving te analyseren. Ik heb Washington, DC, Minneapolis, New York en Boston bezocht. Ik heb op al die plaatsen met veel mensen gesproken. Waar ik getuige van was, was verwarring en totale onwetendheid over de rest van de wereld. De Verenigde Staten, een land dat al decennia lang onze planeet gewelddadig maakt, kunnen zichzelf absoluut niet in de context van de hele wereld zien. Mensen, ook die van de media, zijn schandalig onwetend en provinciaal.
Ik heb vaak gevraagd: “Zijn zwarte levens van belang over de hele wereld? Zijn ze van belang in de Democratische Republiek Congo en doen ze er toe in West-Papoea? ” Ik zweer het, ik heb geen samenhangend antwoord gekregen.
Iemand moet het ze vertellen … Iemand moet ze dwingen hun ogen te openen.
Een paar jaar geleden werd ik uitgenodigd in Zuid-Californië om mijn documentaire werk uit Afrika te laten zien (mijn speelfilm Rwanda Gambit, over door het Westen veroorzaakte genocides in zowel Rwanda als later in de Democratische Republiek Congo), waar miljoenen zwarte mensen wonen. stervend, zodat de Amerikaanse blanken in zwoele weelde kunnen leven.
Maar voordat ik mocht presenteren, werd ik gewaarschuwd:
“Onthoud dat de mensen hier gevoelig zijn … Laat niet te veel brute realiteit zien, want dat zou hen kunnen storen …”
Toen ik dat hoorde, verliet ik het evenement bijna. Alleen mijn respect voor de organisator zorgde ervoor dat ik bleef.
Nu ben ik ervan overtuigd: het is tijd om ze te dwingen toe te kijken; om de rivieren van bloed te zien, die hun luiheid, egoïsme en hebzucht teweeg hebben gebracht. Het is tijd om ze te dwingen het geschreeuw van pijn te horen.
De tijd is gekomen, en wij “niet-blanke” verslaggevers uit Rusland, China, Latijns-Amerika en elders kunnen het en zullen het doen. We hebben afbeeldingen en geluiden. Dit zijn onze mensen, onze broeders en zusters in alle delen van de wereld die onvoorstelbaar lijden doormaken. We beginnen deze realiteit al aan het licht te brengen. Verdomme met de gevoeligheid van de moordenaars op afstand die zich vermommen als medeslachtoffers van het kapitalisme omdat ze schulden en hypotheken moeten betalen voor studentenleningen of twee banen moeten hebben! Ze weten absoluut niets van echte verschrikkingen en echte ellende. Op een dag, binnenkort, zullen ze worden gedwongen om te zien en te begrijpen.
Westerse intellectuele incest
Eeuwenlang luisterden westerse intellectuelen, mediabronnen en propagandisten alleen naar elkaar en hergebruikden ze hun eigen gedachten op een muffe, incestueuze manier. Toen drongen ze hun eigen discours, vaak met geweld, door de strot van alle Afrikanen, Aziaten; in het kort: “de anderen.”
Ze creëerden een afschuwelijk verhaal dat overwegend bombastisch, zelfingenomen, vals en zelfs ronduit bedrieglijk is.
Decennialang heb ik gedetailleerde boeken geschreven, voorbeelden gegeven uit alle hoeken van de planeet en dit afschuwelijke ontwerp blootgelegd. De meest complete heet Exposing Lies of the Empire en telt meer dan 800 pagina’s. De tweede aflevering komt in 2021.
Op een gegeven moment, door binnen uiterst nauwe intellectuele marges te opereren, raakte de blanke westerse cultuur simpelweg zonder ideeën en zonder creativiteit. Het werd machteloos, egoïstisch en niet in staat om de mensheid iets progressiefs en optimistischs te bieden… toch bleef het de wereld de les lezen, ‘opvoeden’ of, beter gezegd, alle andere rassen en nationaliteiten hersenspoelen.
De wereld is geconditioneerd om te geloven dat zonder de witte westerse keurmerken niets kan bewegen, slagen of serieus kan worden genomen.
Maar inmiddels is de westerse, blanke cultuur bijna volledig ingestort. Het stopte abrupt met het baren van grote schrijvers, filmmakers of denkers. Azië, Rusland en zelfs delen van Afrika zoals Nigeria en Zuid-Afrika produceren nu veel betere auteurs, terwijl Iran, China en Argentinië ongetwijfeld superieure filmmakers voortbrengen.
Maar het is het Westen dat prijzen uitreikt aan zijn eigen mensen en buitenlandse verraders, en doet alsof het nog steeds het mandaat heeft om de wereld te beoordelen, te onderwijzen en te inspireren. Zijn onderscheidingen, evenals zijn diploma’s, zijn niets meer dan keurmerken die aan medewerkers worden gegeven; beloningen voor dienstbaarheid.
Blanke westerse mensen weten inmiddels heel weinig. Ze zijn in absolute ontkenning. Ze worden belachelijk overschat. In feite zijn ze klaar. Ze zijn leeg, cynisch, overdreven gemasturbeerd en lui. Ze eisen allerlei rechten en privileges, maar weten niets over verantwoordelijkheden, hard werken en enthousiasme.
Het blanke Noord-Amerika en Europa verwachten dat de rest van de wereld gehoorzaam en onderdanig is, hard werkt en de onredelijk hoge levensstandaard van het Westen ondersteunt. Dit geldt zowel voor hun rechtervleugel als voor de zogenaamde “progressieven” (dat is alles wat er werkelijk is – aangezien er vrijwel geen echte leden van internationalistisch links in de westerse landen zijn).
Maar zelfs de pseudo “links”, die zielig, ter ziele en verliefd op veroudering is, durft nog steeds die grote landen te veroordelen en minachten waarin de communistische partijen en internationalistische regeringen nu trots de macht hebben!
De enige reden voor zo’n groteske arrogantie is het feit dat de leden van pseudo-links blank zijn en uit westerse landen komen. Dat is duidelijk (voor hen) goed genoeg om hun hoogdravende complexen van superioriteit te voeden.
De hele poppenkast is pervers en incestueus.
Aan dit monsterlijke arrangement komt natuurlijk binnenkort, heel binnenkort, een einde. We zullen ervoor zorgen dat het zal gebeuren.
*
Eeuwenlang veroordeelden blanke westerlingen ons, de anderen. Ze analyseerden ons, vertelden ons wat we moesten doen, hoe we moesten denken en hoe we moesten leven.
Dit leidde tot een absolute ramp: tot genocides, plundering en slavernij; tot intellectuele en ecologische ineenstortingen.
Het komt erop neer: het Witte Westen heeft absoluut geen recht om de wereld te beheersen. Dit feit wordt voor iedereen steeds duidelijker. Het is niet gekwalificeerd om de wereld te leiden. Er zijn veel betere politieke systemen dan het westerse, net zoals er veel grotere culturen zijn.
De enige reden waarom het Westen nog steeds de controle over de planeet heeft, is vanwege zijn geweld, wreedheid en misleiding.
Geweld kan worden aangepakt, en vanaf nu zal dat gebeuren door Rusland, Iran, China, Venezuela en andere dappere landen.
De misleidingen moeten ook worden aangevochten. We hebben nu onze eigen mediakanalen. We hoeven niet langer te luisteren naar de leugens die onze landen al eeuwenlang schade berokkenen.
We moeten praten. We zijn verplicht om te spreken! Luider en duidelijker, over onze naties, over de wereld en de waanzin van het Westen.
Nu moet het Westen worden gedwongen om naar onze stemmen te luisteren.
Onze mensen zullen niet meer in stilte lijden.
In het blanke Westen weten ze niets of heel weinig over ons. We weten echter veel, of moet ik zeggen, te veel over het Westen. We moesten het weten, ondanks dat we zo vaak met leugens werden geconfronteerd. De waarheid hebben we ontdekt, maar zelf ontdekt, en vaak op de moeilijke manier.
De onderdrukte wereld wordt wakker. Het vraagt steeds meer van zijn eigen mensen om te schrijven en te spreken over onze eigen landen, en ook over het Westen.
Het kan ons niet schelen wat het blanke Westen van ons denkt. Het kan ons niet meer schelen. Meer en meer van ons spugen op hun uitnodigingen en aanmoedigingen. We hebben hun certificaten en diploma’s niet nodig.
We hebben hun geld niet nodig: we hebben onze eigen media die beginnen te betalen voor hard en uitstekend werk; in Rusland, China en elders. We hebben onze uitgeverijen en televisiestations. Onze woorden zijn verspreid over internet en radiogolven.
Dit is een nieuwe wereld en een groot ontwaken.
Nu zullen we hen, recht in het gezicht, vertellen over hun mislukte strijd tegen COVID-19 en hun mislukte democratie. We zullen hun imperialisme, kolonialisme, leeg consumentisme en endemisch racisme beschamen. En we zullen hun opstanden, hun onderdrukking, emotionele leegte en hersendode consumentisme analyseren met behulp van onze eigen verslaggevers, dichters en denkers.
We zullen praten over socialisme en communisme vanuit onze eigen perspectieven, op onze eigen manier en wanneer we maar willen! We hebben hun toestemming niet nodig.
We hebben de sarcastische glimlachjes van het Westen niet nodig. En we zijn niet “blank”. Zelfs als de kleur van onze huid bleek is, vechten we vastbesloten samen met de onderdrukte naties, tegen de sinistere ‘club’ van degenen die honderden miljoenen mensen hebben vermoord, evenals alle enthousiasme, vriendelijkheid en hoop op deze planeet. .
Dingen veranderen snel. De Anderen stijgen. De strijd tegen de hedendaagse slavernij en kolonialisme is aan de gang.
Onze boodschap is duidelijk: imperialisten, kolonialisten, kolonisten en westerse supremacisten; zwijg, ga achteruit en luister; zoals we eeuwenlang moesten luisteren! Je verhaal is leeg en je kunt ons niet meer voor de gek houden. We zullen binnenkort onze eigen nieuwe wereld bouwen: die miljarden die niets waren in jouw wereld, zullen alles in de onze worden.
Nu spreken we, en voor het eerst in de moderne geschiedenis kun je er niets aan doen. U zult gewoon moeten wennen aan het geluid van onze stemmen!
