Hillary Clinton is de grootmoeder van het islamitische kalifaat

Hillary Clinton is dol op het veranderen van de geschiedenis om zichzelf in het best mogelijke licht te plaatsen. Als First Lady beweerde ze dat ze in 1996 scherpschuttervuur ​​ontwijkde tijdens een bezoek aan Sarajevo, de hoofdstad van het door oorlog verscheurde Bosnië en Herzegovina. Het was een goed verhaal en in eerste instantie ontving ze lof voor haar “heldendom onder vuur” van een typisch sycofantische pers. Het verhaal was echter niet waar. Mevrouw Clinton kwam nooit onder sluipschuttervuur. Ze loog. En de leugens van de eenmalige en potentiële presidentskandidaat hielden niet op bij Bosnië. Volgens een persoon dicht bij de ex-First Lady, haar eerste grote boek, “Living History”, zat vol met zoveel leugens en halve waarheden, het had moeten worden verkocht onder de noemer “fiction”.

Mevrouw Clinton verwerpt momenteel aanklachten dat het haar beleid was om Libië en Syrië te destabiliseren die leidde tot de opkomst van de Islamitische Staat van Irak en de Levant (of, het wordt ook de Islamitische Staat van Irak en al-Sham genoemd ( ISIS) of de Islamitische Staat (“al-Dawlah”). Clinton’s volgelingen van afgodendienaars en neo-conservatieve oorlogshawks noemen dergelijke claims een “samenzweringstheorie”, de favoriete pejoratief voor degenen die lijden aan een faillissement van feiten. Clinton’s in feite opscheppen over de buitengerechtelijke executie van de Libische leider Muammar al Qaddafi, waarin ze kakelde: «We kwamen, we zagen, hij stierf», samen met haar belofte om de Syrische president Bashar al Assad te ontheffen, na hem publiekelijk te hebben geprezen in maart 2011, biedt bewijs van haar constante liegen en het veranderen van feiten om haar eigen doeleinden aan te passen. 

Clinton’s interventie in Syrië en Libië, en de vervanging van verenigende regeringen door zwakkere regimes geteisterd door burgeroorlog, evenals separatistische bewegingen en islamitische emiraten en kalifaten die strijden om politieke controle, waren in het beste belang van Israël. Sinds Israël in het begin van de jaren negentig de «Clean Break» -strategie heeft ontwikkeld, is de verdeling van de Arabische staten door burgeroorlog en secessionistische bewegingen en religieuze onrust en broedermoord het doel van de Israëlische ultrazionisten en rechtse politieke leiders, waaronder premier Binyamin Netanyahu. 

De goede vriend van mevrouw Clinton en de vaak genoemde vice-presidentskandidaat, voormalig NAVO-commandant generaal Wesley Clark, liet de kat in 2007 uit de zak toen hij in een televisieprogramma, gedeeltelijk gefinancierd door hedgefonds-mogul George Soros, onthulde dat hij een ingedeeld Pentagon zag memorandum, waarin stond dat zeven landen binnen vijf jaar door de Verenigde Staten zouden worden ‘uitgeschakeld’. Clark zei dat hij de memo rond 20 september 2001 zag, slechts een week na de aanslag op 9/11 op de Verenigde Staten. Nadat de Verenigde Staten Irak waren binnengevallen en bezet, waren de volgende zes landen op de Amerikaanse «hitlijst» Syrië, Libanon, Libië, Somalië, Soedan en ten slotte Iran.

Hoewel het meer dan vijf jaar duurde voordat Syrië en Libië ten val kwam, heeft de door Hillary Clinton geïnitieerde «Responsibility to Protect» (R2P) -operatie ter ondersteuning van islamistische oppositiegroeperingen tegen Qaddafi in Libië, Assad in Syrië, Hosni Mubarak in Egypte en Zine El Abidine Ben Ali in Tunesië.

Clark schreef het NAVO-boek over destabiliserende landen en militaire strijd tegen Rusland. Zijn operaties op de Balkan als NAVO-commandant zorgden ervoor dat het voormalige Joegoslavië zich in zeven verschillende landen, waaronder Montenegro en Kosovo, opsplitste. Clark veroordeelde nooit het plan van 2001 om zeven landen binnen vijf jaar uit te schakelen, hij zei alleen dat militair geweld als laatste redmiddel zou moeten worden gebruikt. Maar Clark lijkt zich zeer op zijn gemak te voelen met de R2P-operaties die ertoe hebben geleid dat ISIL de controle over grote delen van Syrië en Irak greep en andere islamitische rebellen de controle over het grootste deel van Libië overnamen. Clark onderschreef ook de Israëlische actie die in 2002 het hoofdkwartier van de Palestijnse Autoriteit president Yasser Arafat in Ramallah vernietigde. Clark’s steun voor Clinton’s interventionistische beleid in het Midden-Oosten, dat in lijn is met de Israëlische «Clean Break» -strategie van het schrappen van elk vredesakkoord met de Palestijnen van Madrid tot Oslo, zou geen verrassing moeten zijn als we Clark’s familieachtergrond beschouwen. Hoewel hij ogenschijnlijk een rooms-katholiek is, is Clark de zoon van Benjamin Kanne, een “Kohen” (priester) die afkomstig is uit een lange lijn van Wit-Russische rabbijnen die Talmud hanteren. De minachting van Clark voor Russen was volledig te zien tijdens de Kosovo-crisis. Gezien zijn wortels is het ook geen verrassing dat Clark de belangenbehartiging van Clinton voor Israël deelt. Clinton en Clark met hetzelfde ticket in 2016 zouden het Midden-Oosten, Oost-Europa, de Balkan en andere delen van de wereld verder bedreigen. Clark is de zoon van Benjamin Kanne, een “Kohen” (priester) die afkomstig was uit een lange rij van Wit-Russische Talmoed-hanterende rabbijnen. De minachting van Clark voor Russen was volledig te zien tijdens de Kosovo-crisis. Gezien zijn wortels is het ook geen verrassing dat Clark de belangenbehartiging van Clinton voor Israël deelt. Clinton en Clark met hetzelfde ticket in 2016 zouden het Midden-Oosten, Oost-Europa, de Balkan en andere delen van de wereld verder bedreigen. Clark is de zoon van Benjamin Kanne, een “Kohen” (priester) die afkomstig was uit een lange rij van Wit-Russische Talmoed-hanterende rabbijnen. De minachting van Clark voor Russen was volledig te zien tijdens de Kosovo-crisis. Gezien zijn wortels is het ook geen verrassing dat Clark de belangenbehartiging van Clinton voor Israël deelt. Clinton en Clark met hetzelfde ticket in 2016 zouden het Midden-Oosten, Oost-Europa, de Balkan en andere delen van de wereld verder bedreigen. 

Gezien het feit dat de Israëlische Mossad- en Defensietroepen de aanvallen op Assad’s strijdkrachten in Syrië gezamenlijk hebben gecoördineerd met Jabhat al Nusra, een bondgenoot van ISIL, en dat de leiders van de Algemene Inlichtingendienst van Mossad en Saoedi-Mukhabarat een aantal geheime vergaderingen hebben gehouden, bestaat er weinig twijfel. dat het Clinton-plan al die tijd was om een ​​islamitisch kalifaat te creëren uit de overblijfselen van wat ooit de sterke en verenigde Arabische seculiere en socialistische republieken van Syrië, Irak en Libië was. Toen het ISIL-geallieerde Nusra Front de Syrisch-Israëlische grensovergang bij Quneitra in de Golan-hoogvlakte overnam, coördineerde het Israëlische leger zijn grondvuur op Syrische regeringsposities op een manier die de islamitische radicalen hielp. Evenzo Israëlische verbindingen met een ISIL-cel in Gaza werden door de Israëliërs gebruikt om te suggereren dat Hamas de controle over de Palestijnse enclave verloor. Israël is ook op heterdaad betrapt bij het helpen van ISIL-gerelateerde groepen in Libanon die Hezbollah hebben aangevallen. Alle acties van Israel zijn in overeenstemming met het “Clean Break” -beleid versie 2.0.

In feite hebben Mossad en de Saoedische Mukhabarat, en in mindere mate, de US Central Intelligence Agency en de MI-5 Secret Intelligence Service van Groot-Brittannië banden met de meeste, zo niet alle, de verschillende «Al Qaeda» en aangesloten franchises in het midden Oost- en Noord-Afrika. Naast Jabhat al Nusra en ISIL omvatten deze Al-Jabha al-Islamiya lil-Muqawama al-‘Iraqiya (Islamitisch Front van het Iraakse verzet), Al-Jaysh al-Islami fil- ‘Iraq (Islamitisch leger in Irak), Harakat al-Muqawama al-Islamiya fil-‘Iraq (Islamitische Verzetsbeweging in Irak), Jaysh al-Iraq Al-Islami (Irak Islamitisch leger), Jaysh al-Jihad Al-Islami (Islamitisch Jihad leger), Jaysh al-Mujahidin ( Mujahidin’s leger), Jaysh al-Ta’ifa al-Mansoura (leger van de Victorious Group), Jaysh Ansar al- Sunna (partizanen van het Sunna-leger), Tanẓim al-Qa’idah fi Jazirat al-‘Arab,

PLAN KALIFAAT STAAT NOG STEEDS OVEREIND

ISIL had al grote delen van de provincie Sham van het toekomstige kalifaat in beslag genomen, die bestond uit Syrië en delen van West-Irak. Andere delen van Sham die ISIL van plan was te “bevrijden” zijn Libanon en Jordanië. In Noord-Afrika hadden de islamistische Ansar al-Sharia en andere geallieerde islamitische groepen het grootste deel van Oost-Cyrenaica en grote delen van Tripolitania, waaronder Tripoli zelf, in beslag genomen. Deze groepen waren van plan zich aan te sluiten bij Boko Haram in Nigeria, dat al een kalifaat heeft uitgeroepen in de noordoostelijke Nigeriaanse stad Gwoza in de staat Borno. Het kalifaat van Boko Haram omvat ook Damboa in Borno, Buni Yadi in de staat Yobe en Madagali in de staat Adamawa. Het veelbesproken US Africa Command heeft geen actie ondernomen om de opkomst van het kalifaat in Nigeria en het aangrenzende Kameroen te onderdrukken. Net als bij de militaire acquisities van ISIL in Syrië en Irak,

Boko Haram, samen met Al Qaida in de Islamitische Maghreb en Ansar Dine in Mali, zijn van plan het kalifaat te verspreiden naar Tunesië, Algerije, Mali, Marokko, Mauritanië, Burkina Faso, Ghana, Ivoorkust en de rest van West-Afrika als het kalifaat «Provincie Maghreb». De ISIL-geallieerde salafisten van Cyrenaica, Egypte, Noord-Sudan en Darfur plannen voor de oprichting van de «Provincie Alkinana» van het kalifaat.

Het kalifaat van ISIL omvat ook de Hoorn van Afrika, waaronder grotendeels Christelijk Ethiopië en Kenia, evenals de Centraal-Afrikaanse Republiek, Tsjaad, Kameroen, Rwanda en Zuid-Sudan als het “Land van Habasha”. De guerrilla’s van Al Shabaab hebben een kalifaat-loyaal «Islamitisch Emiraat van Somalië» opgericht in gebieden van die mislukte staat die het controleert. Het gebied van Afrika dat ISIL wil veroveren heeft zijn aandeel genocide gezien, maar dat zal niets zijn vergeleken met wat het te wachten staat onder het kalifaat.

ISIL zei dat het van plan is Spanje en Portugal te veroveren en «Al Andalus» te herstellen als onderdeel van het «Groter Kalifaat». ISIL’s plannen om Zuid-Arabië om te vormen tot de provincie “Yaman” zullen ten koste gaan van de Zaidi Houthis van Noord-Jemen en de seculiere Zuid-Jemenitische onafhankelijkheidsherstelbeweging. In elk geval zullen de Sauds hun koninkrijk blijven regeren, of het nu Arabia of «Hejaz» wordt genoemd. ISIL, voortgebracht met Saoedische steun, zullen de centurions en handhavers zijn voor het Huis van Saud en hun Israëlische bondgenoten. Al Qaida op het Arabische schiereiland heeft al een kalifaatsatelliet, het emiraat Waqar, in Jemen gevestigd. 

De geschatte duizend Tsjetsjenen die vechten voor ISIL in Syrië en Irak zullen naar verwachting helpen de Kaukasus te bedreigen na hun geplande overwinningen in Sham, Irak, «Kordistan» en Iran. ISIL verwijst naar de Kaukasus, inclusief Tsjetsjenië, Dagestan, plus de Krim, Zuid-Oekraïne (inclusief Odessa), als “Qoqzaz”. In het vizier van het kalifaat zijn Anathol, het huidige Turkije en Orobpa, de huidige Balkan, plus Hongarije, Moldavië en Oostenrijk. Misschien is het niet tot de Obama-regering en haar Europese Unie en NAVO-bondgenoten doordrongen dat de destabilisatie van Oekraïne veroorzaakt door het fascistische regime in Kiev recht in de handen speelt van ISIL’s plannen om de controle over Zuid-Oekraïne en de Krim te nemen met behulp van de sympathieke Kaukasus Moslims, Turken en Krim-Tataren.

naar verluidt vechten honderden Zuidoost-Aziatische moslimradicalen binnen de ISIL-rangen in Irak en Syrië. Ze hebben allemaal plannen aangekondigd om terug te keren naar Indonesië, Maleisië, Bangladesh, de Rakhine-staat Birma, Zuid-Thailand en Mindanao in de Filippijnen om die landen en regio’s in het kalifaat op te nemen. 

Mevr. Clinton en haar oorlogsbende haviken en Israëlische vrienden creëerden de voorwaarden waardoor een groep als ISIL Shi’as, Koerden, Assyrische christenen, Alawites, Yazidis, Turkoman, Sunni stamleden, Druze en anderen uit Aleppo en Quneitra heeft afgeslacht aan Mosul, Kirkuk en de buitenwijken van Erbil en Bagdad. Als zij hun zin krijgen, zal ISIL de kopten kruisigen en onthoofden in Egypte, christenen en sjiieten in Libanon, zoroastriërs en sjiieten in Iran, sjiieten in Tadzjikistan en hindoes, sikhs, jains en boeddhisten in India. Mevrouw Clinton, de eigenlijke “grootmoeder van ISIL”, heeft president Obama in een uiterst onstabiele situatie achtergelaten die zij van plan is te gebruiken als een wigkwestie tegen hem en zijn buitenlands beleid bij de verkiezingen van 2016. Sinds 9/11 het Westen is keer op keer gevallen voor de psychologische oorlogsvoeringthema’s en -schema’s die zijn uitgebroed in Israël en de neocon ketelwinkels en denktanks van Washington, DC. Als ISIL als een bedreiging wordt geëlimineerd, moeten hun echte sponsors ook worden ontmaskerd en weggespoeld.