De Canadese regering is in staat om te bepalen of het buitenlands beleid van de VS en de eindeloze oorlogen in het buitenland in het beste belang van Canada zijn.
De Canadese regering had van de Amerikaanse inlichtingendienst begrepen dat het plan van Obama om Syrië te vernietigen gebaseerd was op het gebruik van de Moslimbroederschap en de politieke ideologie die bekend staat als Radicale Islam, als voetsoldaten in Syrië. De Canadese regering begreep dat de Moslimbroederschap de Canadese samenleving had geïnfiltreerd en was op het hoogste niveau betrokken bij de Canadese regering. De dreiging voor Canada was bekend, maar er werd besloten blindelings de vuile oorlog van Washington in Syrië te volgen.
De Amerikaanse president Obama is de hoofdschurk in dit verhaal, maar Canada was in staat stand te houden tegen plannen om radicaal-islamitische terroristen in te zetten om regeringen in het buitenland te veranderen.
Canada heeft humanitaire hulp aan Idlib ondersteund, maar niet aan de rest van het land. Idlib is de laatst overgebleven door terroristen gecontroleerde provincie in Syrië. Het is een olijventeeltgebied zonder industrie of middelen buiten de productie van olijven. Het werd gekozen als het hoofdkwartier van de Al Qaeda-vestiging in Syrië (Hayat Tahrir al-Sham) omdat het aan de Turkse grens ligt. Turkije voorzag de terroristen, in navolging van de richtlijnen van de VS, van alle benodigde middelen, waaronder tanks en antitankraketten die zelfs zijn gebruikt om een vliegtuig neer te halen.
Canada levert geen andere hulp aan Syrië dan Idlib, dat 2% van de totale oppervlakte van het land vertegenwoordigt. Aleppo, Damascus, Latakia, Hama, Homs en alle andere gebieden in Syrië hebben nog nooit een brood ontvangen uit de VS of Canada. De VN levert echter wel wat voedsel aan bepaalde gebieden buiten Idlib. Fondsen voor het Wereldvoedselprogramma van de VN zijn gedeeltelijk afkomstig van donaties uit de VS en Canada. Zelfs nu, sinds de aardbeving met een kracht van 7,8 op 6 februari, erkent Canada nog steeds alleen de 3 miljoen mensen in de zogenaamde “Islamitische Republiek Idlib” als Syrië. De overige 20 miljoen in Syrië krijgen niets, ook al telt Latakia alleen al 820 doden, 142.000 daklozen als gevolg van de aardbeving en 102 ingestorte gebouwen.
Vanuit het buitenlands beleid van de VS en Canada ten aanzien van Syrië: Idlib moet worden gehandhaafd als een afzonderlijke levensvatbare ‘staat’, vrij van Damascus. Het beleid van de VS en Canada is om de regering in Damascus te negeren en te doen alsof Idlib Syrië is. De terroristen van Al Qaeda worden dus door het westen beloond voor hun deelname aan regime change, het Obama-beleid dat Canada ondertekende.
Vorige maand publiceerde David Pugliese van de Ottawa Citizen een artikel over de deelname van de Canadese speciale troepen aan een controversieel 20-koppig Amerikaans militair team genaamd Talon Anvil in 2015, dat ervan wordt beschuldigd tientallen onschuldige mensen in Irak en Syrië te hebben vermoord.
“In december 2021 onthulde de New York Times dat Talon Anvil verantwoordelijk was voor het lanceren van tienduizenden bommen en raketten tegen de Islamitische Staat in Syrië en Irak, maar daarbij honderden burgers had gedood. De roekeloze acties van het Talon Anvil-team, dat opereerde van 2014 tot 2019, verontrustten leden van het Amerikaanse leger en zelfs de CIA, meldde de krant.
“Onafhankelijke onderzoekers en mensenrechtenorganisaties hebben geschat dat ten minste 7.000 burgers zijn omgekomen door luchtaanvallen van de coalitie in Irak en Syrië.”
Vorige maand kondigde Canada aan dat het 23 van zijn burgers zou terugnemen die vastzaten in kampen van de Islamitische Staat in het noordoosten van Syrië, onder controle van de Koerden die daar partners zijn van het Amerikaanse leger. De groep bestaat uit zes vrouwen, 13 baby’s en vier mannen.
Dit zou de grootste repatriëring voor Canada zijn sinds de vernietiging van het kalifaat van Islamitische Staat in 2019.
Meer dan 42.400 buitenlandse burgers, de meesten van hen kinderen, zijn in levensbedreigende omstandigheden vastgehouden in IS-gevangenkampen in heel Syrië, zegt Human Rights Watch.
De Canadese inlichtingendienst wist heel goed wie in Canada de radicale islam volgde en wie was vertrokken om in Syrië te vechten vóór de oprichting van ISIS. Ze volgden ook gebeurtenissen op de grond in Syrië terwijl Canadezen en andere buitenlanders vochten tegen de Syrische regering, en wie van hen de overstap hadden gemaakt naar ISIS nadat de door de VS gesponsorde FSA was ontbonden.
In 1998 schreef Richard N. Haass: “Sancties: te veel van het slechte.” In zijn deskundige analyse werd bewezen dat Amerikaanse sancties niet werken bij grote projecten, zoals regimeverandering in Syrië. Hij bewees verder dat onschuldige mensen lijden onder sancties, en dat ze immoreel en onethisch waren. De sancties tegen Syrië moeten worden opgeheven en burgers in staat stellen hun leven weer op te bouwen en buitenlandse regeringen moeten toestaan te doneren en te investeren in de wederopbouw van het land.
Hulp moet Syrië op alle locaties kunnen binnenkomen, van Idlib tot Deraa, en alles daartussenin. Alle Syrische burgers zouden recht moeten hebben op hulp. Vliegtuigen met hulp zouden moeten kunnen landen in Damascus, Aleppo en Latakia en zeecontainers zouden in de haven van Latakia moeten aankomen.
De internationale gemeenschap zou druk moeten uitoefenen op de terroristen in Idlib om de wapens neer te leggen of een regeling te treffen om het land te verlaten. Ze houden 3 miljoen burgers vast als menselijk schild. De vrijheid van die burgers zou een prioriteit moeten zijn voor westerse landen zoals Canada.
De president van Turkije, Tayyip Recip Erdogan, heeft al de wens geuit om zijn relatie met Damascus te herstellen. Canada en andere vredelievende westerse landen zouden zijn onderhandelingen met Damascus moeten steunen. Washington heeft tegen Erdogan gezegd niet met president Assad te praten, maar Canada zou wat ruggengraat kunnen tonen en Washington trotseren door steun te betuigen aan het vredesinitiatief van Erdogan.
Canada zou hun ambassade in Damascus moeten heropenen. Met diplomaten en humanitaire experts die ter plaatse beschikbaar zijn, zou dit een positieve en constructieve actie zijn die het Syrische volk echt zou laten zien dat Canada om hen geeft.
Ten slotte zou Canada de Moslimbroederschap moeten aanmerken als een terroristische organisatie. Alle toekomstige Canadese regeringen moeten ervoor zorgen dat ze in Washington plannen bestuderen die op Canadese steun rekenen. De Canadese regering, ondersteund door haar inlichtingendienst, is in staat om te bepalen of het buitenlands beleid van de VS en de eindeloze oorlogen in het buitenland in het beste belang van Canada zijn. De hoofdweg nemen is soms een eenzame weg, maar levens en naties kunnen worden gered.