Hoe de geestelijke gezondheid van Trump het derde spoor van de Amerikaanse journalistiek werd

Trump werd dinsdagochtend wakker en besloot opnieuw zijn onstabiele geest te adverteren.

Verwijzend naar een niche- samenzweringsclaim voor kabel-tv van een voormalige Spoetnik-verslaggever , suggereerde Trump dat de 75-jarige vredesactivisten die vorige week in Buffalo op de grond werden gedrukt, mogelijk waren gelieerd aan een vermeende terreurring. Trump beweerde op Twitter dat toen de oude man roerloos op de grond lag terwijl het bloed uit zijn achterhoofd stroomde, de gebeurtenis deel uitmaakte van een valse vlag die door linkse agitators was opgezet om de politie te saboteren.  

Het was Trump die pure waanzin aan het pushen was, waardoor de herstellende activist waarschijnlijk in reëel gevaar kwam door hem als terroristische supporter aan te vallen. Het is presidentieel gedrag dat de beschrijving bijna tart. Toch proberen we hier de woorden te vinden voor de harteloze , onmenselijke acties van Trump . Dit, weken nadat Trump een kabel- tv-gastheer van moord beschuldigde , beschuldigde Barack Obama ervan een crimineel meesterbrein te zijn en dreigde geweervuur op demonstranten in Minneapolis te ontketenen .

Gezien dit alles, waarom blijft de pers er voor terugdeinzen om de geestelijke gezondheid van Trump te behandelen als een doorlopend, legitiem nieuwsverhaal? Waarom worden experts in de geestelijke gezondheidszorg niet regelmatig geciteerd in een poging om Amerikanen te informeren over de waarschijnlijk verslechterende toestand en psychische beperkingen van de president, benadrukt door zijn non-stop liegen, moedwillige wreedheid, omhelzing van samenzweringen? Dit is de opperbevelhebber die onlangs een paranoïde woede-uitbarsting heeft doorgebracht met tweeten of opnieuw tweeten op één dag. Waarom is de emotionele instabiliteit van Trump het derde spoor van de Amerikaanse journalistiek geworden, een onderwerp dat zo gevaarlijk is dat het niet als nieuwsbericht kan worden aangeraakt. (Het wordt wel besproken door opinieschrijvers.)

Tegenwoordig lijken er twee simpele waarheden in het spel te zijn: Trump past bij de definitie van een psychopaat in het leerboek en redacties zijn te bang om dat verhaal aan te raken.

Het moet echter worden aangepakt, omdat de diepe instabiliteit van Trump enorme gevolgen heeft voor dit land en de gezondheid van zijn burgers. Kijk naar de grillige en onsamenhangende manier waarop hij omging met een historische pandemie. Zoals een redactie van USA Today opmerkte , weigerde Trump alle gezond verstandadviezen en verkwistte hij weken ‘, ondermijnt hij de wetenschappers van zijn regering en kondigt hij een risicovolle antimalariamedicatie aan als een potentiële game-wisselaar voor coronavirus. en weigeren het goede voorbeeld te geven door in het openbaar een masker te dragen. ‘

De president “is niet in staat levens te beschermen, maar maakt een wereldwijde pandemie erger – niet alleen door incompetentie en onwetendheid, maar ook door een gevaarlijke onthechting van de realiteit”, merkte de World Mental Health Coalition onlangs op in een verzoekschrift. De groep voegde eraan toe dat als Trump ‘president van een van de grote instellingen was, de Raad van Bestuur waarschijnlijk had geëist dat hij een uitgebreide beoordeling van de geestelijke gezondheid zou ondergaan’.

De mainstream Trump-nieuwsverslaggeving van vandaag beschrijft voortdurend zijn bizarre, verontrustende en grillige gedrag. Maar het stopt altijd kort en weigert de volgende logische stap te zetten en te vragen: waarom? Niet alleen waarom zou een volwassen man zo handelen? Maar nog belangrijker, waarom zou de machtigste leider in de vrije wereld op deze manier handelen?

Kijk eens hoe de Times Trump’s afdaling in waanzin meldde toen hij onlangs MSNBC’s Joe Scarborough beschuldigde van moord:

President Trump smeerde dinsdag een prominente televisiegastheer uit de lessenaar in de Rozentuin met een ongegronde beschuldiging van moord, waardoor de politiek van woede en samenzweringstheorie naar een nieuw niveau werd getild, zelfs al had een groot deel van de politieke wereld het nauwelijks opgemerkt. “

De krant benadrukte dat het een aanval was ‘die ooit ondenkbaar zou zijn geweest voor een zittende president’, dus had Trump als president iets ‘ondenkbaars’ gedaan en inbreuk gemaakt op gedrag dat naar ‘een nieuw niveau’ was gezonken. Natuurlijk, Trump doet iets “ondenkbaar” bijna dagelijks hij is geweest in het kantoor. Zou het niet voor de hand liggende volgende vraag voor de Times , en de benodigde oppervlakte van berichtgeving, adres waarom Trump handelt de manier waarop hij dat doet?

Zijn journalisten niet nieuwsgierig? Willen ze niet begrijpen of er iets mentaal of emotioneel mis is met de president van de Verenigde Staten, en zich verdiepen in wat dat betekent voor het land? In plaats daarvan heeft de Beltway-pers het idee voor meer dan drie jaar geaccepteerd dat Trump zo handelt omdat hij een beetje excentriek is. Door de harde waarheid te negeren, kan de pers verbazing uiten (‘Kun je geloven dat hij dat heeft gedaan ?’), In plaats van de meer ongemakkelijke waarheden aan te pakken.

Erger nog, de pers hoopt dat Trump zich snel zal gedragen als een normale volwassene. Uren voordat hij zijn krankzinnige bewering over de in het ziekenhuis opgenomen bejaarde demonstrant in Buffalo tweette, publiceerde CNN een stuk over hoe Trump zijn retoriek binnenkort zou kunnen ‘afzwakken’.

Het gebrek aan noodzakelijke waarheden van vandaag komt van dezelfde plaats die grote nieuwsorganisaties ertoe aanzet om Trump geen leugenaar te noemen, ook al is hij op schema om bijna 20.000 leugens te vertellen terwijl hij op kantoor is. Hem een ​​”leugenaar” noemen, betekent dat hij conservatieve critici moet afweren. Hetzelfde geldt voor het onstabiele gedrag van Trump – het is de angst voor claims van de GOP over “liberale media bias”. Het is ook waarschijnlijk dat de pers de doos van Pandora niet wil openen door te suggereren dat de president van de Verenigde Staten onstabiel is, want daarvoor zouden de media dat verhaal elke dag agressief moeten behandelen voor de rest van het presidentschap van Trump – het zou er een zijn van de belangrijkste politieke verhalen van de afgelopen halve eeuw.

Het lijdt geen twijfel dat het gemakkelijker is om weg te kijken dan om mogelijke persoonlijkheidsstoornissen van een zittende president aan te pakken. Maar het is de bepalende kwestie van het Trump-tijdperk en het zou als een enorm nieuwsverhaal moeten worden behandeld.

GOED SPUL:

Om meer te begrijpen over het feit dat Trump een psychopaat is en wat het voor de natie betekent, zou iedereen het recente stuk van Tony Schwartz moeten lezen. Hij was de spookschrijver van Trump in het boek Art of the Deal van Trump , een baan waar Schwartz nu spijt van heeft omdat hij met het boek Trump een ster heeft gemaakt. Schwartz bracht honderden uren met Trump door en biedt enkele van de beste inzichten in de diep verontruste geest en psyche van de president.

In zijn stuk, ” The Psycho in Chief “, legt Schwartz uit waarom hij onlangs tot de conclusie kwam dat Trump een persoonlijkheidsstoornis heeft, en gaat hij in op wat dat betekent voor onze natie. Merk op dat Schwartz vorige week het stuk op Twitter besprak, meldde dat hij verschillende grote publicaties benaderde over het uitvoeren van zijn uitstekende, goed geschreven stuk, maar ze weigerden allemaal. Dat bevestigt alleen maar mijn punt vandaag dat de pers bang is voor dit onderwerp:

Hoe gaan we om met iemand wiens kernimpuls in elk deel van zijn leven is om elke keer dat hij wordt uitgedaagd te ontkennen, te bedriegen, af te buigen, in diskrediet te brengen en te verdubbelen? En wat is precies het gevaar dat zo iemand vormt als hij toevallig ook de leider van de vrije wereld is, tijdens een crisis waarin duizenden mensen elke dag sterven, zonder dat er iets op te merken is?