Indignatie redactie 
Voordat de extreemrechtse terrorist een bloedbad in twee moskeeën van Christchurch pleegde, had hij een manifest gepost genaamd “The Great Substitution” (vert. De Grote Vervanging). Deze rechtse blanke terrorist Brenton Tarrant[i] blijkt geobsedeerd te zijn door Frankrijk. Op zijn Twitter-banner een foto van de slachtoffers op de grond van de bomaanslagen in Nice. De extreemrechtse moordenaar die de verantwoordelijkheid opeist voor de dood van 50 personen in Christchurch, Nieuw-Zeeland, is Australiër, maar definieert zichzelf nog steeds als “een blanke Europeaan in hart en bloed”. En voordat 50 aanbidders werden vermoord in twee moskeeën in Christchurch, Nieuw-Zeeland, schonk de terrorist Brendon Tarrant € 1.500 aan de Oostenrijkse tak van Génération Identitaire die deelnam aan de anti-migranten operatie bij Briançon in Hautes-Alpes in april 2018, naast de Franse tak van de Génération Identitaire. Deze laatste profiteren van een ruime tolerantie van de kant van de Franse autoriteiten.
Waar gaat deze samenzweringstheorie over? In het kort: dat er een plan bestaat om de blanken in Europa en Noord-Amerika te vervangen door gekleurde mensen. Wie spreekt van een plan, moet dan ook het hebben over plannenmakers, wie zegt plannenmakers moet het ook hebben over de financiële middelen om dit plan uit te voeren, enz. Getuige zijn lange 73 pagina’s tellende manifest getiteld “The Great Replacement”, gepost vlak voor de aanslag en een soort brutaal racistische onsamenhangend verhaal, die begint met “Het is het geboortecijfer! Het is het geboortecijfer! ” En herinnert aan de misselijkmakende theorieën van de Franse schrijver Renaud Camus en zijn “genocide door vervanging van de Europeanen”. Het concept van ‘grote vervanging’ lijkt inderdaad de ideologische matrix te zijn geworden van de etnisch nationalisten en alt-recht over de hele ‘rechtse’ wereld.
Bijna de helft van de Fransen gelooft hierin: 48% (dus bijna 50%) is het eens met de stelling dat er “een politiek project is om de ene beschaving te vervangen door een andere opzettelijk georganiseerd door onze politieke, intellectuele en media-elites”, volgens een Ifop poll uitgebracht op zondag 7/01/2018.
Het is in het midden van de jaren 90, in Lunel (Hérault), kleine versterkte stad, dat Renaud Camus zich bewust werd van het fenomeen en dat hij de uitdrukking uitvond. In zijn tekst ” Le Grand Remplacement ” (Ed David Reinharc, 2011) schrijft hij: “Bij het oversteken van dit kustgebied van de Hérault verschilde wat ik zag van de problemen van de steden […]. Bij de ramen en op de drempels van deze zeer oude huizen, een ongekende bevolking […]. Alsof tijdens de tijd van ons leven, en nog minder, er in Frankrijk een andere bevolking was komen wonen.”
Volgens hem zijn immigranten grotendeels verantwoordelijk voor “nocence” (schade aan de natuur en levenskwaliteit). Dit varieert van “gewapende overval” tot “het eisen dat men zijn blik neerslaat”. “Vergis je niet. Je hebt niets te maken met schurken: het zijn soldaten. Wel, het zijn schurken, maar deze schurken zijn een leger, de gewapende arm van de verovering. Het maakt niet uit of ze zich ervan bewust zijn of niet, en ik denk dat ze het meer zijn dan we denken.” Hij wil de kloof tussen de rechten van de ‘burgers’ en ‘niet-burgers’ vergroten en hij pleit voor het omdraaien van migratiestromen. “Ik kreeg een tik op mijn vingers, maar ik ben eraan gewend, omdat ik in dit verband over etnische zuivering heb gesproken. Ok, we willen niemand irriteren: laten we het hebben over schoonmaken, militaire reiniging. Deze kolonisten verwijten onophoudelijk de inboorlingen dat ze hen niet voldoende of goed genoeg verwelkomen, ze lijken niets meer dringend te hebben, eenmaal op hun plek, dan zich ervan te verzekeren en net als alle kolonisten dromen ze ervan om alleen tussen hen te zijn […]. ” Voor mij slaat dit op paranoia, een toestand waarmee vele rechtse mensen begiftigd zijn. De meeste zo niet alle migranten komen niet naar Europa met het doel de plaatselijke bevolking te vervangen, maar gewoon om een beter leven dan dit in hun land.
Omdat zwangere vrouwen alleen zwangere vrouwen op straat zien, besteden anderen hun tijd aan het lokaliseren van Arabieren. Dankzij Renaud Camus worden hun ogen legitiem en hebben ze doel gevonden om hun haat op te richten. Frankrijk is altijd een zeer antisemitisch land geweest, getuige de geschiedenis, maar vandaag zijn moslims het nieuwe doelwit van deze racisten.
Renaud Camus uitte ook zijn bewondering aan de 73 jongeren van de extreemrechtse organisatie Génération Identitaire die de moskee van Poitiers kraakten op 20/10/2012, in een toespraak in Orange. Op Twitter was er ook een spel onder aanhangers van dit gedachtengoed dat gesluierde vrouwen opspoorde en foto’s nam en dan plaatst met de hashtag (trefwoord) #GrandRemplacement.
Dankzij journalisten van de Figaro, Ivan Rioufol en Eric Zemmour is de uitdrukking en gedachtegoed in de mainstream media terechtgekomen.
Extremistische cellen
Op 27/03/2019, heeft de Oostenrijkse bondskanselier Sebastian Kurz het bestaan van een financiële band tussen de terroristische Christchurch en de Oostenrijkse Identitaire Beweging bevestigd. De Oostenrijkse regering, toch gedomineerd door extreem-rechts, denkt erover deze groep te laten opdoeken, één van de vele Europese takken van de Franse organisatie Génération Identitaire, als onderzoek bevestigt dat er banden zijn met de Australische terrorist.
Een van de leidende figuren Martin Sellner was een van tientallen Identiteit activisten uit heel Europa die de “buzz” in het voorjaar van 2018 had gemaakt door het organiseren van anti-migranten patrouilles in de Franse Alpen, op 1.700 meter boven de zeespiegel. Er werd ook een helikopter ingeschakeld met als banner “Verdedig Europa”.
Sinds enkele dagen was de Génération Identitaire de autoriteiten uitgedaagd. Maar de minister van Binnenlandse Zaken destijds, Gerard Collomb had niet erg aangedrongen om dergelijke “patrouilles” verbieden.
“Een bloedbad aanrichten in een moskee of op de markt van Wazemmes in Lille (Rijsel)” Deze gewelddadige opmerkingen zijn die van Rémi Falize, een lid van de Citadelle (een racistische bar geopend door Génération Identitaire in Rijsel). In december 2018 zond het kanaal Al Jazeera een reportage uit, gefilmd met een verborgen camera. We zien in het bijzonder een lid van deze bar – geopend door de lokale vertegenwoordiger van Génération Identitaire Aurélien Verhassel – met de wil in de toekomst een aanval op de moslims te plegen. Hij zegt in dit interview: “De dag dat ik weet dat ik een ongeneeslijke ziekte heb, man … ik koop mezelf een wapen en maak een bloedbad. Ik zeg beter dan te sterven aan mijn ziekte, kan ik net zo goed laten ombrengen door de politie (…) Een moskee, alles … Een ramauto gebruiken of eender wat”.
Hij zou zich richten op de markt Wazemmes: “Moeder, je gaat niet naar de markt Wazemmes, ik ga daarheen. Ik ga daarheen, ik doe een slachting. Charlie Hebdo zal daarmee in vergelijking hondenpis zijn! De markt van Wazemmes, het is daar waar alle moslims van Rijsel naar toe gaan, daar zijn ze. Je gaat daar zondag met de auto, maar je maakt een puinhoop! Ik zal mijn identiteitskaart op de bank achterlaten, net als jihadisten (…) In vijfde versnelling! (Luid gelach). Voor zover ik niet sterf in het bloedbad … hop, ik doe een tweede, ik zweer het!” Volgend op dit rapport werden vier leden van deze bar eind januari 2019 in hechtenis genomen. Drie van hen werden doorverwezen naar de correctionele rechtbank voor “zwaar geweld”. Ondanks oproepen tot sluiting, is deze bar nog steeds open.
De “indringers”
De moordenaar verklaart de redenen voor zijn overgang naar de daad en waarom “een gewelddadige en revolutionaire oplossing de enige oplossing” was, in elk geval als katalysator door een toeristische reis naar Europa in het voorjaar van 2017 en de presidentsverkiezingen in Frankrijk.
Hij schreef: “De twee kandidaten waren representatief voor onze tijd: een voormalige globalistische, kapitalistische, egalitaire zakenbankier zonder nationale overtuigingen (Emmanuel Macron), tegen een verlegen en enigszins controversiële nationalist (Marine Le Pen), wiens dapperste idee was om illegale immigranten te deporteren. De mogelijkheid van de overwinning van de nationalist was een teken dat een politieke oplossing mogelijk was: de overwinning van de internationalist wierp me in wanhoop. “
De moordenaar vertelt over zijn reis naar Frankrijk: “Ik was overweldigd door de toestand van de Franse steden – ik had jarenlang verhalen gehoord over de invasie van Frankrijk door niet-blanken, maar ik dacht dat het geruchten of overdrijvingen waren. Maar toen ik in Frankrijk aankwam, […] zag ik dat in alle Franse steden de indringers daar waren, de Fransen die achterbleven waren vaak alleen, oud of kinderloos, terwijl de immigranten jong waren met grote families […] “
Op een bepaald moment tijdens zijn reis bevindt de rechtse moordenaar zich in een “klein stadje in het oosten van Frankrijk”. Hij neemt geplaats voor een winkelcentrum en observeert. “Op de parkeerplaats zag ik al deze indringers … Ik reed naar een andere stad … […] Ik voelde me wanhopig door deze invasie van Frankrijk, het pessimisme van de Fransen, het verlies van onze (blanke) cultuur en onze identiteit.“
Het is dan, terwijl hij op een oorlogsbegraafplaats bezoekt, dat de moordenaar zegt een openbaring te hebben gehad: “Dat is waar ik mezelf vertelde dat ik actie zou ondernemen, geweld, dat ik zelf tegen de indringers zou vechten.”
De terrorist legt vervolgens uit dat hij ervoor koos om Christchurch in Nieuw-Zeeland te raken om te laten zien “dat er geen veilige plek in de wereld was, dat de indringers zich in al onze landen bevonden, inclusief de meest afgelegen gebieden”. Hij ging toen op zoek in verschillende moskeeën en koos voor Christchurch nadat hij ontdekte dat in die stad in N-Z “er meer indringers waren (dan elders in dat land).” De moordenaar was ook van plan om een andere moskee “als een bonus” aan te vallen omdat het een vroegere kerk was die “ontheiligd was en zich tot de vijand had bekeerd”.
De aanvaller roept ook op om “belangrijke anti-witte profielen” te doden met bovenaan de lijst “Angela Merkel, de moeder van alles wat anti-wit en anti-Duits is”, die “het Europa van zijn (blanke) mensen heeft ontdaan”. Hij klaagde toen over “de diversiteit als een zwakte”, en gaf het voorbeeld van China, “het regime waar ik me het meest bij voel”, daarbij verwijzend naar het gebrek aan diversiteit, en uitleggend dat immigranten “zich nooit zullen assimileren”, vanwege de “decadente “cultuur van het Westen. Een retoriek die stevig geworteld is in identiteitskringen, die de Franse schrijver Jean Raspail opgeheven hebben tot orakel, met zijn boek “Camp des Saints” dat in 1973 werd gepubliceerd, waarin een “migratie catastrofe” wordt beschreven en dat de afgelopen jaren opnieuw is gepubliceerd en vertaald in 18 talen en meer dan 100.000 exemplaren is verkocht.
Verder is er ook het boek en roman van Michel Houellebecq “Soumission” (onderwerping), (Uitgev. Flammarion). Deze roman of fictie gaat over de aankomst aan de macht, in Frankrijk, in 2022, van de partij van “de Moslim Broederschap” en wordt door vele Fransen gelezen als een profetisch document in de plaats van een fictie.
Feiten op een rij
Buiten het feit dat er geen georganiseerde vervanging is geprogrammeerd, maar zoals reeds in de geschiedenis over de hele wereld hebben er migraties geweest om verschillende redenen (oorlogen, hongersnoden, nood aan vruchtbaar land ten gevolge van groei van de bevolking, enz), is het opmerkelijk dat deze blanke rechtse terrorist zoals hijzelf opmerkte zich een blanke Europeaan voelt in hart en bloed, in Australië is geboren en opgegroeid. Euh! Australië – is dat niet oorspronkelijke en nog steeds bewoond door de Aboriginals? Hoe kan iemand die zelf een nakomeling is van migranten en de oorspronkelijke bewoners hebben onderdrukt zich druk maken over een blank Europa?
En in de plaats van te spreken over een geplande “vervanging” zou men het ook niet hebben over het zelfdestructie ‘programma’ die de blanke Europeanen zichzelf hebben opgelegd? Hoezo?
Het is een feit dat de blanke bevolkingsgroep in Europa sterk aan het verouderen is en dat er minder en minder blanke kinderen zijn, maar is dit niet het gevolg van een eigen beleid en wetgeving? Men moet ook geen geleerde zijn om te weten dat de invoering van het condoom na de tweede wereldoorlog aan de bron ligt van een dalend aantal ‘blanke’ kinderen en daaropvolgende de anticonceptiepil. Vanwege een materialistische ingesteldheid kiest het merendeel van de ‘blanke’ Europeanen voor één kind per gezin. By the way: het zijn niet gekleurde mensen die het condoom hebben gecommercialiseerd en de pil hebben uitgevonden, maar wel de ‘blanke’ wetenschappers. Hadden zijn misschien een programma om het blanke Europa te ontdoen van zijn inwoners? Het gaat niet om een programma, maar het heeft grote demografische implicaties voor Europa.
Vaak zijn ook de opmerkingen van de rechtse opiniemakers gewoon slogans en stoelen niet op feiten. Laten we hier verder het voorbeeld nemen van Frankrijk. Rechtse propagandisten poneren: “Frankrijk wordt geconfronteerd met een ongekende toestroom van migranten.”
Het antwoord: dat is verkeerd. Frankrijk was vanaf het midden van de negentiende eeuw een van de leidende landen in immigratie. Maar dit is vandaag niet het geval. Laten we de details van de cijfers bespreken. Ze worden gecommuniceerd door het ministerie van Binnenlandse Zaken, INSEE en Eurostat en gaat over de bevolking van Frankenrijk (overzeese gebieden niet meegerekend): 64,9 miljoen inwoners op 1 januari 2017.
“Er zijn elk jaar 364.000 inschrijvingen in Frankrijk, maar er zijn ook ongeveer 300.000 mensen die wegtrekken uit Frankrijk”, zegt Hervé Le Bras, de laatste tien jaar een stabiel cijfer. En hier zijn inbegrepen een derde van de mensen die in Frankrijk aankomen zijn reeds Fransen.
“De 364.000 inschrijvingen bestaande uit 131.000 teruggekomen Fransen, 84.000 mensen uit de Europese Unie en 148.000 mensen uit een regio buiten de Europese Unie. In de laatste categorie vertrekken er 20.000 mensen.” (Bron: Eurostat)
“Dus de toename buiten de Europese Unie (en dat betekent alle landen van de wereld, Argentinië, China, Congo …), is 130.000 mensen”, zegt Hervé Le Bras. “Het is niet niets, maar het is niet iets dat termen zoals ‘invasie’ of ‘vervanging’ zou rechtvaardigen.”
Onder hen zijn 70.300 studenten die zijn gekomen om te studeren aan Franse universiteiten, volgens de cijfers van 2016 van het Ministerie van Binnenlandse Zaken. 78.000 zijn asielzoekers – een cijfer dat is verhoogd tot iets meer dan 100.000 in 2017. Frankrijk is nog ver verwijderd van dezelfde migratiestroom als Duitsland (1.543 miljoen migranten in 2015, volgens Eurostat).
Er zijn te veel immigranten
Hoeveel immigranten zijn er in Frankrijk? Er zijn zeer gedetailleerde studies van INED en INSEE, gepubliceerd begin 2016: “Trajectoires et origines” (TeO) beschrikbaar.
7,6 miljoen mensen zijn volgens INED in het buitenland geboren. Hiervan werden 1,7 miljoen geboren met de Franse nationaliteit en werden 5,9 miljoen geboren met een buitenlandse nationaliteit. Dit is 9% van de bevolking die in Frankrijk woont. Binnen deze categorie is bijna 4 op 10 Frans (3,6 miljoen zijn buitenlanders en 2,3 miljoen hebben de Franse nationaliteit verkregen).
Ter vergelijking, Saoedi-Arabië heeft 28% immigranten (7,3 miljoen mensen), Canada 21% (7,2 miljoen), de Verenigde Staten 13% (43 miljoen). In het kleine Luxemburg is dit 35%, Zwitserland 23%, volgens INED. Van de landen die vergelijkbaar zijn met Frankrijk, ligt Duitsland op 15%, het Verenigd Koninkrijk op 13% (cijfers van de Wereldbank).
Maar zoals we hebben gezien, verwijst de angst voor de ‘grote vervanging’ naar de kwestie van de perceptie van immigratie, en dus naar de zichtbaarheid ervan. Dit leidt tot drie elementen:
- 45% van de immigranten komt uit een Europees land. En bovendien groeit de trend: jaar na jaar groeit een groeiend deel van de Europese Unie (INSEE).
- Degenen die het spook van een “grote vervanging” opvoeren tellen ook de afstammelingen van immigranten. Dit vertegenwoordigt 7,3 miljoen mensen met ten minste één allochtone ouder (10% van de bevolking). Voor bijna de helft (45%) zijn ze van Europese afkomst (Spanje, Italië, Portugal …), terwijl 31% ten minste één ouder uit de Maghreb heeft, 11% een ouder uit Afrika sub-Sahara, 9% uit Azië.
- De artikelen uit rechtse fascistische hoek die aan dit totaal nog eens honderdduizenden Roma toevoegen zijn puur leugens. Deze populatie wordt geschat tussen 15.000 en 20.000 mensen in Frankrijk.
Als we immigranten en afstammelingen van immigranten toevoegen, evenals de 9% van de bevolking die in een overzees gebied wordt geboren, is het 29% van de inwoners van Frankrijk die een vreemde of gemengde afkomst hebben, of deze oorsprong is uit de Dom-Tom (overzeese gebieden van Frankrijk), België of Sudan.
Aldus als we de cijfers – een exacte wetenschap bekijken dan zien we dat het merendeel van de immigranten in Frankrijk Europeanen zijn. Aldus moet het het uiterlijk en de huidskleur zijn van de immigranten die irritatie opwekken bij de racisten.
Nog een veel gehoord argument tegen de immigranten is: “Immigranten maken meer kinderen, het is door hun geboorte dat ze ons vervangen.”
Het antwoord: “Het is verkeerd om te zeggen, zoals extreemrechts, dat de Franse vruchtbaarheid cijfers hoog zou zijn enkel door immigranten”, benadrukt Hervé Le Bras. Nogmaals, INSEE en INED presenteren zeer gedetailleerde cijfers. Immigrantenvrouwen hebben een vruchtbaarheidscijfer van gemiddeld 2,73 kinderen per vrouw (gegevens uit 2010). Dit is meer dan voor niet-immigrantenvrouwen, bij 1,86 kinderen per vrouw, maar het verschil is te klein om aanzienlijk te wegen op het nationale gemiddelde. Het cijfer ligt dichter bij 3,5 voor vrouwen geboren in de Maghreb, volgens het ministerie van Binnenlandse Zaken. Hervé Le Bras brengt verschillende nuances. Ten eerste: “bijna 40% van de geboorten van immigranten zijn eigenlijk uit gemengde huwelijken”.
Bovenal wordt het geboorteverschil niet bepaald door culturele oorzaken. Ter herinnering, het geboortecijfer is 1,98 kinderen per vrouw in Tunesië, 2,12 in Marokko en 2,03 in Turkije (bron: CIA World Fact Book). Het verschil is vooral sociaal. “Immigrantenvrouwen zijn minder actief buitenhuis dan niet-immigrantenvrouwen, deze huisvrouwen maken logischerwijze meer kinderen dan degenen een werk hebben buitenshuis”, zegt de demograaf. “Wanneer we actieve vrouwen vergelijken, zijn de verschillen kleiner.” Bovendien bereiken vrouwelijke immigranten die toegang hebben tot onderwijs en de arbeidswereld het gemiddelde van de autochtone Franse vrouw met 1,85 kinderen per vrouw.
Wat betreft het beweren, zoals we lezen op extreemrechtse websites, dat allochtone vrouwen jonger kinderen zouden maken en dat de generaties zichzelf sneller zouden vernieuwen, is het ook een fantasie. Het leeftijdsverschil is niet significant: immigranten hebben hun eerste kind gemiddeld op 27, de nakomelingen van immigranten op 28,5, vrouwen zonder immigratielink op 28 (bron: INSEE, 2010). Een verschil dat ook verband houdt met het niveau van het diploma.
Nog een veel gehoord argument van de rechtse nationalisten is dat de nieuwe immigranten zich niet integreren.
Misschien even terzijde, maar hoeveel Fransen of andere ‘blanke’ Europeanen integreren wanneer zij immigreren buiten Europa? Houden zijn niet vast aan hun ‘blanke’ gewoonten, taal, eet en drinkgewoontes en kleding?
Terug naar het onderwerp: Deze toespraak dat Frankrijk niet de capaciteit heeft om migranten te assimileren is niet nieuw, wordt opgemerkt door historicus Gérard Noiriel, auteur van “le Creuset français”(de Franse smeltkroes) (Uitgev. Seuil): “We horen deze toespraak in de jaren 1880 en in de jaren 1930 en daarna 1980-1990 jaar.” Wanneer het land migranten nodig heeft voor het werk dan is de publieke opinie stil, maar wanneer de golf van migratie voorbij is en er een periode van economische stilstand of verval is verschijnen de xenofobe discours….” De nationalistische discours zeggen dat de Franse smeltkroes in het verleden werkte, maar nu problematisch zouden zijn, terwijl de historische realiteit heel anders is.
Een voorbeeld: de Italianen. Aan het eind van de negentiende eeuw worden de “Ritals” beschouwd als te veel, als dieven die het werk afnemen van de Fransen. 17 augustus 1893, Aigues-Mortes, tien Italianen werden afgeslacht door de Franse arbeiders en dorpelingen. Dit is de “grootste ‘pogrom’ van de hedendaagse geschiedenis van Frankrijk, ook al is het aantal doden Italiaanse arbeiders die dag nooit met zekerheid vastgesteld,” schrijft in zijn boek Gérard Noiriel “le Massacre des Italiens” (Het bloedbad van de Italianen), (Uitgev. Fayard, 2010). Men zei toen in de pers dat de Italianen die daar reeds 20 of 30 jaar waren nog steeds niet zijn geassimileerd en een natie binnen de natie vormden. Eigenlijk dezelfde toespraak die men vaker hoort bij extreemrechts en zijn sympathisanten. En zoals vandaag met islamitisch terrorisme internationaal nieuws is, grijpen de nationalisten dit aan om hun gal te spuwen op iedereen die niet ‘blank’ en van oorsprong Frans is. Volgens Gérard Noriel, in zijn visie blijft de belangrijkste uitdaging van de eenentwintigste eeuw voor Frankrijk het voortbestaan van de werkloosheid: “We blijven in een langdurige werkloosheid die de massa ontvankelijk maakt voor de xenofobe discours, terwijl deze langer duurt dan voorheen.”
En nu misschien wel de kern van het extreemrechtse discours: de Islam
Zoals in de jaren 30 van de 20ste eeuw men van de jood een karikatuur had gemaakt en de oorzaak van alle problemen in Duitsland en Europa, zo worden moslims opgevoerd als de oorzaak van alle problemen in ‘blank’ Europa. Het is niet overdreven om deze vergelijking te maken. Waarom? Omdat dezelfde retoriek wordt gebruikt, dezelfde middelen en het zijn dezelfde kanalen die worden gebruikt om deze haat te verspreiden.
Ten eerste is er de perceptie dat er overal moslims zijn. Slechts 3% van de Franse respondenten verklaart zichzelf moslim, wat ongeveer 1,8 miljoen mensen vertegenwoordigt, volgens de politicoloog Jérôme Fourquet en de demograaf Hervé Le Bras, auteurs in 2014 van een studie voor de Jean-Jaurès Foundation, “la Religion dévoilée” (Religie onthuld). Dit cijfer ligt veel lager dan dat wat door de propagandisten worden gehanteerd en waar men Noord-Afrikanen of afstammelingen van noord-Afrikanen gelijkstelt met moslims.
Men moet er ook mee rekening houden dat wegens de arbeidsmarkt, beschikbare goedkopere woningen en omdat er reeds mensen zijn van eenzelfde origine migranten vaak geconcentreerd zijn in de grote steden. Rurale gebieden kennen vaak minder immigranten, maar vaak zijn dit ook de gebieden waar de mensen door de propaganda van rechts bang zijn voor migranten en aldus hun stem geven aan partijen met een enigszins racistisch programma.
INED geeft een iets hogere schatting: 2,1 miljoen mensen. Ook voor moslims neemt de religieuze praktijk af. “30% van de mensen die zichzelf moslim noemen, gaan minstens één keer per maand naar een moskee”, zegt Hervé Le Bras, “ongeveer 500.000 zijn regelmatige beoefenaars”. Bij de Katholieken, zijn er 20% beoefenaars. Met andere woorden: “de secularisatie van de Franse samenleving treft ook de afstammelingen van immigranten.”
Zullen moskeeën kerken vervangen? We zijn heel, heel ver weg van een dergelijk scenario. Voor één moskee zijn er 17 kerken. Er waren in 2012 2.448 islamitische gebedshuizen, volgens het ministerie van Binnenlandse Zaken, waaronder minder dan honderd moskeeën met minaretten. Terwijl de kerken in 2016 42.258 bedroegen, volgens de Conferentie van Bisschoppen van Frankrijk. Opgemerkt moet worden dat er sinds 1905 255 verlaten kerken zijn, voor 1886 nieuwe kerken die werden gebouwd.
Als tweede religie van Frankrijk, is de islam onverenigbaar met de Republiek? We kunnen antwoorden met een vergelijking: “Wat we vandaag over de islam horen, werd al aangetroffen in de antisemitische rede,” zegt Gérard Noiriel. “De onverenigbaarheid tussen de christelijke religie en de islamitische religie, het neemt opnieuw de woordenschat en zinnen over die opdook in de propaganda tegen de joden.”
Het is duidelijk dat ‘de grote vervanging’ thuishoort in de complottheorieën en geen gepland programma is om de blanken uit te roeien. Wat wel is is dat deze theorie mensen opzweept tegen al wat niet blank is en zoals de gebeurtenissen in Christchurch bewijzen, kunnen deze gedachten lijden tot zinloos geweld en het vergieten van onschuldig bloed. De blanken zouden zichzelf eerst in de spiegel moeten kijken en een paar boeken lezen over de kolonisatie van het Westen van zowat de hele wereld en de littekens die tot op vandaag nog zichtbaar zijn in vele van deze landen.
Het is een triest feit dat Frankrijk de inspiratiebron was voor Brenton Tarrant en wellicht nog voor vele anderen. De woorden Liberté, Égalité, Fraternité (het motto van Frankrijk – Vrijheid, gelijkheid en broederschap) zijn slechts holle woorden.
Al dit etnisch nationalistisch denken stoelt enkel op een vorm van egocentrisme, egoïsme en hoogmoed. Het is een Middeleeuws denken dat zijn dorp het centrum van de wereld is en wie van daarbuiten komt moet men wantrouwen. We leven op dezelfde aardbol en dit is als dat we varen op eenzelfde schip. We worden geconfronteerd met dezelfde klimaatproblemen en of we nu blank zijn of niet we worden er niet van gespaard. Dit zijn de ware uitdagingen voor Frankrijk en Europa! Misschien zal je gekleurde medemens degenen zijn die je net zal kunnen redden uit een storm of een overstroming … of zal je weigeren zijn hand beet te nemen en liever vergaan?
