Hoe Jemenitische zelfbepaalde Houthis het schaakbord ten val bracht

De spectaculaire aanval van de Jemenitische sjiitische groep op Abqaiq werpt de duidelijke mogelijkheid op om het Huis van Saud uit de macht te drijven

Wij zijn de Houthi’s en we komen naar de stad. Met de spectaculaire aanval op Abqaiq hebben de Houthi’s van Jemen het geopolitieke schaakbord in Zuidwest-Azië omvergeworpen en gaan ze zelfs een hele nieuwe dimensie introduceren: de duidelijke mogelijkheid om te investeren in een poging om het Huis van Saud uit de macht te drijven.

Blowback is een teef. Houthis – Zaidi-sjiieten uit Noord-Jemen – en Wahhabis hebben al eeuwenlang keelpijn. Dit boek  is absoluut essentieel om de verbijsterende complexiteit van Houthi-stammen te begrijpen; als bonus plaatst het de onrust in Zuid-Arabische landen ver voorbij een loutere Iran-Saoedische proxyoorlog.

Toch is het altijd belangrijk om te bedenken dat Arabische sjiieten in de oostelijke provincie – die in Saoedische olie-installaties werken – natuurlijke bondgenoten moeten zijn van de Houthi’s die vechten tegen Riyadh.

Het opvallende vermogen van Houthi – van dronezwermen tot ballistische raketaanvallen – is het afgelopen jaar opmerkelijk verbeterd. Het is niet toevallig dat de VAE zag hoe de geopolitieke en geo-economische winden waaiden: Abu Dhabi trok zich terug uit de wrede oorlog van kroonprins Mohammad bin Salman tegen Jemen en is nu bezig met wat het beschrijft als een   ‘vredes-eerst’-  strategie.

Zelfs vóór Abqaiq hadden de Houthi’s al een flink aantal aanvallen op Saoedische olie-installaties en op luchthavens in Dubai en Abu Dhabi uitgevoerd. Begin juli organiseerde het Operations Command Center in Jemen een volledige tentoonstelling in Sana’a met hun hele reeks  ballistische en gevleugelde raketten en drones .

De situatie heeft nu een punt bereikt waar er in de Perzische Golf veel gepraat wordt over een spectaculair scenario: de Houthi’s investeren in een dolle vlucht door de Arabische woestijn om Mekka en Medina te veroveren in combinatie met een massale sjiitische opstand in de oostelijke olieriem.

Dat is niet meer vergezocht. Er zijn vreemdere dingen gebeurd in het Midden-Oosten. De Saudi’s kunnen immers niet eens een vechtpartij winnen – daarom vertrouwen ze op huurlingen.

Het oriëntalisme slaat weer toe

De inlichtingen van de VS onthouden zich van het feit dat de Houthi’s niet in staat zijn tot een dergelijke geavanceerde aanval die de ergste onderdelen van het oriëntalisme en het complex van last en superioriteit van de blanke verraadt.

De enige raketonderdelen die de Saoedi’s tot nu toe hebben getoond, zijn afkomstig van een Yemeni Quds 1-kruisraket. Volgens brigadegeneraal Yahya Saree, woordvoerder van de in Sana’a gevestigde Jemenitische strijdkrachten, “bewees het Quds-systeem zijn grote vermogen om zijn doelen te raken en om vijandelijke onderscheppingssystemen te omzeilen.”

De strijdkrachten van Houthi claimden naar behoren  de verantwoordelijkheid  voor Abqaiq: “Deze operatie is een van de grootste operaties die door onze strijdkrachten in de diepte van Saoedi-Arabië is uitgevoerd, en kwam na een nauwkeurige inlichtingenoperatie en vooruit toezicht en samenwerking van eerbare en vrije mannen binnen het Koninkrijk .”

Let op het sleutelconcept: ‘samenwerking’ vanuit Saoedi-Arabië – dat het hele spectrum kan omvatten, van Jemenieten tot die oosterse provincie Sjiieten.

Nog relevanter is het feit dat massieve Amerikaanse hardware binnen en buiten in Saoedi-Arabië werd ingezet – satellieten, AWACS, Patriot-raketten, drones, slagschepen, straaljagers – niets zagen, of zeker niet op tijd.

Het waarnemen van drie “rondhangen” drones door een Koeweitse vogeljager die aantoonbaar op weg is naar Saoedi-Arabië wordt ingeroepen als “bewijs”. Richt je op het beschamende beeld van een drone-zwerm – waar het ook vandaan komt – die uren ongestoord over Saoedisch grondgebied vliegt.

VN-ambtenaren geven  openlijk toe  dat alles dat ertoe doet nu binnen het bereik van 1500 km ligt van de nieuwe UAV-X-drone van de Houthis: olievelden in Saoedi-Arabië, een nog in aanbouw zijnde kerncentrale in de Emiraten en de mega-luchthaven van Dubai.

Mijn gesprekken met bronnen in Teheran in de afgelopen twee jaar hebben vastgesteld dat de nieuwe drones en raketten van de Houthis in wezen kopieën zijn van Iraanse ontwerpen die in Jemen zelf zijn geassembleerd met cruciale hulp van Hezbollah-ingenieurs.

Amerikaanse informatie staat erop dat 17 drones en kruisraketten werden gelanceerd in combinatie vanuit Zuid-Iran. In theorie zou de Patriot-radar dat hebben opgepakt en de drones / raketten uit de lucht hebben geslagen. Tot nu toe is absoluut geen verslag van dit traject onthuld.

Militaire experts zijn het er over het algemeen over eens dat de radar op de Patriot-raket goed is, maar het  slagingspercentage ervan is  op zijn zachtst gezegd ‘betwist’ . Wat ook belangrijk is, is dat de Houthi’s geavanceerde aanvalsraketten hebben. En hun uiterste nauwkeurigheid bij Abqaiq was griezelig.

Voor nu lijkt het erop dat de winnaar van de door de VS / VK ondersteunde House of One Saoedische oorlog tegen de Jemenitische burgerbevolking, die in maart 2015 begon en een humanitaire crisis veroorzaakte die volgens de VN bijbelse proporties is, zeker niet de kroonprins, algemeen bekend als MBS.

Luister naar de generaal

Ruwe oliestabilisatie torens – een aantal daarvan – op Abqaiq waren specifiek gericht, samen met aardgastanks. Perzische Golf energiebronnen hebben me verteld dat reparaties en / of herbouwen maanden zou kunnen duren. Zelfs Riyad   gaf  dat toe.

Blind verwijtend Iran, zonder bewijs, snijdt het niet. Teheran kan rekenen op zwermen strategische topdenkers. Ze hoeven Zuidwest-Azië niet op te blazen of te willen opblazen, wat ze trouwens ook zouden kunnen doen: generaals van de Revolutionaire Garde hebben al vaak gezegd dat ze klaar zijn voor oorlog.

Professor Mohammad Marandi van de Universiteit van Teheran, die zeer nauwe banden heeft met het ministerie van Buitenlandse Zaken, is onvermurwbaar: “Het kwam niet uit Iran. Als dat zo was, zou het heel beschamend zijn voor de Amerikanen, omdat ze aantonen dat ze een groot aantal Iraanse drones en raketten niet kunnen detecteren. Dat slaat nergens op. ‘

Marandi benadrukt bovendien: “Saoedische luchtverdedigingen zijn niet uitgerust om het land te verdedigen tegen Jemen maar tegen Iran. De Jemenieten slaan tegen de Saoedi’s, ze worden steeds beter en ontwikkelen vier en een half jaar drone- en rakettechnologie, en dit was een heel zacht doelwit. ”

Een zacht – en onbeschermd – doelwit: de bestaande Amerikaanse PAC-2- en PAC-3-systemen zijn allemaal gericht op het oosten, in de richting van Iran. Washington noch Riyad weten zeker waar de drone-zwerm / raketten echt vandaan kwamen.

Lezers moeten aandacht besteden aan dit  baanbrekende interview  met generaal Amir Ali Hajizadeh, de commandant van de Islamic Revolutionary Guard Corps Aerospace Force.

Het interview in Farsi (met Engelse ondertitels) werd afgenomen door de door de VS gesanctioneerde Iraanse intellectuele Nader Talebzadeh en bevat vragen van mijn Amerikaanse analistenvrienden Phil Giraldi en Michael Maloof en mijzelf.

Hajizadeh verklaart de Iraanse zelfvoorziening in zijn verdedigingsmogelijkheden als een zeer rationele acteur. Het komt erop neer: “Wij zijn van mening dat noch Amerikaanse politici, noch onze ambtenaren een oorlog willen. Als er zich een incident voordoet zoals dat met de drone [de RQ-4N neergeschoten door Iran in juni] of gebeurt er een misverstand, en dat ontwikkelt zich tot een grotere oorlog, dat is een andere zaak. Daarom zijn we altijd klaar voor een grote oorlog. ”

In antwoord op een van mijn vragen, over welke boodschap de Revolutionaire Garde wil overbrengen, vooral naar de VS, doet Hajizadeh niets aan zijn woorden: “Naast de Amerikaanse bases in verschillende regio’s zoals Afghanistan, Irak, Koeweit, Emiraten en Qatar , we hebben ons gericht op alle marineschepen tot een afstand van 2000 kilometer en we houden ze voortdurend in de gaten. Ze denken dat als ze naar een afstand van 400 km gaan, ze buiten ons schietbereik zijn. Waar ze ook zijn, er is maar één vonk nodig, we raken hun schepen, hun vliegbases, hun troepen. “

Koop uw S-400s of anders

Op energiegebied speelt Teheran een zeer nauwkeurig spel onder druk – het verkopen van ladingen olie door de transponders van hun tankers uit te schakelen als ze Iran verlaten en de olie over zee, tanker naar tanker, ’s nachts over te brengen en hun lading opnieuw te labelen als van oorsprong bij andere producenten voor een prijs.

Ik controleer dit al weken bij mijn vertrouwde Perzische Golfhandelaren – en ze bevestigen het allemaal. Iran zou het voor altijd kunnen blijven doen.

Natuurlijk weet de Trump-administratie het. Maar het feit is dat ze de andere kant op kijken. Om het zo bondig mogelijk te zeggen: ze worden gevangen in de val door de absolute dwaasheid om de JCPOA te dumpen, en ze zoeken naar een gezichtsbesparende uitweg. De Duitse bondskanselier Angela Merkel heeft de regering in zoveel woorden gewaarschuwd: de VS moeten terugkeren naar de overeenkomst die ze hebben beëindigd voordat het te laat is.

En nu voor het echt huiveringwekkende gedeelte.

De staking in Abqaiq toont aan dat de gehele productie in het Midden-Oosten van meer dan 18 miljoen vaten olie per dag – inclusief Koeweit, Qatar, Verenigde Arabische Emiraten en Saoedi-Arabië – gemakkelijk kan worden uitgeschakeld. Er is geen afdoende verdediging tegen deze drones en raketten.

Nou, er is altijd Rusland.

Dit is wat er gebeurde op de persconferentie na de top van Ankara deze week over Syrië, waarbij de presidenten Poetin, Rouhani en Erdogan werden verenigd.

Vraag: Zal ​​Rusland Saoedi-Arabië helpen of ondersteunen bij het herstellen van zijn infrastructuur?

President Poetin: Wat betreft het assisteren van Saoedi-Arabië, er staat ook in de koran dat geweld van welke aard dan ook onwettig is, behalve bij het beschermen van iemands volk. Om hen en het land te beschermen, zijn we klaar om de nodige hulp te bieden aan Saoedi-Arabië.

Het enige dat de politieke leiders van Saoedi-Arabië hoeven te doen, is een verstandige beslissing nemen, zoals Iran deed door het S-300-raketsysteem te kopen, en zoals president Recep Tayyip Erdogan deed toen hij het nieuwste S-400 Triumph-luchtafweersysteem van Rusland kocht. Ze zouden betrouwbare bescherming bieden voor alle Saoedische infrastructuurfaciliteiten.

President Hassan Rouhani: Moeten ze dus de S-300 of de S-400 kopen?

President Vladimir Poetin: het is aan hen om te beslissen [lacht].

In  The Transformation of War voorspelde Martin van Creveld eigenlijk dat het hele industriële-militaire-beveiligingscomplex zou afbrokkelen toen het werd blootgesteld dat de meeste van zijn wapens nutteloos zijn tegen asymmetrische tegenstanders van de vierde generatie. Het lijdt geen twijfel dat heel Zuiden kijkt – en de boodschap zal hebben gekregen.

Hybride oorlog, herladen

Nu gaan we een hele nieuwe dimensie in de asymmetrische hybride oorlog.

In het – gruwelijke – evenement dat Washington zou besluiten Iran aan te vallen, aangewakkerd door de gebruikelijke neocon-verdachten, kon het Pentagon nooit hopen alle Iraanse en / of Jemenitische drones te slaan en uit te schakelen. De VS konden zeker een totale oorlog verwachten. En dan zouden er geen schepen door de Straat van Hormuz varen. We kennen allemaal de gevolgen daarvan.

Dat brengt ons bij The Big Surprise. De echte reden dat er geen schepen door de Straat van Hormuz zouden varen, is dat er geen olie meer in de Golf zou zijn om te pompen. De gebombardeerde olievelden zouden in brand staan.

Dus we zijn terug naar de realistische bottom line, die niet alleen is benadrukt door Moskou en Beijing, maar ook Parijs en Berlijn: de Amerikaanse president Donald Trump gokte enorm en hij verloor. Nu moet hij een gezichtsbesparende uitweg vinden. Als de War Party het toelaat.