Indignatie redactie 
Een Bloomberg- rapport van 22 oktober was beknopt en compromisloos in het verklaren van Rusland als een toezichtstaat. Terugkerend naar de goede oude tijd van de Koude Oorlog, zoals steeds vaker de praktijk is in veel van de westerse media, vertelde Bloomberg dat ‘de vierde van de 10 basisregels die westerse spionnen volgden bij het proberen de Russische hoofdstad te infiltreren tijdens de Koude Oorlog – don’ t terugkijken omdat je nooit alleen bent – is geschikter dan ooit. Tegenwoordig worden niet alleen buitenlanders gevolgd, maar ook alle 12,6 miljoen Moskovieten. Ambtenaren in Moskou hebben de afgelopen jaren methodisch gewerkt aan het samenstellen van een van de meest uitgebreide videobewakingsoperaties ter wereld. Het publiek-private netwerk van maar liefst 200.000 camera’s registreert 1,5 miljard uur beeldmateriaal per jaar dat toegankelijk is voor 16.000 overheidsmedewerkers,
Angstaanjagend, zou je denken. Rechtstreeks uit Orwell’s 1984, die dystopische voorspelling van wat de wereld zou kunnen worden, zoals opgemerkt in een beschrijving van hoe het gezicht van de symbolische leider van de staat, Big Brother, je zwijgend vanuit posters en billboards aanstaart. Zijn imposante aanwezigheid vestigt het gevoel van een alziend oog. Het idee dat hij altijd vanuit de schaduw kijkt, legt een soort sociale orde op. Je weet dat je je niet moet uitspreken tegen The Party – omdat Big Brother toekijkt … Het gezicht verschijnt altijd met de uitdrukking Big Brother kijkt naar jou.Alsof je het zou kunnen vergeten. ‘Dat is het angstaanjagende Bloomberg-beeld van Moskou, waar vermoedelijk 200.000 videocamera’s zijn. Je kunt niet je neus snuiten zonder het te zien. En wacht op de volgende fase, waarin Big Brother je hoort lachen.
In overeenstemming met de westerse aanpak wordt er weinig melding gemaakt van surveillance in andere steden, maar de website ‘Caught on Camera’ heeft wereldwijde praktijken geanalyseerd. Het meldt dat er wereldwijd ongeveer 25 miljoen bewakingscamera’s met gesloten circuit zijn en dat “het Verenigd Koninkrijk [met 4 miljoen camera’s] meer CCTV-activiteit heeft dan enig ander Europees land, per hoofd van de bevolking … verrassend genoeg heeft met name de wijk Wandsworth in Londen meer CCTV-camera’s dan Boston, Dublin, Johannesburg en San Francisco bij elkaar. Naar schatting zijn er 500.000 camera’s verspreid over Londen. De gemiddelde persoon die in Londen woont, wordt op één dag 300 keer op camera vastgelegd. “
De statistieken verkregen door Caught on Camera en comparitech verschillen aanzienlijk van die in het Bloomberg-verhaal dat in de hele westerse wereld werd verkocht door veel nieuwswinkels, die in toenemende mate naar het Westen verwijzen als “de vrije wereld”. Comparitech registreert dat Moskou in augustus 2019 , met een bevolking van 12,4 miljoen, 146.000 (geen 200.000) camera’s had, terwijl de 9 miljoen inwoners van Londen werden bekeken door 627,707camera’s. De afbeelding (als iemand dat woord mag gebruiken) is enigszins schuin. Anders gezegd, Londen heeft 68 camera’s voor elke 1.000 mensen, en de verhoudingen elders zijn verhelderend: Shanghai 113 (China staat in drievoud in drie steden); Atlanta (Ga) 15; Chicago 13; Bagdad, Sydney en Dubai 12; Moskou en Berlijn 11; en St. Petersburg, Canberra en Washington DC staan gelijk om 5 uur.
De schuine stand houdt daar niet op, omdat er andere manieren zijn om Rusland aan te vallen, onder leiding van zoals de Washington Post , die het Bloomberg-bewakingsverhaal benadrukte. De Post gedraagt zich als Big Brother, gericht op Winston Smith, het ongelukkige slachtoffer / held uit 1984 wiens taak het is om “de rapporten in kranten uit het verleden te herschrijven om aan de huidige realiteit te voldoen.” Post’s verslaggeving over Rusland grenst aan het obsessief censuur, terwijl het melding van iets op afstand positief voorkomt.
Het is begrijpelijk dat de Post in grote mate afhankelijk is van bronnen als ” Meduza , een online nieuwscentrum in Letland dat het Kremlin dekt”, die meldde dat de Russische regering “eerder dit jaar een wet heeft aangenomen waarmee Vladimir Poetin al het internetverkeer van het land van de World Wide Web als hij besluit dat er een ‘noodgeval’ is. “
Het feit dat de inlichtingendiensten van het Westen lange tijd hebben gewerkt aan het bedenken van strategieën en tactieken om internetdiensten in Rusland en veel andere landen te vernietigen, is hier noch daar, maar het is belangrijk voor westerse propagandadoeleinden om Rusland te veroordelen voor het nemen van maatregelen om de manoeuvres van de cyberwar agentschappen van het Westen tegen te gaan. De Post benadrukte dat regelingen werden getroffen door verschillende Russische ministeries en agentschappen, waaronder het ministerie van noodsituaties en de federale veiligheidsdienst, “die de opvolger is van de KGB, waar Poetin ooit officier was.”
De absurditeit van dat onnodig geïnjecteerde persoonlijke punt is op een bepaalde manier grappig en dient om de eindeloze herhaling van details te benadrukken die bedoeld is om het westerse publiek tegen Rusland te stellen. Natuurlijk is er uitsluiting van informatie die ertoe kan leiden dat het publiek Rusland op welke manier dan ook goedkeurt.
De nieuwssite Axios stelt dat het ernaar streeft “de schoonste, slimste, meest efficiënte en betrouwbare ervaring voor zowel lezers als adverteerders te leveren” maar wat Rusland betreft, lijkt het erop dat er wat selectiviteit kan zijn in die levering. In oktober rapporteerde de Britse krant Guardian bijvoorbeeld goedkeurend dat volgens de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) het alcoholgebruik in Rusland “sinds 2003 met 43% is gedaald” en merkte op dat de WHO “de daling had teruggebracht tot een reeks maatregelen die zijn ingevoerd onder de sportliefhebbende president Vladimir Poetin, waaronder beperkingen op de verkoop van alcohol en de bevordering van een gezonde levensstijl. ‘Maar Axios rapporteerde dat niet zo.
The Guardian merkte ook op dat “de laatste Sovjetleider, Michail Gorbatsjov, een anti-alcoholcampagne leidde met een gedeeltelijk verbod, die de consumptie van het midden van de jaren tachtig tot 1990 terugbracht. Maar na de val van de Sovjet-Unie explodeerde het alcoholgebruik en ging door stijgen tot het begin van de jaren 2000. Onder Poetin heeft Rusland maatregelen geïntroduceerd, waaronder een verbod op winkels die alcohol verkopen na 23.00 uur, verhoging van de minimumverkoopprijs van sterke drank en een black-out voor reclame. “Het resultaat is” verhoogde levensverwachting in Rusland, die een historische piek bereikte in 2018, op 78 jaar voor vrouwen en 68 jaar voor mannen. In de vroege jaren 1990 was de levensverwachting van mannen slechts 57 jaar. “
Dit is een verbazingwekkende maatschappelijke ontwikkeling. In geen enkel ander land is er een vergelijkbaar initiatief geweest dat heeft geleid tot zo’n enorme en positieve verandering in de gewoonten van de gemeenschap.
De BBC was meer terughoudend dan de Guardian over het toekennen van goedkeuring voor het opmerkelijke succes van het programma, en beperkte zich tot het melden dat de WHO de achteruitgang toeschreef aan een reeks door de staat geïmplementeerde maatregelen voor alcoholbeheersing en een duw in de richting van een gezonde levensstijl. . “Er was geen verwijzing naar president Poetin, en inderdaad ging het krediet elders, omdat” alcoholcontrolemaatregelen die onder voormalige president Dmitry Medvedev waren ingevoerd, onder meer advertentiebeperkingen, hogere belastingen op alcohol en een verbod op alcoholverkoop tussen bepaalde uren omvatten. “
Axios volgde dit voorbeeld en ‘Radio Free Europe’ noemde Presidenten Poetin, Medvedev of Gorbachev niet, alleen in de detailhandel dat de ‘daling van de consumptie te wijten was aan’ alcoholcontrolemaatregelen die in het begin van de jaren 2000 waren ingevoerd. ‘Er waren geen rapporten van de realisatie in de reguliere Amerikaanse verkooppunten of de resoluut rechtse anti-Russische media in het VK. (The Guardian heeft geen Russische vlag; het rapporteert alleen zonder xenofobe vooringenomenheid.)
De casestudy van de WHO biedt een bewonderenswaardig gedetailleerde tijdlijn van de wetgevende macht en andere ontwikkelingen met betrekking tot de succesvolle drang van Rusland tegen alcoholmisbruik, en registreerde bijvoorbeeld dat er in 2018 een ‘presidentieel decreet was over’ Nationale doeleinden en strategische ontwikkelingsuitdagingen van de Russische Federatie tot 2024 ‘… ook op het gebied van de volksgezondheid. Het doel is om de levensverwachting te verhogen tot 78 jaar tegen 2024 en tot 80 jaar tegen 2030, evenals het aandeel burgers dat een gezonde levensstijl leidt en systematisch aan lichamelijke activiteiten en sporten doet. “
Verwacht niet dat een dergelijk initiatief door de westerse media wordt geprezen of zelfs genoemd. Big Brother laat de camera’s het liefst schuin staan.
