Indignatie redactie 
De nieuwe abortuswetgeving in Alabama maakt wereldwijd krantenkoppen, omdat dit controversiële anticonceptiemiddel een van de meest gevoelige onderwerpen is in Amerika en daarbuiten. Maar wat we in deze hysterie zien, is niet een soort van dagelijkse wig-kwestie schertsend, maar eigenlijk een crisis van het liberalisme zelf, die extreem gevaarlijk zou kunnen zijn voor de toekomst van de Amerikaanse beschaving.
Om dit te bespreken moeten we een stapje terug doen van onze emoties en meningen over abortus en nadenken over wat er systematisch is gebeurd om ons tot dit punt te leiden. De crux van de huidige status van abortus in de VS gaat helemaal terug naar de beslissing van het Hooggerechtshof waarmee de Roe v. Wade-zaak in 1973 werd afgesloten, die Wikipedia eigenlijk heel goed samenvat . Hun artikel laat ook zien hoe gek deze uitspraak is, en onthult enorme scheuren in de façade van het liberalisme.
“Roe v. Wade … was een mijlpaalbesluit van het Amerikaanse Hooggerechtshof waarin het Hof oordeelde dat de Due Process-clausule van het veertiende amendement op de Amerikaanse grondwet een fundamenteel” recht op privacy “biedt dat de vrijheid van een zwangere vrouw om te kiezen of geen abortus hebben.
Of u het eens bent met abortus of niet, het bovenstaande heeft absoluut geen zin. Hoe kan abortus een kwestie zijn van ‘privacy’? Wanneer Links en Rechts memes bij elkaar gooien via internet, is er niemand die dit probleem vanuit het oogpunt van privacy betwist. De ene kant zegt dingen over het recht om hun lichaam te beheersen, de andere kant schreeuwt over de rechten van de ongeborene. Er is geen “privacy” -debat dat pro en anti-abortusactivisten aandrijft. Het lezen van de 14 ste amendement zelf niet precies werpen veel licht op dit hetzij als recht van de burgers om hun persoonlijke zaken die hielden zich afzijdig lijkt niet te worden vermeld. Deze uitspraak heeft een zeer insider juridische (niet praktische of rationele) mentaliteit.
De officiële logica is dat als gevolg van eerdere interpretaties van wetten in gerechtelijke uitspraken, die ook scheef lijken, het Hooggerechtshof de mogelijkheid had om een uitspraak te doen over abortus in termen van privacy. Common Law is inderdaad een vreemd fenomeen. Ja, deze kwestie, die een fundamenteel onderdeel is van mensenrechten aan beide kanten van het argument, wordt juridisch geïnterpreteerd zoals het is vanwege een lange reeks “als-dan” -verklaringen van andere uitspraken die niet 100% niet noodzakelijkerwijs rechtstreeks verband houden met abortus.
Wanneer je stopt en ademt, besef je dat dit gek is. Verder gaan…
“Het Hooggerechtshof oordeelde echter dat dit recht niet absoluut is en moet worden afgewogen tegen de belangen van de overheid bij het beschermen van de gezondheid van vrouwen en het beschermen van het prenatale leven.”
Het is een schande dat een liberaal systeem alleen grondwetten kan bevatten gevuld met legalese en geen fundamentele filosofische documenten, omdat de Verklaring van Onafhankelijkheid ons vertelt dat de rechten van Amerikanen heilig zijn en ‘begiftigd door hun Schepper’, die ook ‘onvervreemdbaar’ zijn. Hoe kan een rechtbank in deze context zeggen dat u een gedeeltelijk recht op iets hebt? Ongeacht hoe je over abortus denkt, hoe kunnen mensenrechten ‘dubieus’ zijn, en waarom wegen de belangen van de overheid tegen dit recht? In een liberaal systeem zouden de rechten van het individu heilig moeten zijn, hoe kan de wens van de regering om ’te helpen’ een factor zijn?
En tot slot schreven ze …
“Het Hof heeft deze afwegingstoets opgelost door overheidsregulering van abortus aan de drie trimesters van de zwangerschap te koppelen: het Hof oordeelde dat regeringen in het eerste trimester helemaal geen abortussen konden verbieden; tijdens het tweede trimester konden regeringen redelijke gezondheidsvoorschriften eisen; tijdens het derde trimester konden abortussen volledig worden verboden … “
Als abortus een recht is, waarom is timing dan belangrijk? Moet de vrijheid van meningsuiting ’s nachts verdwijnen? Moet het leger de troepen in uw huis kwartieren, zolang het tijdens de werkuren is? Logisch gezien is dit gek.
Onze visie op abortus is een van de meest fundamentele politieke overtuigingen van elk individu. Onze houding ten opzichte van abortus maakt een gewaagde uitspraak over hoe we de aard en betekenis van het leven en de prioriteiten van de samenleving zien. Dat is de reden waarom dit een hot-button / wig-kwestie is en altijd zal zijn, maar de koude bureaucratische aard van het liberalisme kan geen antwoord bieden op deze vraag.
Liberalisme kan geen gedurfde verklaring afleggen over de zin van het leven, behalve dat we allemaal gelijke individuen zijn met gelijke rechten. Maar wanneer toegepast op dit geval dat de rechten van de individuele vrouw tegen het ongeborene stelt en als een kapot computerspel blokkeert het systeem wanneer het geconfronteerd wordt met deze tegenstrijdigheid van wiens rechten meer gelijk zijn.
Dit is potentieel zeer gevaarlijk voor de Amerikaanse samenleving omdat de betekenis of de waarde van het leven in debat is binnen een systeem dat filosofische en ideologische concepten verbiedt om er een deel van te worden (behalve het Individualisme). De kwestie van de slavernij viel decennia lang in dit soort intellectuele moeras totdat het werd opgelost door geweld dat zwaar gewond maar gelukkig de Amerikaanse beschaving niet doodde.
De liberale benadering van puur technocratische wetten en rulings die op elkaar worden gestapeld, terwijl elke vorm van filosofie, heiligheid of geest mettertijd aantoont dat het een enorme fout is. Het feit dat het fundamentele probleem van abortus een puinhoop blijft, gebaseerd op juridische bizarre redeneringen ontleend aan een lange lijst van zo-dan-verklaringen van uitspraken uit het verleden, zou een oproep moeten zijn om het liberalisme zelf op het spoor te zetten.
In de rechten van de vrouw versus de rechten van ongeborenen is er geen uitweg uit de feedbackloop, maar wat zou beter zijn voor de toekomst van de natie? Welke van deze opties lijkt meer “Amerikaans”? Welke zouden de grondleggers hebben gekozen? Dit zijn allemaal legitieme manieren om vanuit een filosofisch standpunt naar de wet te kijken, maar vanaf nu kunnen ze niet worden gebruikt omdat het systeem dit niet toestaat.
Het hebben van een diepe nationale kloof over een van de meest fundamentele kwesties in de menselijke samenleving is niet goed voor de stabiliteit van Amerika. Verschillende smaken van een visie voor de natie hebben is prima, maar deze filosofische scheidslijn is te diep om te negeren maar kan niet worden aangepakt door de huidige aard van het systeem.
