Indignatie redactie 
Naarmate 2020 gekker en gekker wordt , wordt emotionele zelfzorg steeds belangrijker. Veel mensen, vooral de “plug-in” -types die graag goed opletten wat er in de wereld gebeurt, raken in een lus van stresspatronen tijdens de Covid-19-pandemie die onnodig, ongezond en onbehulpzaam zijn.
Het is een begrijpelijk web om in verstrikt te raken; er komen al deze alarmerende nieuwsverhalen en statistieken elke dag binnen, veel ervan spreken van gevaren die een directe bedreiging kunnen vormen voor het leven en het levensonderhoud van onszelf en onze dierbaren. Sommige mensen brengen uren online door met het kammen van de nieuwste informatie die ze over dit ding kunnen vinden, en terwijl ze dit doen, ontstaat er een enorme hoeveelheid stress op de achtergrond van hun ervaring, die uiteindelijk culmineert in depressie, paniekaanvallen, boze uitbarstingen, middelenmisbruik of andere onaangenaamheden.
Je ziet overal online strategieën om met dit steeds vaker voorkomende probleem om te gaan, van veelgebruikte technieken voor gezond stressbeheer zoals diep ademhalen en meditatie, tot escapistische beweringen dat het virus geen echt gevaar vormt, voor veel mensen die simpelweg de stekker uit hun nieuwsfeed halen. Waar mensen het bijna niet genoeg over hebben, is naar mijn mening de eenvoudige maar zeer effectieve oefening om je gevoelens bewust te voelen.
Je zou niet denken dat ‘je gevoelens voelen’ iets is dat gezegd moet worden; het klinkt niet alleen als gezond verstand, maar als iets dat automatisch gebeurt zonder uw bedoeling of toestemming. We hebben allemaal emoties ervaren die we liever niet zouden ervaren als we de keuze zouden krijgen, dus we gaan ervan uit dat emotie onverhoopt ontstaat als een natuurkracht.
Hoewel dat zeker waar kan zijn, wordt een enorm bereik van ons emotionele spectrum vaak uitgewist door een fundamenteel gebrek aan emotionele aandacht. Onze cultuur moedigt ons aan om alles behalve onze luidste emoties op een laag pitje te zetten en ons op andere zaken te concentreren, en Covid-19 past die dynamiek bijzonder goed toe door ons een heleboel sprankelende nieuwskoppen en statistieken te geven waarop we ons kunnen concentreren terwijl we deze lage achtergrondangst bouwt langzaam onopgemerkt op.
Gevoelens moeten worden gevoeld. Gedroeg zich niet op andere mensen, maar voelde . Het zijn net kleine kinderen; Als je ze gewoon een knuffel geeft, laat ze dan huilen en luister naar hun grieven, ze voelen zich binnen een paar minuten beter, maar als je ze hun aandacht ontneemt, zullen ze beginnen te handelen om het te krijgen.
Op een bepaald moment tussen de kindertijd en de volwassenheid, hebben de meesten van ons bewust strategieën bedacht om te voorkomen dat onze gevoelens onbedoeld naar boven komen. Op een gegeven moment werd huilen voor je leeftijdgenoten gênant en je leerde hoe je dit kon voorkomen. De meesten van ons hebben er nooit aan gedacht om die verdediging te verwijderen nadat ze waren geïnstalleerd. Sommigen van ons hebben zelfs nooit opnieuw geleerd hoe ze opnieuw moeten huilen. Je gevoelens weer laten stromen, zal de meesten van ons bewust doen.
Het maakt niet uit hoeveel mantra-herhaling, diepe ademhaling of positieve affirmaties je doet, tenzij je die gevoelens de hele tijd hebt gevoeld, ben je gewoon aan het behangen over het eigenlijke probleem. Een groot deel van de angst die mensen momenteel ervaren, is slechts een grote achterstand van gevoelens die moeten worden gevoeld.
Voor sommigen van u is het voldoende om u eraan te herinneren. Leg de telefoon neer en mediteer er rustig op totdat hij opborrelt. Houd je gevoelens vast alsof ze een kleine pasgeboren baby zijn. Laat ze gebeuren totdat ze helemaal klaar zijn.
Anderen moeten misschien een aantal verschillende strategieën uitproberen. Hier zijn er een paar van mij.
Ten eerste check ik altijd in met mijn lichaam. Klem ik iets vast? Handen, billen, buik, voorhoofd, kaak? Wat gebeurt er nog meer? Is er achtergrondmisselijkheid of een brok in mijn keel, of bonkt mijn hart te hard? Ik onderzoek. Sluit nu je ogen en probeer het met mij. Scan een paar minuten rond.
Probeer met uw vingertoppen rond te tikken op één hand van de gebieden die u hebt geïdentificeerd, zijn strak. Je zult plekken vinden die een beetje pijnlijk zijn. Ze voelen aan als een lichte blauwe plek. Tik iets langer op die plekken totdat ze vrijkomen. Als je dat eenmaal hebt gedaan, laat je je vingers om je lichaam tikken en zoek je andere krappe plekken. Doe dit minimaal een paar minuten.
Terwijl u dit doet, wordt het luide geroezemoes van angst losgelaten en worden de werkelijke wortelgevoelens duidelijker. Soms hoef je ze alleen maar te voelen. Je zult je waarschijnlijk schamen om ze te voelen. Dat is slechts een van de verdedigingslagen die je al die jaren geleden hebt aangebracht. Als het vastzit, gebruik dan je theater-improvisatievaardigheden om te overdrijven en probeer wat gevoelens uit totdat je het brongevoel vindt. Voel ze helemaal door. Soms voelen ze hun weg naar de andere kant, vaak eindigen ze abrupt met een boer, de shakes, een geeuw of een andere vrijlating.
Als dat niet werkt, spring ik meestal op en doe ik een heel gemakkelijke qi gong- reeks die een dierbare vriend van mij me jaren geleden leerde. Ik denk echter dat elke vorm van repetitieve energiebeweging zou doen. In principe doe ik steeds dezelfde beweging met mijn ogen dicht. Zodra de energie door het lichaam beweegt, kan ik verstoppingsgebieden voelen. Ik blijf gewoon naar ze kijken totdat ik alle delen ervan volledig heb gezien en dan komt het los, meestal door een grote uitdrukking van het gevoel van een gebrul of zoiets, dat meestal eindigt met droog kokhalzen .
Ik weet dat ik klaar ben als ik weer op nul ben. Ik stop niet voordat ik me helemaal in vrede voel. Ik denk dat dat belangrijk is om op te merken, omdat sommige mensen er echt van afkomen om grote gevoelens te hebben en hun grote gevoelens overal bij iedereen te hebben. Soms willen mensen dat andere mensen hun gevoelens ‘bezitten’. In plaats van ze te voelen, proberen ze andere mensen ze bij volmacht te laten voelen. Ze worden meestal drama-koninginnen genoemd.
Het gaat erom de gevoelens los te laten zodat je natuurlijke vreedzame nulpunt weer door kan schijnen. Jij bent de lucht, de gevoelens zijn het weer. Als u het weer identificeert, betekent dit dat u geïnvesteerd bent in het houden van het weer. Als je je identificeert als het gevoel, wordt er geïnvesteerd in het in stand houden van het gevoel. Stel de intentie in om het tegen je te laten spreken en laat het dan passeren. Dat is waar gezondheid is.
Veel mensen zeggen dat de angst voor het coronavirus schadelijker is dan het virus zelf. Ik denk dat dat waar is, maar niet zoals ze het menen. Ze proberen vaak te zeggen dat het coronavirus zelf niets is en de angst wordt gebruikt om ons te manipuleren. Ik denk dat het virus echt bestaat, en ook onze angst zal door onszelf en anderen worden gebruikt om ons te manipuleren. We moeten een weg naar inspiratie vrijmaken door onze gevoelens te voelen en zo vaak mogelijk weer op nul te komen. Dit zal ons helpen in het grote geheel door te zien wat er gebeurt en met gratie te reageren, en in de micro door ons immuunsysteem in volledige ontspannen paraatheid te houden en niet verstrikt te raken, over zichzelf heen te struikelen, geesten te bestrijden en in paniek te zijn.
Doe het interne werk en het externe werk volgt. Zo redden we onszelf.
