Hoop

Hoop is geen strategie.

Zeker niet als je op jacht bent naar veel lezers voor je artikelen, zo luidt mijn eigen voorzichtige conclusie, nadat mijn bijdrage van gisteren een absoluut dieptepunt van het aantal bezoekers markeert. Wat vermoedelijk, in dit geval, vooral betekent dat de ‘algoritmes’ er geen trek in hebben. Al dan niet op aangeven van medemensen met ‘bedenkingen’, en toegang tot de eigenaren van ‘platforms’. Maar het is ook ‘taaie kost’, en eigenlijk niet geschikt voor een bijdrage die niet langer kan zijn dan een ‘A-4-tje’. Wel actueel, in die zin dat ‘veiligheidsdiensten’ zich zorgen maken over ‘Extreem Links’, en ‘Extreem Rechts’, zoals zij dat definiëren (voorheen ‘Centrum’), die elkaar op straat treffen tijdens betogingen en manifestaties tegen het gevoerde beleid. Ongemakkelijk in elkaar’s aanwezigheid door de opgeplakte stigmata. 

Die bevreemding is het gevolg van het gegeven dat wat eerder ‘Extreem Links’ en ‘Extreem Rechts’ was, nu is opgezogen door de macht, en gelegitimeerd. Waar ik soms namen noem van politici die indruk op mij maken, betekent dat nog niet dat zij geïdentificeerd willen worden met mij, en evenmin betekent het dat zekere politici van andere partijen die ik niet noem niet thuishoren in mijn ‘eregalerij’. Al veel langer stel ik hier op mijn blog dat de traditionele aanduidingen, ‘Links’ en ‘Rechts’, zo dood zijn als een pier. Betekenisloos, behalve voor ‘veiligheidsdiensten’, waar die behoefte hebben aan het opplakken van een ‘stigma’ om lieden te identificeren die, in hun optiek, een gevaar vormen voor de samenleving.

We leven inmiddels in een land waar praktisch elke dag een bom afgaat, en/of iemand wordt vermoord. Maar voor de ‘veiligheidsdiensten’ ben je pas gevaarlijk als je de ‘Hoop’ uitspreekt dat een bepaalde kijk op het evolutionaire vervolg van onze ontwikkeling als mens vrede brengt. Hoe idioot wil je het hebben?

Het is mijn hoop dat u de schellen van de ogen vallen, in die zin dat u begrijpt hoe het inmiddels werkt. Iemand meet zich een ‘Identiteit’ aan, of krijgt een ‘Identiteit’ (Stigma) aangemeten, en daar volgt uit hoe je hem of haar dient te ‘zien’ en te ‘behandelen’. Wat hij of zij zegt, of doet, is niet langer van belang, behoudens zekere ’steekwoorden’, maar zelfs de nazi-groet, of je behangen met voorheen weerzinwekkende symbolen, levert geen ‘trigger’ meer op. Gooi in de groep dat iemand ‘blank’ is, of een ‘man’, en de hele tent fikt af. Je hoofd op een spies, en je lichaam aan een touw achter de elektrische SUV, met hoge snelheid door de straten, als afschrikwekkend voorbeeld.

Maar er moet uiteraard meer gebeuren dan de hoop uitspreken dat we tot inkeer komen. We moeten een ’taal’ hebben die beter bestand is tegen misbruik door kwaadwillenden. Voorheen was dat de ’taal van de wetenschap’, waar die wetenschap ‘exact’ was. Het had geen zin om te discussiëren over ‘blank’ als woord, en welke bevolkingsgroep ermee aangeduid werd, en iedereen wist wat een ‘man’ was. Dat die ‘man’ niets liever deed dan in vrouwenkleren rondlopen, of dat die ‘man’ van andere ‘mannen’ hield, was in de ‘taal van de wetenschap’ betekenisloos. Een ‘blanke’ die de hele dag in de volle zon gaat zitten om voor een ‘roodhuid’ door te kunnen gaan, hield niemand voor de gek. Die ‘expressie’ was niet betekenisloos, maar die verwees niet naar de ’taal van de wetenschap’, en dat was wel zo prettig.

Waar ik gisteren woorden gebruikte die door een ‘algoritme’, of een ‘veiligheidsbewaker’ zonder de vereiste educatie, die niet genoeg onder de mensen komt, wordt opgepikt als woorden die ’Staatsvijand Nummer 1’ ook gebruikt, om daaruit de conclusie te trekken dat mijn woorden een bedreiging zijn, temeer daar ik de naam van die Rus zelfs expliciet gebruik als iemand waarmee we in gesprek zouden moeten gaan om vrede te bewerkstelligen, daar is dat gewoon ontstellend zielig, maar ook gevaarlijk, omdat ze de taal van de verdraagzaamheid niet meer spreken, en niet begrijpen. ‘Voordat we weer met jou praten, moet je eerst je excuses aanbieden voor het gebruik van *dat* woord, en beloven het nooit meer te zullen gebruiken!’. Hopeloos. Ga boeven vangen!