‘Houd vrienden dichtbij maar vijanden dichterbij’: waarom Donald Trump werkt met bloeddorstige Neocons

Opmerking: dit artikel werd vlak voor het nieuws geschreven voordat Donald Trump het ontslag van zijn nationale veiligheidsadviseur, John Bolton, had gevraagd. Aangezien die beslissing het argument in dit artikel niet wijzigt, wordt het hier in zijn oorspronkelijke vorm gepresenteerd ].

Trump-aanhangers leden een collectieve stuiptrekking toen haviken uit het buitenlands beleid, zoals John Bolton, Mike Pompeo en Elliott Abrams, krijsend in zijn administratie werden gebracht. Hoe kon de Amerikaanse president oprecht zijn over het terugdraaien van Amerikaanse militaire activiteiten in het buitenland, vroegen ze, toen de neocons een hotline voor zijn oor hadden?

Maar nu zijn we er, bijna drie jaar later, en we moeten nog Armageddon meemaken, hoewel we een spectaculaire handelsoorlog hebben die woedt met China. Alleen stervelingen zouden de beëindiging van door de VS gestuurde vijandelijkheden als een positieve ontwikkeling beschouwen. Voor de diepe staat van de VS, die echter afhankelijk is van militaire expansie en oorlog om te overleven, is het een onuitsprekelijke ramp. In die zin, als Trump echt serieus is over het afvoeren van het moeras, zou het zich onthouden van wereldwijde agressie een van de meest effectieve manieren zijn om dat doel te bereiken.

….I asked John for his resignation, which was given to me this morning. I thank John very much for his service. I will be naming a new National Security Advisor next week.

— Donald J. Trump (@realDonaldTrump) September 10, 2019

Als Hillary Clinton in 2016 een overwinning had behaald, zouden we allemaal opnieuw handwring proberen te doen om nog een ander moordveld te begrijpen – dit keer in Syrië – die doet denken aan de voormalige minister van Buitenlandse Zaken: “We kwamen, we zagen, hij stierf ”Psycho-scenario dat zich afspeelde in zowel Irak als Libië. De Trump-regering kwam het dichtst bij de volledige oorlogvoering in april 2017 toen het raketten lanceerde op een Syrische luchtbasis waarvan werd beweerd dat het betrokken was bij een chemische aanval op burgers. Sinds dat moment, waardoor de vleesetende media cheerleaders duizelig werden van de belofte van bloedvergieten, was het relatief rustig aan het westelijke front. Zo stil zelfs dat John Bolton zich waarschijnlijk afvraagt ​​waarom Trump hem in de eerste plaats als zijn beveiligingsadviseur heeft gekozen.

.@FareedZakaria on Syria strikes: "I think Donald Trump became President of the United States" last night https://t.co/dLipRu6SZu

— CNN This Morning with Kasie Hunt (@CNNThisMorning) April 7, 2017

Washington is inderdaad niet alleen een vreemd land binnengevallen sinds Trump het Oval Office is binnengekomen, het lijkt erop dat Bolton misschien wordt herinnerd als de Nationale Veiligheidsadviseur van het Witte Huis die naar huis werd gestuurd zonder een hoofd van een buitenlandse leider om boven de open haard te plaatsen. En zeker niet bij gebrek aan proberen.

De oorlogvoerende havik uit het Bush-tijdperk die zich ooit uitsprak voor preventieve aanvallen op zowel Iran als Noord-Korea , heeft Bolton er tot nu toe ook niet in geslaagd de Venezolaanse president Nicolas Maduro uit Caracas te verdrijven. Maduro heeft zelfs beweerd , zonder enig bewijs te leveren, dat Bolton persoonlijk verantwoordelijk was voor het organiseren van een poging tot zijn leven.

De tegenslagen voor de haviken gaan door in Afghanistan, waar Trump zich bereid heeft verklaard een deal te sluiten met de Taliban waardoor hij Amerikaanse troepen kan neerhalen en een overwinning voor het buitenlands beleid kan verklaren vóór de verkiezingen in 2020. Maar opvallend ontbreekt aan die vredesbesprekingen is John Bolton, die naar verluidt op de zwarte lijst staat voor vredesbesprekingen later deze maand.

Volgens een rapport in de Washington Post, waarin een anonieme bron wordt genoemd: “Bolton vroeg om een ​​kopie van de ontwerpovereenkomst die de Verenigde Staten proberen te sluiten met de Taliban. Maar de gezant van de VS die de onderhandelingen leidde, Zalmay Khalilzad, weigerde het verzoek en zei dat Bolton de overeenkomst kon lezen in aanwezigheid van een hoge functionaris, maar het niet in de hand kon laten … ‘

Het meest schokkend van alles, echter, voor de diepe staat, is de recente suggestie van Trump dat hij bereid zou zijn om later deze maand met de Iraanse president Hassan Rouhani op het hoofdkwartier van de VN te gaan zitten.

I am pleased to announce that, effective 4/9/18, @AmbJohnBolton will be my new National Security Advisor. I am very thankful for the service of General H.R. McMaster who has done an outstanding job & will always remain my friend. There will be an official contact handover on 4/9.

— Donald J. Trump (@realDonaldTrump) March 22, 2018

Trump maakte de opmerkingen nadat hij in wezen in een hinderlaag werd gelokt tijdens de G7summit in Biarritz, Frankrijk vorige maand. Op de geheime uitnodiging van de Franse president Immanuel Macron, de Iraanse minister van Buitenlandse Zaken Mohammad Javad Zarif maakte een verrassingsbezoek aan de vergadering, om mogelijke manieren van beëindiging van de impasse met Washington na de toediening Trump bespreken uitgetrokken van de 2015 nucleaire deal vorig jaar.

Volgens de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken, Mike Pompeo, zijn Amerikaanse sancties een poging om de olie-export van Teheran – die ongeveer 40 procent van zijn inkomsten oplevert – tot “nul” te verminderen. De bondgenoten van Washington vrezen echter dat het verpletteren van de Iraanse economie uiteindelijk Teheran zal dwingen in een soort reactie, mogelijk een gewelddadige, waardoor de VS een mogelijk voorwendsel voor oorlog wordt.

“De strategie van Iran op dit moment is het verminderen van zijn verplichtingen in het kader van de nucleaire deal”, vertelde Mehdi Mahmoudi, een in Teheran gevestigde Iraanse journalist, tegen The Media Line. “Inderdaad, deze tactiek is succesvol omdat de Europese Unie nu steeds meer probeert te doen om Iran te sussen.”

Iran Gives Ultimatum, Threatens to Abandon Nuclear Deal (with AUDIO INTERVIEW) https://t.co/10TfwZwmjy via @TheMediaLine

— ايران وطن من IRAN Homeland (@IranHomeland) September 5, 2019

Trump’s geweldige gok

In een poging om Trump en zijn evenwichtsoefening tussen een regering vol haviken en een geopolitiek schaakspel op dynamiet te begrijpen, spelen er minstens drie dynamieken – ‘3D-schaken’ als je wilt.

Ten eerste begrijpt Trump, de meedogenloze zakenman, wiens talenten in de directiekamer te vinden zijn, in tegenstelling tot het slagveld, de noodzaak van krachtige tactieken om de best mogelijke deal te krijgen. Dit hoopt hij te bereiken door beruchte Neocons zoals Bolton, Pompeo en Abrams op de loonlijst van de overheid te plaatsen. Alleen al hun aanwezigheid zendt een onmiskenbare boodschap naar Trump’s tegenstanders: sluit een deal met mij of ik zal de riem van deze oorlogszuchtigen verwijderen, die maar al te graag het bieden van de diepe staat willen doen. Tot nu toe heeft de zenuwslopende strategie, ondanks de ondoorgrondelijke risico’s, als magie tegen Noord-Korea gewerkt.

Vervolgens, door Neocons op de loonlijst te laten grommen, geeft Trump de diepe staat als het ware de ‘valse zekerheid’ dat een andere regime-change-operatie slechts één valse vlagaanval weg is. Ondanks de reeks chemische aanvallen in Syrië en de aanval op buitenlandse schepen die de schuld hadden van Teheran, is het Trump tot nu toe gelukt om een ​​volledig militair scenario te voorkomen in plaatsen als Syrië en Iran. Natuurlijk zou dat allemaal in een milliseconde kunnen veranderen, maar voor nu is er een zeer gespannen ‘vredesregime’.

Tenslotte, door enkele van de meest prominente leden van de diepe staat onder zijn vleugels te houden, werkt Trump niet alleen aan zijn eigen zelfbehoud, maar vergemakkelijkt hij zijn campagnebelofte om het moeras af te voeren. Het belang van een heerser die zijn vijanden dichtbij hield, werd millennia geleden al uiteengezet door Sun Tsu, de Chinese militaire strateeg. De vraag is op dit moment of Trump oprecht, of nog steeds de taak heeft om zijn ongelooflijk ambitieuze plan uit te voeren.

Gezien de onnoemelijke vernederingen die hij heeft geleden sinds hij het Witte Huis is binnengekomen, door toedoen van een media die volledig is gecoöpteerd door de diepe staat, lijkt het twijfelachtig of Trump zal afzien van zijn schoonmaakcampagne. In dat geval zullen Bolton, Pompeo, Abrams en andere Neocon-functionarissen minder nuttig zijn tegen buitenlandse tegenstanders dan tegen de strijd tegen de DC-moeraswezens, zelfs als zij, de neocons – Trump’s eeuwige vijanden die hij heeft geacht te houden dicht zoals de wijze Chinese strateeg adviseerde – zijn zich helemaal niet bewust van de bijdragen die zij aan het hoofdevenement zullen leveren.