Houdt de FED buitenlandse zombiebanken in stand?

De Amerikaanse Federal Reserve verstrekt $ 100 miljard per dag aan noodleningen aan niet met name genoemde banken en het interesseert het Amerikaanse Congres geen ene zak. Maar ons wel degelijk, want is één van die banken misschien de Deutsche Bank? Of voor ons land erger: ING?

De Federal Reserve Bank van New York begon dit jaar op dinsdag 17 september voor het met eerst haar noodleningen aan Wall Street, beginnend met een bedrag van $ 75 miljard per dag. Vervolgens verhoogde het zijn leningen door, naast de $ 75 miljard per dag, 14-daagse termijnleningen toe te voegen voor een bedrag van $ 30 miljard dat de afgelopen week driemaal werd aangeboden. Maar nadat de vraag naar de eerste 14-daagse lening meer dan het dubbele was van de aangeboden $ 30 miljard, heeft de FED in New York de volgende termijnleningen opgevoerd tot $ 60 miljard en zijn overnachtleningen verhoogd tot $ 100 miljard.

Dat werpt de vraag op wat de volgende week zal brengen. Wanneer de banken van Wall Street voor tientallen miljarden dollars supergoede leningen van de FED kan krijgen – zonder dat er vragen gesteld worden door het Amerikaanse Congres – dan zullen zij hun eisen blijven verhogen totdat de FED opnieuw in het geheim biljoenen dollars wegsluist, terwijl het Congres zich moedwillig van de domme houdt – met andere woorden, we zien dan een herhaling van de financiële crisis van 2007-2010.

De FED in New York mag deze repotransacties alleen uitvoeren met haar 24 primaire dealers. Die lijst van 24 primaire dealers bevat de effectenunits van grote Amerikaanse banken zoals JPMorgan Chase, Citigroup, Bank of America en Wells Fargo, maar het bevat ook de Amerikaanse effectenunits van in moeilijkheden verkerende buitenlandse banken zoals Deutsche Bank, Credit Suisse en Societe Generale (SocGen).

Omdat de FED in New York niet vertelt welke banken het grootste deel van haar leningen opnemen, weten noch het Congres noch het Amerikaanse volk (en wij) of het geld naar Amerikaanse banken of dochterondernemingen van buitenlandse banken in de VS doorgesluisd wordt.

Als de New York FED in het geheim geld naar een eenheid van Deutsche Bank sluist om het te ondersteunen, moet het Amerikaanse volk hiervan op de hoogte zijn en moet het Congres vragen stellen. De FED kwam hier al mee weg tijdens de laatste financiële crisis: stiekem $ 77 miljard naar Deutsche Bank overmakend van de Term Auction Facility (TAF), $ 1 miljard van de Primary Dealer Credit Facility (PDCF) en maar liefst $ 277 miljard naar Deutsche Bank van de Termijn Securities Lending Facility (TSLF) voor een totaal van $ 354 miljard aan geheime financiering die het Congres nooit heeft goedgekeurd of er zelfs maar van wist.

Pas toen het Government Accountability Office (GAO) in 2011 zijn eenmalige audit van de Federal Reserve uitbracht, werden Amerikanen op de hoogte gebracht van de ongekende leningen die de FED had verstrekt aan Wall Street-banken en hun buitenlandse derivatenbanken, die cumulatief opliepen tot $ 16 biljoen (!) aan doorlopende leningen.
Maar het GAO-rapport kwam $ 13 biljoen lager uit dan het volledige bedrag dat de FED besteedde aan bankenondersteuning via aanvullende programma’s waarover de GAO niet rapporteerde. Wanneer die programma’s worden toegevoegd, is het cijfer $ 29 biljoen (!), ofwel 29 duizend miljard dollar, volgens de analyse van het Levy Economics Institute.

Deutsche Bank zien wij als een grote kandidaat voor financieringsproblemen. De poging van deze zombiebank om te fuseren met Commerzbank mislukte in april. Het nieuwste plan is om 18.000 werknemers eruit te knikkeren en een Bad Bank te creëren, waardoor ongewenste activa die het wil verkopen buiten beeld worden gebracht worden geïsoleerd.
Deutsche Bank heeft de afgelopen vier jaar vier verschillende CEO’s versleten en in drie van die jaren verliezen geleden. De aandelenkoers heeft de afgelopen twaalf jaar 90% van zijn waarde verloren en het noteert sinds gisteren dichtbij een historisch dieptepunt. Afgelopen maandag meldde het concern dat zijn prime broker-eenheid, die leningen verstrekt aan hedgefondsen, samen met zijn elektronische handelsactiviteiten naar BNP Paribas aan het verhuizen was.

Helaas voor Amerikaanse beleggers heeft het Congres geen actie ondernomen om de systeemrisico’s op derivaten van deze gigantische wereldwijde banken in toom te houden. Ook hierover hebben wij meerdere malen uitvoerig geschreven. Deutsche Bank is via derivaten sterk verbonden met Amerikaanse banken, waaronder JPMorgan Chase, Citigroup, Goldman Sachs, Morgan Stanley en Bank of America. Als het opblaast, heeft het de potentie om het soort systemische besmetting te verspreiden dat Lehman Brothers in 2008 deed – het aangaan van leningen tussen banken omdat niemand weet wie blootstelling heeft. Dat mondt dan uit in Der totale Krieg een enorme crash.

Credit Suisse, een andere primaire dealer, heeft ook problemen met het haar aandelenkoers, het verloor 78% van zijn waarde sinds 2007. SocGen heeft ook een slecht decennium gehad sinds de crash waarbij haar aandelenkoers 66% van zijn waarde verloor.

Volgens het rapport gisteren van de FED in New York is de vraag naar noodleningen toen wat afgenomen. Van de $ 100 miljard die het zijn primaire dealers aanbood voor een lening van 3 kalenderdagen (ter dekking van dit weekend), werd slechts $ 22,7 miljard aan biedingen ingediend voor de leningen. Van de $ 60 miljard die het aanbood in 14-daagse leningen, boden banken slechts $ 49 miljard.
Dat is een grote verandering ten opzichte van afgelopen dinsdag toen de New York Fed $ 30 miljard aan 14-daagse leningen aanbood en banken vroegen om $ 62 miljard te kopen (er voor boden).

Wij van Indignatie zijn niet de enigen die denken dat er iets veel groters is dan een technisch/seizoensgebonden financieringsprobleem op Wall Street. John Dizard schreef dit gisteren in de Financial Times:

De afgelopen dagen hebben sommige banken en dealers honderden basispunten betaald boven de streefrente van de FED voor hun kortetermijngeld. De implicatie, voor mensen van financiële markten, is dat er grote onbekende tegenpartijrisico’s zijn en niemand wil verstrikt raken in een andere “Lehman”-affaire.

Een simpel rekensommetje vertelt je dat er iets heel erg mis is. Zoals we onlangs schreven:

Vanaf 30 juni van dit jaar hadden de vier grootste banken op Wall Street (die federaal verzekerde commerciële banken mogen bezitten evenals casino’s met aandelen-, obligatie- en derivatengokken – beter bekend als investeringsbanken) meer dan $ 5,45 biljoen aan deposito’s. De verdeling is als volgt: JPMorgan Chase bezit $ 1,6 biljoen; Bank of America heeft $ 1,44 biljoen; Wells Fargo heeft $ 1,35 biljoen; en Citibank iets meer dan $ 1 biljoen.

Het gehele bbp voor de Verenigde Staten was vorig jaar $ 20,5 biljoen. De vier bovengenoemde banken hebben 27% van het totale Amerikaanse bbp aan deposito’s. Hoe is het mogelijk dat die vier banken niet met $ 100 miljard aan repo-leningen per dag op de proppen  kunnen komen en dus de FED dwingen om opnieuw de “lender of last resort” te worden?.

Voordat het hele financiële systeem dreigt te bezwijken moet het Amerikaanse Congres onmiddellijk hoorzittingen over deze kwestie houden en getuigen als bijvoorbeeld de president van de FED van New York en de CEO’s van elk van de megabanken die deze biljoenen in deposito’s aanhouden, aan een kruisverhoor onderwerpen.